او عقل نمی خرید دیوانه شدم

شعر

"طنز و طرب" 

اين آلبوم که از سال گذشته در سایت شخصی بابک رجبی و روی پلتفرم های جهانی موسیقی به فروش می رسد امروز 
بعنوان تلاشی برای کاهشِ حال بدِ مردم بصورت رایگان منتشر شد.

آلبوم موسیقی طنز و طرب حاصل تجربه های طنزآمیز در موسیقی سنتی و فولکلور ایرانی است که در سالهای زندگی بابک رجبی در فرانسه ساخته شده است. 

از خصوصيّات اين آلبوم؛
خوانش ترانه با لهجه شیرین اصفهانی، استفاده از ظرفیّت و نوسانات فونتیکی واژگان، همچنین کنایه های نقادانه ی فرهنگی واجتماعی می باشد. 

مولف طنز و طرب ضرورت ارائه این اثر را در تقلیل فاصله موسیقی سنتی از تمنّاهای  شنیداری مخاطب می داند. 
ظرفیتی مغفول که باعث تهییج احساسات فروخفته ی انسان  در وضعیت امروز جهان مي شود.
شکلی از بازیافت سنّت با نگاهی به خُلقِ خَلق.
خَلقی که نیازمند آیینه ایست که خودِ خودش را نشان بدهد و بتواند با اهرمِ خویشخند، زوایای فکری و رفتاریِ خود را مرور کند. 

طنز و طرب دوست دارد برای عبور از موانعِ انکار در نواقص فرهنگی و اجتماعی را مجوّز صادر کند و در عین حال پا از ظرفیت های شوخی پذیریِ  فرهنگی فرا نگذارد. 

این آثار قبلا بصورت ساده تر در جامعه مجازی به معرض دید و شنود گذاشته شده و مورد علاقه بسیاری قرار گرفته است و از همین رو ضرورت تولید و انتشار پیدا کرده است.

این آلبوم برای طی مراحل کسب مجوز به اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی رفته و قبل از بررسی موسیقی در مرحله بازرسی اشعار به دلیل محتوای نامناسب مردود اعلام شده و سانسور شده است.

آلبوم طنز و طرب با هزینه شخصیِ مؤلف حاصل از درآمد تدریس موسیقی در مدارسِ فرانسه سرمایه گذاری شده است و البته از کمکهای جزئی ولی ارزشمند از جانب طرفداران این سبک برای تولید بهره مند بوده است.

قبلاً از افرادی که در ثبت این اثر تاثیر گذاشته اند سپاسگذارم و امیدوارم با حفظ حقوق مؤلف از طرف خریدارانِ آلبوم، هزینه تولید اثر تأمين شود تا بتواند تولیدات آینده را توجيه كند.

بابک رجبی 
زمستان ۹۹ استراسبورگ

6- Havas E Panjganeh حواس پنجگانه

اپرای حافظ ، علیرضا قربانی
آهنگساز : امیر پورخلجی
کارگردان : بهزاد غریب پور

عاشق نغمهٔ مرغان سحر باز آمد
تا نپنداری کشفتگی از سر بنهاد
تا نگویی که ز مستی به خبر بازآمد
خاک شیراز همیشه گل خوشبوی دهد
لاجرم بلبل خوشگوی دگر بازآمد
پای دیوانگیش برد و سر شوق آورد
منزلت بین که به پا رفت و به سر بازآمد
مطرب از گفته حافظ غزلی نغز بخوان
تا بگویم که ز عهد طربم یاد آمد

اپرای حافظ - علیرضا قربانی

گشت جان از صدر شمس الدین یکی سوداییی

غزل 2807 دیوان شمس - عبدالکریم سروش

بسان رهنوردانی که در افسانه ها
گویند
گرفته کولبار زاد ره بر دوش
فشرده چوبدست خیزران در مشت
گهی پر گوی و گه خاموش
در آن مهگون فضای خلوت
افشانگیشان راه می پویند
ما هم راه خود را می کنیم آغاز
سه ره پیداست
نوشته بر سر هر یک به سنگ اندر
حدیقی که ش نمی خوانی بر آن دیگر
نخستین : راه نوش و راحت و شادی
به ننگ آغشته ، اما رو به شهر و باغ و آبادی
دودیگر : راه نمیش ننگ ، نیمش نام
اگر سر بر
کنی غوغا ، و گر دم در کشی آرام
سه دیگر : راه بی برگشت ، بی فرجام
من اینجا بس دلم تنگ است
و هر سازی که می بینم بد آهنگ است
بیا ره توشه برداریم
قدم در راه بی برگشت بگذاریم
ببینیم آسمان هر کجا آیا همین رنگ است ؟
تو دانی کاین سفر هرگز به سوی آسمانها نیست
سوی
بهرام ، این جاوید خون آشام
سوی ناهید ، این بد بیوه گرگ قحبه ی بی غم
کی می زد جام شومش را به جام حافظ و خیام
و می رقصید دست افشان و پاکوبان بسان دختر کولی
و اکنون می زند با ساغر مک نیس یا نیما
و فردا نیز خواهد زد به جام هر که بعد از ما
سوی اینها و آنها نیست
به سوی
پهندشت بی خداوندی ست
که با هر جنبش نبضم
هزاران اخترش پژمرده و پر پر به خاک افتند
بهل کاین آسمان پاک
چرا گاه کسانی چون مسیح و دیگران باشد
که زشتانی چو من هرگز ندانند و ندانستند کآن خوبان
پدرشان کیست ؟
و یا سود و ثمرشان چیست ؟
بیا ره توشه
برداریم
قدم در راه بگذاریم
به سوی سرزمینهایی که دیدارش
بسان شعله ی آتش
دواند در رگم خون نشیط زنده ی بیدار
نه این خونی که دارم ، پیر و سرد و تیره و بیمار
چو کرم نیمه جانی بی سر و بی دم
که از دهلیز نقب آسای زهر اندود رگهایم
کشاند خویشتن را ، همچو مستان دست بر
دیوار
به سوی قلب من ، این غرفه ی با پرده های تار
و می پرسد ، صدایش ناله ای بی نور
کسی اینجاست ؟
هلا ! من با شمایم ، های ! ... می پرسم کسی اینجاست ؟
کسی اینجا پیام آورد ؟
نگاهی ، یا که لبخندی ؟
فشار گرم دست دوست مانندی ؟
و می بیند صدایی نیست ، نور
آشنایی نیست ، حتی از نگاه
مرده ای هم رد پایی نیست
صدایی نیست الا پت پت رنجور شمعی در جوار مرگ
ملل و با سحر نزدیک و دستش گرم کار مرگ
وز آن سو می رود بیرون ، به سوی غرفه ای دیگر
به امیدی که نوشد از هوای تازه ی آزاد
ولی آنجا حدیث بنگ و افیون است - از اعطای درویشی که می
خواند
جهان پیر است و بی بنیاد ، ازین فرهادکش فریاد
وز آنجا می رود بیرون ، به سوی جمله ساحلها
پس از گشتی کسالت بار
بدان سان باز می پرسد سر اندر غرفه ی با پرده های تار
کسی اینجاست ؟
و می بیند همان شمع و همان نجواست
که می گویند بمان اینجا ؟
که پرسی همچو آن
پیر به درد آلوده ی مهجور
خدایا به کجای این شب تیره بیاویزم قبای ژنده ی خود را ؟
بیا ره توشه برداریم
قدم در راه بگذاریم
کجا ؟ هر جا که پیش آید
بدانجایی که می گویند خورشید غروب ما
زند بر پرده ی شبگیرشان تصویر
بدان دستش گرفته رایتی زربفت و گوید : زود
وزین
دستش فتاده مشعلی خاموش و نالد دیر
کجا ؟ هر جا که پیش آید
به آنجایی که می گویند
چوگل روییده شهری روشن از دریای تر دامان
و در آن چشمه هایی هست
که دایم روید و روید گل و برگ بلورین بال شعر از آن
و می نوشد از آن مردی که می گوید
چرا بر خویشتن هموار باید کرد رنج
آبیاری کردن باغی
کز آن گل کاغذین روید ؟
به آنجایی که می گویند روزی دختری بوده ست
که مرگش نیز چون مرگ تاراس بولبا
نه چون مرگ من و تو ، مرگ پاک دیگری بوده ست
کجا ؟ هر جا که اینجا نیست
من اینجا از نوازش نیز چون آزار ترسانم
ز سیلی زن ، ز سیلی خور
وزین تصویر بر دیوار ترسانم
درین تصویر
عمر با سوط بی رحم خشایرشا
زند دویانه وار ، اما نه بر دریا
به گرده ی من ، به رگهای فسرده ی من
به زنده ی تو ، به مرده ی من
بیا تا راه بسپاریم
به سوی سبزه زارانی که نه کس کشته ، ندروده
به سوی سرزمینهایی که در آن هر چه بینی
بکر و دوشیزه ست
و نقش رنگ و رویش هم بدین سان از ازل بوده
که چونین پاک و پاکیزه ست
به سوی آفتاب شاد صحرایی
که نگذارد تهی از خون گرم خویشتن جایی
و ما بر بیکران سبز و مخمل گونه ی دریا
می اندازیم زورقهای خود را چون کل بادام
و مرغان سپید بادبانها را می آموزیم
که باد شرطه را آغوش بگشایند
و می رانیم گاهی تند ، گاه آرام
بیا ای خسته خاطر دوست ! ای مانند من دلکنده و غمگین
من اینجا بس دلم تنگ است
بیا ره توشه برداریم
قدم در راه بی فرجام بگذاریم

مهدی اخوان ثالث - چاووشی

اشعار منسوب به ابوسعید ابوالخیر - صدای بیژن مفید ۲

اشعار منسوب به ابوسعید ابوالخیر - صدای بیژن مفید

عود. سعید یعقوبیان. ضبط خانگی

رنگ دشتی غلامحسین بیگجه‌خانی. عود

آرش کامور _ بر گرفته از ملودی آذری

نرگس دهقانی- کمانچه

این غزل را شهریار در پاسخ به غزل سایه با مطلع: 
با من ِ بی کسِ تنها شده یارا تو بمان
سروده است.

بمانیم که چه؟ - غزل شهریار خطاب به سایه - صدای اردشیر رستمی

غزل ۴۴۱ دیوان شمس - صدای احمد شاملو - موسیقی فریدون شهبازیان

غزل ۴۴۱ دیوان شمس - صدای احمد شاملو

سن سیز - حسین علیزاده، محمد معتمدی و گروه هم آوایان

Qoqnus Dar Bârân
Publish Year: 2007
Poems and read by the Poet, Ahmad Shâmlu
Music by Mortezâ Hannâneh
M. CD 117

Qoqnus Dar Baran

Faraqi/ Qoqnus Dar Baran

1962 Live Performance Recording from Sabet Television - Tehran, Iran. Hossein Dehlavi conducts the Tehran Symphony Orchestra

Suite Folkloric - Shir Ali Mardom II

گزینش، چینش و خوانش: ارژنگ آقاجری
دودوک: امیرحسین کیانپور

اشعار منسوب به ابوسعید ابوالخیر - صدای بیژن مفید ۲

She'r khani ha

Recent comments

razgol motamedi

maryam zarei

Related tracks