فقط گوش کن

آی ای آزادی اگر روزی به سرزمین ما رسیدی با شادی بیا
با چادر سیاه و تحجر و ریش نیا
با چادر سیاه و تحجر و ریش نیا
با آواز و موسیقی و رنگ بیا
با تفنگ های بزرگ در دست کودکان کوچک نیا
با گل و بوسه و کتاب بیا
از تقوا و جنگ و شهادت نگو
از انسانیت و صلح و شهامت بگو

دکلمه آزادی با صدای داریوش

به یاد رضا براهنی عزیز استاد تمام عیار ادبیات🖤

شُرّا | رضا براهنی

کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان

هرچند همه کارهای منتشر شده کانون مورد قبول ما نبود، اما بهتر آن دیدیم تا از سانسور تاریخ به دور باشیم و هر آنچه در دست داریم ارائه کنیم

مهدی اخوان ثالث

داریوش - آی آزادی - Dariush - Ay Azadi

هیچ‌چیز تمام نشده است. از خاکسترهایمان برخواهیم خاست، از خیابان‌های خونین و کوچه‌های خشم، از زن بودن برخواهیم خاست، دوباره و از نو. مرعوب شاه و شیخ نخواهیم شد، مرعوب دستگاه تولید و انتشار پلشتی در داخل و خارج، مرعوب بلندگوهای دروغ و فریب. امید خواهیم داشت و برای این امید نبرد خواهیم کرد. با بدن‌های آویخته از دار و خون‌های شتک‌زده بر نی‌زار، شعله خواهیم کشید از کران تا به کران و خلقی خواهیم بود شورشی و در عصیان. هیچ‌چیز تمام نشده است. در این سنگر خواهیم ماند تا پایان، که به خون یاران سوگند خورده‌‌ایم.
در کاور این قطعه، بخش کوتاهی از کتاب نبرد طبقاتی در فرانسه‌ی کارل مارکس را می‌خوانیم. آنجا که می‌گوید: «طبقه‌ای که منافعِ انقلابیِ تمامی جامعه در آن متمرکز است، همین که دست به شورش زده باشد، بی‌درنگ محتوا و ماده‌ی فعالیت انقلابی‌اش را در موقعیت ویژه‌ی خویش باز‌می‌یابد: دشمنانی که باید بر آنها غلبه کرد، اقداماتی که باید انجام گیرند و نیاز‌های مبارزه آنها را "دیکته" می‌کند؛ و نتایجِ اقدامات و اعمال خودِ این طبقه است که وی را به فراتر از اینها می‌کشانند‌«.

منم خلق شورش که آگه به راهم
به سر خشم صد کین، صدایم سلاحم
من آن لرزش تن که آویز بر دار
شتک‌های خونم که گل شد به نی‌زار
منم خلق شورش که آگه به راهم

اگر در دل شب اسیر و ابیرم
من از چاه تکرار، من از حقه سیرم
به امید فردا دل‌ایمن دلیرم
هزار برگ تاریخ چراغ مسیرم
منم خلق شورش که آگه به راهم

سیه‌چال ظلمت اگر بس عمیق است
که میل رهایی در آن چون غریق است
بدان قلب آتش در عمق مضیق است
پس آتشفشانم که موج حریق است
منم خلق شورش که آگه به راهم

منم خلق شورش که آگه به راهم
به سر خشم صد کین، صدایم سلاحم
نه مرعوب شیخم نه دنبال شاهم
زنم، مغزِ عصیان، به فردا نگاهم
منم خلق شورش که آگه به راهم 

تو مرد مسلط، تو زنجیر پایم
تو تصویر ناجی و وهم پناهم
نه گنجشک زخمی، عقاب رهایم
گلویم مسلسل، گلوله صدایم
منم خلق شورش که آگه به راهم

من آن عزم رزمم نیفتاده از پا
نوا ساطع از نی، ز آبان و صد آه
به شب ماه روشن که رقصیده در چاه
کنون بستِ ظلمت ترک خورده از ما
منم خلق شورش که آگه به راهم

منم خلق شورش که آگه به راهم
به سر خشم صد کین، صدایم سلاحم
منم خلق شورش که آگه به راهم
به سر خشم صد کین، صدایم سلاحم

خلق شورش | بچه‌های اعماق

▨ نام شعر: می‌خواهمت چنان که شب خسته خواب را
▨ شاعر: قیصر امین‌پور
▨ با صدای: شاعر
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــ
می‌خواهمت چنانکه شب خسته خواب را
می‌جویمت چنانکه لب تشنه آب را

محو توام چنانکه ستاره به چشم صبح
یا شبنم سپیده دمان آفتاب را

بی‌تابم آنچنانکه درختان برای باد
یا کودکان خفته به گهواره تاب را

بایسته‌ای چنان که تپیدن برای دل
یا آنچنان که بالِ پریدن عقاب را

حتی اگر نباشی، می‌آفرینمت
چونان که التهاب بیابان سراب را

ای خواهشی که خواستنی‌تر ز پاسخی
با چون تو پُرسشی چه نیازی جواب را

قیصر امین‌پور | می‌خواهمت چنان که شب خسته خواب را

▨ نام شعر: دیدار
▨ شاعر: نادر نادرپور
▨ با صدای: نادر نادرپور
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
من او را دیده‌بودم
نگاهی مهربان داشت
غمی در دیدگانش موج می‌زد
که از بختِ پریشانش نشان داشت

نمی‌دانم چرا هر صبح، هر صبح
که چشمانم به بیرون خیره می‌شد
میان مردمش می‌دیدم و باز
غمی تاریک بر من چیره می‌شد

شبی در کوچه‌ای دور
از آن شب‌ها که نور آبی ماه
زمین و آسمان را رنگ می‌کرد
از آن مهتاب شب‌های بهاری
که عطر گل فضا را تنگ می‌کرد
در آنجا، در خَمِ آن کوچه‌ی دور
نگاهم با نگاهش آشنا شد
به یک دَم آن‌چه در دل بود گفتیم
سپس چشمان ما از هم جدا شد
از آن شب دیگرش هرگز ندیدم
تو پنداری که خوابی دلنشین بود

به من گفتند او رفت
نپرسیدم چرا رفت

ولی در آن شب بدرود، دیدم
که چشمانش هنوز اندوهگین بود
▨ 
نادر نادرپور از کتاب: شعر انگور

نادر نادرپور | دیدار

▨ نام شعر: فردا
▨ شاعر: ترک‌کشی‌ایلاقی
▨ با صدای: محمدرضا شفیعی‌کدکنی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــ
امروز اگر مراد تو برناید
فردا رسی به دولت آبا، بر

چندین هزار امیدِ بنی‌آدم
طوقی شده به گردن فردا، بر
▨
ترک‌کشی‌ایلاقی
ــــــــــــــــ
پی‌نوشت: ترک‌کشی‌ایلاقی در دوره‌ی سامانیان می‌زیسته و چند قرن پس از آن، این شعر توسط منوچهری، شاعر بزرگ قرن پنجم، نقل شده که دکتر شفیعی‌کدکنی در کتاب ارزشمند خود «صور خیال در شعر فارسی» آن را آورده‌اند.

ترک کشی ایلاقی | فردا | با صدای شفیعی کدکنی

▨ نام شعر: شباشب (با دوستان نوار بنان گوش می‌کنیم)
▨ شاعر: سبحان گنجی
▨ با صدای: سبحان گنجی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــ
وقتی کسی زیاد برامان عزیز نیست
وقتی کنار صندلیِ فقر، میز نیست
وقتی که خاکِ کشورمان عدل‌خیز نیست
وقتی که ذوالفقار علی نیز تیز نیست

با دوستان نوار بنان گوش می‌کنیم
تریاک می‌کشیم و فراموش می‌کنیم

وقتی گذشته آتش و بیشه‌ست زندگی
آینده بی‌ثبات و کلیشه‌ست زندگی
وقتی که مرگ میوه و ریشه‌ست زندگی
وقتی هنوز مثل همیشه‌ست زندگی

با دوستان نوار بنان گوش می‌کنیم
تریاک می‌کشیم و فراموش می‌کنیم

ما بی‌شمار مردمِ سربار ماتمیم
سرباز غصه در خط سردار ماتمیم
از بعد انقلابِ غم انصار ماتمیم
با اینکه چشم‌بسته گرفتار ماتمیم

با دوستان نوار بنان گوش می‌کنیم
تریاک می‌کشیم و فراموش می‌کنیم

آنقدر می‌کشیم که بالا بیاوریم
وقتی که دست خواست کسی، پا بیاوریم
پرویز را به جای زلیخا بیاوریم
قصاب را برای مداوا بیاوریم
کم‌کم چرا و پس چه و اما بیاوریم
وقتی که حالِ بد شده را جا بیاوریم

با دوستان نوار بنان گوش می‌کنیم
تریاک می‌کشیم و فراموش می‌کنیم

دنیا همین شبی‌ست که تریاک می‌کشیم
روزِ برین شبی‌ست که تریاک می‌کشیم
این بهترین شبی‌ست که تریاک می‌کشیم
چون آخرین شبی‌ست که تریاک می‌کشیم

با دوستان نوار بنان گوش می‌کنیم
تریاک می‌کشیم و فراموش می‌کنیم

ده بار گفته‌ایم به اصغر نمی‌کشیم
صد بار گفته‌ایم به اکبر نمی‌کشیم
پرسیده‌اند مادر و خواهر. نمی‌کشیم
مادر نمی‌کشید؟ نه مادر. نمی‌کشیم

پس جمع می‌شوید شباشب چه می‌کنید؟
با دوستان نوار بنان گوش می‌کنیم
▨
سبحان گنجی

سبحان گنجی | شباشب (با دوستان نوار بنان گوش می‌کنیم)

▨ نام شعر: ای وطن من (بخشی از این قصیده‌)
▨ شاعر: ملک الشعرا بهار
▨ با صدای: فریدون فرح‌اندوز
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــ
ای خطّهٔ ایران مِهین‌، ای وطن من
ای گشته به مهرِ تو عجین جان و تن من

{ای عاصمهٔ دنیی آباد که شد باز
آشفته کنارت چو دلِ پُر حَزَن من}

دور از تو گل و لاله و سرو و سمنم نیست
ای باغِ گل و لاله و سرو و سمن من

{بس خار مصیبت که خلد دل را بر پای
بی روی تو، ای تازه شکفته چمن من

ای بارخدای من گر بی‌تو زیم باز
افرشتهٔ من گردد چون اهرمن من

تا هست کنار تو پر از لشکر دشمن
هرگز نشود خالی از دل محن من

از رنج تو لاغر شده‌ام چونان کز من
تا بر نشود ناله نبینی بدن من

دردا و دریغا که چنان گشتی بی‌برگ
کز بافتهٔ خویش نداری کفن من}

بسیار سخن گفتم در تعزیت تو
آوخ که نگریاند کسی (نگریانَد کس) را سخن من

وآنگاه نیوشند سخن‌های مرا خلق
کز خون من آغشته شود پیرهن من

و امروز همی‌گویم با محنت بسیار
دردا و دریغا وطن من‌، وطن من
▨ 
ملک‌الشعرا بهار
ـــــــــ
پی‌نوشت: این دکلمه فقط شامل بخش‌هایی از این قصیده است. بخش‌های دکلمه نشده در داخل آکولاد آمده است.

ملک‌الشعرا بهار | ای وطن من | با صدای فریدون فرح‌اندوز

▨ نام شعر: در طراوت و نابودی حادثه
▨ شاعر: احمدرضا احمدی
▨ با صدای: احمدرضا احمدی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــ 
با اطمینان می‌فهمیدم چرا رنج، بوسه می‌شد

گفتگوی جهاتِ شمال و جنوب کافی نبود تا عشق را دشنام دهم
شب همان‌قدر پهناور بود، که درخت از شدت سرما، از من لباس بخواهد
که من چشمان را کامل کنم
که خواب را، خفته در یک سطرِ باران، ببینم.
کدام خطر جنگ بود که من هر روز سردتر، در یک لبخند تکرار می‌شدم؟
من، وفادار به سرنوشت میلیون‌ها انسان نبودم
که نه من آن‌ها را در خواب دیده بودم
و نه آن‌ها مرا در بیداری.

در دل می‌گفتم:
لباس نو که پوشیدم، قفل را که با عطر گشودم
میان قلب‌ها فرق نخواهم نهاد
رسوایی را کفن خواهم کرد
و لبخند را آن‌قدر ادامه خواهم داد
تا قلبم سرنوشت همهٔ قلب‌ها باشد.

طبل من کجا بود؟
صدای فرتوتِ من بوسه می‌خواست
بوسه می‌خواست تا شفا را، از بیماری‌های کاملِ بهار بیاورد
و من، حتی در خطرناک‌ترین دروغ‌ها، خویش را باور می‌کردم
حس من متون غم‌انگیزِ خطرناکی بود که از من، تنها، حرفه می‌خواست
من از میان جمعیت، خودم را بدست می‌آورم
خودم را انتخاب می‌کردم
تا شفا یابم.

می‌خواستم مؤدبانه گریبانِ یک عطر، یک پروانه، یک کلید
و یک گاوآهن را بگیرم
تا این وظایفِ هولناکِ صبح و شب را
به آن‌ها
تلقین کنم
و در باران مرخص شوم.

اما عقیده‌ام گمنام بود
آخرین حرفم از تقدیر بیم داشت
و عمرم
-بی‌اغراق-
کفافِ مرا نمی‌داد.
در را آهسته بستم
خود را در درگاه کاشتم

توقعات باکرهٔ من شباهتی به سال‌ها و روزها نداشت.

اکنون قدرت و حکمرانیِ من
فقر لبخندی در طراوت و نابودی حادثه است.
▨
احمدرضا احمدی
از دفتر شعر «وقت خوب مصائب»

احمدرضا احمدی | در طراوت و نابودی حادثه

▨ نام شعر: گلِ مهتاب
▨ شاعر: نیما یوشیج
▨ با صدای: احمد کیایی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــ
وقتی که موج برزبرآب تیره‌تر،
می‌رفت و دور
می‌ماند از نظر؛
شکلی مهیب در دل شب چشم می‌درید،
مردی بر اسب لخت،
با تازیانه ئی از آتش،
بر روی ساحل از دور می‌دوید.
و دست های او چنان
در کار چیره‌تر
بودند و بود قایق ما شادمان بر آب؛
از رنگ‌های در هم مهتاب
رنگی شکفته‌تر به در آمد.
هم چون سپیده‌دم
در انتهای شب
کاید ز عطسه‌های شبی تیره‌دل پدید.

گل‌های «جیزر» از نفسی سرد گشت تر
زافسانهٔ غمین پر از چرک زندگی
طرح دگر بساختند؛
فانوس‌های مردم آمد به ره پدید.
جمعی به ره بتاختند.
و آن نو دمیده رنگ مصفا
بشکفت هم چنان گل و آکنده شد به نور
برما نمود قامت خود را.
با گونه‌های سرد خود و پنجه‌های زرد،
نزدیک آمد از بر آن کوه های دور
چشمش به رنگ آب،
بر ما نگاه کرد.

تا دیده‌بان گمره گرداب،
روشن‌ترش ببیند،
دست روندگان،
آسان‌ترش بچیند؛
آمد به روی لانهٔ چندین صدا فرود؛
بر بال‌های پر صور مرغ لاجورد
گرد طلا کشید.
از یک‌سره حکایت ویرانهٔ وجود
زنگار غم زدود
وز هر چه دید زرد
یک چیز تازه کرد.

آن وقت سوی ساحل راندیم با شتاب،
با حالتی که بود
نه زندگی نه خواب.
می‌خواست همرهم که ببوسد ز دست او.
می‌خواستم که او
مانند من همیشه بود پای بست او.
می‌خواستم که با نگه سرد او دمی
افسانه‌ای دگر بخوانم از بیم ماتمی
می‌خواستم که بر سر آن ساحل خموش
در خواب خود شوم
جز بر صدای او،
سوی صدای دیگر ندهم به یاوه گوش.
و آن‌جا جوار آتش همسایه‌ام
یک آتش نهفته بیفروزم.

اما به ناگهان
تیره نمود رهگذر موج؛
شکلی دوید از ره پایین،
آن‌گه بیافت بر زبری اوج
در پیش روی ما گل مهتاب،
کمرنگ ماند و تیره نظر شد؛
در زیرکاج و بر سر ساحل،
جادوگری شد از پی باطل؛
وافسرده‌تر بشد گل دل‌جو.
هولی نشست و چیزی برخاست
دوشیزه‌ای به راه دگر شد!
▨ 
نیما یوشیج
اسفند ماه ۱۳۱۸

نیما یوشیج | گل مهتاب | صدای احمد کیایی

در من زنداني ستم گري بود كه به آواز زنجيرش خو نميكرد
من با نخستين نگاه تو آغاز شدم


نخستین درد

بخشی از آلبوم گریه بید
بداهه نوازی
سه تار: محمد رضا لطفی
دف و تنبک: محمد قوی حلم

گریه بید بداهه نوازی

— لالایی مادران کردستان

— نوبت چهارم | ارائه‌ای از اسماعیل باستانی

ـــــــــــــــ

آی‌قصه را دنبال کنید: @iGhe3

ـــــــــــــــ
💈 ما را در آی‌قصه بشنوید: http://iGhe3.com
💈 اینستاگرام آی‌قصه: Instagram.com/iGhe3
💈 تلگرام آی‌قصه: t.me/iGhe3
💈 ایمیل آی‌قصه: iGhe3.box@gmail.com

Radio iGhe3

📻 رادیو آی‌قصه | لالایی مادران کردستان

استاد جلال ذوالفنون - آلبوم دانه‌های مروارید - 2 - پیش‌درآمد از رضا محجوبی

در بخش پلی‌لیست‌ها می‌توانید شعرها را به تفکیک شاعر ببینید.
ــــــــــــ
پالایش و تنظیم شعرهای قدیمی، زمان‌بر و‌ طاقت‌فرساست. اگر از شعرها در پروژه‌ای استفاده می‌کنید، پیشاپیش از اینکه منبع آن را ذکر می‌کنید سپاسگزارم.
ــــــــــــــــ
پروژه‌ی «با صدای شاعر» در پلتفرم‌‌های زیر هم فعال است؛
▨ تلگرام
▨ اسپاتیفای
▨ اپل پادکست
▨ کست باکس
▨ شنوتو

ملک‌الشعرا بهار | ای وطن من | با صدای فریدون فرح‌اندوز

Schahrouz Kabiri

Recent comments

n.g

Related tracks