Name: Salar Aghili - Be Yade Man Bash (Sazo Avaz) by Rismoon 7 in şarkılarım
Duration: 9 min 27 s
Description: Salar Aghili - Be Yade Man Bash (Sazo Avaz)

şarkılarım

Pouya Mahmoodi (Barad) - Sheykh Shangar  (trimmed)

Salar Aghili - Poem Of The Atoms

Balmorhea - Remembrance

Salar Aghili - Be Yade Man Bash (Sazo Avaz)

02 Gofto Joo

sina hejazi - Baridam

اینجا برای از تو نوشتن هوا کم است  
دنیا برای از تو نوشتن مرا کم است
اکسیر من نه این که مرا شعر تازه نیست   
من از تو می نویسم و این کیمیا کم است
سرشارم از خیال ولی این کفاف نیست           
درشعر من حقیقت یک ماجرا کم است
تا این غرل شبیه غزل های من شود               
چیزی شبیه عطر حضور شما کم است
گاهی تو را کنار خود احساس می کنم        
اما چقدر دل خوشی خواب ها کم است
خون هر آن غزل که نگفتم به پای توست 
آیا هنوز آمدنت را بها کم است؟
قطره قطره اگر چه آب شدیم ابر بودیم و آفتاب شدیم
ساخت ما را همان که می پنداشت ,به یکی جرعه اش خراب شدیم
یک نفر از غبار می آید مژده ی تازه ی تو تکراری ست
یک نفر از غبار آمد و زد زخم های همیشه بر بالم
باز در جمع تازه ی اضداد حال و روزی نگفتنی دارم
هم نمی دانم از چه می خندم ,هم نمی دانم از چه می نالم
راستی در هوای شرجی هم دیدن دوستان تماشایی است
به غریبی قسم نمی دانم چه بگویم جز اینکه خوشحالم
دوستانی عمیق آمده اند چهره هایی که غرقشان شده ام
میوه های رسیده ای که هنوز من به باغ کمالشان کالم
چندیست شعر هایم را جز برای خودم نمی خوانم
شاید از بس صدایشان زده ام دوست دارند دوستان لالم
تنهایی ام را با تو قسمت می کنم سهم کمی نیست
گسترده تر از عالم تنهایی من عالمی نیست
غم آنقدر دارم که می خواهم تمام فصل ها را
بر سفره ی رنگین خود بنشانمت، بنشین غمی نیست
حوّا ی من بر من مگیر این خود ستایی را
که بی شک تنها تر از من در زمین و آسمانت آدمی نیست
آیینه ام را بر دهان تک تک یاران گرفتم
تا روشنم شد، در میان مردگانم همدمی نیست
همواره چون من نه فقط یک لحظه خوب من بیندیش
لبریزی از گفتن ولی در هیچ سویت محرمی نیست،
من قصد نفی بازی گل را و باران را ندارم
شاید برای من که همزاد کویرم شبنمی نیست
شاید به زخم من که می پوشم ز چشم شهر، آن را
در دست های بی نهایت مهربانش مرهمی نیست
شاید و یا شاید هزاران شاید دیگر,اگر چه
اینک به گوش انتظارم جز صدای مبهمی نیست

دکلمه پرویز پرستویی _شعر : محمد علی بهمنی

Marjan Farsad - Golhaye Abi - Live in montreal

Marjan Farsad - Golhaye Abi - Live

در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی
خرقه جایی گرو باده و دفتر جایی
دل که آیینه شاهیست غباری دارد
از خدا می‌طلبم صحبت روشن رایی
کرده‌ام توبه به دست صنم باده فروش
که دگر می نخورم بی رخ بزم آرایی
نرگس ار لاف زد از شیوه چشم تو مرنج
نروند اهل نظر از پی نابینایی
شرح این قصه مگر شمع برآرد به زبان
ور نه پروانه ندارد به سخن پروایی
جوی‌ها بسته‌ام از دیده به دامان که مگر
در کنارم بنشانند سهی بالایی
کشتی باده بیاور که مرا بی رخ دوست
گشت هر گوشه چشم از غم دل دریایی


شجریان شیدایی

شبهای تهران-علی زند وکیل

مصاحبه مشترك با مرتضي محجوبي و رهي معيري

نابهنگام او را به یاد آوریم. در روزی که نه متولد شده است، نه غرق شده است و نه حتا به نام او یا نام معلم که او بود نامیده شده است. او را در روزی که روز او نیست به یاد آوریم که در هر روز ما زندگی می‌کند. او که از کلاس‌های درس ده‌کوره‌های آذربایجان کلاسش را تکثیر کرد و به خانه‌های ما آمد، به خانه‌های ترس‌خورده‌ی ما در روزهای سخت و سال‌های سیاه، با همان ماهی سرخ کوچکی که بیدار ماند و مسلسلی پشت ویترین مغازه. تا سال‌ها بعد همه از او ابراز نفرت کنند. ستون‌نویس روزنامه‌ی کیهان و ادبی‌نویس تیم قوچانی، نویسنده‌ی مبتذل‌ترین سریال‌های «طنز» باسمه‌یی و چپ‌های پشیمانی که به شکل ایدئولوژیکی از ضدیت با ایدئولوژی نان می‌خورند. او اما معلم ما مانده است، با همان سیمای نجیب و گردن کج، با همان چهره‌ی تابناکِ معاصر. حالا که همه از «ماهی سیاه کوچولو»یی می‌گویند که هیچ ربطی به ماهی سیاه کوچولوی عمو صمد ندارد. از گوگوش، «شاه‌ماهی موسیقی ایران» در خانه‌ی مجللش تا همای پرواز در حال بوسیدن آستان ندبه و توبه، از محسن چاوشی با صدای رسمیِ مجوزدارش تا سینمای مقاطعه‌کاران امنیتی. همین حالا او را در روزی که بنا نیست، نبوده است، به یاد آوریم که در روزگار ابتذال و فلاکت، اوست که به یادمان می‌آورد و هر روز در دقایق استیصال و دست‌بستگی احضار می‌شود، با آن تلاش خستگی‌ناپذیر و مصرانه برای ساختن، جمع ساختن، راه ساختن، افق ساختن. نویسنده‌ی مردمی که نویسنده ندارند، نویسنده‌ی کودکانی که کسی دیگر برای آنها قصه نمی‌نویسد. این صداها یادگار کهکشانی از شهداست. صمد بهرنگی، همان هیولایی که ای کاش هزار سر می‌داشت و در ارس جاودانه شد، غلامحسین ساعدی که در تبعید دق‌مرگ شد (و چه کسی می‌تواند او را شهید نداند؟) و ابراهیم زال‌زاده، مدیر نشر ابتکار که در ۵ اسفند ۱۳۷۵ ناپدید شد و پیکر او را با رد پانزده ضربه‌ی کارد در اوایل فروردین ۷۶ در بیابان‌های یافت‌آباد پیدا کردند.
آنچه می‌شنوید بخشی از اولین جُنگ قاصدک است که در سال ۱۳۵۸ از سوی نشر ابتکار منتشر شد. در این بخش ترانه‌ی همبستگی با صدای سیمین قدیری، همراهی گروه کر و آهنگ‌سازی بابک بیات/ درباره‌ی صمد با صدای احترام برومند/ ترانه‌ی صبح نامازی (نماز صبح) سروده‌ی محمود قبه‌زرین، آهنگ‌سازی علی فرشباف و صدای یعقوب ظروفچی/ صمد که بود با صدای غلامحسین ساعدی و ترانه‌ی باغ بهرنگ با صدای سیمین قدیری و آهنگ‌سازی بابک بیات را خواهید شنید.

جُنگ قاصدک. ویژه‌ی صمد بهرنگی

Mi Gilan

فریدون پوررضا - حیرون حیرونه

http://pirbadian.blogsky.com/

http://www.facebook.com/deklamehayerezapirbadian

Salar Aghili - Be Yade Man Bash (Sazo Avaz)

Rismoon 7

Recent comments

Kurti

Related tracks