آلبوم: غروب / اثری از مسعود شعاری
خواننده: همخوانان (فرناز صاحب قلم و حسین بهاربین) گروه همساز
آهنگساز و تنظیم کننده: مسعود شعاری

دزدیده چون جان می روی اندر میان جان من
سرو خرامان منی ای رونق بستان من
چون می روی بی‌من مرو ای جان جان بی‌تن مرو
وز چشم من بیرون مشو ای شعله تابان من
هفت آسمان را بردرم وز هفت دریا بگذرم
چون دلبرانه بنگری در جان سرگردان من
تا آمدی اندر برم شد کفر و ایمان چاکرم
ای دیدن تو دین من وی روی تو ایمان من
بی‌پا و سر کردی مرا بی‌خواب و خور کردی مرا
سرمست و خندان اندرآ ای یوسف کنعان من
از لطف تو چو جان شدم وز خویشتن پنهان شدم
ای هست تو پنهان شده در هستی پنهان من
گل جامه در از دست تو ای چشم نرگس مست تو
ای شاخ‌ها آبست تو ای باغ بی‌پایان من
یک لحظه داغم می کشی یک دم به باغم می کشی
پیش چراغم می کشی تا وا شود چشمان من
ای جان پیش از جان‌ها وی کان پیش از کان‌ها
ای آن پیش از آن‌ها ای آن من ای آن من
منزلگه ما خاک نی گر تن بریزد باک نی
اندیشه‌ام افلاک نی ای وصل تو کیوان من
مر اهل کشتی را لحد در بحر باشد تا ابد
در آب حیوان مرگ کو ای بحر من عمان من
ای بوی تو در آه من وی آه تو همراه من
بر بوی شاهنشاه من شد رنگ و بو حیران من
جانم چو ذره در هوا چون شد ز هر ثقلی جدا
بی‌تو چرا باشد چرا ای اصل چار ارکان من
ای شه صلاح الدین من ره دان من ره بین من
ای فارغ از تمکین من ای برتر از امکان من


ای عاشقان ای عاشقان هنگام کوچ است از جهان
در گوش جانم می رسد طبل رحیل از آسمان
نک ساربان برخاسته قطارها آراسته
از ما حلالی خواسته چه خفته‌اید ای کاروان
این بانگ‌ها از پیش و پس بانگ رحیل است و جرس
هر لحظه‌ای نفس و نفس سر می کشد در لامکان
زین شمع‌های سرنگون زین پرده‌های نیلگون
خلقی عجب آید برون تا غیب‌ها گردد عیان
زین چرخ دولابی تو را آمد گران خوابی تو را
فریاد از این عمر سبک زنهار از این خواب گران
ای دل سوی دلدار شو ای یار سوی یار شو
ای پاسبان بیدار شو خفته نشاید پاسبان
هر سوی شمع و مشعله هر سوی بانگ و مشغله
کامشب جهان حامله زاید جهان جاودان
تو گل بدی و دل شدی جاهل بدی عاقل شدی
آن کو کشیدت این چنین آن سو کشاند کش کشان
اندر کشاکش‌های او نوش است ناخوش‌های او
آب است آتش‌های او بر وی مکن رو را گران
در جان نشستن کار او توبه شکستن کار او
از حیله بسیار او این ذره‌ها لرزان دلان
ای ریش خند رخنه جه یعنی منم سالار ده
تا کی جهی گردن بنه ور نی کشندت چون کمان
تخم دغل می کاشتی افسوس‌ها می داشتی
حق را عدم پنداشتی اکنون ببین ای قلتبان
ای خر به کاه اولیتری دیگی سیاه اولیتری
در قعر چاه اولیتری ای ننگ خانه و خاندان
در من کسی دیگر بود کاین خشم‌ها از وی جهد
گر آب سوزانی کند ز آتش بود این را بدان
در کف ندارم سنگ من با کس ندارم جنگ من
با کس نگیرم تنگ من زیرا خوشم چون گلستان
پس خشم من زان سر بود وز عالم دیگر بود
این سو جهان آن سو جهان بنشسته من بر آستان
بر آستان آن کس بود کو ناطق اخرس بود
این رمز گفتی بس بود دیگر مگو درکش زبان
انتشارات: آوای باربد
توضیحات: "غروب" در دستگاه ماهور، اصفهان و افشاری به آهنگسازی مسعود اجرا شده است و "گروه همساز" ملودی‌های آن را نواخته‌اند. این اثر براساس اشعار مولوی ساخته شده و یک گروه نیز همخوانی آن را اجرا کرده‌اند
Ghoroub (Sunset)
Music & Setar: Massoud Shaari
Hamsaaz Ensemble
Vocal: Farahnaz Sahebghalam and Hossein Baharbin

مسعود شعاری- غروب

حسین دهلوی، رهبر ارکستر، آهنگساز و از بزرگان موسیقی معاصر ایران است


قطعهٔ «به زندان» ساختهٔ استاد ابوالحسن صبا، با تنظیم حسین دهلوی

سه تار: سپيده مشكي
تنبك: احمد مستنبط
Setar: Sepideh Meshki
Tonbak: Ahmad Mostanbet

https://open.spotify.com/album/6D3d3nU45Wm1o6fXxehN5G?si=qHIp9lrqSQijjZo_-bnP8A

Chahar Mezrabe Bayate Tork | Sepideh Meshki -  سپیده مشکی | چهار مضراب بيات ترك

محفلی خصوصی در کالیفرنیا، آگوست ۱۹۹۰.

عکس روی تو چو در آینهٔ جام افتاد | عارف از خندهٔ مِی در طمعِ خام افتاد
حُسنِ روی تو به یک جلوه که در آینه کرد | این همه نقش در آیینه اوهام افتاد
این همه عکس مِی و نقش نگارین که نمود | یک فروغِ رخ ساقی‌ست که در جام افتاد
غیرت عشق زبان همه خاصان ببرید | کز کجا سِرّ غمش در دهن عام افتاد
من زِ مسجد به خرابات نه خود افتادم | اینم از عهد اَزَل حاصل فرجام افتاد
چه‌کند کز پی دوران نرود چون پرگار؟ | هر که در دایرهٔ گردش ایّام افتاد
در خم زلف تو آویخت دل از چاه زنخ | آه کز چاه برون آمد و در دام افتاد
آن شد ای خواجه که در صومعه بازم بینی | کار ما با رُخ ساقی و لب جام افتاد
زیر شمشیرِ غمش رقص‌کنان باید رفت | کان که شد کشتهٔ او نیک سرانجام افتاد
هر دمش با منِ دل‌سوخته لطفی دگر است | این گدا بین که چه شایستهٔ انعام افتاد
صوفیان جمله حریفند و نظرباز؛ ولی | زین میان حافظ دل‌سوخته بدنام افتاد

آواز استاد شجریان به همراه پیانوی رامین ذوالفنون

نه خلاف عهد کردم که حدیث جز تو گفتم
همه بر سر زبانند و تو در میان جانی
...
دلِ عارفان ببردند و قرارِ پارسایان
همه شاهدان به صورت تو به صورت و معانی
...
مزن ای عدو به تیرم ، که بدین قَدَر نمیرم
خبرش بگو که جانت بدهم به مژدگانی
...
مده ای رفیق پندم ، که نظر بر او فکندم
تو میان ما ندانی که چه می‌رود نهانی
...
دلِ دردمند سعدی ، ز محبت تو خون شد
نه به وصل می‌رسانی ، نه به قتل می‌رهانی

شجریان - نه خلاف عهد کردم - کنسرت ماهور - غزل سعدی Shajarian

تصنیف  شورانگیز استاد محمدرضا شجریان با آهنگی از کیوان ساکت و شعر زیبای هوشنگ ابتهاج

ای شادی آزادی - محمدرضا شجریان

شجریان. شجریان.  آی شجریان. 
شجریان برای من حافظ بود وقتی می‌خواند «ای که مهجوری عشاق روا می‌داری...» یا که می‌خواند «خوش است خلوت اگر یار یار من باشد/ نه من بسوزم او شمع انجمن باشد». شجریان سعدی من بود آن‌زمان که می‌خواند «بگذار تا مقابل روی تو بگذریم/دزدیده در شمایل خوب تو بنگریم» یا که می‌خواند «دل عارفان ربودند و قرار پارسایان/ همه شاهدان به صورت٬ تو به صورت و معانی». شجریان مولوی من هم بود. هم او بود که می‌خواند «جان جهان دوش کجا بوده‌ای؟» و شجریان خیام من بود. آنگاه خیام‌وار شوخ و شنگ می‌خواند این قافله عمر عجب می‌گذرد/ دریاب دمی که با طرب می‌گذرد.» 
شجریان حافظ و سعدی و مولوی و خیام من بود. شجریان رنگ روح زندگی٬ آهنگ گذر روزهای سختی و شب‌های دلتنگی‌ام بود. 
آه شجریان. ای کاش که جای آرمیدن بودی. 
۱۲/۱۰/۲۰۲۰

م.ر. شجریان،  بنال بلبل اگر با من‌ات سرِِ یاری‌ست

آهنگ: علی‌اکبر شیدا
تار: علی قمصری
آواز: هاله سیفی‌زاده

علی قمصری و هاله سیفی زاده_ دوش دوش

هاله سیفی‌زاده - خواهم که بر زلفت
دانلود: https://t.me/MusicKhaane/484
|
گروه موسیقی یاد دوست
آواز: هاله سیفی‌زاده
نوازنده کمانچه: نگار خارکن
نوازنده عود: نوشین پاسدار
تنبک: نازنین پدرثانی 
نوازنده قانون: فرین نظری
دسامبر ۲۰۱۶ 
آذرماه ۱۳۹۵
|

خواهم که بر زلفت، زلفت، زلفت
هردم زنم شانه؛ هردم زنم شانه
ترسم پریشان کند بسی حال هر کسی
چشم نرگست؛ مستانه مستانه
خواهم بر ابرویت، رویت، رویت
هر دم کشم وسمه؛ هر دم کشم وسمه
ترسم که مجنون کند بسی مثل من کسی
چشم نرگست؛ دیوانه دیوانه
یک شب بیا منزل ما حل کن دو صد مشکل ما
ای جان و ای جانان ما
دردت بجان ما شد روح و روان ما شد
خواهم که بر رویت، رویت، رویت
هر دم زنم بوسه، هر دم زنم بوسه
ترسم که نالان کند بسی مثل من کسی
چشم نرگست؛ جانانه جانانه
|
این اجرا در کنسرتی که در یکی از فستیوال های بین المللی در اوترخت هلند بوده، به یاد زنده یاد استاد محمدرضا لطفی برگزار شده است

Haleh Seyfi Zade - Khaham Ke Bar Zolfat | هاله سیفی‌زاده - خواهم که بر زلفت

ما سرخوشان مست دل از دست داده ایم شجریان، لطفی، خلج

پاییز شده است و برگریزان درخت است و در این میانه برگی از درخت می‌افتد، اما همزمان بادی سخت می‌وزد و برگ را به هوا می‌برد، اما باز این برگ است که قصد فرود آمدن دارد و بادی دیگر وی را به آنسو‌تر می‌برد.

این بازی، وزش باد و رقص برگ الهام بخش قطعه خزان استاد مشکاتیان است‌، قطعه‌ای که با نگاهی به یکی از ملودی‌های محلی خراسانی (مقام الله) در دستگاه شور و آواز دشتی ساخته شده است و از معدود قطعات نسبتا بلند موسیقی ایرانی است (بیش از ۸ دقیقه) که با ساختاری متفاوت از نگاه متفاوت‌تر مشکاتیان به خزان حکایت می‌کند

مسعود شعاری- غروب

Seyed Mehdi Mohaghegh

Recent comments

Abnoos Moslehi

Sana Z

lida abbasi

Related tracks