نی: استاد حسین عمومی
سه‌تار: کیا طبسیان
تمبک: ضیا طبسیان

چهارمضراب نوا - رأس‌الاساتید ابوالحسن خان صبا

جانسوز دادبه( فرزند بانومریم حــاجیانی و غلامحسین حاجیانی)از خــــاندان کهن و تاریخی دادبه ابن مقفه در چهاردهم فروردین ماه سال1299 خوشیدی در شهر اصفهان دیده به سرای خاک گشود. روزگار کودکی و جوانی در این شهر گهرمند پرور و همواره در دوران جـوانی به کار شناخت عـــــــرفان ایرانی در این سرزمین پـرداخته است. زیر نظر استاد سید رحیم اصفهانی و پس از آن پیش استاد حسین ساعتساز آواز و تار را فــــرا گرفته است که شاگــردانی نیز در این زمینه تربیت کرده است و از آثار آوازی ایشان کاست. برگ سبز شماره 115 و اجـــــــراهای خصوصی با اساتیدی چون استاد کسایی،استادعبادی،استاد موسوی و…را می توان یاد کرد. 
استاد دادبه در ازای چهل سال تدریس رایگان در دانشگاههای ایران همواره در اندیشه بـــالیدن پژوهشهای ارزشمند و ژرف فرهنگی و هنری و تـــاریخی ایران بوده است . از همین رو دهها دانشجوی تشنه شناخت فرهنگ ایرانی در آشیان ایــن بزرگوار به فراگیری فرهنگ و تاریخ ایران پرداختند تا بدانجا که از سحرگاه تاپاسی از نیمه شب به آموزش سپری می شد.
روستای دشتی، سومین روستا از روستاهای صحرای باغ در لارستان استان فارس است که بعلت واقع شدن در دشت گسترده‌ای روستا " دشتی " نامیده شده است. بعضی‌ها می‌‌گویند که مردمان دشتی در واقع بخشی از دشتی بزرگ بوده که از بوکات فارس قدیم بوده است که اکنون در شهرستانی به همین نام(شهرستان دشتی با مرکزیت خورموج در استان بوشهر قرار دارد) مهم‌ترین دلیل این است که مردم آبادی دشتی به گویش اصیل دشتی که یکی از اصیل‌ترین گویشهای ایرانی است صحبت می‌کنند، بنابراین این منطقه دشتی نامیده شده است. اما بعضی دیگر می‌‌گویند چون در دشتی واقع شده است، نامش دشتی گذاشته اند. دشتی در 4 کیلومتری غرب روستای زروان قرار گرفته است. امروز روستای دشتی بعد از عماده ده بزرگ‌ترین روستای صحرای باغ به شمار می‌‌آید. شهرستان دشتی نیز در شرق استان بوشهر واقع گردیده و مرکز این شهرستان شهر فرهنگی خورموج با تاریخی بسیار کهن است که وجود اماکنی تاریخی که به قرن ها قبل باز میگردد گویای تاریخ کهن این دیار است. افراد عالم و هنرمندان بسیاری متعلق به این ناحیه از خاک ایران هستند از جمله شاعر معروف: فایز دشتی و یا علی دشتی ( نویسنده معاصر ) و ... اما در آواز، استاد غلامرضا دادبه یکی از مفاخر هنری این ناحیه است. او که دارای اصلیت دشتستانی است از جوانی به آواز دشتستانی علاقه داشت و به تحقیق در نمونه های این آواز پرداخت و آن ها را جمع آوری کرد و در خواندن این آواز ها به سبک و شیوه خاص خود دست یافت. برخی از این آواز ها را نیز با نام مستعار "جهان سوز" در برنامه های رادیو خوانده است. محمدرضا شجریان شیوه دشتستانی را در محضر او آموخته است. غلامرضا دادبه در نهم مرداد ماه 1380 درگذشت.

آواز دشتستانی با صدای مرحوم غلامرضا (جانسوز) دادبه و بیات ترک

محمد رضا شجریان- تصنیف صنما جفا رها کن

چهار مضراب دلکش
ساز و آواز
هر لحظه در برم دل از اندیشه خون شود
تصنیف
و ادامه ساز و آواز 
شعر: سعدی

ماهور
فرود به شور  
دلکش، قرچه،رضوی،حسینی و دلکش و فرود به ماهور

شب وصل - هر لحظه در برم دل از اندیشه خون شود

تو را سریست که با ما فرو نمی آید 
مرا دلی که صبوری از او نمی آید 
کدام دیده به روی تو باز شد همه عمر 
که آب دیده به رویش فرو نمی آید 
جز این قدر نتوان گفت بر جمال تو عیب 
که مهربانی از آن طبع و خو نمی آید 
چه جور کز خم چوگان زلف مشکینت 
بر اوفتاده مسکین چو گو نمی آید 
اگر هزار گزند آید از تو بر دل ریش 
بد از منست که گویم نکو نمی آید 
گر از حدیث تو کوته کنم زبان امید 
که هیچ حاصل از این گفت و گو نمی آید 
گمان برند که در عودسوز سینه من 
بمرد آتش معنی که بو نمی آید 
چه عاشقست که فریاد دردناکش نیست 
چه مجلسست کز او های و هو نمی آید 
به شیر بود مگر شور عشق سعدی را 
که پیر گشت و تغیر در او نمی آید 

سعدی - دیوان اشعار - غزلیات - غزل ۲۹۰ - تو را سریست که با ما فرو نمی آید.
شجريان, سعدى, همايون, آواز شوشترى

تو را سریست که با ما فرو نمی​آید - شجریان

ز جهان دل برکندم تا شوری پیدا کردم
تو پریشان مو کردی چون مجنون صحرا گردم
ز تو نوشین لب باشد هم درمان و هم دردم
دلم از خون چون مینا لبریز و من خاموشم
شب هجران جای می خوناب دل می نوشم
ز خیالت برخیزد بوی گل از آغوشم
تو سیه چشم از چشمم تا دوری من بیمارم
تو سیه گیسو هر شب در خواب و من بیدارم
تو لب میگون داری من اشک گلگون دارم
ز تو دل گر برگیرم از غم دیگر می میرم
به خدا دور از رویت از جان شیرین سیرم

گل های رنگارنگ

ز جهان دل برکندم - معینی کرمانشاهی

قطعهٔ کاروان
اثر: ابوالحسن صبا
اجرا (سه‌تار): مسعود شعاری
آلبوم: کاروان صبا

Karevan E Saba

کاروان صبا (دشتی) | مسعود شعاری

اشک غماز | اجرای خصوصی محمدرضا شجریان

بسته بال، از آلبوم اسب و آتش/wings closed, album:Horse and Fire
Composer and kamanche player:Arash kamvar

Baste bal(wings closed) /Arash Kamvar

کلام: اسماعیل نواب صفا | آهنگساز: حسینعلی ملاح | آلبوم: رویای هستی

www.facebook.com/delnavazan.playlist

هستی چه بود، قصهٔ پر رنج و ملالی
کابوس پر از وحشتی، آشفته خیالی
ای هستی من و مستی تو افسانه‌ای غم افزا
کو فرصتی که تا لذتی بریم از شب وصالی
ز هستی، نصیبم بود درد بی نهایت
چنان نی، ندارم سر شکوه و شکایت
چرایی غمین، اقامت گزین به درگاه می‌فروشان
گریز از محن، چو من ساغری بزن، ساغری بنوشان

ای دل چه ز جانم خواهی، ای غم، ز چه جانم کاهی
ترسم که جهانی سوزد از دل، چو بر آرم آهی
به دلم نه هوس نه تمنا باشد، چه کنم که جهان همه رویا باشد
بگذر ز جهان همچون من، افشان به جهانی دامن
بزمم سیه، اما سازد جمع دگران را روشن

به تصریح همسر بنان، او بهترین اثر خود را « حالا چرا» و «کاروان» می دانست و می گفت: «کاروان را برای بعد از مرگم خوانده ام». در سالهای پایانی عمر خویش، دلبستگی عجیبی به ترانه ی « رویای هستی» پیدا کرده بود تا آنجا که به طور دائم و مکرر به این ترانه خود گوش می‌داده‌ و با این آهنگ می گریست.

رویای هستی | غلامحسین بنان

نرگس مست
 قمرالملوک وزیری/امیر جاهد

تا من آن نرگس مست تو دیدم
دین و دل دادم و مهرت خریدم
ترسم از آن که وفایت نبینم


نیم روز شنبه/31 فروردین 92
ح.د

کاروان صبا (دشتی) | مسعود شعاری

Mehdi Mokhtari

Recent comments

SUN

Related tracks