«تصنیف «دلتنگ
https://t.me/nost_music/858
شعر: مولانا
آهنگساز: سهراب پورناظری
 آواز: سحر بروجردی محمدی
سنتور: مهیار طریحی
تنبک: شهاب پارنج
تار: علی قنبری
صدا بردار و میکس: سیامند محمدی
‏
برلین اکتبر ۲۰۲۱
سالن پیر بولز

پیشتر آ ای صنم شنگ من  ای صنم همدل و همرنگ من  شیوه گری بین که دلم تنگ شد  تا تو بگوییش که دلتنگ من  جنگ کنم با دل خود چون عوان  تا تو بگویی سره سرهنگ من  چند بپرسی که رخت زرد چیست  از غم تو ای بت گلرنگ من  دوش به زهره همه شب می‌رسید  زاری این قالب چون چنگ من  جان مرا از تن من بازخر  تا برهد جان من از ننگ من  ای شده از لطف لب لعل تو  صیرفی زر دل چون سنگ من  صلح بده جان مرا و مرا  کز جهت توست همه جنگ من  پای من از باد روانتر شود  گر تو بگویی که بیا لنگ من  زان شده‌ام بسته آونگ تو  کز تو شود چون شکر آونگ من  ای تو ز من فارغ و من زار زار  اه چه شوم چون کنی آهنگ من  زنگی غم بر در شادی روم  روم مرا بازخر از زنگ من  بی‌گهی و دوری ره باک نیست  نیم قدم شد ز تو فرسنگ من  پیری من گشته به از کودکی  تازه شده روی پرآژنگ من  خامش کن چون خمشان دنگ باش  تات بگوید خمش و دنگ من

تصنیف دل تنگ سحر محمدی - Deltang - Sahar Mohammadi

تصنیف نغمه نوروزی
با صدای استاد غلام حسین بنان
آهنگ: استاد روح الله خالقی
ترانه: استاد رهی معیری

گل من بستان، گشته چون رویت
چمن از گل شد، چون سر کویت
بلبل از مستی هر نفس نغمه ای سر کند
سبزه درگیرد روی صحرا را
لاله آراید چهره زیبا را
قطره باران چهره لاله را تر کند
با مینای می آماده کن می را
هان مطرب بزن ساقی بده می را
کز بلبل آید نغمه نـــوروزی
پر کن قدح با شادی پیروزی
دلدادگان را ای گل صلا ده
جامی زما گیر جامی به ما ده
نوگلی پیدا در بهاران کن
رو و مویش را بوسه باران کن
هر دم از شادی خنده زن، باده خور پای گل
لاله گر خواهی آتشین رویش
سنبل ار جویی تار گیـسویش
گل اگر باید چهره او نگر جای گل
شد فصل گل و من دور از آن ماهم
ای سرو روان وصلت زجـان خواهم
باز آ که چون گل در کنارم باشی
در نوبــــهـــاران نوبــهـارم باشی
دلدادگان را ای گل صلا ده
جامی زما گیر جامی به ما ده


Banan, Rahi, Khaleghi استاد بنان- نغمه نوروزی

Homayoun Shajarian & Mazda Ansari - Shabe Jodayee همایون شجریان و مزدا انصاری - شب جدایی

ای شب جدائی كه چون روزم سياهی ای شب 
كُن شتابی آخر ز جان من چه خواهی ای شب 
نشان زلف دلبری، ز بخت من سيـه تری، بـلا و غم سـراسری 
تيره همچون، آهی ای شب 
به هجر يار من، حديث روزگار من، بری زكف قرار من 
جانم از غم، كاهی ای شب 
تا كه از آن گُل دور افتادم خنده و شادی رفت از يادم 
سيه شد روزم 
بی مه رويش دمی نياسودم به سيل اشكم گواهی ای شب 
او شب چون گُل نهد ز مستی بـر بالين سر 
من دور از او كُنم ز اشك خود بالين را تر 
خون دل از بس خوردم بی او محنت و خواری بردم بی او  
مْردم بی او 
بي رخ آن گُل، دلم بجان آمد  
دگر از جانم، چه خواهی ای شب

همايون شجريان...شب جدایی

مثنوی بزرگ افشاری، شجریان و شهناز at انتظار دل، پیغام اهل راز ۲

از آلبوم گلبانگ سال 1356
سه تار زنده یاد استاد احمد عبادی
آواز استاد محمدرضا شجریان
شعر دوبیتی های باباطاهر

دلی دیرم چو مرغ پا شکسته
چو کشتی بر لب دریا نشسته
همه گویند طاهر تار بنواز
صدا چون می دهند ساز شکسته

عزیزا کاسهٔ چشمم سرایت
میان هردو چشمم جای پایت
از آن ترسم که غافل پا نهی تو
نشیند خار مژگانم بپایت

به کشت خاطرم جز غم نروید
ز باغم جز گل ماتم نروید
ز صحرای دل بیحاصل مو
گیاه ناامیدی هم نروید

ساز و آواز استثنایی استاد شجریان ، دوبیتی های باباطاهر

ای توبه‌ام شکسته از تو کجا گریزم
ای در دلم نشسته از تو کجا گریزم
ای نور هر دو دیده بی‌تو چگونه بینم
وی گردنم ببسته از تو کجا گریزم
ای شش جهت ز نورت چون آینه‌ست شش رو
وی روی تو خجسته از تو کجا گریزم
دل بود از تو خسته جان بود از تو رسته
جان نیز گشت خسته از تو کجا گریزم
گر بندم این بصر را ور بسکلم نظر را
از دل نه‌ای گسسته از تو کجا گریزم
 مولانا

Az to Koja Gorizam


ای مهربان تر از برگ در بوسه های باران / بیداری سپیده در چشم جویباران / آیینه نگاهت پیوند صبح و ساحل/ لبخند گاه گاهت صبح ستاره باران/ بازا که در هوایت خاموشی جنونم/ فریاد ها برانگیخت از سنگ کوهساران/ ای جویبار جاری زین سایه برگ مگریز/ کاین گونه فرصت از کف دادند بیشماران/ گفتی :" به روزگاران مهری نشسته " گفتم :/ بیرون نمی توان کرد حتی به روزگاران / بیگانگی زحد رفت ای آشنا مپرهیز/ زین عاشق پشیمان ، سرخیل شرمساران/ پیش از من و تو بسیار بودند و نقش بستند/ دیوار زندگی را زین گونه یادگاران/ وین نغمه محبت بعد از من و تو ماند/ تا در زمانه باقی است آواز باد و باران/ محمدرضا شفیعی کدکنی 

ای مهربان تر از برگ...محمد رضا شجریان

و اکنون خنیاگر پیر از جهان خاکی در گذشته است و آوای "گریز" او از همیشه زیباتر  به گوش می رسد: از هم گریختیم
وان نازنین پیاله دلخواه را 
دریغ
بر خاک ریختیم

Golhay-e Tazeh 

برنامه شماره 177 گلهای تازه؛ نادر گلچین، فرهنگ شریف، هوشنگ ابتهاج، فریدون شهبازیان

به جان جمله ی مستان که مستم همایون1

آهنگساز: ارسلان کامکار | آلبوم: مادر

www.facebook.com/delnavazan.playlist

اینکه آهنگساز به تنهایی این تشخیص را داشته باشد که چه نوع موسیقی به درد فیلم درام علی حاتمی می‌خورد، تشخیص سختی است. علی حاتمی در فیلم‌هایش نوعی نگاه و شیدایی ویژه‌ای نسبت به گذشته، نوستالژی‌ها، داستان‌های اساطیری، آدمها و اشیای قدیمی و عتیقه دارد. این نگاه را در فیلم مادر هم می‌شود دید. نگاه علی حاتمی در فیلم مادر یک نگاه سنتی است و فضایی را که برای مخاطبش ترسیم می‌کند فضای خانواده‌های قدیمی است که توجه ویژه‌ای به جایگاه مادر داشته‌اند. برای چنین فضایی، که حال و هوایی درام هم در خود دارد، بدون شک موسیقی سنتی بهترین انتخاب خواهد بود. ارسلان کامکار هم با دیدن سکانس‌هایی از فیلم خیلی زود به این نتیجه رسیده و برای اجرای موسیقی‌اش از گروه خانوادگی‌شان یعنی گروه کامکارها کمک گرفته است 

ملودی‌های فیلم بیشتر روی سکانس‌هایی که مادر (رقیه چهرآزاد) وارد صحنه می‌شود یا از صحنه خارج می‌شود اوج می‌گیرد. برای این سکانس‌ها کامکار از آواز بیات ترک استفاده کرده است که حال و هوایی غمگین و صمیمانه دارد. به ویژه صحنه مرگ مادر که فرزندان همه در کنار تخت او جمع شده‌اند و اکبر عبدی که نقش غلامرضا را بازی می‌کند، دیالوگ معروف فیلم را می‌گوید:«مادر مرد، از بس که جان نداشت» موسیقی درام فیلم به اوج خودش می‌رسد و به تیتراژ آخر وصل می‌شود. یا برای صحنه‌های آب‌پاشی از سنتور استفاده کرده است و شیوه‌ی مخصوصی که به آن سنتور ریز می‌گویند. یا مثلا برای مثلا برای صبحگاهی سراغ نی و چهارگاه رفته است تا آن حس صبح و حماسه را داشته باشد. در صحنه‌های عزا هم از موسیقی‌های غمگین استفاده کرده. در مجموع در موسیقی مادر ماهور، اصفهان، چهارگاه، دشتی، بیات ترک به کار رفته است


وداع | ارسلان کامکار

صدای تار استاد جلیل شهناز

مثنوی بزرگ افشاری، شجریان و شهناز at انتظار دل، پیغام اهل راز ۲

Sayed Hassan Firouz

Recent comments

saeed nouri

Related tracks