نَفَحاتُ وَصلِکَ اَوقَدَت، جَمَراتُ شَوقِکَ فِی الحَشاز غمت به سینه کم آتشی، که نزد زبانه کما تشا
تو چه مظهری که زجلوه تو، صدای صیحه قدسیانگذرد ز ذُروه ی لامکان، که خوشا جمال ازل خوشا
همه اهل مسجد و صومعه، پی ورد صبح…
Home
Feed
Search
Library
Download