اقا ایول سبکت واقعا جالبه

"شبانه ها" مجموعه ای مداوم از شالو است،قطعات این مجموعه به صورتِ تکآهنگ منتشر خواهند شد و فرمِ کلی قطعات موقعیت های گوناگونی از زندگی انسانِ معاصر را از دید راویانی مختلف به تصویر میکشد،نوشته هایی با اشعاری تجربی و گاها بداهه نویسی 
شده که پا به فضاهای شهری،طبیعتِ خیابانی و زندگیِ روزمره میگذارند.



شبانه اول
شعر و اجرا:شالو
تنظیم:تنسر
جلد:امیرسالار حمیدی

Where are we going, Walt Whitman? The doors close in an hour. Which way does your beard point tonight?
         (I touch your book and dream of our odyssey in the supermarket and feel absurd.)
         Will we walk all night through solitary streets? The trees add shade to shade, lights out in the houses, we'll both be lonely.


ALLEN GINSBERG





گاهی وقتا خودمو گم میکنم دست و پامو هم
میگردم میگردم دنبال جیب،
ولی همش پارگیه از پایین تا بالامو گش
تم
نمیدونم چطوری باید این حجم از خالی بودنو تو وجودم جا کنم
نمیریزه دیگه چرک از کف دستم
وقتی
دارم میزنم از همه صابونا به تن
کارت شناسایی،هویتم،اسمم،چهرمو دیگه تو آینه تشخیص نمیدم
نمیدونم از کجام که رد پامو هم...
شالو کیه؟شالو کجاست؟شالو چیه؟
آسون نی که ندیدن
ولی بهتره بمونم شاد و بی چشم
وقتی که اگه چشام باااااز بمونه باز میمونم
وسط این همه غم مات و خیره
،دیروز تو یه داستان خودمو پیدا کردم
تو یه شخصیتِ ضد قهرمانی که مدام
سوال
میپرسه من مخلوقم یا خدام؟
با رسیدن به مقصدش مجاب نمیشه،مسافری که تو سفر خلاصه میشه
یا همین هفته قبل،ایستگاه غربی شهر
تو معده اتوبوسا،بوی گند غصه های خوردنی،بغضایی که فروخفتن،بدون تهویه ازَش
دور خودمو دیدم،پیر بودم،مو سفید و بلند بود ریشم،
شبیه خودم نبودم
اما تو خاطرم موند،حافظم بوی گذشته گرفته
تازه معلوم شده که
آیندمم خاطره تلخیه،حالا بیصدا،بی خبر،از دور
دید زدن خودم شده کار هرروز،
همین ماه پیش جاری شدم خیس
کف خیابون سرخ
اول کوچه سبز 
شعر شدم رو دیوار،خوردم از پلیس
باتوم
جاروم زدن جامو جمع کردن
هر چند اگه محوم نمیکردن شسته میشدم
با قطره های بارون
نفهمیدم لُخت
لَخته شدن جرمه
میریزه از قلمِ دهنم جمله
جمله
میچسبه با جوهرِ تف به
کاغذ ولی...
ولی یه حرفایی رو به راحتی نمیشه گفت
واسه همینه پشتش میذارم نقطه نقطه نقطه
مشکلاتم حل میشه تو اشک،
خودم تو لیوان چایی عصر،
وقتی راه میرم
زمین لیزه انگا زیر پام پوست موزه
جهان میخواد منو اینجا
پیاده کنه
رسیدیم به ایستگا میگه نوبتِ توئه
همین دیروز
خودمو دیدم
دست و پا شکسته،گم،له

Comments

GameOverDose

Bardia Khajavi

Bardia Khajavi

Rastin

Salakh

Young'Fare$$$