تو ولشون نکردی و نخواهی کرد .

نشسته روی تخت
عرق کرده کف دست و پا

نگاه میکنم چطور آب میشوم   میچکم به ظرف اضطراب

به ظرف زندگی   به قلب اتفاق

آی دیوارها تختها عقربه ها ساعت ها

پنبه بر گردن ما  چون اره بر گردن کاجیست که

هی میرود ، می آید، میبرد کند کند   و اگر دم بزنیم تند تند

نفرت شلیک میشود از سینه های تنگ تنگ

میشود از تنگی بلورین که دراو افسردست ماهی قرمز

چه خاموش و بی رحم و بستست  جهان هرگز

بیا تا بر گردیم خلاف این موج   گرچه مهربر دهانه

زنجیر بر زبانه،  تا زبان   باز کردیم شعله کشید زبانه

مشت بر دهان شد   دندان بی دهان شد

کدخدا خدا شد   صنعتگر گدا شد

گفتنم خاموش.....

**در عوض اینهمه تلخی میکنه    شامه ی من و تر می کی؟**

**خرده بر گامم دید خود میرود   قدم زنان لنگ لنگان لی لی لی **

روبرو یه پنجرست

پشتش یه برجک رو زمین   پهن کرده سایه های بلندشو

زیرش یه سرباز   باد آورد بوی سرب سرفه های تفنگشو

نصف روز شعله ای در من میدود چنانچه در فانوس

نصف دگر در بستر خابم چنانچه در تابوت

دیوانه ایی در بطنم هست که رو شعله شروع کرده به رقص

شبیه قلب که تو قفس سینه ی ما در تپش است

روبرو یه آینست    روبروش ایستاده

یکی چون لحظه افتادن خورشید  : گرم ، گونه اش سرخ ، لبش تلخ

غرقه ی این بیتابیست:  که جهان ، اینچنین برج گران

بعد از هر نقطه فرومیریزد   و حکایت همچنان باقیست

زیرش یه میدون ،پوشیده از خون، داخلش یه سرباز

باد آورد بوی سرب سرفه های تفنگشو

Comments

Amir

Aidinam

vahid

McSiza

Ali torabi

Siavash

mirass

keli444

Abolfazl Behnami

bahram