برای قاتلانم می‌نویسم
برای آن‌هایی که طعم گس قدرت را
به حلاوت آزادی
به طراوت آزادی
به طهارت آزادی
ترجیح دادند
برای مخالفانم می‌نویسم
که پیش از خودم
و پیش‌تر از عزیزانم
با دست‌های بسته
آزادی آنان را خواسته‌ام
برای گلوله‌ها می‌نویسم
برای تک‌تک‌شان
که هر چه می‌کنند
نمی‌توانند بایستند و
با شرمندگی به آغوشم می‌آیند
و در نهایت
ترجیح می‌دهند
در قلب من باشند
تا دستان آن‌ها
برای شجاعان می‌نویسم
آن‌هایی که دستشان خالی‌ست
و من می‌دانم
هیچ‌ چیزی سنگین‌تر از خالی نیست
زیرا
سفره‌ای را دیده‌ام
که کمر خانواده‌ای را خم کرده بود
برای زنان می‌نویسم
برای آنان
که آزادی‌شان
زندگی‌ست
برای قلم می‌نویسم
که هنوز هم نوک امیدش
برای نوشتن شعری شاد
تیز مانده
برای حسرت می‌نویسم
که شکم‌هایمان
از خوردنش باد کرده
و در پایان
برای ایران
نمی‌نویسم
اشک می‌ریزم

مهر ۰۱

شعر و خوانش: سید محمد جواد موسوی

Mohammad Mousavi

Popular tracks