زندگی فرصت یکبارهٔ ماست. این جمله را بارها و بارها گفته ام؛ اما بیا یک بار فکر کنیم اگر مجددا برمیگشتیم، باز هم همدیگر را دوست داشتیم؟

[آهنگ پس زمینه:
week #1; fabrizio paterlini]

شاید مدینهٔ فاضله ای بود یا؟[صدای سارآ]

برای زندگی‌های گذشته[صدای سارآ]

حدود چهار سال پیش خوانده بودمش. چند وقت پیش پیدایش کرده بودم. برایم یادآور پله های دانشگاه، پیراهنی چهارخانه، حرفهایی که هیچ وقت نزدم و دستهای خیس از محبتم است؛ از آن روزها تا همیشه.[ آهنگ را از yaghma برداشته ام؛ شعر را از کتاب الیاس علوی]

وقایع اتفاقیهٔ اولین سال جوانی[صدای سارآ]

همه عمر بر ندارم سر از این خمار مستی به روایت اسدی؛زهرآشان

گفته بودم هر کسی چیزی را از کتابی برایم بخواند. سادات اما آدم این اداها نیست. اگر قانون باشد که کسی حق ندارد روی لبه جدول راه برود، حتما با دست های عزیزش، که شما نگرفته اید و نمیدانیدشان، روی لبه جدول بازی می کند و لبخند میزند. لبخند میزند.[روایت پاییز-پس از غروب جمعه]

برداشتِ کوتاهی از کتاب ابله داستایوفسکی به روایت سادات محترم؛زینبِ حسینی

میگفت وقتی ناراحتی حتی حرف هم نزن.
من اما سین ام می زد و شعر می خواندم.

سعدی می گفت و می رفت[صدای سارآ]

برای کووکوو خوانده بودمش. قبلتر برای همه خوانده بودمش. بر زبانم جاری است؛ حتی وقتی پاییز نیست.[موسیقی از آلبوم به موازات بی وزنی؛شعر از حسین صفا]

تعلیقهٔ ذکر خزان از تذکرة الاولياى نانوشته [صدای سارآ]

شکیبا کل کتاب را خوانده بود برای محبوبش و برای من هم فرستاده بود. من کتاب را خریدم، ضبط کردم و پاک کردم.
[موسیقی there's a light we might see]

تهران به روایت سوم شخص غایب؛شکیبآ

صدای گرفته، میزان زیادی اندوه دم غروب و نامه ای از بسط و اولاف؛ نتیجهٔ نامطلوب اما دوست داشتنی. برای سادات عزیز عزیزم.

بَسطِ بدیهیات[دوشنبهٔ آذر]-[صدای سارآ]

شعر حسین صفا است. چیز دیگری این میان نیست.

حدیث آرزومندی

چیزهایی هستند که هر چقدر پوشیده و مستور از انحنای لب ها و خمی شانه ها و طمانینهٔ قدم ها معلوم و واضحند؛ بسیط و روشن.
[Train to elsewhere-شاملو]

تقیه در امر مالایلزم یا عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد [صدای سارآ]

شمبه بود. از بسط بود. صدای سادات بود.

یه جاهایی بغض کردم. بغلم کنید بین مکث هام.
داستان بیژن نجدی است.

مرثیه ای برای یک رویا[صدای سارآ]

صدای پاییز نود و هشت[صدای سارآ]

نمیدونستم هنوز داره ضبط میشه. هندزفری به تنم می خورد و صدای نعل اسب ضبط شده؛ اما من اسب نیستم. که کاش بودم.

اخوان در زمانی که از زمستان نمی گوید از چه حرف میزند؟ یا سلامم را تو پاسخ گوی! در بگشای! [صدای سارآ]

با مشارکت جمعی از رفقای رسالات من. 
دنبالتیم خلاصه.

گلنار! "در گستره‌ی بی‌مرزِ این جهان تو کجایی"؟ [ به سعی سارآ]

صدای روزهای گذشتهٔ دور؛ برای بهارهای رفته.

ترانه ای برای درختانِ خیابان های تهران[صدای سارآ]

۱. دوستام رد دادن. این کوچیکترین چیزیه که باید قبل از گوش دادن به وویس بشنوید.
۲. خیلی ها خوندن و خب این به شدت برای من خوشحال کننده بود. صداهاتون گرمم کرد و میدونم که از حالا تا یه هفته بعد تنها چیزی که خواهم شنید، صدای شماست.
۳. برندهٔ این دور شادیه. یه نسخهٔ اصل فوق العاده که به شیوهٔ خودش خونده دست منه و بله. دست شما نیست. دارم پز میدم.
۴. جا نبود من بخونم ورنه میخواستم منم بخونم. پس این سوال که صدای خودت کو منتفیه. با تشکر.
۵. سجاد خوند. صداشم هست. توضیح بیشتری دارم که خب نمیگم.
۶. جای بعضی صداها خالی.
۷. باز هم خالی.
۸. زهرا زنگ زد به لیلی و با هم پشت تلفن آهنگ رو خوندن. ر.ک. توضیحات شمارهٔ -۱- .
۹. باز هم حتی.
۱۰. حیف میشد نگار و محمد و اون دوستی که آخر شب خوند نباشن. خوب شد که هستن.
۱۱. باز هم.
۱۲. میدونستی من نتوانم؟ اشکال نداره اگر نمیدونستی.
۱۳. سپنتا دندونش درد میکرد. دندونش که خوب شد باهامون میخونه.
۱۴. باز هم جسارتا.
۱۵. این سومین ترانه ایه که با رفقای شناخته و نشناخته میخونیم. میدونم که دنیا جای بهتری نمیشه با این کار؛ اما لااقل میتونیم چشمهامونو ببندیم و چند دقیقه فکر کنیم دنیا جای بهتری خواهد شد.
۱۶. من نتوانم.

پیک سحریم [به سعی سارآ]

هنوز بیست ساله نشده بودم که این شعر را از کتاب صفا خواندم و ساعتهای دوازده شب بود که توی خجالت و شرم صدایم را فرستادم. صدای آن روزهایم را ندارم. حالا خیلی وقت است بیست سال را گذراندم. این صدای حالای من است.
از مصائب حفظی خواندن این است که نمیدانم درست خوانده ام یا نه. غلط هایم را اول ادبیات، بعد صفا ببخشد.

sara baghaei

Popular tracks