نکنه قلم سورنا دست توئه

من آخرین تیکم پیرهنمه..

اینجا ا هر انگشت خون میباره

شعر و اجرا: سالک و سام
آهنگساز: سالک
میکس و مسترینگ: محرض
طراح کاور: الف
ناشر: سرو

دیگه واسه دار جایی نداره جا
لخت چک میکشه هواله‌ باد
بسه خوندن از این چرخ ارابه ها بگید
کی میشه سوتونه خرابه ها
منو که پاره میکرد
اون که افتادم به نخ اشاره میکرد
اون که از سایه اومد مثل سایه میرفت
حالا یه عمر دارم از همسایگی ترس
هنوز موندم پای این مرز
بی پرچم علم آهای یکی هست
آهای یکی هست
که به سازتون داره چند ساله میرقصه
اما هنوزم از محال نمیترسه
سادگی بسه،اون که دید راه این عاشقی رفته
از رفته‌ی عاشقا پاش نمیلرزه
با اینکه سنگینه فکرش آروم راه میره
میفته اهمیت بده بهش یه ثانیه
کی گفته برمیگرده بره به باقیه راه
تو یه ثانیه ها
فکر عقیده،لیاقت هوش
درنمیاد یه ریال از توش
توده ها گوسفند،قانونا با پشم
کله ها پاچه رو میارن جوش
بنی آدم اعضای این سیاست بود
پول پنیر و قیافت موش
یه دنیا که رفت،اینجائم نوش
یه دریا که رفت این لیوانم روش
بگو هرچیو که نگفتم خودم
بزار خوش اشتها تر لقمم‌ کنن
من آخرین تیکم‌ پیرهنمه
بگو لختم‌ کنن
انقدی کور شدن دیدم از اینجا
غصشو خوردم و‌ سیرم از اینجا
که هیچم از هیچی و هیچم از هیجا
من ببین میرم از اینجا
انقدی ندیدن دیدم از اینجا
بند یه رختمو‌گیرم ازینجا
که همچیم‌ هیچه و هیچم‌ از اینجا
قول میدم میرم از اینجا

تواین رگ خالی نمیزنه پرسه خون
هوای آزاد از اون دور میده‌ دست‌تکون
همه ی این لکه ها یه چیو میدن نشون
ما چیزی نیستیم جز یه مشت لخته خون

تو این رگ خالی نمیزنه پرسه خون
هوای آزاد از اون دور میده دست تکون
همه ی این لکه ها یه چی رو میدن نشون
ما چیزی نیستم جز یه مشت لخته خون
تو این رگ خالی نمیزنه پرسه خون
آزادی زندونه توی سلول مغزمون
همه ی کاغذا میدن یه چی نشون
از آدم چیزی نمونده جز یه مشت استخوون

این دنیارو یادم نیست
فراموش شدن و یادم نیست
کلی حیون دیدم بود پیرهن تنشون
هر دوپایی آدم نیست
حتی خودم هم سن و سالم نیست
چشم میبندم حتی تو خوابم نیست
بازم نیست گم کردم گورمو
تو تورم و بکش که آبم نیست
از سینه ی زندگی خون میدوشم
کی گفته درحال ترکتونم ها؟
رفتن و میکنم و بمون میپوشم
من شاخم تبر و ترکتونم باز
سفت واستادم که حقم و بگیرم
ترسی ندارم که حلقمو ببینم
گردن من که عادت داره به دار
بذار چشماشون حکم جلبمو بگیرن
بالا میارم از پایین بودن تو
داره میبره من و این موندن تو
اصلام اهل از پشت زدن نیستم
با سرم میرم صاف تو صورت تو
تو قانعی به وجود به زندگی نه
که زش زده به جیم مزدته نعل
خسته ای نه
زیره زبونت مزه میکرد
خوده امید یه ترس دیگه است
وقتی زیر و رو میکنی خودتو
میبینی
غربت یه مکانه دورتو
بی کلید
میشینه خاک رو تن تو
میگیری بوی نا میمیری بیصدا
چیزی نیست الی خودت
مگه دنیات چی داره که چشم وا کنه
اینجا از هر انگشت خون میباره
گلا خشکن تو مشتا خار جا گله
شبا میفهمی چقدر مردی
واسه دخلشون دخلت و میارن
میگی سفتی و میشکنی سخت
اینجا باختنوتو با در بردی
چرا زودتر نمیرن
من سرخیم و به توی تو زرد نمیدم
واسه من از حس تازه دم نزن
که نفسات درگیره روزمرگی ان
میگذری از ساده ازش
اینجا ساده بودن یه اصراره همش
شاه جاش امنه پشت سنگره سکوت
اصداها تو خفگان همش
منم با تن لخت شیدا رقص
میکنم وسط کاخ عطش
اینا خوابه همش

قول میدم برگردم یه شب
بگم چشایی که تر کردم چشن
بگم سرتون بگیرید بالا
قبل اینکه من شرمنده شم
اما قول میدم بعد بزارم برم
از شهری که نا امید به آینده ان
شهر کرا شهر من نیست
مخصوصا وقتی که یه خواننده ام
قول میدم بفهمم باختن چیه
سوختن بدون نساختن چیه
اون که راه قدرتو به شما نشون میداد
اون که با نشون قدرتش راه رفت کیه
بوی خون لخت ترم کرد
زندگی دنبال کشتنم گشت
مهم نشد تو چی شنیدی ازم
مهم اینه من همونی که گفتم هستم

من همونم که نور تابید روم
یه سایه ازم موند قربانیت بود
دیگه کاردات کندن نمی برنم
هناقم تو گلوت هل دادیم تو
چیزی ندارم که از دست بدم
از نداشته هام توام نترسون من و
شکوندم در و
هرچقد نخواید باز کنید روم
چیزی نیست لخته تنه
تبراتون هعی خورد به تنم
من شنیده هامو دارم اغلب میگم
از دیده هام بگم دیدی خط خورد تنت
همون شبی که برگردم
یه سر و گردن بالاتر از کلتونم
زنده بشید بازم قاتلتون منم
تقاص میگیرم از صبر کردم

«سام»

تا باختنیامو باختم رفت
سوختنیامو ساختم رفت
انقده به سردی سرم گرم شد
همه خیالامو بافتم رفت
حالا سر عقلم
دندونام‌ آدم میجوئن
خودکارا ازم امضا میخوان
اما،این کاغذا پارم میکنن
وقتی عادی شه خاص
وقتی حتی خاصارو عادی کردی
ما باختیمو،بازی کردیم
اون باخت رو بازی کرد
نسناس تو فقط باختنو؛بازی کردی
همه ترکه ها دارن ازم بوی ترکش
میکشم نفس تو ریه هام سوزه سردش
تا میپیچه میگم هرکسی قلبمو شکست
شکسته هامو میکنم توی قلبش

Comments

mmd.N00R

MERWJ_FT

vid

d¡s¡dev

sajedeh_mazaheri

Irap

sobhan