Slavery / بردگی 
(Outro) 
Last Track of RED Mixtape 
Beat by. CURTES 
Mix and Mastering by. Ashena
Lyricist : Amirak


وقتی تو روز و شبت میبینی تاریکیو
تمام روح و تنت میشه با تاریکی اخت 
کم کم میشه سادگی جرم
هفت خط باش و طابع ظلم 
بگو کی داده تزو
 بگو چی باعثش شد
تا که به زور بگیرن طالع تو
آخه این قرارداد مثال بارز یه فاجعه شد
جالبه خب
 تو هیچوقت ندیدی حتی خالقتو
حتی نمیشناسی قاتلتو
جالبه چون
ما حتی نشناختیم خودمونو 
از وسواس پره دورمون خب
از جنجال میشه مخمون پر
درمانش گله و رول 
یه پک تپل از رول درشت
بزن و برو تو اوج 
کثافتای دورتو شست و برد 
حالا نمیتونی بکنی تو خودتو کنترل 
همه جا تاریک نور تو گم شد و
تو مثل تاریخ از اول خودتو کن مرور 
بکن دور تو جستجو 
حستو بسنج و بعد برو تو عمق و تو


اصلا نخواستم بگیرم فاز نصیحت با حرفام
ولی خب در اومده داش از پای مغزا شلوار
سرمای ابیاتم داغ 
بمیری با جنجال 
پشت سرت بشینن بگن شد فلانی راحت ها؟ 

شاهد مرده ی این جریان‌های اشتباه
راه حل تو دستم رو به روم مخاطب خورده پا
رو روال توده ها
 ببینم تو نگاهتون زوال
از صدای زوزه هات
فهمیدم درد و بدجور
حس مرگ و ترس و لرزو
سنگینی درک و رنج و
بدون عشر و نشر با پست و لفظ و 
نیومدم عمل نکنم پس تو بد شو
باهام و صبرو بس کن
بگیر تو دست تفنگو 
شلیک کن بم
فک کن مردم و بنزین و بعدم کبریت پشتش 
آتیشم بزن
 بزن تا خالی تر بشم 
این سرما ام تموم میشه بیداری فصل بعد

Bardegi/Slavery (Prod. CURTES)

track:kafe k.b

mortad&nafir

mix&mastering:ahoormc

cmpsr:ahoormc

album:4=5


kefeh k.b(nafir)

۰۹ قطعه نهم از مجموعه هبوط : نگاه منتظر (skit)
توضیحات تکمیلی:
آدمی ذاتاً فراموشکار است ، فراموش می‌کند چقدر منتظر بوده به محض اینکه به وصال می‌رسد، فراموش میکند غم چه درسی برایش داشته تا دوباره شاد میشود، فراموش می‌کند که هبوط و مرگ آنچنان دور نیست وقتی که برای نفس کشیدن در سطح زندگی شنا میکند.
هر آنقدر مدرن باشیم این بزرگترین دستاورد بشریت است که میدانیم روزی می‌رویم و چه توهمی زشت‌تر از زندگی بود چه حقیقتی بی‌نهایت زیباتر از‌ هبوط.

متن:
در این غار گیاه و حیوان و آدمی هم خانه‌اند. 
پُل والری می‌گوید: برای نخستین بار انسان امروز است که می‌داند تمدنش فناپذیر است و این بلندترین قله‌ای است که فرهنگ بشری فتح کرده است و در این غار تنها انسان است که می‌داند با گیاه و حیوان هم خانه است و سرچشمه همه رنج‌هایش در همین آگاهی است؛ تصادفی نیست که آن میوه ممنوع را که در بهشت خورد میوه درخت بینایی گفتند میوه‌ای که تا از حلقومش فرو رفت باغ سرسبز و زندگی خوش و آرامش و سرشار از لذتش در بهشت غربت خاکی پر از رنج و تنهایی در زمین گشت و این است معنای بی پایان آن حقیقت جاویدی که هبوط آدم نام دارد و عصیان آدم و چه شباهتی است میان پرومته و شیطان. 
آدمی در این خانه در بسته که با گیاه و جاندار سعادتمند همنشین است در کنار پنجره یک نگاه منتظر است، نگاهی لبریز از رنج و شوق در فضای محکومی که پیش چشم دارد هر جرقه‌ای که از صاقه‌های دوردست برمی‌جهد فضای درونش را روشن و داغ می‌کند و صدای تندری را در دلش می‌شنود و سمفونی خاطرِ آمیز و سیراب کنِ بارانی که در صحرای ساکت و بی‌مرز دلش که کشتزار خاطره‌های بهشتی است باریدن می‌گیرد و تمام بودنش همچون حلقوم تشنه‌ای در زیر باران‌های اسفندی از لذت مطبوع نوازش آرام می‌گیرد. 
ناگهان پنجره بسته می‌شود و صدای باران خاموش می‌گردد.


09 NEGAAHE MONTAZER (skit) (TheSpeaker.soheila noroozian) [Prod.trinity]

۱۲ قطعه دوازدهم از مجموعه هبوط : باد میوزید
توضیحات تکمیلی:
مسیر باد مشخص نیست مانند زندگی .
ذات باد بی‌ریاست می‌وزد بر هر طرف که می‌خواهد که عادت را بشکند؛ عادت بودن را، عادت شدن را، عادت اتفاق را، عادت قهرمان بودن را زیرا پیشروی او را مسحور نمی‌کند، نمی‌ترسد از زندگی کردن، از وزیدن، از بوسیدن،، از لمس کردن، چون نمی‌داند تا کی در جریان است شاید سالیانِ سال شاید یک لحظه ای دیگر.
رهایی بزرگترین گزاره دنیای کوچک و فانی ماست ما خیالی بیش نیستیم پس باد باشیم و بدون ترس بوزیم.

شعر:
باد قیر اندود می‌وزید 
از دیار دور می‌وزید 
با پای برهنه قهرمان اتفاق می‌شد 
اما آغشته به دود می‌وزید 
افسوس تنظر روی دستش باد کرده 
مثل من اونم از یاد رفته 
پشت پنجره نگاه منتظر می‌شدم واسش 
اما آسمون می‌گفت: «ندیدی کجا چه‌ ها کرده»
اینم عادته عادت به شک 
مثل من که عادت کندن پوست لبم نشد تَرکم 
اونم گاهی میره برمی‌گرده 
میره برمی‌گرده؟ مسیرو ترک می‌کرده 
دخترک مثل باد از توقف می‌ترسید 
قدری که آسمون پرنده رو می‌فهمید 
شباهتشون این بود که توی موهام دست می‌کشیدن
با اینکه دست‌های جفتشون می‌لرزید

باد می‌وزید، باد می‌وزید 
پنجره باز بود و باد می‌وزید 
باد می‌وزید، باد می‌وزید 
پنجره باز بود و میون سرما می‌خزید 
باد می‌وزید، باد می‌وزید 
باد می‌وزید، باد می‌وزید 
از میون هنجار می‌وزید

من عامل رهایی باد بی رقص دورم 
تو بزم قاصدک نماد زور
خیال بودنت توهمه برقص تو باد متکی به جبر 
انتها رو بدون نور
تو درازای آوارِ نگاه سرد دخترک 
شکار بیراهه شدم با کشمکش درد
تنفر مکان صدای زخم روزه 
تمومِ رقص قاصدک وقت نوای مرگ
هبوط یه دروغه جنون بی سایست 
که عشق بی سقوطِ حتی تو نگاه برگ 
هر سیب سرخی یادآورِ طعم بوسه ها بود 
من زندانی تردیدم تو این سرای سرد 
مثل چشای دخترک عادت به عادت کردن و تو چرایی سرد وزیدن دیدیم 
از پنجره زندگی ثانیه ها گذشتن 
از قاب بی ثُبوتش مثل باد میایم و میریم

باد می‌وزید، باد می‌وزید 
پنجره باز بود و باد می‌وزید 
باد می‌وزید، باد می‌وزید 
پنجره باز بود و میون سرما می‌خزید 
باد می‌وزید، باد می‌وزید 
باد می‌وزید، باد می‌وزید 
از میون هنجار میوزید


12 BAAD MIVAZID (Feat.BINA) [Prod.ayata]

دنبال قصه های دیگران نبودم 
من ترجیعم به ورق زدن صفحه های مسیرمه
خودم واسه خودم لالایی میخوندم 
الان این شاهزاده ی رویاهامه که تو قفس من اسیرمه

شدم یه رستمی که غول سفیدو کشت 
شدم این رستمی که پشت میکروفونشه 
من همه داستانامو سابیدم به شعرام 
مثه آرشه که میخاره تنش و عشق ویولونشه


وقتی رمز موفقیت کلیشه ی تلاش
پس تو پی شانس توی زندگیمم نباش
پرنده ی بخت بدم ریخت رو زمین پراش
وقتی روح ضرب دیدمو دید چند تا خورده خراش
نه 
نه نمیخورم حسرت 
واسه گندایی که زدم سرم نمیگیره سردرد

نه رفتم کلی راه بازحمت 
واسه روزایی که نیومده نیست تو دلم وحشت نه


به جای عقده خوردن ،  همه عقده هامو خوردم 
گفتن موت قبل ان تموت ، پس قبل فوتم مردم .
بعد مرگم  نمیپرسن  چندتا جامو بردم 
وقتی واسه رسیدن بهشون چند تا حقم خوردم 


جریان وامونده  زندگیمم یکنواخ نبوده ،
مثه بوکسوری که برده ولی خو  زیر چشش کبوده
همیشه هم من یه چی دارم که رو کنم ‌پسر 
اگه رو نکردم بدون که توی آفرام نبوده 

من هیچوقت نداشتم هر چیزی رو که دلم میخواست
به جاش دیدم     دلم گفت چقد زیباست 
ولی خب پیدا کردم سرزمین آرزوهامو 
قلعمو ساختمو از این به بعدم جا من اینجاست 

تکسامو  زینت دادن با طلا رو تاج رو سرم 
بالامم باز شدش و ریخت رو زمین خاک رو پرم 
چقدِ حرف شنیدم ،سکوت کردم ، گفتن من کرم 
نباید رو داد به بعضی انگاری ، بشی محترم 

خیلی ها با رفتنم شادی کردن اشهدمو خوندن
بعد رجعت من همونا توی آتیش من سوختن
واسه گورکنی که بدون هزینه بیلشو میزنه
یه انگیزه ی خوب واسه کارش رو کلنگش دوختن 







2. SIGMA

خیلی جاها من از خود من گذشتم 

ورس ۱ :
خیلی جاها من از خود من گذشتم 
 دیدم افکارم مهمتره ، از خیر شب گذشتم
 خوابو استراحت  قبل مردن جرمه
برا همین توی بیداری من پی رویام گشتم 

خیلی ها میگفتن ، نمیتونی دیدن که شد 
ضایع شدن دهناشون باز شد مثه کشو
 موزیکامم گوش هیترمو بوسید 
بعدش نوت برداری انگا مردیدمه منم اوشو 

فراموش نکردم چه کسایی بام بودن و
 دائم کمک حال بودن و کیا سد رام بودن
داداشام میدونم  خاک کف پاشونم و
 بدخواهامم در جریانن کابوس شباشونم 

کورس:

خیلی جاها من از خود من گذشتم  4 *

ورس ۲:
سَ
منم از خود من گذشتم ،
 پول و قدرت و فیم پیشکش 
من از جون و تن گذشتم 
تنها داراییمم  روحِ پاک و سالممه
تا روز حسابرسی هم سفت بهش میچسبم

قلب قرمزمو میگیرم تو دستم
 جلو آسمون آبی که توش خدا خونه داره حتما
هه ، تفکرات بچگیمم هستم، هرچند 
درست نبود ولی آلان شیشه خورده داره رسما

هرچی رنگ سفید زدم ، لکه سیاه دیدن
خواستم روشنگری کنم ، گفتن اینا سیاسین
نمیگم سرمه خیلی ام پرم 
ولی قصد و نیتم والله خیر بوده گلم


باید برم شخم بزنم تا تو عمق دلمو 
رس خودمو بکشم بدم کوره گلمو 
ها
بدون خیلی جا از خودمم زدم 
اصلا حق با توئه ، باشه توخوب
من آدم بدم


3. GOZASHTAM

فراکتال :
هر چقدر بزرگم کنن بازم همونم
روح منبسط شده ،  به سان برخال

وحدت درون ، کثرت بیرونو ندید
توجه به ظرف وجود، به شکل و الگوی سیال 

من مثه آبم،  میگذرم از هر چی 
لازمه ی طلوع باید وارد سحر شی 
واسه شجاعت بایدم وارد خطر شی
میخوای دل بَکَنی !  الزامه که دسته به تبر شی

بزنی ریشه ی آویخته ی پینه بسته 
بکشی علقه های وصله دار سینه خسته
تمام تعلقات ، ضمیمه های اضافی
میل و هوا و هوس و شهوت های چیره جسته 

با اینا نمیشه راهو طی کنی
نمیشه لنگرو بندازی میل قاصدک کنی 
تو ظرف زندگی فانی ، یک جهانو قی کنی
تا بشه فراکتال عالَمو توی نقشت حک کنی ( ها )

کورس :

یگانه باش و زیبا حتی تو شکستت 
بزار این جهان باشه بسازه ،  برقصت
یه نظمی باش توی بی نظمی های اطرافت
میبنی که کهکشانا ساخته شد به دستت

به حسن همجواری دونه های برف 
به قدرت زدن بال پروانه و اثرش
پیش خودت میگی کارام نداره که صرف
شاید نفهمی ولی میادش  یه روزی خبرش


ورس ۲ :
به کارواش دل ، لباس شکیاتو شستشو کن 
به کشیک نفست ، از اعمالت پرس و جو کن 
تو قصد تغییر جهان کردی ،  ابتدا 
اهل دل باش ، خودتو از درونت جستجو کن 


سفر تو آغاز بینهایته 
رنجش تو زیبایی این روایته 
پرواز ،جز تحمل حبس این پیله ها نیست 
مقصد تجربه ها واحد ، ولی بی شباهته (بسوز)


بنوش به زهر تلخ کامی های این جهان 
که بعد بارش بلا ، میبینی رنگین کمانشو
بزن به ضرب عشق ، بخون به حس رهایی
بیفته حجاب دیده تا ببینی نهانشو 

به رسم کلیشه ، مرگ واژه ها 
سکوت الهام بخش خلق آیه ها 
فراکتال خالقی که تمومی نداره
نشان از واحد پر سروصدای بی صدا 


11. FRACTAL

ورس ۱:

دنیام دنیای کلیشه ای شده 
حتی کلیشه هم کلمه ی کلیشه ای شده

دوست دارم یک جایی قسم بخورم 
ولی به خدا قسم که کلیشه ای شده 

صبح میشه شب ،یهو شب میشه صبح 
جلو چشمات یخ عمرت میشه ذوب

میگم کلا یه بار زنده ای :میگه خب
دیگه روز مرگی هم کلیشه ای شده

همین اذانی که تو خیابون شنیده میشده
قدیم حرمت داشت ، الان کلیشه ای شده

قدیم علم و دانشجو یه ارزشی داشت 
حالا بگی که لیسانسم ،  کلیشه ای شده



واسه حقی که به مظلوم هدیه میشده
پوز ارازلا که رو زمین کشیده میشده 
یا اون دزدی که به حسابش رسیده میشه 
چرا قبحش شکست و کلیشه ای شده ؟

رسانه و دروغ هاشون کلیشه ای شده
همه آروغ های تو بوقاشون کلیشع ای شده
مثه وعده دادن های رئیس جمهورامون
نیاز نیست که بگم :  کلیشه ای شده


انسانم و انسان هم ممکن الخطاست
زندگی تو زمینی که جامع البلاست
من درگیر کلیشه ی وسوسه ی نفسمُ 
خسته از این  توبه های کلیشه ای شده


کورس:
هو بسمه ، بس کن دیگه 
عاصی از این عبارت کلیشه ای شده

دست و پا میزنم پی نجات غریقم
غرق توی باورای کلیشه ای شده 

هو بسمه بس کن دیگه 
(متنفر از کورس های کلیشه ای شده)

میخوام کاری کنم هیچموقع فراموش نکنی
که آپدیت باشی نه یه کلیشه ای شده



ورس ۲:
گوش منو خون گرفت ، عفوتنتی شده
وقتی مارکتِ موزیکمون کلیشه ای شده

به دلم مونده که فیلمایی ببینم 
نباشه توش المان کلیشه ای شده 

داستان فرار مغز کلیشه ای شده 
بالا رفتن قیمتا کلیشه ای شده
همه میدونن محکوم به تکرار تاریخن 
اینکه عبرت نمیگیرن ، کلیشه ای شده



ماه و خورشید تو آسمون کلیشه ای شده
کل وعده غذاییمون کلیشه ای شده 
همه محدود شدیم ، دیگه رشد نمیکنیم
اصلا داستان زندگی کلیشه ای شده 


لازمه ی کشتنِ یه کلیشه چیه ؟
 انقلاب که اونم باز کلیشه ایش کردن

الان میان فحش میدن ساندیس خوری
دورم پر از فحش های کلیشه ای شده 

لابد میگی تک و یونیک بودن جواب حرفته 
همه میخوان خاص باشن کلیشه ای شده
شاید بدت بیاد  تکرار کلیشه تو شعرم
(وقتی) میدونی که تکرارم کلیشه ای شده


این داستانو دیگه نمیدم ادامه وقتی 
 چکیده میشده توی کلیشه ای شده
ترسمه یه رو حرف جدید نزنم
مردم (بیان) بگن رستمم کلیشه ای شده


12. KELISHE

کلافم نکرد این بازیه میبافم با کلافش
سلاحمم شاهره پس نیستش توی غلافش 
ایده میاد پشت هم پَ نمیشم من علافش
رستم کار درسته نمیشه ثابت بشه خلافش

 رست کردنا کارمو بم میگن باریستایی
جوری فن زدنام بمبه که نزد هیچ باتیستایی
این جاده رو جوری تکی طیش کردم با ریسکایی
که بدخواهام زیرش میزان حتی بیان با بیستایی

موزیکام زمین پلی نشه ، تو کهکشانا مده 
 زمینی ها نشناسن ، واس فضاییا بته
دنبال این نیستم که رو تن کیا کته
چون تو کتم نمیره وقتی که تولیداشون اوته 
هی  

کارام خوبه بدون بوده  زحمت زیاد 
هیترامم فشارشون گذشت از حد زیاد 
بعد ریلبزامم چند تا حسود  بستری داد
حتی خود خدام بهم میگه  دستمریزاد

نیستم توی رادار فراصوتم فتاح
مثه فتا توی رادارمن کل رتا 
سفته قدما بی خطا هنو بازه کتا
ببر وحشیم  کفتارا باشن اصن صد تا

میخوان مخمو بخورن ، منم بشون میدم بخورن
یهو میبینن دیر شده همشون دست به مهرن 
از من رسیده به همه ، حتی هیتر و دشمنم
بازی سازه منم ، اینا شاهم باشن یه مهرن 

آره کارو بلدم ، خم و پیچ راهشو 
سَ
حتی جایی که گم میشه شتر با بارشو
سَ
به جای رقصیدنم مینویسم به سازشو
سَ
پدر جد هیپهاپم حتی ندید خوابشو 

بم میگن کاربلدو اوستا همه فن حریف 
اینارو خیابون یادم داده نه که دانشگاه شریف
درس مذاکرم میدم نه مثه واداده ظریف 
 مافیارم به موقش میکنم خارشو خفیف 

فلو هام خودشون میچینن واسم قافیه ردیف 
فنا اوردوز میکنن ، هیترا سکته ی خفیف 
سیس عالی  هم باشن چه سود که باز محتوا ضیعیفه 
چون تکساشون مث عمو حسن ، میکروب و کثیفه

19. KARBALAD

Bamdad Feat. Daygard - Mesle Ma

مُجال | پرچم

ورس یک

ابتدا به ساکن، با حرف و کلمه، ساده/ تو توو انتهای جاده، پَ گوش کن ساکت
من زبونم تیر بارو واژه هام اسلحه/ حتی وقتی قلم ثابت، حتی با زبون صامت
صعود ما به سمت آسمون هفتم/ اونی که فقط جو خورد، حتی لب نزد به گندم
می خوای پرتت کنم جهنم، طبقه چندم؟/ شیطون چهارِ، بقیه همتون رندم
جنتلمنایی که همه می دید بوی نفتُ/ اَوقتی به خوردی هی بالا میاری کف خو
من همون کاکا سیام که شد نفسش تنگُ/ یا اون سرخپوستی که جواب خوبیش شد تنفگُ
فلسطین داخلی, خارجی فرقی نداره/ مشکل افکارتِ، با جنگ می دم جواب جنگُ
خیالی نی، اگه گرگی، می زنیم با کف گرگ/ دوره ی پادشاهی ماست، گله تو جمع کن

__________________

ترجیع

آقامون پرچمو جوری کوبیده رو قله/ که کله دنیا همه توی شوکه
هر لحظه رو بشمر با یه چرتکه/ می بینی که چل سال شدیم واست مث غده
این گربه نی، شیره، نزا بکنه یه غرش/ تو پادشاهی بودی که ماها کردیم لختش
گربه ای که توی قانون جنگل شما/ واسه دریدن گرگ، خودش خودِ گرگ

___________________

ورس دو

لشگر، همه، از جلو نظام: خبردار، بگید، بگو: من کد خدام
پرچم بالاست و همه پای پایه/ مقصد که ارباب، مسیرم مشایه
شاید کارمون به مو برسه به جاهای باریک/ حرکت به سمت نور، حتی توو این دنیای تاریک
واسه جانی یه جانی، واسه قاتل یه قاتل/ برا قایق شکسته آرامش ساحل
هم مامن همسایه و هم مثل پدر سایه/ ما ظلمُ یه روز می کَنیم، از ریشه و از پایه
توی روز مث خورشید و شب که بشه ماهیم/ برای دوست راه و واسه دشمن چاهیم
ما و ُ رفیقای پایه، توُ ارتش صد پاره/ از ازل تا ابد، شیر، دشمن کفتاره 
اینه مشق هر روزت، که باس بنویسی صد باره/ ایران پادشاه دنیاس، تا بشه سر لوحه کارت

11. FRACTAL

Rostamtunes

Recent comments

Mahdi

Mobin

Related tracks