Fikse wind, tegenriet. Je fietst, verdiept
in wat nog geen gezicht heeft, verzonken,
de storm rondom een verre branding.

Je belichaamt een reizend, tot vorm en rust
gekomen mens, georganiseerd, trefzeker,
verkiest imperfectie, dobbert onverdwaald,

staat vroeg op, koud water, peddelt binnen
vier windstreken door het vlakke landschap
van je eigen ziel van ergens naar elders,

drukt jezelf uit, voelt de noodzaak, ieuw,
hebt het lef, bwa, neemt oeverloos de tijd
wat frasen neer te schrijven, zonneklaar.

Je gaat op als een wolk in je medemens,
streeft naar eenheid, blijft nergens hangen,
hopt van wantij naar wantij, aldoor op drift.

Schiermonnikoog
Schiermonnikoog
Schiermonnikoog
Schiermonnikoog

Sam Wauters