باید روحوضی‌ها رو نگه داشت. باید انقدر زد و خوند که یادمون بمونه
 این یکی داستان یه نامهربونیه که در کافه‌ای ضمن لاس با فتی و چشمک به عباس، حرفهایی از عشق و وفا به این دو می‌زده‌ است. 

متن:
نامهربونی نمی دونم می دونی که عشقت مارو کشته
زیر نگاهت دو تا چشم سیاهت مثل آهو (آلو) درشته
رحمی نداری بر رنج و دردم ، آخر مگه من با تو چه کردم
اینقدر چرا لج می کنی ،هی چشماتو کج می کنی
ترک منو کردی چرا ، رفتی تو از پیشم چرا
ای لامروت نکن مارو اذیت ، که هیچ طاقت ندارم
پیش رقیبون سیه کردی عزیزجون ، مارو با روزگارم

آآآآی .... وااای 
از اول یار من بودی و این آخر ولم کردی
نمی دونی از این کارت ، چه خونی بر دلم کردی
به من نارو زدی باشه، ولی باز از تو ممنونم
من دیوانه رو هوشیار کردی ، آدمم (عاقلم) کردی


موندم تو دنیا ، عزیز تنهای تنها ، خوراکم آه و درد
از غصه و غم مامان گفت، رنگ و رویم مثل زرچوبه زرد
یادم نمیره اون شب تو کافه ، کردی با عشوه مارو کلافه
هی با فتی لاس می زدی ، چشمک به عباس می زدی
حرف هایی از عشق و وفا ، هرچه دلت خواست می زدی
ای لامروت نکن مارو اذیت ، دیگه طاقت ندارم
پیش رقیبون سیه کردی عزیزم ، مارو با روزگارم

لامروت - نامهربونی - na mehrabooni

نامبرده معتقد است که تا ته دنیا باید ویگن خوند. حتی اگه نمیشه مثل خودش اونقدر خوب خوند

تو که چشمت مثل چشم غزاله
تو که چشمت مثل چشم غزاله
نمی پرسی دل من در چه حاله
نمی پرسی دل من در چه حاله
شنیدم باز دلت یار کرده پیدا
سر زلفت خریدار کرده پیدا
شنیدم باز دلت یار کرده پیدا
سر زلفت خریدار کرده پیدا
تو فنجون طلا بودی و افتادی ز دستم
دونه پر بها بودی و افتادی ز دستم
تو فنجون طلا بودی و افتادی ز دستم
دونه پر بها بودی و افتادی ز دستم
مگه تو آهوی سحرا شدی جونم
مگه تو ماهی دریا شدی جونم
مگه باد صبا بودی
مگه مرغ هوا بودی
مگه باد صبا بودی
مگه مرغ هوا بودی
که نا پیدا شدی جونم
که نا پیدا شدی جونم

فنجون طلا

یه مرغ نازی داشتم 
خوب نگهش نداشتم
شغال اومد و بردش
 رو پا نشست و خوردش 
شغال باغ بالا
پات بشکنه ایشالّا
بگید ایشالّا
 ایشالّا
مرغ منو گرفتی
ای کاش یه روز به چنگم
بیفتی بگید ایشالّا 
ایشالّا
نه بوم ، نه در ، نه ایوون 
نه لاله‌ی شبستون 
نه آتیش ، نه خاکستر
اگه گفتین چی چی پر ؟


گنجشک پر ، کلاغ پر ،شغال پیر باغ پر
کبوتر دلم پر ،گلدون پرگلم پر 
چراغ ایوونم پر ، مرغ شبستونم پر

کلاغ پر

آهویی که گل بر لاله‌ی گوش داشت گم شد


لبت به خنده، وارفته ای گل 
رو لاله‌ ی گوش، داری یه دسته سنبل
اشکت نبینم، به روی مژگون 
دردت به جونم
ای خدا فدات کنم جون
خوانمت با بی قراری
تو که آهوی فراری
سر به هامون می گذاری
تو که آهوی فراری
سر به هامون می گذاری

دونه دونه اشک مو مثال بارون
توی دامونم ریخت
دامونم دریاچه بی
سامونم سراچه بی
دل مو تنباچه بی
وای چه کنم، چه چاره جویم
به که درد خود بگویم 
همچو گل ژاله بمویم

آهوی فراری

شب بود بیابان بود

I'm sitting here in the boring room 
It's just another rainy Sunday afternoon 
I'm wasting my time 
I got nothing to do 
I'm hanging around 
I'm waiting for you 
But nothing ever happens and I wonder 

I'm driving around in my car 
I'm driving too fast 
I'm driving too far 
I'd like to change my point of view 
I feel so lonely 
I'm waiting for you 
But nothing ever happens and I wonder 

I wonder how 
I wonder why 
Yesterday you told me 'bout the blue blue sky 
And all that I can see is just a yellow lemon-tree 
I'm turning my head up and down 
I'm turning turning turning turning turning around 
And all that I can see is just another lemon-tree 

Sing, dah...

I'm sitting here 
I miss the power 
I'd like to go out taking a shower 
But there's a heavy cloud inside my head 
I feel so tired 
Put myself into bed 
While nothing ever happens and I wonder 

Isolation is not good for me 
Isolation I don't want to sit on the lemon-tree 
I'm steppin' around in the desert of joy 
Baby anyhow I'll get another toy 
And everything will happen and you wonder 

I wonder how 
I wonder why 
Yesterday you told me 'bout the blue blue sky 
And all that I can see is just another lemon-tree 
I'm turning my head up and down 
I'm turning turning turning turning turning around 
And all that I can see is just a yellow lemon-tree 
Yellow, wonder, wonder 

I wonder how 
I wonder why 
Yesterday you told me 'bout the blue blue sky 
And all that I can see, and all that I can see, and all that I can see 
Is just a yellow lemon-tree

Lemon tree درخت لیمو به وزن شیش و هشت

تو چون گل نو رسی , من باغبانت
توسبزه‌ی‌ خرمی, من سایبانت
تویی چو شاخه‌ی گل ,منم گیاهی
کنون کشیده دامن به آستانه
کنون کبوتران یک آشیانیم
دو مرغ آشیانیم , دو مهربانیم
کنون کبوتران یک آشیانیم
دو مرغ آشناییم , دو مهربانیم

ازاین سحر تا اون سحر بچشم هم نظر کنیم
میون کوه و دشت و در , نظر به همدگر کنیم
روی سبزه صفا کنیم,بر بنفشه گذر کنیم
روی سبزه صفا کنیم,بر بنفشه گذر کنیم
ازاین سحر تا اون سحر به چشم هم نظر کنیم
میون کوه و دشت و در , نظر به‌ همدگر کنیم

خوشا که دامنی زگل , ریزم بروی دامنت
خوشا که حلقه‌ای‌ ز گل بیفکنم به‌ گردنت
چه خوش که ما دوغنچه‌ یک شاخه بودیم
به خنده همچو گل بهم لب می‌گشودیم
چه خوش که ما دوغنچه یک شاخه بودیم
به خنده همچو گل بهم لب می‌گشودیم

حلقه‌ی گل

غروبا كه ميشه روشن چراغا
ميان از مدرسه خونه كلاغا
ياد حرفاي اون روزت مي افتم 
كه تا گفتي به جون و دل شنفتم
عجب غافل بودم من
اسير دل بودم من
اسير دل نبودم
اگه عاقل بودم من

يادت مياد به من گفتي چي كار كن
گفتي از مدرسه امروز فرار كن
فرار كردم من اون روز زنگ آخر 
نرفتم مدرسه تا سال ديگر
عجب غافل بودم من
اسير دل بودم من
اسير دل نبودم
اگه عاقل بودم من

غروبه بر ميگردن باز كلاغا 
به يادم باز مياد اون كوچه باغا
هنوز تو اون كوچه رو اون اقاقي
دلي كه كنده بوديم مونده باقي
دلي كه كنده بوديم مونده باقي
عجب غافل بودم من
اسير دل بودم من
اسير دل نبودم
اگه عاقل بودم من

Kalaghaa

والس نوروزی- کپی از زنده‌یاد احمد عاشورپور

Norouz Saghi

اینم از اون آهنگای خوبیه که هرکسی مدل خودش میخوندش و کافیه یادش بیفتی تا یه شبانه‌روز زیر لب بخونیش. 

این مدلی که من می‌خونم. طبعا خانوما صد برابر بهتر من میخونه. اما شما من رو هم تحویل بگیرید 

-----
"Que Sera, Sera"

When I was just a little girl
I asked my mother
What will I be
Will I be pretty
Will I be rich
Here's what she said to me

Que sera, sera
Whatever will be, will be
The future's not ours to see
Que sera, sera
What will be, will be

When I grew up and fell in love
I asked my sweetheart
What lies ahead
Will we have rainbows
Day after day
Here's what my sweetheart said

Que sera, sera
Whatever will be, will be
The future's not ours to see
Que sera, sera
What will be, will be

Now I have Children of my own
They ask their mother
What will I be
Will I be handsome
Will I be rich
I tell them tenderly

Que sera, sera
Whatever will be, will be
The future's not ours to see
Que sera, sera
What will be, will be
Que Sera, Sera

Que Sera Sera


البنت الشلبية عيونا لوزية
حبك من قلبي یا قلبي إنت عینیا
حد القناطر محبوبي ناطر
كسر الخواطر يا ولفي ما هان عليا
بتطل بتلوح و القلب مجروح
و أيام عالبال بتعن و تروح
تحت الرمانة حبي حاكاني
و سمعني غناني يا عيوني و أتغزل فيا

Bint El Shalabiya

Mamani Maman Joon

بیاین دست جمعی تصور کنیم دلبروهه رو که حتی شکوفه رو هم خط باروت می‌بینه. 

Delbaroo

Moo Kootah

اصل کار رو از ابراهیم منصفی (رامی) از اینجا گوش کنید:
http://rami.ir/fa/music/labkhand-2/


خوشا فَصلی کِه دور از غم
هَمَه کَه شُنَه وا شُنَه
دَست وا دَست ، سایَه وا سایَه
شارَفتَه خُنَه وا خُنَه
.
بُدُو پیشُم بُدُو پیشُم
بُدُو اِی نوشُم و نیشُم
بُدُو اِی آخرین عشقُم
دوادار دل ریشُم
 
خَزُن زَرد ایسالُن نُوبَتی تَمُنِن
بَهار از راه اَرسیدِن زندِگی چه جُنِن
.
بیاین وا هَم بَشیم یاور
هَمَه هَمراه و هَم باور
دِلُن راه شُبَشِه وا هَم
جُدا نَبُوتْ دِل از دِلبَر
 
خوشا روزی کِه دور از غم
هَمَه کَه شُنَه وا شُنَه
دَست وا دَست ، سایَه وا سایَه
شارَفتَه خُنَه وا خُنَه
.
خَزُنِ زَرد ایسالُن نُوبَتی تَمُنِن
بَهار از راه اَرسیدِن زندِگی چِه جُنِن

Khosha fasli


اگرچه عمری ای سیه موچون موی تو آشفته ام
درون سینه قصه این آشفتگی بنهفته ام
زشرم عشق اگر به ره ببینمت
ندانم 
چگونه ازبرابرتوبگذرم من
نمیدهد دلم رضا که بگذرم زعشقت
نه طاقتی که بررخ توبنگرم من

اگرچه عمری ای سیه مو چون موی تو آشفته ام
درون سینه قصه این آشفتگی بنهفته ام
دل را به مهرت وعده دادم 
دیدم دیوانه ترشد
گفتم حدیث آشنایی
دیدم بیگانه ترشد
بادل نگویم دیگراین افسانه هارا
باورندارد قصه مهرووفارا
مگرتوازبرای دل قصه وفابگویی
به قصه شد چوآشنا غصه مرا بگویی

Cho Muye To چون موی تو - حدیث آشنایی

از ویکیپدیا:

معروف‌ترین ترانه ماشین مشدی ممدلی سرودهٔ غلامرضا روحانی است که توسط جواد بدیع‌زاده خوانده شده‌است.

متن ترانه:

ماشین مشدی ممدلی، ارزون و بی‌معطلی
این اتولی که من میگم، فورد قدیم لاریه
رفتن توی این اتول، باعث شرمساریه
نه بابِ کورس شهریه، نه قابل سواریه
بار کشیده بسکی از، قزوین و رشت و انزلی
ماشین مشدی ممدلی، ارزون و بی‌معطلی
ماشین مشدی ممدلی، صندلیاش فنر داره
بلیت‌فروش مشدی و، شوفُر بی هنر داره
بهر مسافرینِ خود، زحمت و دردسر داره
رفتن با اتول بود، باعث کوری و شلی
ماشین مشدی ممدلی، ارزون و بی‌معطلی
مسافر از بوی اتول، تا می‌شینه کسل می‌شه
از متلک شنیدن و، بورشدن خجل می‌شه
بسکی فشار به او میاد، دچار دردِ دل می‌شه
پاره شود لباس اگر، گیر کند به صندلی
ماشین مشدی ممدلی، ارزون و بی‌معطلی
این اتولی که از قفس، تنگ‌تر و کوچیک‌تره
جای چهل مسافر، گنده و چاق و لاغره
شوفره بس که ناشیه، اتول همیشه پنچره
راه نرفته درمی‌ره، لاستیکِ چرخِ اوّلی
ماشین مشدی ممدلی، ارزون و بی‌معطلی
این اتولِ شکسته از، سیستم قدیمیه
تایر اون قراضه و، پیستون اون لحیمیه
شوفره دائماً پیِ، لوده‌گری و لیمیه
سربالایی نمی‌کشه، مگر با خیلی معطلی
ماشین مشدی ممدلی، ارزون و بی‌معطلی
بس که ماشالا محکمه، راه نرفته پنچره
از حلبی شکسته‌ها، ساخته مبل و صندلی
ماشین مشدی ممدلی، ارزون و بی‌معطلی

Mashineh mashdi mamdali ماشین مشدی ممدلی

نامبرده فکر میکرد به همه‌چیز میتوان ۶و۸ بست

I was five and he was six
We rode on horses made of sticks
He wore black and I wore white
He would always win the fight

Bang bang, he shot me down
Bang bang, I hit the ground
Bang bang, that awful sound
Bang bang, my baby shot me down.

Seasons came and changed the time
When I grew up, I called him mine
He would always laugh and say
"Remember when we used to play?"

Bang bang, I shot you down
Bang bang, you hit the ground
Bang bang, that awful sound
Bang bang, I used to shoot you down.

بنگ بنگ به وزن شش و هشت

شهر شهرفرنگه خوب تماشا کن سیاحت داره رنگ و  وارنگه
شهر شهر فرنگه تو دنیا هزار شهر قشنگه
شهرها رو ببین با گنبد و منار
شهرها رو ببین با برج زنگ‌دار
شهرها رو ببین با مردم مو طلا
شهرها رو ببین با مردم چشم سیاه
که همه یه‌جور میخندن و همه آسون دل میبندن
و توی همه‌ی شهرها هنوز گل درمیاد
آسمون آبی ِ همه جا ، امّا آسمون اون وقتا آبی تر بود 
رو بوما همیشه کفتر بود 
حیاطا باغ بودن ، آدما سر دماغ بودن ، بچه ها چاق بودن 
جوونا  قلچماق بودن ، دخترا با حیا بودن ، مردما با صفا بودن 
حوض پر آبی بود مردِ میرابی بود ، شبا مهتابی بود ، روزا آفتابی بود 
حالی بود حالی بود ، نونی بود آبی بود 
نون گندم مال مردم اگه بود ، نمی رفت از گلو پایین به خدا 
اگرم مشکلی بود ، آجیل مشکل گشا ، حلّش می کرد 
بچه ها بازی می کردن تو کوچه ، جم جمک برگ خزون حمومک مورچه داره 
بازی ِ مرد خدا ، کو ، کجاست مرد خدا؟ 

سلامی بود علیکی بود ، حال جواب سلامی بود 
اگه سرخاب سفید آب رو لپ دخترا نبود ، لپ دخترا مثه گل انار گلی‌ملی بود 
سُفره ها گر همه هفت رنگ نبود ، همه آشپزخونه ها دود می کرد 
خروسا خروس بودن حال آواز داشتن ، روغنا روغن بود 
گوشتی بود دنبه ای بود ، اِی  شب جمعه ایی بود 
برکت داشت پولا پول به جون بسته نبود، آدم از دست خودش خسته نبود 
نونی بود پنیری بود ، قصه ایی بود ، قصه ایی بود 
قصه ایی بود ، قصه کـَک به تنور، نوش آفرین، حسین کرد، قصّـه حسن کچـــل

دوباره‌خوانی مقدمه‌ی حسن کچل - قسمت اول

نونی بود پنیری بود ، قصه ایی بود ، قصه ایی بود 
قصه ایی بود ، قصه کـَک به تنور، نوش آفرین، حسین کرد، قصّـه حسن کچـــل 
قصه هرچی شنیدی پاک فراموش بکن ، بیا و به قصه حسن کچل گوش بکن 
توی یک باغ بزرگ ، که همه دور تا دورش 
گل کاری بود ، یک عمارت بودش 
تو همه عمارتا ، این یه عمارت شاهکارِ معماری بود 
دور تا دورِ عمارت چهار تا استخرِ بزرگ ، که توشون لب به لب از ماهی بود 
همه روز تنگ غروب ، که آب فواره ها وا می شدن 
ماهیهای قرمز یک وجبی به بلندی آب فواره ها می پریدن 
این خونه که توی شهر، نگین  انگشتر بود ، مال شیپورچی مرد بلند اختر بود 
آقا شیپورچی تو میدون مشت ، همیشه مارش میزد ، شیپور ایست خبردار میزد 
ولی شبها تو خونه حالی داشت ، حالی میکرد ، واسه اهل خونه آهنگ حال دار می زد 
عدس پلو رشته پلو ، رِنگِ خاله رورو میزد 
چون که زنش بی‌یی خانم نه ماهِ حامله بود 
آقا شیپورچی آرزو می کرد که زنش پسر بزاد ، یه پسر کاکُل زری 
امّا از بخت بدش ، بچه بی کاکُل شد ، کچل و کوچل و هم کاچِل شد 
سر نگو آیینه بگو ، سر مثال کف دست ، واسه درمون یه دونه مو نداشت 
جالیزا سبز شدن بوته شدن صیفی دادن اما یه دونه مو، رو سرِ حسن کچل سبز نشد 
بابا دق مرگ شد و مرد 
خونه نون درآر نداشت، خونه مرد کار نداشت 
بی‌بی هم فکر شوهر تو سر نداشت 
گنج قارون هم میگن تموم میشه ، از تو این باغ بزرگ یه خونه موند 
به قد غربیل ، قالیا حصیر شدن 
بی‌بی آشپزی میکرد ، بی‌بی خیاطی میکرد ، جارو میکرد پارو میکرد 
واسه خرج خونه بنداندازی میکرد ، حسنک، بازی میکرد ، تاب می خورد 
چون که همبازی نداشت ، یه روزی رفت تو کوچه ، رفت و برگشت تو خونه 
دیگه پا از خونه بیرون نذاشت ، مثه اینکه بچه ها حسنیُ هو کرده بودن 
یا بهش گفته بودن کلّه کدو ، حسنی تو خونه موندگار شدش 
بی‌بی دید تو خونه موندن واسه من کار نمیشه ، فکری کرد ، چاره ایی کرد
بی‌بی‌ جون این‌کارو کرد ...

saghi-s

Popular tracks