خطاب به بهاره رهنما ها و رامبد جوان ها

سال ۱۴۰۱ دارم وسط خیابون گوش میدم  حقه حقه

که البته هیچ کدام نصیبتان نخواهد شد

آنچه نمیفهمیم توامانی این ترس با هنرتان است

bita

Shahin Najafi - Demo Album Tramadol

می بینی بانو؟ حالا حکومت نظامی تئودوراکیس را گذاشته ام و می نویسم.این را سال ۷۸ بود که می گذاشتیم و آنقدر شعر می خواندیم تا یکی از ما در زیرزمین همیشگی مان گریه کند و بعد بیهوش بیفتیم و ۱۸ تیر را فراموش کنیم. نه نه نه من به روزهای شاد مشکوکم بانو. تا وقتی حسین ها و مجید ها و این همه  از مسیحی و بهایی و سیاسی  تا دانشجو و کارگر در حبس و بند هستند من مشکوک باقی می مانم.چه بد که با شادی توافق های سیاسیون شاد نمی شوم .نه .من هیچگاه به قرمساق های سیاسی اعتماد نخواهم کرد.تقریبا دو روز است که در خواب هستم. خواب یک ماه کولی وار زندگی کردن در کنسرت ها را با خودم داشتم و حالا باید بیدار شوم و دوباره بنویسم و کلن کلافه غار من است .کنسرت ها آنقدر خوب بود تا حس کنم که در ایران هستم و آنقدر آدم حسابی و زنده دیدم که یادم نرود برای چه می نویسم و می خوانم.باید باشی و ببینی که چطور ترامادول یکی دو ماهه را با من می خواندند. سال جدید را با قدرتی دوباره آغاز می کنیم. با موسیقی فولک به روایت ما.نباید زیاد حرف بزنم.ویديو را در اینجا ببین و به رفقایت برسان.بگو که ما یادمان نرفته که از کجا آمده ایم و چه می کنیم و به کجا می رویم.تا باد چنین بادا. شرررریم …ایستاده و حواس جمع.فدا

Shahin Najafi - 8 Azar 1392 (Goftar 1)

وقتی که
شعر: شاهین نجفی

وقتی که کاندوم کاپوت بود زشت بود بد بود
وقتی که سردار سپاه بدلی از ممد بود
وقتی که هرویئن وسرنگ هدفمند بودن
وقتی که مسکن ها خودشون دردمند بودن
وقتی که جنگ نبودسقف سوراخ خونه زیر بمبِ باران بود
وقتی که جنگ نبود و مغزها زیربمبباران بود
وقتی که دراکولا برای برادرم گشت بود
وقتی که مرکز دنیا برای من رشت بود
وقتی که انقلاب خم شد به خاوران رسید
وقتی که نامه های جمکران به جماران رسید
وقتی که زن هنوز زن نشده بود مادر بود
وقتی که دوست دوست خواهرم خواهر بود
وقتی که مغنعه ها هنوز لب شتری بودن
وقتی سواران حسین لات های موتوری بودن

وقتی تویی و بغض طنز و طنز بغض آلود
وقتی تویی و یک گله عالِم مردود
وقتی تویی و توبه وشعر های دست به عصا
وقتی تویی و فکر شاشیدن به این دنیا

وقتی که توت فرنگی و موز تو بهشت مجانی شد
وقتی که عشق بازی چشم وپستان پنهانی شد
وقتی که تام جری رو جر داد و تا آخر خورد
وقتی که فکر هجده ساله ام رو پریود یه دختر برد
وقتی که با "مشکی رنگ عشقه "پوک شدیم
دیدی چطور با دیاپازون های شکسته کوک شدیم
وقتی که یادِ تو، شورت و سجاده ام رو تر میکرد
وقتی که بیست سالگیم دم کوچتون خطر می کرد
وقتی که شاملو پا نداشت ،معلم هزارپا بود
وقتی که نصرت روی میز نبود ،روی تخت تنها بود

وقتی تویی و بغض طنز و طنز بغض آلود
وقتی تویی و یک گله عالِم مردود
وقتی تویی و توبه وشعر های دست به عصا
وقتی تویی و فکر شاشیدن به این دنیا

وقتی که اصلاح طلبی و رفرمیسم شبیه هم بودن
وقتی که انقلابی ها خم شدن یا که کم بودن
وقتی که ریش ها ته ریش و ریشه ها زیر تیشه شدن
وقتی که باکری و همت ها سیاست پیشه شدن
وقتی فریدون اور دوز کرد، مرد
وقتی که بیست ملیون رای و باد با خود برد
وقتی که عباها شکلاتی، سفید، زرد بودن
وقتی که ازاد بودیم و ازادی ها شکل درد بودن
وقتی که سینما کارگردانش باتوم دار بود
سینما نبود سیرک بود پر از هدیه و گلزار بود

وقتی تویی و بغض طنز و طنز بغض آلود
وقتی تویی و یک گله عالِم مردود
وقتی تویی و توبه وشعر های دست به عصا
وقتی تویی و فکر شاشیدن به این دنیا

وقتی که زن من و دختر تو و مادرشما یعنی داف
وقتی که رپ قی شد از گلوی هر لمپنِ علاف
وقتی که شبح مارکس روی سر دریدا بود
وقتی که دالی پشت بوم، فریدا بود
وقتی که حسین کاخ سفید داشت، باراک شد
وقتی که نماینده ما تو آمریکا، نایاک شد
وقتی که به سیاست خندیدیم و سیاست به ما خندید
وقتی که طنز، پارازیت داشت، فرکانس ها گندید
وقتی حقوق بشر بازی و استراتژی بود
وقتی وطن، کورش و چلوکباب و نوستالژی بود
وقتی که "وقتی که" اتفاق می افتاد
از پشت پرده کسی به ما بیلاخ نشان می داد

وقتی تویی و بغض طنز و طنز بغض آلود
وقتی تویی و یک گله عالِم مردود
وقتی تویی و توبه وشعر های دست به عصا
وقتی تویی و فکر شاشیدن به این دنیا

When..When condom was called Kapout was ugly was bad, when Sepah leader was spurious as Mammad When heroin and syringe were full of goal,
 when sedations themselves have pain
 When The war wasn`t, Ceiling hole of home was under Rain attack, 
when The war wasn`t and brains were under Bombardment 
 When police was like a Dracula for my brother, when Rasht was Capital in The word for me
 When revolution leaned to Khavaran st, when Jamkaran`s letters went to Jamaran 
When Woman was holy as a Mother, when My sister`s friend`s friend was like a sister
 When headgears still were like lip of camel, when Hossein`s soldiers were Motorcyclist Villains 
When you are and spite of jeer and jeer of spite,
 when you are and a cattle of reprobate scientists 
When you are and penitence and incomplete poems, 
when you are and thought about pissing on The word. 
When strawberry and banana got free in heaven, 
when being in love of eye and breast got privacy 
When Tome ripped Jerry and ate her completely,
When we got drunk With Song Meshki Range Eshghe , saw us that we keyed with break diapason 
When remembering you become my Shorts and place of praying wet, when my 20years old stood in your street
 
When you are and spite of jeer and jeer of spite, when you are and a cattle of reprobate scientists When you are and penitence and incomplete poems, when you are and thought about pissing on The 
word. When Reform and reformism were like together, when Revolutionaries were bent or weren`t enough When Bakeri and Hemmat were political
,When Fereydoon was ill and died, when The wind carried 20 million Votes by itself When cloaks were Chocolate, white, yellow, when we were free and frees were like a pain  
 When you are and spite of jeer and jeer of spite, when you are and a cattle of reprobate scientists When you are and penitence and incomplete poems, when you are and thought about pissing on The word.
 When my wife and your daughter and your mother are bad women, when everybody sing Rap badly When the ghost of Marx was on the head of Derrida, 
when Dali behind the canvas was Frida When Hossein has white house, became Barak, when our Representative in U.S.A became unclear When we laughed to politic and politic laughed to me, 
when jeer had Parazit, Frequencies did stinkWhen Human Rights was playing and strategy, When Iran was, Cyrus and rice and kebab and nostalgia
 When, when it wanted to happen , somebody swear us of behind of curtain When you are and spite of jeer and jeer of spite, when you are and a cattle of reprobate scientists 
When you are and penitence and incomplete poems, when you are and thought about pissing on.

Shahin Najafi - Vaghti Keh

خطاب به  هنربندان
 .
كاسه ي گدايي گرفتن و حق خود را با دريوزگي از حكام طلبيدن ،چيزي جز تجلي نوعي از اختگي سياسي -هنري مدرن نيست .حال مي توان با جديت فهميد و ديد كه ما از كجا و چطور سقوط كرده ايم. هنرمندان جامعه ،آن بي انتها مستقلان و گردن كشانند و بايد بر هنر و هنرمند آن سرزمين گريست وقتي اينگونه خوار و خفيف مي شوند و درگيرودار امنيت و نان و نام ، حيثيت خويش را حصير نشيمنگاه دولتمردان مي كنند كه البته هيچكدام نصيبتان نخواهد شد. كه هرآنچه هنوز داريد را نيز از شما خواهند ربود و سوراخي را در جان تان بدون اماله نمي گذارند و تا انتهاي ارگاسم سياسي شان كه دچار ساديسمي تاريخي هستند بايد مفعولي محكوم باشيد.ما بزدلي شما را مي فهميم، آنچه نمي فهميم تواماني اين ترس با هنرتان است . 
شاهين نجفي لعنة الله عليه

Shahin Najafi - Honarbandan (Goftar 2)

گفتار ۳ شاهین نجفی - می دانی؟
می دانی چیست؟ تفاوت من و تو در این است که تو  تصویر غمگین و عصبی سنگین ترین نویسنده ی  زنده  و باقی مانده ی ایران را در مجلس قدرت دیدی و شاید خندیدی و من بغض کردم. این بغض شبیه اشک هایم برای پرویز صیاد صمد چاپلین   نبود،شبیه  بغض غربت سرفراز اسماعیل خویی نبود.برای نبودن  براهنی و آشوری و بیضایی  نبود.شبیه پاهای بریده و ایستاده ی شاملو و گیتار بیکار فریدون فروغی و گلوی بریده  ی فرخزاد و حرم شبانه ی فرهاد مهراد نبود.بغض سقوط سلوچ بود.درهمشکستگی  و زوال کلنل و سقوط شوالیه بود در کنار سبزواری و علی معلم .از ناصر تقوایی بپرس. ما مرز نداریم.وقتی مرز نداری قطب نما می خواهی چکاربرادر.قطب نمای ما غریزه ی ما است. قطب نمای ما هوش ماست و  اشک و خشم و بیرون گود نشستن و… یکباره  پرت می شوی وسط امیرآباد و  ندای موسیقی و محمد مختاری  و صانع وامیرجوادی و بگذریم . اسامی را که می شناسی.شما که قطب نما داشتید  چرا راه را گم کردید؟از قلب سبز شعور وشعر و خیابان،  به بنفش و نقش و غش در گفتار رسیدی که؟تو می خندی و من نمی خندم.تو یقینا هنر کرده ای که ایران ماندی و من ..هنر مرا کرد و ایرانی ماندم. با ایران ماندم.به حسین موسوی  در حصر تو قسم  ،نه سال جای من لای فسیل های سیاسی/هنری و ارباب رسانه های زرد نفس می کشیدی،  شلوار خودت را به فاک عظما نمی دادی  دستمریزاد داشتی و من دارم و می دانی تو.مسئله این نبود، وسوسه بود این.حالا منم و حتما یک مشت شعار و شما و یک مشت معقولات و بدن لخت و تنهایی سرکشم که هی بزن هی بزن وما هم بچه ی پایینیم و چوب خورمان ملس و با پول ددی  در خارجه تحصیل نمی کنیم و مادر والده که فوت شدن حسرت خاکش موند و باقیش عمر شما .همین الانشم الله وکیلی پای همون ۲ تا پیک وتکا و دیزی و حافظ سنگینت هستم. ما گوشت رفیق و بخوریم استخونشو دور نمی ریزیم.حاجی خودتو قاطی این جوجه دوروزه های  دوزاری نکن جان حاجی.تو که می دونی من از اصلاح طلب کرواتی نمازخون  تا چپ چپ کمونیستش رفیق دارم و رفاقتمون جدای از اعتقادمونه.حالا عجله چرا. بیس سی سال که تو تاریخ رقمی نیس. یه کم صبر کن بزار این روزا هم می گذره بعد ببینیم چن چندیم.
ش.ن.ل.ع


Shahin Najafi - Midani? (Goftar 3)

Website: http://www.shahinnajafimusic.com
Facebook: https://www.facebook.com/shahinnajafi666
iTunes: https://itunes.apple.com/us/artist/sh...
CD Baby: http://www.cdbaby.com/Artist/ShahinNa...
Amazon: http://www.amazon.com/s/ref=ntt_srch_...
Google Play: https://play.google.com/store/music/a...


Shahin Najafi - 1414 EP Album Demo

هذیون - شاهین نجفی

Haziun (Hallucination)

i can`t be parisoner in my pain/i feel bad and alone by my pills/in a room without window that is empty that pure darkness is for a sense/to that wild crazy brainless still is me/i`m Excited my pulse is beating terrible/i`m naked like a moonlight on night/confused and have trance,wet of fever/you aren`t that feel fine of my tremor/ see to how my speech is delirium/see to blood is clod in my eyes/my vessel are swollen like a snake/deep of my spirit sprinkle on The Wall/i feel bad i feel bad maybe/i feel bad i feel bad maybe/i feel bad i feel bad maybe..
watch me how i break The Law/i`m an outlaw for length of width/you kill me and i`ll be reborn/if i`m in mire will take you in mire/i feel bad agin
this around of null distant make me cry to see i come down/that like a toy am fortunate/that rot on my patient words and sew a cerement of my skin/to foam to vomit of decency/imagine i`m a horse but a gentrice horse/a metamorphosis like stone age/a metamorphosis of prose and Description of color/i`m a wolf that split The night/i`m pulse of this delirium and fever/i`m base for all of exception/i`m a man a wildman of us/deep of my spirit sprinkle on The Wall/i feel bad i feel bad maybe... See me how I said lose it and let it go - To the core there's a deep relieve but slow - Crippling cold in the middle of the snow - You won't keep this fucking innocent goal - I feel sad again - I feel mad again

Shahin Najafi - Haziun (feat. Majid Kazemi)

من یه دردم - آلبوم ایلوسیون
شاهین نجفی
من یه ایرانی افغانی ترک آمریکاییم / یه روسم عربم چینییم آفریقاییم
من یه یهودی زرتشتی مسیحی بهاییم / هندو مسلمونمو بی مذهبمو بوداییم
یه ایرانی ام که صفا و سادگی رسممه / یه افغانی ام که تاریخم پر از ستمه
من یه کردم که رفیقم کوه و تفنگه / یه فلسطینم که چهل پنجاه سال تو جنگه
یه آفریقایی سیاه مثل عمق جنگل / اونی که رفتار میشه باهاش مثل انگل
یه آلمانی ام که از نازی ها سیلی خورده / یه حزب که واسه جنایتش آبرومو برده
یه آمریکایی که دست تو دست عراقیا / گریه کردیم تو این جنگ و مرگ و غوغا
یه اشک قشنگ از چشم یه تبتی / که میسوزه تو حسرت آزادی مملکتی
یه ایرانی ام که پرچممو گم کردم / وسط این همه اسم و رسم سردر گمم
به هر شکل و لباس و زبون تو هر مملکتی ام / به نام عشق و آزادی و انسان و حیثیتم
به اینکه همه مثل همیم و فقط این یه اصله / به نام انسانیت که زیباترین رسمه
من یه درد مشترکم فریاد کن منو / دیوارو بشکنو بیرون بزن از این تنو
رها شو رها شو تو وسعت دنیا رها شو / با هر رنگ پوستی و زبونی هم صدا شو
واسه روزی که تمومه زندونا ویرون شن / و چشم مادرا واسه بچه ها گریون نشن
و روح قشنگ هیچ زنی لگدمال نشه / غیرت پر معنی مردها پایمال نشه
و هیچ سری بالا دار نره واسه عقیدش / زنی از ترس خونواده نسوزه تو آتش
روزی که زندگی هیچ کسی تفتیش نشه / ملاک اعتقاد و ایمان تسبیح و ریش نشه
روزی که آزادی تو خیابون همه برابر / زن و مرد کوچیکو بزرگ خواهر و برادر
روزی که همه جا توی صلح و آزادیه / قدم به قدم باغ و درخت و آبادیه
لحظه ای که شاید انسان دوباره معنی بشه / تموم این شعارهای قشنگ عینی بشه
لحظه ای که میرسه شاید ولی من نیستم / من خیلی زود تر از اونچه فکر کنی میمیرم
ولی تو بمون و به یاد شاهین پرواز کن / پنجره های ذهنتو رو به دنیا باز کن
به جای من بخون و بخند و نفس بکش / تو هر لحظه اگه شد این سرود و آواز کن
بذار کوه پیش مرامت تعظیم کنه / آسمون بارون و با اشک تو تنظیم کنه
بذار واسه یه بار شده آدم آدم شه / مثل استعاره ای از شعرای سادم شه

Shahin Najafi - Man Ye Dardam (Album Illusion)

شاهين الان مد شده با قضیه اسیدپاشی شوخی میکنن آب میپاشن تو صورت دخترا تو خیابون ... این شوخی کثیف رو با منم امروز کردن ... خیلی ترسیدم ... گفتم دیگه صورتم نابود شد ... نمیتونم توصيف کنم تا چه حد ترسیدم ... وحشتناک بود ... خیلی بیشعورن بعضیا ... اين جملات دختر جوانى ست كه در تويتر برايم نوشت. دوباره آن شعر از مارتين نيمولر در برابر چشمانم رژه مى رود: اول سراغ کمونیست ها آمدند، سکوت کردم چون کمونیست نبودم. بعد سراغ سوسیالیست ها آمدند، سکوت کردم زیرا سوسیالیست نبودم. بعد سراغ یهودی ها آمدند، سکوت کردم چون یهودی نبودم. سراغ خودم که آمدند، دیگر کسی نبود تا به اعتراض برآید. عزيز باور كن سكوت آخرين سنگر نيست. تجويز سكوت براى يك جامعه ى عقيم شده، در بهترين حالت مانند مرفين براى معتاد هروئينى ست. حالا جامعه ى ما معجونى است از بى تفاوتى و تمسخر. جامعه اى كه ابتداى دهه ى شصت، قتل عام سربازان و درجه داران و نظاميان دوره پهلوى را ديد و سكوت كرد. بعد مجاهد و فدايى را قتل عام كردند و سكوت كرد. بعد كردها را تكه تكه كردند و سكوت كرد. بلوچستان را تحقير كردند و سكوت كرديم. ترك ها و گيلك ها و لرها را به مسخره كشاندند و سكوت كرديم. سال شصت و هفت آمد و كيلو كيلو انسان را كشتند و خاوران غمگين و فراموش شده ... و سكوت كرديم. هجده تير بى سرانجامى نشستيم و بى پناهى دانشجويان را نگاه كرديم و سكوت كرديم. قتل هاى زنجيره اى شد و سكوت كرديم. واى جان آدم آتش مى گيرد وقتى محمد مختارى و پوينده و سيرجانى ها را به ياد مى آورى. بعد جنبش سبز شد و نوشابه ها شمشير شد و در ماتحت معترضان فرو رفت و سكوت كرديم. اين اواخر زندانيان را لخت مادرزاد در زندان به نمايش گذاشتند و سكوت كرديم. حالا روى دختران و زنان و خواهران و عزيزان مان اسيد مى پاشند. باز هم سكوت مى كنيم؟ نه. راه حل بهترى نيز هست. فلاكت مان را به مضحكه مى كشيم. بازى مى كنيم. كسى روى مردان و پسران مان كه اسيد نپاشيده!!! زن مگر چيزى بيش از چند سوراخ براى تخليه ى مردان ست؟! سكوت نمى كنيم، مسخره مى كنيم. آب وحشت روى صورت دختران مان مى پاشيم تا از ياد نبرند در كجاى جهان نفس مى كشند. انسان آن فراموش شده ترين مفهوم، آن غائب لگدمال شده و لجن مال شده زير عناوين دين و ميهن و اخلاق است. سيستم اسيدپاش، اميد و تدبير را در شيشه هاى پلاستيكى روى صورت قربانيان منتخب مى پاشد. رسانه ى ملى سكوت مى كند. دولت سكوت مى كند . آنها هم كه تصور طعم اسيد را نمى شناسند، موضوع را به مسخره و شوخى مى كشند. تعجب نكن عزيز، اين حقيقت ماست. ما از چهره هاى له شده ى قربانيان اسيد متنفريم، چرا كه ظاهر آنها شبيه باطن ماست. تخريب شده، بيمار و زشت.   

Shahin Najafi - Acid Bazi (Goftar 4)

این روزها تنها یک چیز کم شده است: مادرم. اینجا دیگر کم می آورم. بغض مثل یک غده ی سرطانی تمام گلویم را می گیرد. پای لپ تاپ نشسته بودم. چه چیزی می دیدم و لبخند می زدم، نمی دانم. اما بعد انگار خودم را دیدم که چطور لبخند می زدم .زمان کش آمد. چند ثانیه شد،نمی دانم. انگار یک موج بزرگ را بالای سرم دیدم. باید داد می زدم و فرار می کردم. مرگ یک موج بزرگ است که آدم ها را با خودش می برد. مرگ بیرحمانه ترین قسمت این دنیاست. خیلی بیرحم، خیلی بیرحم. گریه نکردم. نه نه نه. واکنش من اسمش گریه نبود. التماس بود. می خواستم از یک کسی  یا از چیزی که به سمت من در حال حمله است (از همان موج بزرگ) خواهش کنم که به من کاری نداشته باشد. بعد فرار کردم. از خودم و از شنیدن خبر فرار کردم. راه رفتم. چند ثانیه سکوت می کردم و دوباره داد می زدم. مادرم مرده بود. حالا بهتر می فهمم که مادرم مرده است. وقتی نوجوان بودم گاهی شب ها از خواب می پریدم و سرم را روی سینه ی مادرم می گذاشتم تا صدای تپیدن قلبش را بشنوم. کابوس نبودن اش انقدر وحشتناک بود که  می توانست خواب سنگین مرا آشفته کند. بعدها هرچه بزرگ تر شدم، از او دورتر شدم.از هجده سالگی دیگر کنارش نخوابیدم. دیگر محبت هایش برایم سنگین شده بود. خواست دوست داشته شدن در من تغییر کرده بود. من می خواستم کسی را دوست داشته باشم و کسی مرا دوست داشته باشد که با من با تمام وجودش  بخوابد. فهم من از زن مرا از مادرم دور کرد. مادر، مادر بود، زن نبود. و بعدها هرچه بیشتر در زنها غرق شدم بیشتر در جستجوی مادرم در آنها بودم و نمی یافتم.
خوب آقای شاهین نجفی دیگر راضی شده ای؟ نگرانی ات بابت چیست؟ تنها کسی که می توانست آنقدر موجب نگرانی ات بشود که شب ها خوابت را آشفته کند، دیگر زنده نیست. حالا می توانی چهار نعل بتازی. به عقب نگاه نکن. همه چیز تمام شد. از این به بعد داستانت شکل دیگری به خودش می گیرد. احتمالا ازدواج می کنی و بعد بچه دار می شوی و بخش هایی وسیع از زندگی ات با خاطره ی موجوداتی دیگر شکل می گیرد. بخشی از زندگی ات با نگرانی هایت درباره ی کسی که تو را به وجود آورده بود سپری شد و بعدها نگرانی ات مختص کسانی می شود که تو آنها را به وجود می آوری و سالها می گذرد و احتمالا  باید قلبت برای کسانی دیگر بتپد و برای کسانی دیگر اشک بریزی. زندگی اینگونه است. بیرحم و سخت و تو باید مثل احمق ها به اطرافت نگاه کنی و با چیزهایی اغلب مهم و مزخرف  زمان را بکشی و پیش بروی. کار کنی و پول پس انداز کنی و سفر بروی و ماشینت را عوض کنی و حواست به آنها که تو را می پایند باشد و  بعد در چشم هایشان لبخند بزنی و شب ها گاهی از خشم بسوزی که چرا در فلان دیدار حال آن مردک را جا نیاوردی و یا حتی با مشت  دماغش را نشکستی. پیرتر که می شوی محافظه کار تر می شوی و شخصیت لهجه دار و شهرستانی ات را اتو می کشی و صاف و تربیت شده، نظام مسلط بر اجتماع را می پذیری و نقش یک سلبریتی کوک شده را بازی خواهی کرد. هنوز به یاد داری آن استاد دانشگاه متفرعن قصه را که از زور ناتوانی در سکس آن اواخر انگشتش  نقش دولش را بازی می کرد؟ همان دیکتاتورقصه ی یوسا. از یک  مرحله ای به آن طرف نقش آدمی بیشتر تزئینی و دکوری ست. شبیه شرمگاه استاد دانشگاه یا  دیکتاتور. نمادین و بی خاصیت. زنت به جاهایی می رود که تو دوست نداری  و تو از چیزهایی با او حرف می زنی که برای او خسته کننده است. پس از مدتی جذابیت های سکسی خویش را برای هم از دست می دهید و در خلوت هرکدام با کسی دیگر مشغول می شوید و دوباره گاهی  یکدیگر را می بوسید و از دوست داشتن حرف می زنید. احتمالا از هم جدا می شوید  دوستانه یا با دعوا. چه فرق می کند.دوباره تنها می شوی. تنها می خوابی. تنها غذا می خوری و تنها می میری.زندگی چیزی نیست جز روایت دویدن های مداوم وشادی های  کوتاه و غم های عمیق  و البته مرگ...

بخشی از کتاب وقتی خدا خواب است
لینک وبلاگ
http://blog.shahinnajafimusic.com/2015/…/goftar-5-madar.html

Shahin Najafi - Madar (Goftar 5)

این آهنگ فوق العاده هست 

شاهین نجفی - بعد از تو

شاهین نجفی - ما مرد نیستیم

نگاه می‌کنم از غم به‌غم که بیش‌تر است
‎‫به خیسیه چمدانی که عازم سفر است
‎
‫من از نگاه کلاغی که رفت، فهمیدم
‎‫که سرنوشت درختان باغ‌مان تبر است

‎‫به کودکانه‌ترین خواب‌های توی تن‌ات
‎‫به عشق‌بازی من با ادامه‌ی بدن‌ات

‎‫به هر رگی که زدی و زدم به حسّ جنون
‎‫به بچّه‌ای که توام! در میان جاری خون

‎‫به آخرین فریادی که توی حنجره است
‎‫صدای پای تگرگی که پشت پنجره است

‎‫به خواب رفتن تو روی تخت یک نفره
‎‫به خوردن ِ دم‌پایی بر آخرین حشره

‎‫به «هرگز»ات که سؤالی شد و نوشت: «کدام؟»
‎‫به دست‌های تو در آخرین تشنّج‌هام

‎‫به گریه کردن یک مرد آن‌ور ِ گوشی
‎‫به شعر خواندن ِ تا صبح بی هم‌آغوشی

‎‫به بوسه‌های تو در خواب احتمالی من
‎‫به فیلم‌های ندیده، به مبل خالی من

‎‫به لذّت رؤیایت که بر تن ِ کفی‌ام…
‎‫به خستگی تو از حرف‌های فلسفی‌ام

‎‫به گریه در وسط ِ شعرهایی از «سعدی»
‎‫به چای خوردن تو پیش آدم بعدی

‎‫قسم به این‌همه که در سَرم مُدام شده
‎‫قسم به من! به همین شاعر تمام شده

‎‫قسم به این شب و این شعرهای خط خطی‌ام
‎‫دوباره برمی‌گردم به شهر لعنتی‌ام

‎‫به بحث علمی بی مزّه‌ام در ِ گوش‌ات
‎‫دوباره برمی‌گردم به امن ِ آغوش‌ات

‎‫به آخرین رؤیامان، به قبل کابوس ِ …
‎‫دوباره برمی‌گردم، به آخرین بوسه

Shahin Najafi - Shaere Tamam Shode [128] - شاهین نجفی - شاعر تمام شده

اون مود خوب و بوی عود و دود   و دی وی دی وودی آلنت تو حلقم 
اون موزیک ملو  ولب جلو پوست هولو  سینه ی سیلیکونیت تو حلقم
این شب و شام  و ربدشامبر وشعر شاملو شراب و جامت تو حقلم
اون سوشی و گوشی و موشی عروسکت و ماشینی که توشی تو حلقم

اون سی دی بتهوون و نقاشیت با پهنو/ اون رقص مدرن و راه رفتن  مث یه فشنو

اون لهجه ی خارجی و کتابای نخونده/ اون ددی و مامی گفتنت تو حلقم
اون سفر خارجه رفتنت تو حلقم / اون پایین شهرو ندیدنت تو حلقم/
اون رو همه چی چشم بستنت تو حلقم

از رفاقتت با همه ی آدم معروفا و/ از عکسات تو دبی ،مالزی با ککتل و مایو

از بطری بازی روشنفکری و سوییچ پارتی/ از شعر سپید ناشی از اسید و ال اس تی
از چندشت از آغاسی و جواد یساری/ از حس گرفتن سگیت با صدای پاواروتی
از پیانوی خاک خوردت توی خونه/ از گیتار آویزون توی آشپزخونه
از کلاس مدیتیشن و لاس خشکه تو یوگا/ از انزجارت از شاهین و شعر بگا مگا

از دهن کجیت به گیلک و ترک و کردستانی/ تو یکی ایرانی هستی بقیه شهرستانی
تو بیف استروگانف  می خوری  من کله پاچه/ لب گرفتن تو بوسه،واسه ما همون ماچه
من قاطی خلقی ام که فقیر و آس و پاسه/ من صدای دهاتم این خودش واسم کلاسه
صدای من صدا نیست این صور استفراغ/ نه مرثیه نه ناله غم غربت باغه
تو کوری نمی بینی  چقد سنگینه این بار/ یه روزی کم میارم میگم خدانگه دار


Shahin Najafi - Tu Halgham     شاهین نجفی - تو حلقم

دانلود با لینک مستقیم 🔻
🔗s20.picofile.com/file/8446848076/Shivan.mp3

Shivan (New Single by Shahin Najafi) 2019
Shahin Najafi: Music, Lyrics & Bouzouki
Habib Meftah: Percussion, Flute & Backing Vocalist
Babak Rezvani: Mixing
Abbey Road Studios: Mastering
Ali Baghban: Cover
Dyaloge Limited

Shivan | شیون

شاهین نجفی، ترانه سرا و خواننده جوان ایرانی که هم اکنون در خارج از ایران به سر می برد، در گفت وگویی تفصیلی با کامبیز حسینی در پادکست هفتگی «درساعت پنج عصر» کمپین بین المللی حقوق بشردرایران، به سوالات مخاطبان این برنامه درباره آهنگ اخیر خود به نام «پریود» پاسخ داده است. آقای نجفی همچنین توضیحاتی را درباره برنامه های آینده خود و نیز زندگی خود پس از انتشار آهنگ جنجال برانگیز «نقی» ارائه کرده است.
متن کامل این مصاحبه را می توانید اینجا بخوانید:
http://persian.iranhumanrights.org/1391/12/najafi_hosseini/

مصاحبه تفصیلی کامبیز حسینی با شاهین نجفی - قسمت دوم

Shahin Najafi is a musician, poet, singer, and social activist. He was born in 1980 to a middle-class family in Bandar-e Anzali, Iran, the youngest of eight children. He started writing poetry and learning to play classical and flamenco guitar in his teens. He turned to rock music, often performing as an underground musician.
​
As a young activist, Shahin's lyrics often conveyed strong and controversial messages about Iranian society. This attracted the disapproval of Iranian authorities and in 2004, the threat of persecution forced him to leave Iran.
In 2005, Shahin moved to Germany. Dubbed the "angry bard", he continued to write and perform music that was critical of conditions in Iran: poverty, oppression of women, homophobia, censorship, ideological dogmas, violence and cultural taboos. For a time, his career veered into rap and hip hop, bringing him fame among young fans back in Iran. These days, Shahin's music fuses rock, jazz, and blues with lyrics that demand change.
​
In 2012, Shahin released his most controversial song: Naghi. In it, he exhorts a Shiite Imam named Naghi to help solve some of the problems plaguing Iran. But religious hardliners called the song an insult to Imams, a crime severely punished in Iran, and used Fatwas (religious edicts) to demand his death. Around the world, politicians, scholars, musicians, and devoted fans rose to Shahin’s defence, propelling him into the limelight as a proponent of free speech.
​
In 2013, Shahin Najafi's book Wenn Gott Schläft (When God is Asleep) was published. This collection of his original poems, lyrics and observations tell of his personal struggles with religion and provide searing insights into the true nature of Iranian society.
​
Shahin Najafi lives in Germany, and is still at odds with Iranian authorities. He remains a dedicated and defiant artist who refuses to be silenced, delivering his message to enthusiastic audiences wherever he tours. His fan base continues strong in Iran and has spread around the world.

گاهی وقتها توی زندگیت باید دستت رو بزنی زیر چونه ات در حالی که یه موزیک خوب گوش میدی به مسیر جریان داره زندگیت خیره بشی  

Shahin Najafi - Honarbandan (Goftar 2)

ShahinNajafi

Recent comments

hermina.houraam

hermina.houraam

Miras

saba

Related tracks