GR 573  Marzieh- گلهاي رنگارنگ       مرضيه ، قوامي ، لشگري - YouTube

سیما بینا-الله بده تو بارون-آلبوم عشق گل

Sima Bina - Vocal - سیما بینا - 
Reza Varzande - Santour - رضا ورزنده 
Hossein Tehrani - Tombak - حسین تهرانی
Ahmad Bina - Poem - احمد بینا

Sima Bina in Young Years -1954 - سیما بینا - ۱۹۵۴

امیر و گوهر
 سیما بینا

امير پازواري مشهور به امير مازندراني، شيخ‌العجم و اميرالشعراء از شاعران طبري سراي مازندران است. چنانچه از سروده‌های منسوب به وی برمي‌آيد، امير پازواري از مردم شيعه روستای پازوار (بابل) بوده و معشوقه‌ای به نام گوهر داشته است. این عارف شوریده، به عنوان يك افسانه در فرهنگ عامه راه يافته است. طوري كه افسانه ی امیر به زبان نقالان و خنیاگران مازندرانی و عامه ی مردم جاری است. بنا به روايت عامه امير شخصيتي است چند بعدي يك جا اميرشيخ العجم و در جاي ديگر كشاورز و باغبان و درجايي چوپان و درجايي رويگر (‌يا قلي چي‌) و در جايي گالش و گاوزبان در جاي ديگر نيز فروشنده دوره گردي كه بارش نفت است و گاهي نيز درويش مي‌نمايد.
آنگونه که سنت نقالان است، هر‌کدام افسانه را به گونه‌ای می‌پرورانند و گسترش می‌دهند. بنیاد همه ی افسانه‌ها درباره ی امیر و دلخواه او، گوهر، یکی است، اما در نقل جزئیات در منطقه‌های گوناگون تفاوت‌هایی دیده می‌شود. در نقل‌های متعدد امیر برای خانواده ی گوهر باغبانی می‌کند، گوهر برای او ناهار می‌برد و با خربزه‌ای که از دست سوار نقابداری می‌گیرند و می‌خورند، زبانشان به شعر باز می‌شود، سپس در می‌یابند كه آن سوار علی(ع) بوده است. امیر به دنبال سوار روانه می‌شود. سوار را در حال عبور از رودخانه‌ای، می‌بیند كه به جای آب، آتش در آن روان است و او را از عبور در آن رودخانه بازمی‌دارد. امیر از رودخانة آتش می‌گذرد و به پابوسیِ سوار مشرّف می‌گردد و درِ معرفت به رویش گشوده می‌شود:
ته چهره به خوبي گل آتشينه من شومبه به آتش اگه آتش اينه
و چون نام یار و معشوقش گوهر بوده است، معشوق حقیقی خویش را نیز به این نام می‌خواند.
در روایت‌های چند‌گانه، گوهر پدر ندارد، مادری دارد که امیر را از کودکی به خانه پذیرفته و بزگ کرده است. امیر نخست به غاز‌بانی و سپس به باغبانی آنان روی می‌آورد، مادر گوهر از پیوند امیر با گوهر سر سازگاری نداشت‌؛ به همین خاطر گوهر را از روستایی به روستای دیگر می‌کشاند، و امیر در لباس رویگر، پینه‌دوز و... در پی آنان می‌رفت، و با گوهر به گفتگو می‌نشست. در همه ی روایت‌ها‌، امیر رقیبی دارد که او هم با خوردن قاچی از همان خربزه یا با خوردن گوشت بزی که ازپوست خربزه ی امیرخورده بود، زبانش به شعر بازمی‌شود- او هم دلباخته ی گوهر بود. و سرانجام باعث مرگ امیر و گوهر می‌شود. این رقیب که چوپان بود در برخی روایت‌ها امیر و در بعضی دیگر رضا نام داشت. در روایت‌ها، با جستجوی امیر در یافتن گوهر و دیدار گاه به گاهی‌، آن دو دلداده، به گفتگوهای عاشقانه‌ای می‌رسیم که امیر گفته است و گوهر پاسخ می‌گوید‌ و بالعکس. گفتگوی منظوم آنان‌، در چرائی هستی است که به فلسفه می‌انجامد و گاه در مسائل مذهبی است. امیر و گوهر افسانه در ذهن اسطوره‌ساز مردم عامی پرورده شد و گسترش یافت. 

نتيجه‌گيري:
جایگاه امير پازواري در ایران زمین بیش از هر چیز به زبان طبري مربوط می‌شود. در واقع، امير پازواري نماینده یک شاعر محلي‌ سراي مشهور در تاريخ ادبيات مازندران است. 
آنچه بیش از هر ویژگی دیگر امير شهرت یافته است، شخصيتي چند بعدي اوست: يك جا اميرشيخ العجم و در جاي ديگر كشاورز و باغبان و درجايي چوپان و درجايي رويگر (‌يا قلي چي‌) و در جايي گالش و گاوزبان در جاي ديگر نيز فروشنده دوره گردي كه بارش نفت است و گاهي نيز درويش مي‌نمايد.
شعر امیر واجد همه ی ویژگی‌های یک شعر زنده، مردمی و پویا است‌ و خود امیر نیز یک شاعر مردمی است كه زندگی مردم را در آیینه شعرش می‌تاباند و از این رو شعرش ماندگار شده است و امروز نه فقط در حد شعر‌، بلکه به عنوان یکی از نغمه‌های مقامی مازندران، نام آن مترادف نام زبان مازندرانی طبری قرار گرفته است.
كوتاه سخن اينكه، از دامنه كوه‌ها گرفته تا قلب جنگل و تا روستاهای دوردست و سواحل دریای خزر و از چوپانان و گالِش‌ها گرفته تا كشاورزان و كَسَبه و تاجران و معلّمان و دانشجویان و استادان، همه و همه، اشعار امیری را زیر لب زمزمه می‌كنند و اشعارش را مطابق دل و خواسته‌هایشان تفسیر می‌كنند. مثل شعرِ «حیدربابا» در نزد آذری‌ها.

امیر و گوهر- سیما بینا

الهه 


رسوای زمانه منم - آهنگی ازهمایون خرم  با صدای الاهه

رسوای زمانه منم - الهه - بر گرفته از گلهای رنگارنگ ۳۸۴ - Elahe

http://persiantix.com/event/sima-bina-2014-tour-los-angeles/
 
www.facebook.com/simabina.farsmedia
www.sima-bina.com

SIMA BINA - VATAN

بزم خصوصی اساتید پرویز یاحقی . فرهنگ شریف . جهانگی - 144P.m4a

ليلى و ليلا - سيما بينا و گروه ليان at Palais des Glaces

غزل «بسم از هوا گرفتن که پری نماند و بالی» از سعدی
جلیل شهناز با تار خود و همایون خرم با ویولن، آواز ایرج در مخالف سه‌گاه را همراهی کرده‌است.
در ادامه تصنیفی از همایون خرم به نام «آمدی که با دلم گفتگو کنی» با صدای الهه این برنامه را خاتمه می‌بخشد. سرایندهٔ این تصنیف تورج نگهبان است. گویندهٔ این برنامه نیز آذر پروژهش است

گلهای رنگارنگ

گل‌های رنگارنگ | شماره 510 | آواز مخالف سه‌گاه

گلهای صحرایی شماره ١١ : سیما بینا ، احمد عبادی

گلهای تازه برنامه شماره 83
آواز ایرج و عهدیه
همایون خرم
امیرناصر افتتاح
غزل: سیمین بهبهانی
مرا هزار امید هست و هر هزار تویی

Sima Bina in Young Years -1954 - سیما بینا - ۱۹۵۴

Sima Bina Official

Recent comments

sarah

خسرو | Khosrow

Joobin Mi

Masoud Sabahi

Related tracks