ساز ایرانی

setar: kasra zandi
(سه تار پوستی)
دهم آبان 92

دشتی کوتاه شبانه

لطف الله مجد، ابوعطا

فریاد از آن نرگس مستی که تو داری
داد از دل بیگانه‌پرستی که تو داری
ترسم که یک از اهل وفا زنده نماند
در کشتن این طایفه دستی که تو داری


https://facebool.com/Khosousi
https://plus.google.com/+KhosousiM
http://khosousi.com

https://facebook.com/Khosousi
http://khosousi.blogfa.com

MR. Shajarian - Shour, Hosseini | استاد شجریان - ردیف شور٬ حسینی

رقص گیسو اثر استاد فریدون حافظی با صدای سالار عقیلی

بریده‌ای از قطعه‌ی دشتی - آلبوم خوشنواز

دو‌ضربی دشتی - مرحوم غلامحسین بیگجه‌خانی

اگر مستم من از، عشق تو مستم
شیدا
www.parsam.mihanblog.com

اگر مستم من از، عشق تو مستم

غلامحسین بنان | گوشه دیلمان در آواز دشتی | کاروان

Bayāt-e Tork - Tar by Lotfollah Majd (بیات ترک - تار لطف الله مجد)

Abu Atā' - Tar by Lotfollah Majd (ابو عطا - تار لطف الله مجد)

Dashtī - Tar by lotfollah Majd (دشتی - تار لطف الله مجد)

همه شب نالم چون نی که غمی دارم
دل و جان بردی اما نشدی یارم
با ما بودی بی ما رفتی
چو بوی گل به کجا رفتی؟
تنها ماندم تنها رفتی
چو کاروان رود فغانم از زمین
بر آسمان رود دور از یارم خون می بارم
فتادم از پا به ناتوانی
اسیر عشقم چنانکه دانی
رهایی از غم نمی توانم
تو چاره ای کن که می توانی
گر ز دل برآرم آهی آتش از دلم خیزد
چون ستاره از مژگانم اشک آتشین ریزد
چو کاروان رود فغانم از زمین
بر آسمان رود دور از یارم خون می بارم
نه حریفی تا با او غم دل گویم
نه امیدی در خاطر که تو را جویم
ای شادی جان، سرو روان
کز بر ما رفتی
از محفل ما، چون دل ما
سوی کجا رفتی؟
تنها ماندم، تنها رفتی
به کجایی ای غمگسار من؟
فغان زار من بشنو باز آ
از صبا حکایتی ز روزگار من بشنو باز آ
باز آ سوی رهی
چون روشنی از دیده ما رفتی
با قافله باد صبا رفتی
تنها ماندم تنها رفتی

کاروان - بنان

 تا بهار دلنشین آمده سوی چمن
ای بهار آرزو ! بر سرم سایه فکن
چون نسیم نوبهار بر آشیانم کن گذر
تا که گلباران شود کلبه‌ء ویران من
تا بهار زندگی، آمد بیا آرام جان
تا نسیم از سوی گل، آمد بیا دامن کشان
چون سپندم بر سر آتش‌نشان بنشین دمی
چون سرشکم در کنار بنشین، نشان سوز نهان

تا بهار دلنشین آمده سوی چمن
ای بهار آرزو! بر سرم سایه فکن
چون نسیم نوبهار بر آشیانم کن گذر
تا که گلباران شود کلبهء ویران من
بازآ ببین در حیرتم، بشکن سکوت خلوتم
چون لاله صحرا ببین، در چهره داغ حسرتم
ای روی تو آئینه‌ام، عشقت غم دیرینه‌ام
بازآ چو گل در این بهار، سر را بنه بر سینه‌ام 

استاد بنان _ ای بهار آرزو بر سرم سایه فکن

استاد علی اکبر شهنازی از زندگی خود میگوید

خوشه چین 
آواز جاودانه غلام حسین بنان 
آهنگ: روح الله خالقی
شعر: کریم فکور
در بیات اصفهان 

من که فرزند این سرزمینم ، در پی توشه ای ، خوشه چینم
شادم از پیشه ی خوشه چینی ، رمز شادی بخوان از جبینم

قلب ما ، بود مملو از شادی بی پایان
سعی ما ، بود بهر آبادی این سامان
خوشه چین ، کجا اشک محنت به دامن ریزد
خوشه چین ، کجا دست حسرت زند بر دامان

ای خوشا پس از لحظه ای چند آرمیدن ، همره دلبران خوشه چیدن
از شعف گهی همچو بلبل نغمه خواندن ، گه از این سو به آن سو پریدن

برپا بود جشن انگور ، ای افسون گر نغمه پرداز
در کشور سبزه و گل ، با شور و شعف نغمه کن ساز
قلب ما ، بود مملو از شادی بی پایان
سعی ما ، بود بهر آبادی این سامان
خوشه چین ، کجا اشک محنت به دامن ریزد
خوشه چین ، کجا دست حسرت زند بر دامان
خوشه چین ، کجا دست حسرت زند بر دامان

ساز ایرانی

sina va seda