دشت هایی چه فراخ!
کوههایی چه بلند!
در گلستانه چه بوی علفی می آمد!
من در این آبادی، پی چی می گشتم:
پی خوابی شاید،
پی نوری ،ریگی،لبخندی.
پشت تبریزیها
غفلت پاکی بود که صدایم می زد.
پاکی نی زاری ماندم،باد می آمد،گوش دادم…
Ghashang tarin
تا اینجا خوشت اومده الهه؟ :)
آرامش بخش
zendegi bayad kard...