دلا از دست تنهایی به جونوم؛ ز آه و ناله ی خود در فغونُم…
شوان تار از درد جدایی؛ کره فریاد مغز استخونم
عزیزون از غم و درد جدایی…
به چشمونم نمونده روشنایی…
فلک کی بشنوه آه و فغونم؛ به هر گردش زنه آتش به جونوم…
یک عمری بگذر…
این آوای منحصر به استاد شجریان و این اشعار پارسی باباطاهر تر…
ای جانااااا
مو که افسرده حالم ، چون ننالم ...؟؟؟؟