غمم نمی‌خورد ایام و جای رنجش نیست هزار شکر که بی غم نمی‌گذارندم

جانشين راستين استاد شهنازي

حرف نداره. علی قمصری....! محمد  معتمدی

در خیال، عنوان آلبوم موسیقی است با صدای محمدرضا شجریان که در سال ۱۳۷۵ منتشر شد.
این آلبوم در دستگاه سه‌گاه و آواز بیات ترک بوده و توسط مجید درخشانی آهنگ‌سازی شده است. اشعار این آلبوم از اشعار سعدی و مولوی می‌باشند.

خبرت خرابتر کرد جراحت جدایی		چو خیال آب روشن که به تشنگان نمایی
تو چه ارمغانی آری که به دوستان فرستی		چه از این به ارمغانی که تو خویشتن بیایی
بشدی و دل ببردی و به دست غم سپردی		شب و روز در خیالی و ندانمت کجایی
دل خویش را بگفتم چو تو دوست می‌گرفتم		نه عجب که خوبرویان بکنند بی‌وفایی
تو جفای خود بکردی و نه من نمی‌توانم		که جفا کنم ولیکن نه تو لایق جفایی
چه کنند اگر تحمل نکنند زیردستان		تو هر آن ستم که خواهی بکنی که پادشاهی
سخنی که با تو دارم به نسیم صبح گفتم		دگری نمی‌شناسم تو ببر که آشنایی
من از آن گذشتم ای یار که بشنوم نصیحت		برو ای فقیه و با ما مفروش پارسایی
تو که گفته‌ای تأمل نکنم جمال خوبان		بکنی اگر چو سعدی نظری بیازمایی
در چشم بامدادان به بهشت برگشودن		نه چنان لطیف باشد که به دوست برگشایی

سعدی

Dar Khiyal - Mohamad.R.Shajariyan - محمد رضا شجریان - در خیال

خواننده : دلکش
آهنگساز: پرویز یاحقی
ترانه سرا: اسماعیل نواب صفا
ابوعطا
متن ترانه:
نه کسي آيد به برم نه ز کس باشد خبرم به خدا هر جا گذرم تو جلوه گري
سوي تو آورده دلم به بلا خو کرده دلم به غمت پرورده دلم اي اشک پری
به خدا دلخواه مني به شب من ماه مني ز چه رو جان کاه مني صبرم ببري
تو مرو از محفل من دل من شد قاتل من تو مجو از اين دل من ديوانه تري
چون برق بلايي در خرمن مايي به بلاکشيم چو بيايي
از آفت جانم دوري نتوانم تو بگو تو بگو چه بلايي
 چون برق بلايي در خرمن مايي  به بلاکشيم چو بيايي
از آفت جانم دوري نتوانم تو بگو تو بگو چه بلايي
نقش رخت نرود نفسي از يادم از چه به گوش دلت نرسد فريادم
چو براي تو زنده منم به هواي تو زنده منم
تا کي عاشق زار بلاکش تو  بسوزد از غم عشق و از آتش تو
دردا دل به تو بستم و غافل از اين که آتشي بود اين عشق سرکش تو
خونم را مي ريزي  تو با رقيب من آميزي ز من چو بخت من بگريزي ز آه من نمي پرهيزي 
ماه مني تو آرزوي دلخواه مني اگر که عشق جانکاه مني جدا ز من کجايي 
گر نفسي به قلب بي کرانم برسي نمي دهي دل خود به کسي از بس که بي وفايي
نه کسي آيد به برم نه ز کس باشد خبرم به خدا هر جا گذرم تو جلوه گري
سوي تو آزرده دلم به بلا خو کرده دلم به غمت پرورده دلم اي اشک پری
به خدا دلهاي مني به شب من ماه مني ز گلو جان کهنه مني هم رزم مني
تو مرا از محفل من دل من شد قاتل من تو مجو از اين دل من ديوانه تري
دل داده بسي باشد چون من چه کسي باشد دلداده و دل بسته آزاده و پر بسته


Par Basteh - پربسته

کنسرت عبور - محمد معتمدی و علی قمصری - بهمن 1392

دل مجنون-
بسم حکایت دل هست با نسیم سحر
ولی به بخت من امشب سحر نمی آید

02.AFSHARI- در دل و جان خانه کردی

گل‌های تازه 151 - استادان کسایی، لطفی و شجریان

From the album "Rhapsody of Roses: Persian music from the 1950s."
Composed by Ali Tajvidi (1919-2006); Lyrics by Monir Taha; 
آهنگ:علی تجویدی
شعر: منیر طه
http://www.cdbaby.com/cd/sepidehraissadat2

Ey Bahare Man ای بهار من

بنشین به یادم شبی، تر کن از این می لبی 
که یاد یاران خوش است

یاد آور این خسته را، کاین مرغ پربسته را 
یاد بهاران خوش است

مرغی که زد ناله‌ها، در قفس هر نفس 
عمری زد از خون دل نقش گل بر قفس، یاد باد

ای بلبلان چون در این چمن وقت گل رسد، زین پاییز یاد آرید 
چون بر دمد آن بهار خوش در کنار گل از ما نیز یاد آرید

عارف اگر در عشق گل جان خسته بر باد داد 
بر بلبلان درس عاشقی خوش در این چمن یاد داد

گربایدت دامان گل ای یار ، پروا نکن چون به جان رسد از خار آزار

داد،داد،عارف با داغ دل زاد 
داد ای دل ،عارف با داغ دل زاد   

شاعر : عارف قزوینی

استاد شجریان - به یاد عارف‌‌ - هوشنگ ابتهاج

گلبانگ شجریان ۱ معروف به بت چین، نام آلبومی است با صدای محمدرضا شجریان که با همکاری موسسهٔ فرهنگی هنری ماهور اجرا شد. لازم است ذکر شود نام این آلبوم گلبانگ شجریان شماره ۱ است و یک مجموعه دیگر به نام بت چین وجود دارد که اثر گروه شیدا است و مربوط به تصنیف‌های قدیمی محمدرضا شجریان با همکاری محمدرضا لطفی می‌باشد.

پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود
مهرورزی تو با ما شهره آفاق بود
یاد باد آن صحبت شب‌ها که با نوشین لبان
بحث سر عشق و ذکر حلقه عشاق بود
پیش از این کاین سقف سبز و طاق مینا برکشند
منظر چشم مرا ابروی جانان طاق بود
از دم صبح ازل تا آخر شام ابد
دوستی و مهر بر یک عهد و یک میثاق بود
سایه معشوق اگر افتاد بر عاشق چه شد
ما به او محتاج بودیم او به ما مشتاق بود
حسن مه رویان مجلس گر چه دل می‌برد و دین
بحث ما در لطف طبع و خوبی اخلاق بود
بر در شاهم گدایی نکته‌ای در کار کرد
گفت بر هر خوان که بنشستم خدا رزاق بود
رشته تسبیح اگر بگسست معذورم بدار
دستم اندر دامن ساقی سیمین ساق بود
در شب قدر ار صبوحی کرده‌ام عیبم مکن
سرخوش آمد یار و جامی بر کنار طاق بود
شعر حافظ در زمان آدم اندر باغ خلد
دفتر نسرین و گل را زینت اوراق بود

حافظ



Selected photos from the movie A Separation from Asghar Farhadi

(DownloadGozar.Ir)

Sazo Avaz Esfehan | Mohammad Reza Shajarian محمد رضا شجریان ، ساز و آواز اصفهان

تار : فرهنگ شریف ... ضرب ناصرافتتاح
غزل : حافظ

      طفيـل هستـي عشقند آدمـي و پـري      /                 ارادتـي بنـما تـا سعـادتـي ببـري
)       بكوش خواجه و از عشق بي نصيب  مباش   /                 كه بنده را نخرد كس به عيب بي هنري
       مي صبوح و شكر خواب صبحدم تا چنـد /                   به عذر نيم شبي كوش و گريه سحـري
)       تو خود چه لعبتي اي شهسوار شيرين كار  /                 كه در برابر چشمي و غايب از نظـري
)       هزار جان مقدس بسوخـت زين غيـرت       /               كه هر صباح و مسا شمع مجلس  دگري
)       چـو مستعدّ نظر نيـستي وصـال مجوي       /               كه جام جم نكند  سود  وقت  بي بصري
)       دعـاي گوشـه نشينـان  بلا بگـردانـد           /            چرا به گوشه  چشمي   به  ما نمي نگري
)       طريـق عشق طريقي عجب خطرناكسـت   /                  نعوذ بالله اگـر ره به مقصـدي نبـري
)       بيـاو سلطنت از ما  بخر به  مايـه حسـن        /            وزين معامله غافل مشو كه حيف خوري
)     به يـمن همـت حافظ اميد  هست  كه با/ز                    اَري  اُسـامـِرُ لَيـلايَ ليـلهَ  القـمري
)     ز من بـحضرت آصف كـه  ميبرد پيغـام            /         كه ياد گيرد و مصرع ز من  به  نظم دري
)     بيـا كه وضع جهان را چنانكه من ديدم           /            گر امتحان بكني مي‌خوري و غم نخوري
)    كلاه سروريت كج مباد  بر  سـر حسـن           /           كه زيب بخت  و سزاوار ملك و تاج سري
)    به بـوي زلف و رخت مي روند و ميايند          /              صبا به غاليه سايي و گل به جلوه گـري

 


گلهای تازه 104 استاد شجریان

پاییز شده است و برگریزان درخت است و در این میانه برگی از درخت می‌افتد، اما همزمان بادی سخت می‌وزد و برگ را به هوا می‌برد، اما باز این برگ است که قصد فرود آمدن دارد و بادی دیگر وی را به آنسو‌تر می‌برد.

این بازی، وزش باد و رقص برگ الهام بخش قطعه خزان استاد مشکاتیان است‌، قطعه‌ای که با نگاهی به یکی از ملودی‌های محلی خراسانی (مقام الله) در دستگاه شور و آواز دشتی ساخته شده است و از معدود قطعات نسبتا بلند موسیقی ایرانی است (بیش از ۸ دقیقه) که با ساختاری متفاوت از نگاه متفاوت‌تر مشکاتیان به خزان حکایت می‌کند

Khazan,  خزان - پرویز مشکاتیان

جلیل شهناز (زادهٔ ۱۳۰۰ در اصفهان – درگذشتهٔ ۲۷ خرداد ۱۳۹۲ در تهران)، یکی از سرشناس‌ترین نوازندگان تار و سه تار سدهٔ اخیر در ایران بود.

زندگینامه

جلیل شهناز، در سال ۱۳۰۰ در اصفهان به دنیا آمد. تقریباً همه اعضای خانواده وی با موسیقی آشنایی داشتند و در رشته‌های مختلف هنر از جمله تار، سه‌تار، سنتور و کمانچه به مقام استادی رسیدند. پدرش «شعبان خان» علاقه وافری به موسیقی اصیل ایرانی داشت و علاوه بر تار که ساز اختصاصی او بود، سه‌تار و سنتور هم می‌نواخت. عموی او غلامرضا سارنج هم از نوازندگان کمانچه بود.
جلیل شهناز، از کودکی به موسیقی علاقه‌مند شد و نواختن تار را در نزد عبدالحسین شهنازی و برادر بزرگ خود حسین شهناز که به خوبی ساز می‌نواخت، آغاز کرد. پشتکار زیاد و استعداد شگرف جلیل به حدی بود که در سنین جوانی از نوازندگان خوب اصفهان شد. 
در کتاب «موسیقی‌دانان ایرانی» نوشته پژمان اکبرزاده آمده است: «شهناز نوازندگی در رادیو اصفهان را از سال ١٣٢٨ آغاز کرد و در سال ١٣٣٦ به دعوت سازمان رادیو به تهران آمد و در برنامه های گوناگونی مانند برنامه گلها، ارکستر حسین یاحقی و ... به عنوان تکنواز و همنواز به فعالیت پرداخت. وی همچنین در گروه "یاران ثلاث" (همراه با تاج اصفهانی و حسن کسایی) و گروه "اساتید موسیقی ایران" کنسرت های بسیاری را در داخل و حارج از ایران اجرا نمود. شهناز در برنامه های جشن هنر شیراز نیز حضوری فعال داشت.»
این نوازنده تار در طول زندگی هنری خود با هنرمندان والای کشور از جمله فرامرز پایور، حبیب الله بدیعی، پرویز یاحقی، همایون خرم، علی تجویدی، منصور صارمی، رضا ورزنده، امیر ناصر افتتاح،جهانگیر ملک، اسدالله ملک، حسن کسائی، محمد موسوی، تاج اصفهانی، ادیب خوانساری، محمودی خوانساری، عبدالوهاب شهیدی، اکبر گلپایگانی، حسین خواجه امیری و محمد رضا شجریان همکاری داشته‌است.
وی در دههٔ ۱۳۶۰ همراه با فرامرز پایور (سنتور)، علی اصغر بهاری (کمانچه)، محمد اسماعیلی (تنبک) و محمد موسوی (نی) «گروه اساتید» را تشکیل داد و با این گروه، مسافرت‌های متعددی به کشورهای اروپایی، آسیایی و آمریکا داشت. 
وی در سال ۱۳۸۳ به عنوان چهره ماندگار هنر و موسیقی برگزیده شد. همچنین در ۲۷ تیر سال ۱۳۸۳، مدرک درجه یک هنری (معادل دکترا) برای تجلیل از یک عمر فعالیت هنری به جلیل شهناز اهدا شد.[۱]
در سال ۱۳۸۷، محمدرضا شجریان، گروهی که با آن کار می‌کرد را به افتخار جلیل شهناز، گروه شهناز نام گذاشت.
جلیل شهناز، علاوه برنواختن تار، که ساز اختصاصی اوست، با نواختن ویولون، سنتور و تمبک و اواز -سه تار نیز آشنایی کامل دارد.که تمام فایلهای صوتی استاد موجود و در درجه استادانی چون یاحقی -پایور-ووو می نوازد معروف است که او در شیوه نوازندگی می‌تواند با ساز خود علاوه برنواختن، آواز هم بخواند.  
کیومرث، علیرضا، فرشته، فریبا، فروزنده و نوشین از فرزندان استاد شهنار هستند که در کشورهای آمریکا، فرانسه و ایران اقامت دارند.

درباره شیوه نوازندگی جلیل شهناز

«شهناز موسیقی ایران»، قطعه ای نواخته که در هیچکدام از آوازها و دستگاههای موسیقی ایرانی نیست. این قطعه به «شوردشت» معروف است.» (چیزی میان شور و دشتی) ...
در آیین نکوداشت استاد جلیل شهناز و زنده یاد درویش خان در فرهنگسرای هنر در سال ۱۳۸۵ گفته شده است:
استاد حسن کسائی: شناخت موسیقی کار هرکسی نیست. همه موسیقی را گوش می‌دهند و دوست می‌دارند اما کسی که سره را از ناسره تشخیص بدهد و بتواند درک مقاماتی را که استاد شهناز نواخته‌اند داشته باشد بسیار نادر است. همه ساز می‌زنند و همه خوب ساز می‌زنند ولی قدرت نوازندگی و محفوظات و لحظات موسیقی که آقای شهناز می‌دانند و اجرا کرده‌اند، چیزی که در دست همگان باشد نیست. یعنی ردیف موسیقی ایران نیست. قدرت آقای شهناز در جواب دادن و دونوازی خارق العاده‌است. من ۶۰ سال با ایشان همنوازی کرده‌ام و ساز بنده با ساز شهناز گره خورده‌است.
استاد محمدرضا شجریان: ساز شهناز در من زندگی می‌کند و من با ساز شهناز زندگی می‌کنم. من تنها خواننده‌ای هستم که خودم را شاگرد جلیل شهناز می‌دانم. ساز این نوازنده بی بدلیل، یک ساز آوازی است؛ برخلاف دیگر نوازنده‌ها که ۸۰ درصد سازی می‌زنند و فقط ۲۰ درصد آوازی. جلیل شهناز به بیان واقعی در نوازندگی تار رسیده است؛ چرا که در گیرودار ردیف و تقلید از دیگران نماند و مانند آبشاری خروشان در جریان است.
داریوش پیرنیاکان: جلیل شهناز هنرمندی است که زاوایای بسیاری در سازش نهفته‌است. وی علاوه براشراف کامل بر ردیف و رموز آن، ویژگی منحصربه‌فردی دیگری نیز داشت. جواب آوازهای شاهکار و بی نظیر، استفاده از تمام امکانات ساز، نواختن بسیاری از گوشه‌های مهجور، رعایت جمله‌بندی در نوازندگی از جمله ویژگی‌های نوازندگی جلیل شهناز است.
استادپرویز یاحقی:شهناز دفتر تار بست
یک عمر توان به ساز دمساز شدن* وز ساز نواختن سرافراز شدن* صد سال توان به تار مضراب زدن* اما نتوان جلیل شهناز شدن*

درگذشت

جلیل شهناز پس از یک دوره بیماری صبح روز دوشنبه ٢٧ خرداد ١٣٩٢ در بیمارستان آراد درگذشت محمدرضا شجریان پس از درگذشت جلیل شهناز گفت: "استاد جلیل شهناز در من شور و عشق آفرید و من با صدای تار شهناز بدین جا رسیدم و کلمۀ استاد فقط لایق شهناز و استاد جلیل شهناز را بسان حافظ که تکرار ناشدنی‌ست و با احترام به تمام نوازندگان تار پس از استاد شهناز باید دفتر تار ایران بسته شود."

آثار

- آلبوم "عطرافشان" (همراه با تمبک محمد اسماعیلی)."زبان تار" (تا تمبک جهانگیر ملک)...
- کتاب "گل های جاویدان" (پانزده قطعه برای تار و سه تار). نت نگاری: هوشنگ ظریف. انتشارات سرود، تهران، 1379.
آلبوم (های) آواز و تصنیفهای ایرانی، نوبهار، ره آورد، راز، آواز شهناز، باغ نوا، بیات ترک، چهارمضراب، صد سال تار، مهر، دفتر تار، افتخار آفاق، عشق و زندگی، نوید بهاری، شور و زندگی، تار سولو، تار و ترمه، یاران زنده رود، شهناز شهنواز و... از جمله آثار جلیل شهناز است.

منبع: http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D9%84%DB%8C%D9%84_%D8%B4%D9%87%D9%86%D8%A7%D8%B2

کنسرت عبور - محمد معتمدی و علی قمصری - بهمن 1392

ShahabSalehi

Recent comments

armin geravand

Behzad Nasiri

Farid Soleimani

alireza h

Related tracks