سراومد زمستون

زده شعله در چمن در شب وطن خون ارغوان ها

تو ای بانگ شور افکن تا سحر بزن شعله تا کران ها

که در خون خستگان دل شکستگان آرمیده طوفان

به آیندگان نگر در زمان نگر بردمیده طوفان

قفس را بسوزان رها کن پرندگان را بشارت دهندگان را

که لبخند آزادی خوشه شادی تا سحر بروید

سرود ستاره را موج تشنه با آهوان بگوید

ستاره ستیزد و شب گریزد و صبح روشن آید

زند بال و پر ز نو آن کبوتر و سوی میهن آید

گرفته تمام شب شاخه ای به لب سرخ و گرده افشان

پرد گرده گسترد دانه پرود سر زند بهاران

سرود کوهستان - خون ارغوان‌ها

سرود گل خون
باد و طوفان گر كنـــــــــــد غوغا بر پا
باد و بوران گر بتوفد در شبـــــــــــها
بانگ تندر گر خروشـــــد در دريــــــا
شب زند گر خيمه ها بر جنگلــــــــها
كوه سركش سر بسايد آسمان را همه جا
سرفرازد پا بر جا ، بنگرد بر دريـــاها
مي خروشــــد زدل ابر سيـــــــــــــاه
مي شكوفد گل خون همه جـــــــا
سوز پنــــــــــهان عاشــــــــقان دلير
سركشد ، از دل تير ، دل تير ، دل تير
زندگي مي شكــــــــفد پر غــــــوغا
در دل سبز هـــــــمه جنگلــــــها
مي دود با گــــــل خون در دل شـــهر
مي درخشد از افقهـــــــــاي خاور
طوفان خون ما، در هر جام لاله ســـرخ
بر فروزد آتشها ، سركشاند از سنگرها

سرود گل خون

ای زن ای سرود زندگی

من مخالف حجابم | گل‌آذین

زن زندگی آزادی - بیا و هم صدا شو با من


جوانه می زنم
 به روی زخم بر تنم
فقط به حکم بودنم
که من زنم، زنم، زنم
چو هم صدا شویم و
پا به پای هم رویم و
دست به دست هم دهیم و
از ستم رها شویم
جهان دیگری
بسازیم از برابری
به هم دلی و خواهری
جهان شاد و بهتری
نه سنگ و سارها
نه پای چوب دارها
نه گریه های بارها
نه ننگ و عارها
جهان دیگری
بسازیم از برابری
به هم دلی و خواهری
جهان شاد و بهتری

سرود برابری

Raghs-e Azadi

نبضِ آسفالت

گر چه پاییز دگر شد 
ناله‌هامون بی‌اثر شد 
ولی نوبت ما هم می‌شه 
نوبت ما 

آسمون نقش غلط زد
سایه‌هاشو پیش و پس زد 
این بازی عوض می‌شه 
این بازی

همه اونایی که مردن 
سر یه تار مو 
گلوله‌هایی که خوردن 


جای باتوم ولایت
ساچمه‌‌ی ننگ فقاهت 
مونده رو تن نحیفت 
۱۰ تایی شدن حریفت

۱۰ تا کفتار و یه آهو
سرتو به زور بازو 
به لب جدول کوبیدن
من دیگه هیچی ندیدم  

همه اونایی که مردن 
سر یه تار مو 
 گلوله‌هایی که خوردن از 
دین و آیین زور 

همه اونایی که بردن 
به اذن  رهبر کور 
کی می‌گه اینا گرگن
حیف حیوون که لاشه‌اش شرف داشت 


نوبت مام می‌شه
نوبتمون
این بازی عوض می‌شه 
این بازی 

 قصه‌شون زیر و‌ زبر شد 
حقه‌هاشون بی اثر شد 
 عمرشون به سر رسید و 
لقمه‌های نجوییده 

آسمون فصلو ورق زد 
سایه‌هاشو پیش و پس زد
وصف این همه شجاعت 
کار من که‌ نیست 


همه اونایی که مردن 
سر یه تار مو 
 گلوله هایی که خوردن از 
دین و آیین زور 

همه اونایی که بردن 
به اذن رهبر کور 
کی می‌گه اینا گرگن
حیف حیوون که لاشه‌اش شرف داشت 


نوبت ماهم می‌شه 


آسمون فصلو ورق زد
که شاید فردایی نو به در زد 
آسمون فصلو ورق زد 
که فردایی نو به در زد 

همه اونایی که مردن 
سر یه تار مو 
 گلوله هایی که خوردن از 
دین و آیین زور 

همه اونایی که بردن 
به اذن رهبر کور 
کی می‌گه اینا گرگن
حیف حیوون که لاشه‌اش شرف داشت 




 همه اونایی که مردن 
 گلوله هایی که خوردن 
همه اونایی که بردن 
 به اذن یه رهبر کور 
کی می‌گه اینا گرگن


جای باتوم ولایت 
ساچمه‌ی ننگ فقاهت
مونده رو تن نحیفت 
۱۰ تایی شدن حریفت

Nabze Asphalt

Nabze Asphalt (نبضِ آسفالت)

For... Rana Mansour - Mahsa Amini - برای... رعنا منصور - مهسا امینی

سرود آزادی
بر اساس سرود انقلابی El pueblo

برپاخیز برای زن زندگی آزادی

به‌نام زن به‌نام زندگی
رها شویم زطوق بندگی
شب سیاه ما سحر شود
تمام تازیانه‌ها تبر شود که با جوانه‌ها صدا شویم
من و تو و دگر دوباره ما شویم
قسم به خون پاک لاله‌ها
به انقلاب اشک و بوسه‌ها
در این گذار رنج بی‌امان 
ز جان ز تن وطن مرا بخوان
که با خروش بانگ سرخ نام تو 
جهان بلرزد از قیام تو
به‌نام زن به‌نام زندگی
دریده شد لباس بردگی
شب سیاه ما سحر شود
تمام تازیانه‌ها تبر شود که با جوانه‌ها صدا شویم
من و تو و دگر دوباره ما شویم
برپاخیر برای زن زندگی آزادی

سینگل

برپاخیز برای زن زندگی آزادی - سرود آزادی

سرود پارتیزان های کمونیست اروپا در مبارزه علیه فاشیسم در جنگ جهانی  

Bella ciao - سرود ایتالیایی بلّا چاُو

چرخ صنعت به گردش فتد - با سرانگشت زحمتكشان 
پس چرا خود نگیرد  ثمر -  كارگر، كارگر، كارگر 
بازوان توانای ما  -  بشكند پشت بیگانگان 
كی بود ترسمان ازخطر -  كارگر، كارگر، كارگر 
  - كارگر، كارگر، كارگر 
شب سیاه بردگی گذشت  -  طلیعه آزادی دمید
کنون بباید با توان خلق - ز سلطه بیگانگان رهید 
نمی کنیم ، نمی کنیم - به غیر از این ، به غیر از این 
به زندگانی کار دیگری 2
قسم به دست پینه بسته ها 
نمی رویم جز راه خلق خویش 
کنون ز جای ای برزگر بپیش 
کنون بپا ای کارگر بپیش 
که بر کنیم ، که بر کنیم - به اتحاد ، به اتحاد 
ز بیخ و بن کاخ ستمگری 2 



sorood- e- kargar - سرود كارگر , بمناسبت اول ماه مه  ( یازدهم اردیبهشت ) روز جهانی کارگر

بشنو حدیثی دارم ....چشمان خیسی دارم
شعر  نفیسی  دارم  ....  لحن ثلیثی دارم
بنگر چه حالی دارم .... قصد جدالی دارم
من شور و حالی دارم ... تقدیر و فالی دارم
در سر هوایی دارم....بانگ صدایی دارم
در دل نوایی دارم  .... من نینوایی دارم
صبحِ  پگاهی دارم ..... از نو نگاهی دارم
دیده به راهی دارم .... فرخنده ماهی دام
من آفتابی دارم .... شمشیر نابی دارم
روز حسابی دارم .... خشم و عذابی دارم
شیرژیانی دارم ....  گُرز گرانی دارم  
راز نهانی دارم.... شوری ز جانی دارم
من خون فِشانی دارم .... آتشفشانی دارم
رستم نشانی دارم .... دشمن کُشانی دارم
من انقلابی دارم .... من پیچ و تابی دارم
باخود کتابی دارم....فصل الخطابی دارم
من کارزاری دارم .... فکر شکاری دارم
از نو بهاری دارم .... از خود گذاری دارم 
اینک قیامی دارم .... روشن پیامی دارم
شیرین کلامی دارم .... شیوا سلامی دارم.

روزگار ـ امید طوفانیان

بعد التحریر: با این سرود خاطرات زیادی دارم، سعی‌ کردم نسخه‌ی مناسبی از آن را پیدا کنم و کیفیت را بالا ببرم تا در اینترنت منتشر کنیم به تاریخ روز اول مرداد ۱۳۹۱، در نسخه‌ی دیگری از آن که موجود است به جای عبارت "جان غم" از عبارت "سلطنت" استفاده می‌‌شود، که که همان عبارت اول مربوط به نسخه‌ی اصلی‌ است.

امیرمحسن محمدی ۲۸ مرداد ۹۱

ایران من

بعد از آن  مـرداد گـران           خشم تو خفته در خاکستر تابستان
ای میهن ام ای        ایران من        ای میهن ای     زنــــدان مـــــن
می درخشـد شعلـه ی آفتـاب      روی تــــوفـــان ســــرخ انقــــلاب
چون فدائی با خشم و خون به پیش
از دل آهـن و دود و شخـم و خـیش
سلطنــــت        شود نگون شود نگون شود نگون
گــل دهـد         فلات خون فلات خون فـلات خـون
بهار خون مردمان          گل آورد گل ارغوان گل ارغوان گل ارغوان
بعد از آن  مـرداد گـران           خشم تو خفته در خاکستر تابستان
ای میهن ام ای        ایران من        ای میهن ای     زنــــدان مـــــن
می درخشـد شعلـه ی آفتـاب      روی تــــوفـــان ســــرخ انقــــلاب
چون فدائی با خشم و خون به پیش
از دل آهـن و دود و شخـم و خـیش
سلطنــــت        شود نگون شود نگون شود نگون
گــل دهـد         فلات خون فلات خون فـلات خـون
گلوله شعله ور شود
شب وطن        سحر شود سحر شـود سحـر شـود
می درخشـد شعلـه ی آفتـاب      روی تــــوفـــان ســــرخ انقــــلاب
چون فدائی با خشم و خون به پیش
(از دل آهن و دود و شخم و خیش) 3

سرود مُردادِ گِران - ایران من

سر اومد زمستون

سر اومد زمستون، شکفته بهارون

گل سرخ خورشید باز اومد و شب شد گریزون

کوه‌ها لاله‌زارن، لاله‌ها بیدارن

تو کوه‌ها دارن گل گل گل آفتابو می‌کارن


توی کوهستون، دلش بیداره

تفنگ و گل و گندم، داره می‌آره

توی سینه‌اش جان جان جان

یه جنگل ستاره داره، جان جان، یه جنگل ستاره داره


لبش خنده نور، دلش شعله شور

صداش چشمه و یادش آهوی جنگل دور

سرود کوهستان/آفتابکاران جنگل

آفتابکاران ( سر اومد زمستون )

جوانه می زنم 
 به روی زخم بر تنم 
 فقط به حکم بودنم 
 که من زنم، زنم، زنم

چو هم صدا شویم و 
 پا به پای هم رویم و 
 دست به دست هم دهیم و 
 از ستم رها شویم

 جهان دیگری 
 بسازیم از برابری 
 به هم دلی و خواهری 
 جهان شاد و بهتری

 نه سنگ و سارها 
 نه پای چوب دارها 
 نه گریه های بارها 
 نه ننگ و عارها

 جهان دیگری 
 بسازیم از برابری 
 به هم دلی و خواهری 
 جهان شاد و بهتری

We-change.org.Sorood3


به پرنیان شفق زخون شراره دمید
 زسرخی اش شرری به هر ستاره رسید
 گلوله بارد که تا برآرد ز شط آتش و خون، زصبح توده نوید
 به سرخی هر ستاره اکنون نشسته در تن شب، نشان صبح سپید
 ببین که شهر و جنگل ها، زقهر آنان خونین است
 شهاب راه آینده، زخون آنان آذین است
 شکوه روشنی فردا، زخون برآرد سر
 بگو به میهن که خون بیژن ستاره گشت و از آن، چه سان شراره دمید
 به سرخی هر ستاره اکنون نشسته در تن شب، نشان صبح سپید
 به سرنگونی شب، کنون نگر همه جا
 به خشم و کینه ی خلق، شراره گشته به پا
 به نام هر یل که از سیهکل چو تندری دمد از، سرود آتش و خون
 شهادت هر ستاره سازد زسرخ چهره ی خویش، تلاش و کینه فزون
 رهائی خلق ایران، نبرد ما را آئین است
 و کهکشان فردایش، زخون آنان آذین است
 شکوه روشنی فردا، زخون برآرد سر
 بگو به میهن که خون بیژن ستاره گشت و از آن، چه سان شراره دمید
 به سرخی هر ستاره اکنون نشسته در تن شب، نشان صبح سپید 

پرنیان شفق

نازلی سخن نگفت نازلی  ستاره بود یک دم در این زلال درخشید و رفت

سراومد زمستون

Shaghayegh Norouzi