و دستهای من این جاده های بی برگشت
و دستهای تو آن آسمان در هم رشت
بگیر دست مرا تا از اصفهان برویم
که از زمین و زمان با دو استکان برویم...

روسری خوانی

جملگی در حکم سه پروانه ایم

در جهان عاشقان، افسانه ایم

اولی خود را به شمع نزدیک کرد

گفت: آری من یافتم معنای عشق

دومی نزدیک شعله بال زد

گفت: حال، من سوختم در سوز عشق

سومی خود داخل آتش فکند

آری آری این بود معنای عشق
عطار

Salar Aghili - Peom of the butterfIies

از کفم رها |عارف ، لطفی ، سیما بینا-چاووش هشت

اجرای خصوصی
همراه با پرویز مشکاتیان و محمد موسوی

شعر:حافظ
بود آیا که در میکده‌ها بگشایند
گره از کار فروبسته ما بگشایند

اگر از بهر دل زاهد خودبین بستند
دل قوی دار که از بهر خدا بگشایند

به صفای دل رندان که صبوحی زدگان	
بس در بسته به مفتاح دعا بگشایند

گیسوی چنگ ببرید به مرگ می ناب	
تا همه مغبچگان زلف دوتا بگشایند

در میخانه ببستند خدایا مپسند	
که در خانه تزویر و ریا بگشایند


بود آیا که در میکده‌ها بگشایند - آواز استاد محمدرضا شجریان

درآمد سه گاه شجریان و پایور at ساز قصه گو

محمد رضا شجریان- تصنیف صنما جفا رها کن

ما را بس. بانو دلکش

چهار مضراب دلکش
ساز و آواز
هر لحظه در برم دل از اندیشه خون شود
تصنیف
و ادامه ساز و آواز 
شعر: سعدی

ماهور
فرود به شور  
دلکش، قرچه،رضوی،حسینی و دلکش و فرود به ماهور

شب وصل - هر لحظه در برم دل از اندیشه خون شود

From the Album " 6 Songs from the Qajar Period" 

Lyrics: Foroughi Bastami
Amirhossein Porjavadi: Setar
Saieed Kamjoo: Kamancheh
Mehrdad Arabifard: Tombak
Khosro Ansari Vocals

آلبوم :شش تصنیف قدیمی 
آواز: خسرو انصاری
شعر: فروغی بسطامی

Khosro Ansari. Chon be Zolfe Khish. چون به زلف خویش شانه می زنی

عشق تو مست و کف زنانم کرد

مستم و بیخودم چه دانم کرد

غوره بودم کنون شدم انگور

خویشتن را ترش نتانم کرد

شکرینست یار حلوایی

مشت حلوا در این دهانم کرد

تا گشاد او دکان حلوایی

خانه‌ام برد و بی‌دکانم کرد

خلق گوید چنان نمی‌باید

من نبودم چنین چنانم کرد

اولا خم شکست و سرکه بریخت

نوحه کردم که او زیانم کرد

صد خم می به جای آن یک خم

درخورم داد و شادمانم کرد

در تنور بلا و فتنه خویش

پخته و سرخ رو چو نانم کرد

چون زلیخا ز غم شدم من پیر

کرد یوسف دعا جوانم کرد

می‌پریدم ز دست او چون تیر

دست در من زد و کمانم کرد

پر کنم شکر آسمان و زمین

چون زمین بودم آسمانم کرد

از ره کهکشان گذشت دلم

زان سوی کهکشان کشانم کرد

نردبان‌ها و بام‌ها دیدم

فارغ از بام و نردبانم کرد

چون جهان پر شد از حکایت من

در جهان همچو جان نهانم کرد

چون مرا نرم یافت همچو زبان

چون زبان زود ترجمانم کرد

چون زبان متصل به دل بودم

راز دل یک به یک بیانم کرد

چون زبانم گرفت خون ریزی

همچو شمشیر در میانم کرد

بس کن ای دل که در بیان ناید

آن چه آن یار مهربانم کرد


درآمد سه گاه شجریان و پایور at ساز قصه گو

Sayed Hassan Firouz

Recent comments

mah

Related tracks