به کجا روم ز دستت که نمی دهی مجالی ... نه ره گریز دارم نه طریق آشنائی" استاد شجریان

دو بند از شعر شِقاقِلوس
بیژن الهی
موسیقی: اولافور آرنالدز

Poetry: Bijan Elahi (1946-2010)
Music: Olafur Arnalds

Bijan Elahi: 2 Stanzas From Sheghaghelous

▨ نام شعر: همراه
▨ شاعر: فریدون مشیری
▨ با صدای: فریدون مشیری
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــ
این کیست گشوده خوش‌تر از صبح
پیشانیِ بی‌کرانه در من؟

وین چیست که می‌زند پر و بال
همراهِ غم شبانه در من؟

از شوقِ کدام گل، شکفته‌ست
این باغِ پر از جوانه در من؟

وز شورِ کدام باده افتد
این گریه‌ی بی‌بهانه در من؟

جادوی کدام نغمه‌ساز است
افروخته این ترانه در من؟

فریاد هزار بلبل مست
پیوسته کشد زبانه در من

ای هم‌رهِ جاودانه بیدار
چون جوشِ شرابخانه در من

تنها تو بخواه تا بماند
این آتش جاودانه در من
▨
فریدون مشیری
از دفتر شعر از خاموشی

فریدون مشیری | همراه

▨ نام شعر: تسلی و سلام
▨ شاعر: مهدی اخوان ثالث
▨ با صدای: مهدی اخوان ثالث
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــ
دیدی دلا که یار نیامد؟
گرد آمد و سوار نیامد
 
بگداخت شمع و سوخت سراپای
وآن صبحِ زرنگار نیامد
 
آراستیم خانه و خان را
وآن ضیفِ نامدار نیامد
 
دل را و شوق را و توان را
غم خورد و غمگسار نیامد
 
آن کاخ‌ها ز پایه فرو ریخت
وآن کرده‌ها به کار نیامد
 
سوزد دلم به رنج و شکیبت
ای باغبان! بهار نیامد
 
بشکفت بس شکوفه و پژمرد
اما گلی به بار نیامد
 
خوشید چشم چشمه و دیگر
آبی به جویبار نیامد
 
ای شیرِ پیرِ بسته به زنجیر
کز بندت ایچ عار نیامد
 
زی تشنه کشت‌گاهِ نجیبت
جز ابر زهربار نیامد
 
یکّی از آن قوافل پر بار-
- ران گهرنثار نیامد
 
ای نادر نوادر ایام
کت فرّ و بخت یار نیامد
 
دیری گذشت و چون تو دلیری
در صف کارزرار نیامد
 
افسوس کاین سفاین حرّی
زی ساحل قرار نیامد
 
وآن رنج بی حساب تو درداک
چون هیچ در شمار نیامد
 
وز سفله یاوران تو در جنگ
کاری بجز فرار نیامد
 
من دانم و دلت که غمان چند
آمد ور آشکار نیامد
 
چندان که غم به جان تو بارید
باران به کوهسار نیامد
▨
مهدی اخوان ثالث
متخلص به م. امید
تهران - فروردین ۱۳۳۵

مهدی اخوان ثالث | تسلی و سلام | برای دکتر مصدق

▨ نام شعر: آرزوی نقش بر آب
▨ شاعر: حمید مصدق
▨ با صدای: حمید مصدق
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــ
در من غمِ بیهودگی‌ها می‌زند موج
در تو غروری از توانِ من فزون‌تر
در من نیازی می‌کشد پیوسته فریاد
در تو گریزی می‌گشاید هر زمان پَر

ای کاش در خاطر گلِ مهرت نمی‌رُست
ای کاش در من آرزویت جان نمی‌یافت
ای کاش دستِ روز و شب با تار و پودش
از هر فریبی، رشته‌ی عمرم نمی‌بافت

اندیشه‌ی روز و شبم پیوسته این است
من بر تو بستم دل؟ دریغ از دل که بستم!
افسوس بر من! گوهرِ خود را فشاندم
در پای بت‌هایی که باید می‌شکستم
▨
حمید مصدق
از دفتر شعر: سال‌های صبوری
ــــــــــــــــــ
پی‌نوشت: به نظر می‌رسد این شعر بعدا توسط شاعر بازنویسی شده؛ چرا که نسخه‌ی چاپ شده‌ی شعر با این خوانش از شاعر، کم و بیشی‌های زیادی دارد

حمید مصدق | آرزوی نقش بر آب

▨ نام شعر: چون سبوی تشنه (نسخه‌ی دوم)
▨ شاعر: مهدی اخوان ثالث
▨ با صدای: مهدی اخوان ثالث
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــ
از تهی سرشار،
جویبارِ لحظه‌ها جاری‌ست.

چون سبویِ تشنه کاندر خواب بیند آب، واندر آب بیند سنگ،
دوستان و دشمنان را می‌شناسم من.
زندگی را دوست می‌دارم؛
مرگ را دشمن

وای امّا –با که باید گفت این؟- من دوستی دارم
که به دشمن خواهم از او التجا بردن.

جویبارِ لحظه‌ها جاری.
▨
مهدی اخوان ثالث
متخلص به م. امید
از دفتر آخر شاهنامه
منتشر شده به سال ۱۳۳۸

مهدی اخوان ثالث | چون سبوی تشنه | نسخه‌ی دوم

▨ نام شعر: ای درخت معرفت
▨ شاعر: مهدی اخوان ثالث
▨ با صدای: مهدی اخوان ثالث
▨ موسیقی: قطعه طُرقه از کیهان کلهر
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــ
ای درخت معرفت! جز شک و حيرت چيست بارت؟
يا که من باری نديدم غير از اين بر شاخسارت؟

بر زمينت کِشت و بردت سر به سوي آسمان‌ها
باغبانِ شوخ چشمِ پير و پنهان آبيارت

يا بر آی از ريشه و چون من به خاکِ مرگ در شو
تا نبينم سبز زين سان هم زمستان هم بهارت

يا از آن سر شاخه‌های دور و پنهان از نظرها
ميوه‌ای ديگر فرو افکن برای خواستارت

حاصلي جز حيرت و شک، ميوه‌اي جز شک و حيرت
چيست جز اين؟ نيست جز اين؛ ای درختِ پير، بارت

عمرها خوردی و بردی غير از این باری ندادی
حيف، حيف از اين همه رنجِ بشر در رهگذارت

چند و چونِ فيلسوفان چون بَرِ ديوارِ ندبه است
پيرک چندی زنخزن* ريش‌جنبان در کنارت

اي کلاغ صبح‌های روشن و خاموش برفی
خوش‌تر از هر فيلسوفی دوست دارم قار قارت

چیستی و از کجایی ای گیاه ریشه در گم
و ای بنفشه‌ی اطلسی، ديگر شناسم من تبارت

شهرِ افلاطونِ ابله ديده تا پس کوچه‌هايش
گشته وز آن بازگشتم می‌کند شربش خمارت

ما غلامانيم و شاعر در فنون جنگ ماهر
سنگ چون اردنگ می‌سازيم، ای ابله! نثارت

وعده‌های اين همه نقل است و عقلِ دیرباور
شاخه‌ای از توست؛ چون بپذيرد اين شعر و شعارت؟

پال پال* و کور مالان من چو عمری خرج کردم
زير سردِ بی‌مروت‌سایه‌ات؛ يعنی حصارت

چون گشودم چشمِ عبرت ناگهان ديدم که بی‌گه
پرده‌ای برفينه پوشيده سرم؛ يعنی غبارت

من غبارِ گردباد آسا بسی در دور و نزديک
ديده‌ام اما نديدستم که آيد زان سوارت

سوی شهرِ خويش آيم باز و ديوار از هوايش
زان که ديوار آهنين مُلکی‌ست هيچستان ديارت

گلبُن داوودیِ پاييز روشن خواهد اميد
کآی درختِ معرفت جز شکّ و حيرت نيست بارت
▨
مهدی اخوان ثالث
متخلص به م. امید
تهران - خرداد ماه ۱۳۶۴
ــــــــــ
پی‌نوشت: زنخ‌زن: بیهوده سخن‌گو
پال پال: کورمال کورمال طی طریق کردن

مهدی اخوان ثالث | ای درخت معرفت

Esfahan

من آبروی عشقم

سروده و صدا: نصرت رحمانی
موسیقی: مجید انتظامی
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ـ ۱۳۵۶

لیلی!
چشمت خراج ظلمت شب را
از شاعران شرق، ـ
طلب می‌کُند

من آبروی عشقم
هشدار . . . تا به خاک نریزی

پُر کُن پیاله را
آرام‌تر بخوان
آواز فاصله‌های نگاه را
در باغ‌کوچه‌های فرصت و میعاد.

لیلی!
بگشای بند موی و بیفشان
شب را میان شب
با من بدار حوصله اما نه با عتاب!
رمز شبان درد،
شعر من است!
گفتی:
گُل در میان دستت می‌پژمرد
گفتم که:
ـ خواب،
در چشم‌هایمان به شهادت رسیده است
گفتی که:
خوب‌ترینی؛

آری . . .، خو‌ب‌ام!
آرامگاه حافظ‌م
شعر ترم،
تاج سه‌ترک عرفانم
درویشم،
خاکم!!
آینه‌دار رابطه‌ام، بنشین.
بنشین، کنار حادثه بنشین.
یاد مرا به حافظه بسپار!
اما . . .
نام مرا،
بر لب مبند که مسموم می‌شوی
من داغ دیده‌ام!

لیلی!
از جای پای تو،
بر آستانه‌ی درگاه خوابگاه،
بوی فرار می‌آید

آتش مزن به سینه‌ی بستر
با عطر پیکر برهنه‌ی سبزت
پُر کُن پیاله را
با من بگو در خواب‌های پریشان چه دیده‌ای
که خواب را به شهادت رسانده‌اند در دیدگانِ ما
وانگه حرامیان در گود شب‌گرفته‌ی چشمت
با تیغ‌های آخته سنگر گرفته‌اند.
دروازه‌های شهر مدینه آغوش بسته‌اند
آغوش باز کُن
از چهارراه خواب گذر کُن
بگذار و بگذریم زین خیل خفتگان
دست مرا بگیر تا بسرایم:
در دست‌های من ـ
بال کبوتریست!

لیلی
من آبروی عاشقان جهانم.
هشدار . . .، تا به خاک نریزی!
من پاسدار حرمت دردم

ـ چشمت خراج می‌طلبد؟
آنک خراج:

لیلی!
وقتی که پاک می‌کُنی خط چشمت را
دیوارهای این شب سنگین را
درهم شکسته، آه . . .، که بیداد می‌کُنی.
وقتی که پاک می‌کُنی خط چشمت را
در باغ‌های سبز تنت، شب را ـ
آزاد می‌کُنی

لیلی!
بی‌مرز باش.
دیوار را، ‌ویران کن،
خط را به حال خویش رها کُن،
بی‌‌خط باش
با من بیا . . .، همیشه‌ترین باش!!

بارید شب
بارش سیل اشک‌ها شکست،
خط سیاه دایره‌ی شب را!
خط پاک شد
گُل در میان دستم پرپر زد و فسرد
درهم دوید خط
ویران شد!

لیلی!
بی‌خط و خال باش
با من بیا که خوب‌ترینم
با من که آبروی عشقم
با من که شعرم . . ، شعرم . . ، شعرم!
وای . . .
در من وضو بگیر
سجاده‌ام، بایست کنارم
رو کُن به من که قبله‌ی عشاق‌ام
وآنگه نماز را،
با بوسه‌ای بلند، قامت ببند!

لیلی!
با من بودن خوب است،
من می‌سرایمت!

من آبروی عشقم - نصرت رحمانی

سیاوش کسرائی ,  پس از من شاعری آید

شعر خوانی | رضا براهنی | دو هفته با فرهنگ ایران در استراسبورگ 
سوم فروردین ۹۲ خورشیدی

...
بعدش نشسته بودی و حرفی نمی‌زدی
تنها از حواشی شاد نگاه بادامت
خورشيد می‌دميد
يک جفت چشم گوشتی از زير شانه‌هايت
عريان
نگاهم می‌کردند
و چشم‌هايم را می‌بستند
تا لذتم مرا ببرد سوی بازوی کوچه‌هايت
بوی اقاقيا و لمسِ خزه
در عمق آب‌های جنون‌آميز
وَ
بالا کشيده شدن چون موج در شب مهتابی
و بازگشت و، مهره‌ی ماهی مانند
و عطر شور تراشيده شدن از تو، وقتی که اختلال داغی از حد فاصل زانوها و قلبم زبانه کشيد
اسبی شبيه سبز که از يک ستاره به آن سرسرا سکوت سرازير ساز
و من، خدا خدا که دنيا پايان نيابد
و چرخش زمان و زمين جاودانه باز بماند
مثل همين تو که در يک همان متبلور می‌شد
ديروز من چه‌قدر عاشق بودم
عاشق‌تر از هميشه و امروز
...

شُرّا --- رضا براهنی


شعر خوانیِ رضا براهنی

در بخش پلی‌لیست‌ها می‌توانید شعرها را به تفکیک شاعر ببینید.
ــــــــــــ
پالایش و تنظیم شعرهای قدیمی، زمان‌بر و‌ طاقت‌فرساست. اگر از شعرها در پروژه‌ای استفاده می‌کنید، پیشاپیش از اینکه منبع آن را ذکر می‌کنید سپاسگزارم.
ــــــــــــــــ
پروژه‌ی «با صدای شاعر» در پلتفرم‌‌های زیر هم فعال است؛
▨ تلگرام
▨ اسپاتیفای
▨ اپل پادکست
▨ کست باکس
▨ شنوتو

مهدی اخوان ثالث | چون سبوی تشنه | نسخه‌ی دوم

Schahrouz Kabiri