چو اسیر دام توام...رام توام...ای محرم رازم...

عشق و امید و صفایی ... ای عشق من چه بلایی...

اسم خواننده کیاوش هستش، به اشتباه کیارش نوشته شده

mamnoon aghaye kiarash, you play and sing so beautifully !!

خواننده ی این اثر علیرغم تصور اشتباه برخی، فریدون فروغی نمی باشد

Reza Roohpoor - Tanhatarin Ashegh | رضا روح پور - تنهاترین عاشق

پیرم و گاهی دلم یاد جوانی می کند - شعر و صدای شهریار

shab be golestan tanha.mp3

Vocal: Simin Khakpour
Tar: Nariman Hodjati
Percussion (Tonbak): Amirkassra Zandian

Balal Balalom- folklore- Shiraz- بلال بلالم- محلی شیرازی

ترانه مسافر از مجموعه شب دلتنگی است که ترانه آن را مرحوم شهرام دانش سروده و آهنگ سازی آن توسط مرحوم استاد بابک بیات انجام شده . کار تنظیم را نیز آقای بهرام دهقانیار بعهده داشته .


دانلود این ترانه مجانی است ولی اگر تمایل داشته باشید برای تولیدات بعدی من کمک نمایید میتوانید با توجه به اطلاعات زیر کمک مالی خود را واریز نمایید
دوستانی که کار را دانلود میکنند چنانچه در ایران هستند حد اقل مبلغ یک هزار تومان و عزیزانی که در خارج از ایران هستند معادل ریالی حد اقل یک دلار را توسط آشنایان در ایران به حساب بانکی و یا کارت بانکی مورد اشاره در زیر پرداخت فرمایند :
مشخصات بانکی : بانک سامان شماره حساب : 2 - 88999 - 800 - 9801
شماره کارت : 0615-2556-8610-6219

mosafer (مسافر)

چو اسیر دام تو ام
رام تو ام، ای محرم رازم

منم آن شمعی که ز شب
تا به سحر در سوز و گدازم

ای فتنه بکش یا بنوازم

بی گناهم، بده پناهم
کز موی تو آشفته ترم

کن نگاهی، به خاک راهی
ای سایه‌ی لطفت -حسنت- به سرم

چه کنم؟ عشقی غیر از تو نخواهم
به خدا، محنت ریزد ز نگاهم

امیدم کو؟ جدا از او
پر پر شده ام، خاکستر شده ام

آزارم کن، چو چشم خود بیمارم کن
من ز جفایت دلشادم

از غم عشقت خرسندم

از همه عالم بگسستم
تا که به مهرت پابندم

عشق و امید صفایی
ای عشق من چه بلایی
کی ز وفا جانب ما باز‌آیی؟

چو اسیر دام تو ام
رام تو ام، ای محرم رازم

منم آن شمعی که ز شب
تا به سحر در سوز و گدازم

ای فتنه بکش یا بنوازم

https://facebook.com/sepidedam

کیــــــــارش - آشفته

خانه بر دوش
علیرضا افتخاری
از آلبوم هنگامه 
سال انتشار: 1377



آه ای صبا . . .
چون تو مدهوشم من
خود فراموشم من
خانه بر دوشم من
خانه بر دوش

من در پیش کو به کو افتادم
دل به عشقش دادم
حلقه در گوشم من
حلقه در گوش

گر در کویش برسی برسان
این پیام مرا
بی چراغ رویت
من ندارم دیگر
تاب این شبهای سرد و خاموش
هرگز هرگز باور نکنم
عهد و پیمان ما شد فراموش

ای جان من غرق سودای تو
بی تماشای تو
دل ندارد ذوق گفتگویی

بی جلوه ات آرزو بی حاصل
بی تو در باغ دل
خود نروید سرو آرزویی

شبها مرغ لب بسته منم
دل شکسته منم
تا سحر بیدارم
سر به زانو دارم
برنخیزد از من های و هویی
بی تو سیر گل را چه کنم
گل ندارد بی تو رنگ و بویی

Khane-bar-doosh_Eftekhari

یک نفس ای پیک سحری بر سر کویش کن گذری. گو بفغانم بفغانم بفغانم. ای که به عشقت زنده منم گفتی از عشقت دم نزنم. من نتوانم نتوانم نتوانم ... 

Delkash yek nafas ey bade sahari   دلکش / یک نفس ای پیک سحری

لێ یارێ یک آهنگ کرمانجی بسیار غمگین است که در پی اسارت دختران ایل کُرمانج باچیانلوی (باچوانلو، باشقانلویا باشکانلو) قوچان در سحرگاه ۱۳ رمضان ۱۳۲۳ قمری مطابق با ۲۰ آبان ۱۲۸۴ شمسی و از دل یک جوان کُرد کُرمانج به نام بهمن در اسارت نامزدش گلنار برآمده است.
پیشینه و فلسفه شکل گیری لئ یاری (Lê Yarê) به یک قتل و غارت و اسارت بزرگ تاریخی که بر سر کرمانج های ایل باچوانلوی قوچان که یکی از ایلات مهم ایل بزرگ زعفرانلوی قوچان است رخ داد، برمی گردد. این اتفاق سحرگاه ۱۳ رمضان ۱۳۲۳ قمری مطابق با ۲۰ آبان ۱۲۸۴ شمسی و ۱۱ نوامبر ۱۹۰۵ میلادی توسط گروهی از ترکمانان غارتگر مسلح که بر اثر کینه دیرینه ی خوانین ایل شادلو با ایل زعفرانلوی قوچان به این امر تشویق و راهنمایی می شوند، شبانه بر سر چادرهای ایل کرمانج باچوانلو (باشکانلو یا باشقانلو) قوچان در مکانی در حوالی جنگاه شیروان ریخته و با کشتن مردان و آتش زدن چادرها حدود ۶۳ نفر زن و دختر از آنها اسیر کرده و به اسارت می برند. این حادثه آنچنان وحشتناک و غم انگیز بود که در سرتاسر کشور و حتی در بسیاری از روزنامه های خارج از کشور انتشار یافت.
بعد ها چند نفر معدود از اسرا خریده و آزاد گردیدند، اما بسیاری از آنان در اسارت به ازدواج جوانان ترکمن در آمدند و همانجا ماندند و فقط خداوند دانای نهان می داند که این گونه زندگی چه بر سر آنها آورد و چه روزگار مشقت بار و رنج آوری را تحمل نمودند.
گفته ها و روایات بسیار غم انگیزی در رابطه با این اسرا در طول زندگیشان در اسارت نقل شده است که شنیدن آنها دل هر شنونده ای را به درد می آورد.
آهنگ “لێ یارێ (Lê Yarê)” که امروز به عنوان برگی تاریخی بر ادبیات کرمانجی خراسان خودنمایی می کند و جایی برای خود باز کرده است و از آن زمان تاکنون در مجالس و محافل وسیله ی بخشی ها کرد خوانده می شود و مردم را غرق در تاثر و ماتم می سازد، از سینه ی پر داغ یک جوان کرمانج برخاسته که معشوق و نامزد عزیزش را در این شبیخون به اسارت برده و در بازارهای بخارا و خیوه فروخته اند.
بهمن آن جوان عاشق پیشه کرمانج که چوپانی یکی از گله های گوسفندان باچیانلوی قوچان را بر عهده داشت
روز دوم بعد از ماجرا بود که این خبر شوم و از همه بدتر اسارت گلنار در کوهستان شمالی جنگاه به بهمن رسید. او نمی توانست باور کند. او نمی توانست گلنارش را در اسارت دشمن ببیند. بهمن گله ی گوسفندان را در کوهستان رها کرد و به محل چادرها برگشت. اما غیر از تلی خاکستر چیزی بر جا ندید. همه چیز بر باد رفته بود. همه چیز به غارت و چپاول دزدان و عمال استبداد رفته بود. گلنار او با دست و کتف بسته فرسنگ ها از او دور شده بود و او در حایکه می گریست و گریبان می درید و نفرین می فرستاد، از تیغه کوه بالا رفت تا افق دور دست را بنگرد شاید که در انتهای افق آنجا که آسمان به زمین رسیده بود گلنار خود را مشاهده کند. اما افسوس که افق نیز با او سر ناسازگاری داشت و از نشان دادن گلنار مضایقه می نمود.
سپس خسته و کوفته بر روی تخته سنگی نشست و در حالیکه نی هفت بند خویش را از کمربند می گشود بر این فاجعه نفرین فرستاد و آنگاه لبهای لرزانش را با نی آشنا کرد و آهنگ جدایی که بعدا در میان کرمانج های خراسان به لێ یارێمعروف شد، و از اعماق قلب  خونینش بر خاست بر نی بی زبان دمید و آنرا به فریاد در آورد. گویی از نی هفت بند آن رفیق دیرینش می خواست این بار نیز به فریادش رسیده، ناله ی جگرسوز او را از فرسنگ ها دور و دراز کوهستانی در آن سوی افق بیکران در آنجا که جلگه خرتوت بجنورد به ترکمن صحرا متصل می گردد به گوش گلنار عزیزش برساند. انگشتان بهمن با استادی تمام بر روی سوراخهای نی هفت بند می لغزید و همراه با فریاد و فغان نی، قطرات اشک بر رخسار مردانه بهمن روانه می شد.
بهمن لحظه ای بعد نی را روی زانو گذاشت و به نسیم شبانگاهی التماس نمود که پیام او را به عزیز از دست رفته اش در دیار رنج و غربت برساند و آنگاه دست بر بناگوش نهاد و برخروشید و آهنگ لێ یارێ (Lê Yarê) را این چنین در فغان کوهستان سرداد.
“له یاره” با صدای یلدا عباسی و محسن میرزاده
گلنار
از کو ایرو پر غمگینم له یاره له یاره گلناره
چاو له بینان دگرینم له یاره له یاره هواله
نیشان ژه ته از ناوینم گلناره
نیشان ژه ته از ناوینم گلناره
من که امروز خیلی غمگینم ای یار من گلنار من
چشم به چادرها می دوزم ای یار من دوست من
نشانی از تو نمی بینم گلنار من
نشانی از تو نمی بینم گلنار من
درد دل من کاریه له یاره له یاره گلناره
قصان جان من خاریه له یاره له یاره هواله
دیدار مایه قیامته گلناره
دیدار مایه قیامته گلناره
درد دل من کاریه ای یار من گلنار من
غصه ها جانم رو خورده ای یار من دوست من
دیدار مانده به قیامت گلنار من
دیدار مانده به قیامت گلنار من
جایلان کشتن ژنان برن له یاره له یاره گلناره
گلنار من هیسیر کرن له یاره له یاره هواله
وان فریتن له کوچه و بازاره
وان فریتن له کوچه و بازاره
جوانان رو کشتن زنان رو بردن ای یار من گلنار من
گلنار منو اسیر کردن ای یار من دوست من
اونا رو تو کوچه و بازار فروختن
اونا رو تو کوچه و بازار فروختن
از کو ایرو پر غمگینم له یاره له یاره گلناره
چاو له بینان دگرینم له یاره له یاره هواله
نیشان ژه ته از ناوینم گلناره
نیشان ژه ته از ناوینم گلناره
من که امروز خیلی غمگینم ای یار من گلنار من
چشم به چادرها می دوزم ای یار من دوست من
نشانی از تو نمی بینم گلنار من
نشانی از تو نمی بینم گلنار من

Golnar - LeYare - “له یاره” گلنار من

گل خزان نديدهبهار نو رسيدهکنون که ميروی زين گلزارخدا تو را نگهداربود طنين آوای توکنون به گوشم ای يارپيام من تو بشنوخدا تو را نگهداردو چشم من به ره باشددر آرزوی ديدارمسافر عزيزمتو هم به ياد من باش جدايی و فراموشینبينم از تو ا

Sheyda jahedگل خزان نديده بهار نو رسيده کنون که ميروی زين گلزارخدا تو را نگهدار

marjan آهنگساز : عماد رام 
شاعر : میبدی , خواننده : مرجان

کیــــــــارش - آشفته

Sepidedam | سپیده دم

Recent comments

Hamid Zarenejad

PantheA

leilayleili

leilayleili

Related tracks