خودم

او مرد - گروه خواب

بداهه‌ی کمانچه نوازی کیهان کلهر و سنتور سیامک آقایی در بیات کرد. دانشگاه دورتموند

بداهه‌ی کمانچه کیهان کلهر و سنتور سیامک آقایی در بیات کرد

Charles Bukowski - Bluebird

سلامتی آزادی

در آینه آسمان
کمانچه: کیهان کلهر , تنبور: علی اکبر مرادی
Dar Ayeneye Aseman

Kayhan Kalhor  Ali Akbar Moradi( Showgh )- قطعه شوق- کیهان کلهر - علی اکبر مرادی

بیات کرد-کیهان کلهر-سیامک آقایی

دستمه بیر - ایرج رحمان پور

قطعه کردی لالایی- کیهان کلهر و رمبرانت تریو - اجرای ۱۴ شهریور ۹۶

نغمه کردی
با صدای کیهان کلهر
کمانچه: کیهان کلهر
سنتور: علی بهرامی فرد
|
 پخش اختصاصی موزیکخانه
کاور اختصاصی موزیکخانه

Kayhan Kalhor

Keyhan Kalhor - Naghme Kordi  | نغمه کُردی با صدای کیهان کلهر

Mohsen Namjoo - Allah
محسن نامجو - الله
|
از آلبوم بر چله ی کمان اشک که میتونید با استفاده از توضیحات لینک زیر بخریدش
https://t.me/MohsenNamjooFanClub/655

Mohsen Namjoo - Allah | محسن نامجو - الله

Talangor Band - Shamameh
گروه تلنگر - شمامه
با شعری از طاها شجاع نوری
از آلبوم باتلاق ساز خونی
خرید آلبوم: https://bit.ly/2EIFagS
دانلود این قطعه: https://t.me/MusicKhaane/94

Talangor Band - Shamameh | گروه تلنگر - شمامه

Makan Ashgvari - I Dance
ماکان اشگواری - می‌رقصم

To Trucks

Makan Ashgvari - I Dance | ماکان اشگواری - می‌رقصم

Rivar Band - Raha Dar Tehran
گروه ریوار - راه در تهران

Raha dar Tehran

Rivar Band - Raha Dar Tehran | گروه ریوار - رها در تهران

حبیب رضایی - قهرمان؛ فوتبال و سینما
بخشی از برنامه فوتبال 120
پوستر اختصاصی موزیکخانه
|
برای دیدن پرونده فوتبالی و موسیقیایی ما به کانال تلگرام ما مراجعه کنید:
https://t.me/MusicKhaane/97
|
"فوتبال، رقص باله‌ی توده‌هاست"

از تیم‌های فوتبالی که با موسیقی‌های خاص خودشون وارد ورشگاه خونگیشون میشن تا سرودهایی که برای جام جهانی خوانده میشه، صنعت موسیقی ارتباط تنگاتنگی با فوتبال، این بازی جهانی داره. دوتا از معروفترین آهنگ‌هایی که برای جام جهانی خونده شده آهنگ‌های "ما قهرمانیم" کویین‌ها در سال 1994 و آهنگ "جام زندگی" ریکی مارتین در سال 1998 هستند.

اکثر خوره‌های فوتبال آهنگ (شعار) "تو هرگز تنها قدم نخواهی زد" باشگاه لیورپول رو که توی ورزشگاه آنفیلد خونده میشه رو شنیدن. یا شاید خیلیا آهنگ ماه آبی طرفدارای منچستر سیتی و "قهرمان محلی" نیوکاسل رو شنیده باشن.

یکی دیگر از جاهایی که فوتبال و موسیقی تلاقی دارند شعارهای هواداران است که بسیاری از آن‌ها برخاسته از موسیقی‌های معروف است. مثلا طرفداران آرسنال یکی از شعارهای خود را از روی آهنگ "Go West" از گروه "The Pet Shop Boys" ساخته‌اند.

جیووانی تراپاتونی از مشهورترین مربیان فوتبال دنیا ارتباط بین فوتبال و موسیقی را به مراحل بالاتری برده و در این مورد گفته: "گوش دادن به موسیقی کلاسیک می‌تواند توانایی‌های فوتبالی را ارتقا دهد. پس به موتزارت گوش کنید و فوتبالیست بهتری شوید. از موسیقی چیزهای زیادی مثل تنش، تمپو، رییتم، بازی‌خوانی و ساختار را یاد گرفت. این یک تجربه بزرگ برای من است. من معتقدم که به عنوان یک بازیکن و یک انسان با موسیقی بزرگ شده ام و رشدکرده‌ام.

باب مارلی در مورد فوتبال میگه که: فوتبال کاملا مهارت‌های خاص خودش رو داره، برای خودش دنیاییه. من عاشقشم چرا که برای بازی کردنش باید مهارت کامل داشته باشی. فوتبال آزادیه.

بیل شنکلی جمله‌ای گفته که همه‌ی عاشقای فوتبال از ته دل قبولش دارن: فوتبال مساله مرگ و زندگی نیست، بلکه از مرگ و زندگی هم مهم‌تره

و در نهایت دیمیتری شوستاکوویچ در جمله‌ای فوق‌العاده در مورد فوتبال گفته که "فوتبال، رقص باله‌ی توده‌هاست"

حبیب رضایی - قهرمان؛ فوتبال و سینما

Alireza Ghorbani - Leyla
علیرضا قربانی - لیلا
|
آهنگساز: ستار اورکی
ترانه‌سرا: اهورا ایمان
دانلود: https://t.me/MusicKhaane/118
|
کجایی ای که عمری در هوایت نشستم زیر باران ها کجایی
اگر مجنون اگر لیلا غریبم در بیابان ها کجایی
کجای این شب تاریک به روی ماه در بستی
نه می گویی نه میدانم کجا هستم کجا رفتی
من آتش بودم اما تو به خاکستر نشستی
نه میگویی،نه میدانم کجا ماندم،کجا هستی
اگر شب هست و فردا نیست اگر راهی به رویا نیست
چه آهوها
که در چشمان لیلا نیست اگر گم کرده ام خود را
مرا در گریه پیدا کن اگر از شِکوه لب بستم
سکوتم را تماشا کن

Tak Ahang'haye Alireza Ghorbani

Alireza Ghorbani - Leyla | علیرضا قربانی - لیلا

کاری از حامد طاری
@Haataari
کاور برگرفته از کتاب شعر "تاسیان" است
دانلود: t.me/haataarii/14
|
هوشنگ ابتهاج: یه شعر نسبتا کوتاهی است به اسم تاسیان، در ولایت ما گیلان این کلمه (تاسیان) هنوز زنده است و به کار میره. وقتی که عزیزی از خونه به سفر میره یا از دنیا میره، به اون اولین غروبی که جای اون خویشاوند یا مهمان خالیه میگن تاسیان

خانه دل تنگ غروبی خفه بود 
 مثل امروز که تنگ است دلم 
 پدرم گفت چراغ 
 و شب از شب پر شد 
 من به خود گفتم یک روز گذشت 
 مادرم آه کشید 
 زود بر‌خواهد گشت 
ابری آهسته به چشمم لغزید
و سپس خوابم برد 
 که گُمان داشت که هست این همه درد 
 در کمین دل آن کودک خُرد؟
 آری آن روز چو می‌رفت کسی
داشتم آمدنش را باور 
من نمی‌دانستم 
 معنی هرگز را
 تو چرا بازنگشتی دیگر؟

 آه ای واژه‌ی شوم
 خو نکرده ست دلم با تو هنوز 
 من پس از این همه سال 
 چشم دارم در راه 
که بیایند عزیزانم . . . آه

این شعر یک حالت سیال داره میان دوران بچگی و امروز. یک چیز ساده‌ای بدون آرایش‌های معمول شاعرانه است و فقط همون حالت تاسیان رو می‌خواد بگه
|

هـ . الف . سایه | تاسیان

محمد صالح‌علا و بُمرانی | بندرِ تهران، از این طرف
|
کاری از حامد طاری
دانلود: https://t.me/haataarii/6
|
در "بندرِ تهران، از این طرف " محمد صالح‌علا شعری از خودش را روی موسیقی‌ای از مهرداد مهدی و آسو کُهزادی (که کمی تغییر داده شده) می‌خواند و در ادامه گروه بمرانی آهنگ "بندر تهران" را با شعری از سجاد افشاریان می‌خواند
|
جایی، یک دوست این داستان را نوشته بود:

شبی که فقط مختصری شب بود؛ در خانه «محمد صالح‌علاء» میهمان بودم. آقای صالح‌علاء ترانه جدیدشان را برایم خواند:

در جاده هراز | رودی پر از خروش | دشتی پر از علف
بر مرکبی سوار | گم کرده راه خویش | تنها و بی‌هدف 

دیدم کنار راه | جایی نوشته بود | تهران از این طرف 
یادت بهانه شد | کم‌کم ترانه شد | تهران از این طرف 

دیدم پرنده‌ای‌ | وک می‌زند به برف | با کوه گفت‌وگو | با قله‌ها به حرف 
پر زد پرک‌پرک | با بال‌های سرد | از شمشک و دیزین | تا دره‌ی اوین 

یادت بهانه شد‌ | کم‌کم ترانه شد | تهران از این طرف 
هر ساله نوبهار | در عالم خیال | رفتم سر قرار 

پایین لاله‌زار | میدان مولوی‌ | بالاتر از بهار 
یادت بهانه شد | کم‌کم ترانه شد | تهران از این طرف» 

از او پرسیدم کی و در چه حالی این ترانه را نوشتی؟ گفت یک‌بار که از شمال به تهران می‌آمدم، عبارت «تهران از این طرف» را در جاده دیدم و یک‌باره ترانه الهام شد.

در شبی که خیلی شب بود، در هتل نشسته‌ام. به ترانه فکر می‌کنم. تهران فقط عبارت تهران نیست. هر جایی که تو را به خلق ِشعر و عشق بکشاند تهران است. از پنجره اتاق هتل، به زمین چمن فوتبال نگاه می‌کنم. تنها هستم.

به دیوارهای روشن نگاه می‌کنم. میز چوبی در اتاق می‌خواهد حرف بزند اما بغض کرده است. دو جفت دمپایی از بس خسته‌اند روی زمین خوابیده‌اند. رخت‌آویز به من خیره شده است. از پنجره باز، باد خنکی به صورتم می‌خورد. به کارگری فکر می‌کنم که این پنجره را سال‌ها پیش نصب کرده است. به کارگاه نجاری فکر می‌کنم که دیرزمانی، کارگرانش همین میز چوبی را مهیا کرده‌اند و لابد بعدش نشسته‌اند و استکان چای داغی خورده‌اند. 

حالا احساس می‌کنم همه اشیاء شعرند. همه اشیاء و نوشته‌های روی در و دیوار شعرند. حالا با یاد کارگرانی می‌خوابم که میز می‌ساختند؛ عرق می‌ریختند و غروب‌ها به نانوایی می‌رفتند. با نانی و میوه‌ای در دست، به خانه می‌رفتند تا لبخندی از زنان‌شان ببینند. همان لبخند، تمام خستگی‌ها را تمام می‌کرد. حالا لابد کارگران پیر شده‌اند. 

عرب‌ها معتقد بودند منبع شعر اجنه هستند. به نظرم منبع شعر اشیا هستند. میزها و صندلی‌ها و زمین چمن‌ها و دمپایی‌ها و دیوارها و شب‌ها و هتل‌ها کم‌کم ترانه می‌شوند، اگر لبخند گم بشود میزها و زمین چمن‌ها و صندلی‌ها در یک دم غایب می‌شوند. اشیاء و آدم بی‌عشق به راحتی گم می‌شوند که اگر گم بشوند با هزار آگهی پیدا نمی‌شوند.
آقای محمد صالح‌علاء! تهران از کدام طرف است؟ هرکسی، تهرانَش به یک طرف است. 
|
شعر کامل بندر تهران از سجاد افشاریان

در بندر دلگیر تهران به غروبــ هایِ بی تو نگاه می کنم 
به کشتی ها ، نفتــ کش ها ، زن ها و خیابان ها 
و مستیِ پنهان مردان بر روی عرشه هایِ گوشه گیری و انزوا 
موج تا لب آ لب میدان آزادی می آید و بر می گردد
و مرغان دریایی مهر آباد در پرواز 
کاش یکی شان سوارم کند
و بر بالِ خود آرام ، آرام مرا با خود ببرد به هر کجا که دلش خواستــ
بالا بالاترها از نفتــ کش میلاد
این حجمِ دلگیری بی تو خفه ام می کند 
وقتی به یاد می آورم لنگرگاه هایِ میدان آرژانتین و ترمینال جنوب را 
و جنوبـــ را 
و می روم از شهری که هر روزهِ شبــ
فرزندان مستــ بسیاری را به دنیا می آورد 
که پنهان می کنند 
عشق را و بوسه را در لابه لایِ شاتــ هایِ شیری ِ شان
این روزها تنها دلخوشی من این استــ 
که هنــوز بر این بندرِ دلگیر 
صدای آکاردئونی ها شنیده می شوند 
و خیال می کنم 
هستند هنوزها دخترانی که در خانه هاشان 
می چرخند وُ می رقصند وُ می رقصند وُ می رقصند
و ای کاش که تو یکی از آنها باشی 
در این بندرِ دلگیرِ تهــران ...
|

Haataari

محمد صالح‌ علا و بُمرانی | تهران از این طرف

Eendo Ft Mohsen Namjoo - Ba Raftanet
ایندو و محسن نامجو - با رفتنت
|
Shadi Yousefian: Vocals
Mohsen Namjoo: Vocals 
Ardalan Payvar: Keys, Organ
Lyrics by Khosro Kiyanrad 
Music + Arrangement by Ardalan Payvar
Mixed and Mastered by Peyman Salimi (Justaudio Productions)

Eendo Ft Mohsen Namjoo - Ba Raftanet | ایندو و محسن نامجو - با رفتنت

Dobare - The Poet With Gun
گروه دوباره - شاعر همیشه با کُلت
دانلود: https://t.me/MusicKhaane/172
|
خواننده: خاطره حکیمی
شاعر: احسان گودرزی
|
مجله کادانس: نخستین تک‌آهنگ منتشر شده گروه دوباره، حال ‌و هوایی ساده و صمیمانه دارد. قطعه روی روند چند آکورد تکرار شونده گیتار پیش می‌رود و با این حال به یکنواختی نمی‌رسد. صدای محکم و بی‌پیرایه خاطره حکیمی و تاکیدهای درست لحنی روی کلمات، شنونده را با کلیتِ اثر درگیر می‌کند. ترانه احسان گودرزی برای این قطعه با آثار پیشین‌اش در عین وجود شباهت‌هایی مانند چینش کلمات، متفاوت است. برای مثال خبری از فضای خواب‌مانند و مالیخولیایی «دیوانه» یا استفاده از تصاویر تکه‌تکه و شعرِحجم گونه‌ی «اسب و برنو» نیست. «شاعر همیشه با کلت» ترانه‌ای پاپیولارِ استاندارد و با کیفیت است که از کلیشه‌ها دوری می‌کند؛ خطابه‌‌ای از عاشقی به معشوق در توصیف او. ترجیع‌بند کار اما، از «ما» یی حرف می‌زند که این روزها حالش خوب نیست ـ نکته‌ای که انسجام ترانه را به هم نمی‌ریزد ـ و به هیچ عنوان شکلی مصنوعی و شعاری ندارد.

نویسنده: بامداد رکنی

cadencemag

Dobare - The Poet With Gun | گروه دوباره - شاعر همیشه با کُلت

Mohsen Namjoo - Hin Kajo Rast
محسن نامجو - هین کژ و راست
|
این اثر قطعه‌ایست از آلبوم اول محسن نامجو با نام "دماوند" که در زمان خود منتشر نشده بود و به تازگی در اینترنت منتشر شده است

Mohsen Namjoo - Hin Kajo Rast | محسن نامجو - هین کژ و راست

دردت به جان عاشق اردیبهشتی‌ام

خودم

درودوعرض ارادت