لذت  بردم از صدای  یاسمین وفرامرز

فرامرز رفت و به ابدیت پیوست..😔

فرامرز خوشابحالت که زندگی را درک کردی و سپس ترک کردی    ما چه بگوییم که  افسوس  پشت افسوس

ترجمه و صدای ارژنگ آقاجری
Translated & declaimed By Arjang Aghajari

"Le Tunnel D'or", Aaron
Traduit et Déclamé au Persian

Le Tunnel D'or (Aaron) تونلی از طلا | برگردان به فارسی و دکلمه‌ی ارژنگ آقاجری

Kābin & Haleh Seyfizadeh - Mara Bekhan.mp3

https://www.facebook.com/daalband

"آوازم را می رقصیدی" کاری از گروه "دال"
(Vicente Amigo-Ciudad de las Ideas بخشی از ملودی بر گرفته از آهنگ)

آرش سرانی آذر : بالابان
امین هدایتی : خواننده 
شایان شکرآبی : پیانو
مهرداد عالمی :ویلن سل
میلاد سعدی : سازهای کوبه ای
یزدان بهمنی : بندیر ،دف
و با همکاری داریوش آذر : کنترباس و خواننده 
ترانه سرا : غزل مهدوی


"Dancing My Song" by "DAAL BAND"
(Inspired by  Vicente Amigo-Ciudad de las Ideas)
Vocal: Amin Hedayati
Piano: Shayan Shekarabi
Balaban: Arash Sarani Azar
Cello: Mehrdad Alemi
Bendir, Daf: Yazdan Bahmani
Percussion: Milad Saadi
Double Bass, Vocal: Dariush Azar
Lyric: Ghazal Mahdavi
Recorded in Orfeh Studio

Cover Art: Salvador Dali

Dancing My Song آوازم را می رقصیدی

قطعه ی گیلکی سیاه ابران - با لهجه ی شرق گیلان
ترانه ی کار از زنده یاد مهندس کریمی
با آیفون امید ضبط شده ، خونه ی امید اینااا ...

Siiaa Abraan


قطعه "کی سه؟ کی سه؟" از یک ملودی کوبایی با نام
Quizas Quizas Quizas 
با صدای اسوالدو فارس، ساخته شده که در تیتراژ پایانی فیلم "در دنیای تو ساعت چند است؟" توسط آقای رضاعی تنظیم مجدد شده و با شعری با زبان گیلکی، توسط روزبه رخشا خوانده شده است. 

کی سه؟ کی سه؟ - روزبه رخشا

Sana Değdi mi

Music,Guitars,Bass,Vocal:Abdi Behravanfar
Back Vocal:Samar
Mixing and Mastering:Sina Momtahan
lyrics:Unknown folk poet

Sho Ayom شو آیم

Original words & music: Peyman Salimi
Persian lyrics: Ardalan Payvar, Peyman Salimi
Artwork: Shadi Yousefian, Ardalan Payvar

Ten Thousand Miles Away (ده‌هزار فرسنگ دورتر)

Buy on iTunes

Peyman Salimi ft. Eendo - Ten Thousand Miles Away (ده‌هزار فرسنگ دورتر)

Vocal: Dariush Azar
Composer & Arrangement: Navid Zomorodi
Lyrics: Ehsan Haeri
Mix & Mastering: Arash Pakzad
Photo: Maryam Akhlaghi
Graphic: Hamid Shavarean

Piano: Faraz Aghili
Drums: Behtash Abolghasem
Guitar: Navid Zomorodi
Double Bass: Dariush Azar

Be Raftanat Begoo

Tell your leaving self (به رفتنت بگو)

محمد صالح‌علا و بُمرانی | بندرِ تهران، از این طرف
|
کاری از حامد طاری
دانلود: https://t.me/haataarii/6
|
در "بندرِ تهران، از این طرف " محمد صالح‌علا شعری از خودش را روی موسیقی‌ای از مهرداد مهدی و آسو کُهزادی (که کمی تغییر داده شده) می‌خواند و در ادامه گروه بمرانی آهنگ "بندر تهران" را با شعری از سجاد افشاریان می‌خواند
|
جایی، یک دوست این داستان را نوشته بود:

شبی که فقط مختصری شب بود؛ در خانه «محمد صالح‌علاء» میهمان بودم. آقای صالح‌علاء ترانه جدیدشان را برایم خواند:

در جاده هراز | رودی پر از خروش | دشتی پر از علف
بر مرکبی سوار | گم کرده راه خویش | تنها و بی‌هدف 

دیدم کنار راه | جایی نوشته بود | تهران از این طرف 
یادت بهانه شد | کم‌کم ترانه شد | تهران از این طرف 

دیدم پرنده‌ای‌ | وک می‌زند به برف | با کوه گفت‌وگو | با قله‌ها به حرف 
پر زد پرک‌پرک | با بال‌های سرد | از شمشک و دیزین | تا دره‌ی اوین 

یادت بهانه شد‌ | کم‌کم ترانه شد | تهران از این طرف 
هر ساله نوبهار | در عالم خیال | رفتم سر قرار 

پایین لاله‌زار | میدان مولوی‌ | بالاتر از بهار 
یادت بهانه شد | کم‌کم ترانه شد | تهران از این طرف» 

از او پرسیدم کی و در چه حالی این ترانه را نوشتی؟ گفت یک‌بار که از شمال به تهران می‌آمدم، عبارت «تهران از این طرف» را در جاده دیدم و یک‌باره ترانه الهام شد.

در شبی که خیلی شب بود، در هتل نشسته‌ام. به ترانه فکر می‌کنم. تهران فقط عبارت تهران نیست. هر جایی که تو را به خلق ِشعر و عشق بکشاند تهران است. از پنجره اتاق هتل، به زمین چمن فوتبال نگاه می‌کنم. تنها هستم.

به دیوارهای روشن نگاه می‌کنم. میز چوبی در اتاق می‌خواهد حرف بزند اما بغض کرده است. دو جفت دمپایی از بس خسته‌اند روی زمین خوابیده‌اند. رخت‌آویز به من خیره شده است. از پنجره باز، باد خنکی به صورتم می‌خورد. به کارگری فکر می‌کنم که این پنجره را سال‌ها پیش نصب کرده است. به کارگاه نجاری فکر می‌کنم که دیرزمانی، کارگرانش همین میز چوبی را مهیا کرده‌اند و لابد بعدش نشسته‌اند و استکان چای داغی خورده‌اند. 

حالا احساس می‌کنم همه اشیاء شعرند. همه اشیاء و نوشته‌های روی در و دیوار شعرند. حالا با یاد کارگرانی می‌خوابم که میز می‌ساختند؛ عرق می‌ریختند و غروب‌ها به نانوایی می‌رفتند. با نانی و میوه‌ای در دست، به خانه می‌رفتند تا لبخندی از زنان‌شان ببینند. همان لبخند، تمام خستگی‌ها را تمام می‌کرد. حالا لابد کارگران پیر شده‌اند. 

عرب‌ها معتقد بودند منبع شعر اجنه هستند. به نظرم منبع شعر اشیا هستند. میزها و صندلی‌ها و زمین چمن‌ها و دمپایی‌ها و دیوارها و شب‌ها و هتل‌ها کم‌کم ترانه می‌شوند، اگر لبخند گم بشود میزها و زمین چمن‌ها و صندلی‌ها در یک دم غایب می‌شوند. اشیاء و آدم بی‌عشق به راحتی گم می‌شوند که اگر گم بشوند با هزار آگهی پیدا نمی‌شوند.
آقای محمد صالح‌علاء! تهران از کدام طرف است؟ هرکسی، تهرانَش به یک طرف است. 
|
شعر کامل بندر تهران از سجاد افشاریان

در بندر دلگیر تهران به غروبــ هایِ بی تو نگاه می کنم 
به کشتی ها ، نفتــ کش ها ، زن ها و خیابان ها 
و مستیِ پنهان مردان بر روی عرشه هایِ گوشه گیری و انزوا 
موج تا لب آ لب میدان آزادی می آید و بر می گردد
و مرغان دریایی مهر آباد در پرواز 
کاش یکی شان سوارم کند
و بر بالِ خود آرام ، آرام مرا با خود ببرد به هر کجا که دلش خواستــ
بالا بالاترها از نفتــ کش میلاد
این حجمِ دلگیری بی تو خفه ام می کند 
وقتی به یاد می آورم لنگرگاه هایِ میدان آرژانتین و ترمینال جنوب را 
و جنوبـــ را 
و می روم از شهری که هر روزهِ شبــ
فرزندان مستــ بسیاری را به دنیا می آورد 
که پنهان می کنند 
عشق را و بوسه را در لابه لایِ شاتــ هایِ شیری ِ شان
این روزها تنها دلخوشی من این استــ 
که هنــوز بر این بندرِ دلگیر 
صدای آکاردئونی ها شنیده می شوند 
و خیال می کنم 
هستند هنوزها دخترانی که در خانه هاشان 
می چرخند وُ می رقصند وُ می رقصند وُ می رقصند
و ای کاش که تو یکی از آنها باشی 
در این بندرِ دلگیرِ تهــران ...
|

Yasmin Levy & Faramarz Aslani - Una Noche Más

saghar.em

Recent comments

Seyed Saleh Mousavi

Mahmood Molaei

ALIREZA ESMAEILI

user153230583

Related tracks