مهستی

دلم تنگه _ بانو مهستی

هــوس - معیــن و ارکستر انوشیروان روحـــانی

ترانه سرا : هما میر افشار 
آهنگ ساز : حبیب الله بدیعی
------

به شهر و دیاری ببر تو مــرا		که نور خــدا باشه و منو تو
نباشه به دلها نشونه ی غم	امید و صفا باشه و من و تو
بریم اونجا که عشق و مستی خطا نباشه
تو سینه ها جای محبت ریا نباشه
به غیر خـــــــدا که مهربونه		نمیخوام دلـــــه دیگه بدونه
تو باوفایی تو باصفایی
از این خسته دل پــروا مکن		مرا بیش از این رسـوا مکن
الهی بمونی با مهربونــــی		جدایی نگیری قدرم بدونی
که دنیا نداره وفائی
بمون بـر ســــر پیمون من           تو بازی نکن با جــــون من
که دنیا سـرابه نقش بر آبه         دو روزه جوونی مثل حبابه
نیرزه به یکدم جدایی
به شهر و دیاری ببر تو مــرا		که نور خــدا باشه و منو تو
نباشه به دلها نشونه ی غم	امید و صفا باشه و من و تو
بریم اونجا که عشق و مستی خطا نباشه
تو سینه ها جای محبت ریا نباشه
به غیر خدا که مهربونه
نمیخوام دله دیگه بدونه
تو باوفایی تو باصفایی




Mahasti - Elahi Bemouni مهستی - الهی بمونی

مجموعه اجراهای ترانه
 "امشب شب مهتابه"


امشب شب مهتابه- با صدای مرضیه

مهستی - پشیمون

شاخه نبات - مهستی

هایده - فریاد

شعر ابتدا :
دانیم    بهشت    چیست   که   داریم   انتظار
 جز  ماهتاب   و   باده   و   آغوش   یار   نیست

فصل  بهار  فصل  جنون  است  و  این  سه ماه
 هرکس که مست نیست یقین هوشیار نیست   

آهنگ :اصفهان  

خواننده تصنیف :مهستی 

خواننده آواز :گلپایگانی

گوینده :فیروزه امیر معز 

شاعر :ترانه بهادر یگانه / عماد خراسانی / هلالی جغتائی / غزل آواز رهی معیری /

مطلع تصنیف :

غمینم و  تنها  به خلوت شبها  شکسته  دلم را  جدائی تو
 چو شعله لرزان چو آتش سوزان شرر زده بر جان جدائی تو  

مطلع آواز :

نه دل مفتون دلبندی نه جان مدهوش دلخواهی  

همکاری :فرهنگ شریف / جهانگیر ملک / تنظیم جواد معروفی / 

گلهای رنگارنگ 516 - گلپا ، مهستی

ای شب از رویای تو رنگین شده 
سینه از عطر تو ام سنگین شده 
ای به روی چشم من گسترده خویش 
شادی‌ام بخشیده از اندوه بیش
همچو بارانی که شوید جسم خاک 
هستیم ز آلودگی‌ها کرده پاک 

ای تپش‌های تن سوزان من 
آتشی در سایۀ مژگان من 
ای ز گندم‌زارها سرشارتر 
ای ز زرین شاخه‌ها پُر بارتر 
ای در بگشوده بر خورشیدها 
در هجوم ظلمت تردیدها 
با تو ام دیگر ز دردی بیم نیست 
هست اگر، جز درد خوشبختیم نیست

این دلِ تنگِ من و این بار نور؟
هایهوی زندگی در قعر گور؟

ای دو چشمانت چمنزاران من 
داغ چشمت خورده بر چشمان من 
پیش از اینت گر که در خود داشتم 
هر کسی را تو نمی‌انگاشتم
 
درد تاریکی‌ست دردِ خواستن 
رفتن و بیهوده خود را کاستن 
سرنهادن بر سیه‌دل سینه‌ها 
سینه آلودن به چرکِ کینه‌ها 
در نوازش، نیش ماران یافتن
زهر در لبخند یاران یافتن 
زر نهادن در کفِ طرارها 
گم‌شدن در پهنۀ بازارها

آه ای با جان من آمیخته 
ای مرا از گور من انگیخته 
چون ستاره، با دو بال زرنشان 
آمده از دوردست آسمان 
از تو تنهاییم خاموشی گرفت 
پیکرم بوی همآغوشی گرفت 
جوی خشک سینه‌ام را آب، تو 
بستر رگ‌هام را سیلاب، تو 
در جهانی این‌چنین سرد و سیاه 
با قدم‌هایت قدم‌هایم به‌راه

ای به زیر پوستم پنهان شده
همچو خون در پوستم جوشان شده 
گیسویم را از نوازش سوخته 
گونه‌هام از هُرم خواهش سوخته 
آه، ای بیگانه با پیراهنم 
آشنای سبزه‌زارانِ تنم

آه، ای روشن طلوع بی‌غروب
آفتاب سرزمین‌های جنوب 
آه، آه ای از سحر شاداب‌تر 
از بهاران تازه تر، سیراب تر 
عشق دیگر نیست این، این خیرگی‌ست
چلچراغی در سکوت و تیرگی‌ست 
عشق چون در سینه‌ام بیدار شد
از طلب پا تا سرم ایثار شد 
این دگر من نیستم، من نیستم 
حیف از آن عمری که با «من» زیستم
 
ای لبانم بوسه گاه بوسه‌ات 
خیره چشمانم به راه بوسه‌ات 
ای تشنج‌های لذت در تنم 
ای خطوط پیکرت پیراهنم 
آه می‌خواهم که بشکافم ز هم 
شادی‌ام یک‌دم بیالاید به غم 
آه می‌خواهم که برخیزم ز جای 
همچو ابری اشک ریزم هایهای
 
این دلِ تنگِ من و این دود عود؟
در شبستان، زخمه‌های چنگ و رود؟
این فضای خالی و پروازها؟
این شب خاموش و این آوازها؟

ای نگاهت لای‌لای سِحر بار 
گاهوار کودکان بی‌قرار 
ای نفس‌هایت نسیم نیم‌خواب 
شُسته از من لرزه‌های اضطراب 
خُفته در لبخند فرداهای من
رفته تا اعماق دنیاهای من

 ای مرا با شور شعر آمیخته 
 این همه آتش به شعرم ریخته 
 چون تب عشقم چنین افروختی 
 لاجرم شعرم به آتش سوختی

فروغ فرخ‌زاد
از مجموعۀ «تولدی دیگر»

ای شب از رویای تو رنگین شده

خیــلی وقــت پیــشا شــنیـدی یـا اصلـاً نشــنیــدی - قسمت سـوم ♪
_____________________________________________________

نام قطـعه ♫ سـوغـاتـی

خــواننده ♫ هـــایــده

ترانه سُـرا  ♫ اردلـان سـرافــراز

ملـودی ♫ محــمد حـیـدری

 آهنگسـاز و تنظیم ♫ ناصــر چشــم آذر (به روایتی آندرانیـک)

تاریخ انتشــار ♫ ســالِ 1355

درمورد کــار ◄

ناشر ترانه، کمپانی «آرگامان» است که پیش از انقلاب  در ایران فعالیت داشت.

محمد حیدری در فیلم مستند «سخن از هایده»، ساخت این اثر را به ترانه «چراغ» با شعری از اردلان سرفراز و با صدای مهستی پیوند می‌دهد و می‌گوید که «سوغاتی» نیز قرار بود با صدای مهستی اجرا شود ولی به یاد ندارد که چگونه توسط هایده خوانده شد.

این ترانه در سال‌های پس از درگذشت هایده، بارها توسط خوانندگان گوناگون مانند شکیلا، هنگامه ، شنی و یاسمین لوی بازخوانی شده‌است.

پ.ن. : اصن یه حالیه این آهنگ ... هیچ غم و غصه ای هم نداشته باشه اشکتو در میاره :((

_____________________________________________________

ســوغــاتـی - هـایـده

ترانه سرا و آهنگساز: جهانبخش پازوکی | آلبوم: موی سپید

www.facebook.com/delnavazan.playlist

موی سپیدو توی آینه دیدم
آهی بلند از ته دل کشیدم
تا زیر لب شکوه رو کردم آغاز
عقل هیم زد که خودت رو نباز
عشق باید پا در میونی کنه
تا آدم احساس جوونی کنه
رفته بودم تا مثل یک کبوتر
باز کنم تو آسمون بال و پر
دیدم که شوقی ندارم به پرواز
عقل هیم زد که خودت رو نباز
رفتم که با شادیا سازش کنم
گل های گلدونو نوازش کنم
از دل بی حوصله غمگین شدم
تشنه ی دلداری و تسکین شدم

موی سپید | اکبر گلپایگانی

https://www.facebook.com/groups/akbargolpa/ گروه استاد گلپایگانی
ای ساقی آرامم کن دیوانه ام رامم کن
من خسته ایامم ساقی تو آرامم کن
گمگشته ای در خویشم ساقی تو پیدایم کن
با ساغر شیدایی سرمست و شیدایم کن
در سینه پنهان کردم فریاد آوازم را
محض خدا روزگار مشکن دگر سازم را
من مرغ خوش آواز این شهرم می دانم می دانی
کز رنج این خاموشی می گریم در خلوت پنهانی
از جان ما چه خواهی ای دست بیرحم زمونه
تا کی به تیر ناحق می گیری قلب ما نشونه
در سینه پنهان کردم فریاد آوازم را
محض خدا روزگار مشکن دگر سازم را
ای ساقی آرامم کن دیوانه ام رامم کن
من خسته ایامم ساقی تو آرامم کن
گمگشته ای در خویشم ساقی تو پیدایم کن
با ساغر شیدایی سرمست و شیدایم کن
سرمست و شیدایم کن ...

golpa - saghi گلپا ، ساقی

Mahasti - Sharik - مهستی  - شریک

مهستی - آلبوم بیگانه - مگیرش از من 
 شعر و آهنگ : جهانبخش پازوکی در مایه ی دشتی
خدای من تو را قسم
به حرمت شکوه و غم
مگیرش از من
خدای من تو را قسم
به حرمت شکوه و غم
مگیرش از من
نیاور آن زمان که او
به عشق تازه رو کند
نیاور ای خدا که او
به خون من وضو کند
مگیرش از من

کنون که بسته عمر من
به گرمی وجود او
مگیرش از من
تب وفا شرر زند 
ز تار من به پود او
مگیرش از من

مرا از او جدا مکن
به بحرغم رها مکن
دل پر از محبتش
به رنج من رضا مکن
در این قفس خدایا
تو کرده‌ای اسیرم
رها مکن ز بندم 
که دور از او بمیرم
مگیرش از من

خدای من تو را قسم
به حرمت شکوه و غم
مگیرش از من
خدای من تو را قسم
به حرمت شکوه و غم
مگیرش از من
نیاور آن زمان که او
به عشق تازه رو کند
نیاور ای خدا که او
به خون من وضو کند
مگیرش از من

کنون که بسته عمر من
به گرمی وجود او
مگیرش از من
تب وفا شرر زند 
ز تار من به پود او
مگیرش از من

مرا از او جدا مکن
به بحرغم رها مکن
دل پر از محبتش
به رنج من رضا مکن
در این قفس خدایا
تو کرده‌ای اسیرم
رها مکن ز بندم 
که دور از او بمیرم
مگیرش از من


Mahasti - Sharik - مهستی - شریک

Sheida M

Recent comments

mohammad jafari

siyavash

alireza moghafasi

yciii

Related tracks