Name: آنکه هلاک من _ استاد شجریان by royesh j
Duration: 4 min 23 s
Description: محمدرضا شجریان _ آنکه هلاک من - تصنیف _ آلبوم بیداد

آلبوم ایران زمین (گروه کامکارها) کنسرت سوئد 

ارژنگ، ارسلان، اردشیر و اردوان کامکار

شیرعلیمردان

، بشکن طلسم حادثه را
! بشکن
 مُهر سکوت ، از لب خود بردار
 منشین به چاهسار فراموشی
 ، بسپار گامِ خویش به ره
 بسپار
 تکرار کن حماسه ی خود تکرار
 چندان سرود سوگ
 چه می خوانی ؟
 نتوان نشست در دل غم
 نتوان
 ،از دیده سیلِ اشک 
چه می رانی ؟
 سهرابمُرده راست، غمی سنگین
، اما
 غمی که افکند از پا
 نیست
 ،برخیز
، رخش سرکش خود
 زین کن
 امید نوشدارویِ تو
 از کیست ؟
 افراسیاب، خون سیاوش ریخت
 بیژن ،به دست خصم
 به چاه افتاد
 کو گردی تو، 
ای همه تن خاموش
 کو مردی تو،
 ای همه جان ناشاد
 اسفندیار را چه کنی تمکین ؟
 این پرغرور مانده به بند من
؛ تیر گزین خود به کمان بگذار
 پیکان به چشم خیره سرش بشکن!
 چاه شغاد ، مایه مرگ توست
 از دست خویش بر تو گزند آید.
 خویشی که هست مایه مرگ خویش،
 باید شکست جان و تنش
 باید!

بندهایی از منظومه ی در رهگذار باد - حمید مصدق

Minoo Javan | In the Sadness of One's Homeland | مینو جوان

به یاد استادم محمدرضا لطفی که اصالت را از او آموختم
آواز افشاری 
بازخوانی اجرای بانو قمرالملوک وزیری
تار: فرهاد اسماعیلی
آواز : پری ماه

AVAZ E AFSHARI , pari mah_ آواز افشاری , پری ماه

بداهه نوازی در آواز دشتی
 
آواز : مجتبی فضیلت خواه
 
سه تار : سهیل اخلاقی

شعر : سایه

چه فکر می کنی

که بادبان شکسته، زورق به گل نشسته ای است زندگی

که در این خراب ریخته

که رنگ عافیت از او گریخته

به بن رسیده، راه بسته ایست زندگی

چه سهمناک بود سیل ِ حادثه

که همچو اژدها دهان گشود

زمین و  آسمان ز هم گسیخت

ستاره خوشه خوشه ریخت

و آفتاب

در کبود دره های آب غرق شد

هوا بد است

تو با کدام باد می روی

چه ابر تیره ای گرفته سینه ی تو را

که با هزار سال بارش ِ شبانه روز هم

دل ِ تو وا نمی شود

تو از هزاره های دور آمدی

در این درازنای خون فشان

به هر قدم نشان ِ نقش پای توست

در این درشت نای دیو لاخ

ز هر طرف طنین ِ گام های ره گشای توست

بلند و پست این گشاده دامگاه ِ ننگ و نام

به خون نوشته نامه ی وقای توست

به گوش بیستون هنوز

صدای تیشه های توست

چه تازیانه ها که با تن ِ تو ناب ِ عشق آزمود

چه دارها که از تو گشت سربلند

رهی که کوی قامت ِ‌ بلند عشق

که استوار ماند در هجوم هر گزند

نگه کن، هنوز آن بلند ِ دور

آن سپیده، آن شکوفه زار انفجار نور

کهربای آرزوست

سپیده ای که جان ِ آدمی هماره در هوای اوست

به بوی یک نفس در آن زلال دم زدن

سزد اگر هزار بار بیفتی از نشیب ِ راه و باز

رو نهی بدان فرار

چه فکر می کنی

جهان چو آبگینه ی شکسته ایست

که سرو راست هم درو

شکسته می نماید

چنان نشسته کوه

در کمین ِ‌ این غروب

که راه

بسته می نماید

زمان ِ بی کرانه را با شمار گام ِ‌ عمر ما مسنج

به پای او دمی ست این درنگ ِ درد و رنج

بسان ِ رود که در نشیب دره سر به سنگ می زند

دونده باش

امید هیچ معجزی، ز مرده نیست

زنده باش


بداهه نوازی سه تار و آواز در مایه دشتی

ساز و آواز : استاد ناصر مسعودی و شعر زنده یاد شیون فومنی و سنتور رضا فدایی . دستگاه شور .استودیو بل .صدابردار ایرج فهیمی

ساز و آواز : استاد ناصر مسعودی و شعر زنده یاد شیون فومنی و سنتور رضا فدایی . دستگاه شور

محمدرضا شجریان _ آنکه هلاک من - تصنیف _ آلبوم بیداد

Bidad

آنکه هلاک من _ استاد شجریان

مرغ سحر نام تصنیف مشهوری است که نخستین بار با صدای ملوک ضرابی و بعد با صدای قمرالملوک وزیری اجرا شد. شعر تصنیف مرغ سحر را ملک‌الشعرای بهار سرود و آهنگ آن، در دستگاه ماهور، از مرتضی نی‌داوود است. یکی از محبوب‌ترین اجراهای این تصنیف از محمدرضا شجریان است که اغلب به خواست مردم در کنسرت‌های شجریان به گوش می‌رسد.

    بند اول

مرغ سحر ناله سرکن، داغ مرا تازه تر کن

ز آه شرربار این قفس را بَرشِکَنُ و زیر و زِبَر کن


بلبل پَر بسته ز کنج قفس درآ، نغمهٔ آزادی نوع بشر سُرا

وَز نفسی عرصهٔ این خاک توده را پر شرر کن


ظلم ظالم، جور صیاد آشیانم داده بر باد

ای خدا، ای فـلک، ای طبیعت، شام تاریک ما را سحر کن


نوبهار است، گل به بار است، ابر چشمم، ژاله‌بار است

این قفس، چون دلم، تنگ و تار است


شعله فکن در قفس ای آه آتشین

دست طبیعت گل عمر مرا مچین


جانب عاشق نِگَه‌ ای تازه گل از این، بیشتر کن

مرغ بیدل شرح هجران مختصر، مختصر کن


    بند دوم

عمر حقیقت به سر شد، عهد و وفا بی اثر شد

ناله عاشق، ناز معشوق، هر دو دروغ و بی ثمر شد


راستی و مهر و محبت فسانه شد

قول و شرافت همگی از میانه شد


از پی دزدی، وطن و دین بهانه شد

دیده تر کن!


جور مالک، ظلم ارباب، زارع از غم گشته بی تاب

ساغر اغنیا پر می‌ناب، جام ما پر ز خون جگر شد


ای دل تنگ ناله سر کن، از مساوات صرف نظر کن

ساقی گلچهره بده آب آتشین، پردهٔ دلکش بزن ای یار دلنشین


ناله بر آر از قفس ای بلبل حزین

کز غم تو، سینه من، پر شرر شد، پر شرر شد

1-Shajariyan Homayoon-Morghe Sahar

بخشی از «هان به‌پا»-سرود انقلابی

نویسنده و گوینده: بنفشه طاهریان 
موسیقی : Bruno Sanfilippo

جای شکرش باقی است

Kamancheh player & Naration : Sina Alam
Arranger: Afshin Mohseni
Summer 2020

آنکه هلاک من _ استاد شجریان

royesh j

Recent comments

User 171454007

Related tracks