Producer: Sadra
Dyaloge Limited

شروع من

شروع شدم چن سال پیش / توی سر میخ بودش همراه تیغ

پُر از فکر و وحشت / یه پتک توی سرم دردناکه نیست؟

یه پتک همراه هر فکر می‌زد / یکی به شرق یکی به مغرب می‌رفت

توی جنگ بودم با خودم همش / سر هر چی می‌شدم با خودم طرف

سر هر چیزی یقه می‌کردم / خودمو ولی یه تنه می‌رفتم

توی دلشون خنده می‌کردن به من / چون اون غمِ بیش از حد

بود من عادت داشتم / افعی شدم و باور ساختم

روز به روز بزرگ‌تر هی / گردنِ می‌شد کُلُفت‌تر هی

تا اینکه رسید به چن سال پیشم / دیدم یه چن سال پیرم

دیدم توی درد و فکرم / افکارم پُرِ زخم و چرکن

دیدم توی بندِ وسواسم / آزادی سخته پس واسم

باید یه چن باری قفلی بزنم / انقد سوال بپرسم که کفری شه طرف

رفتم به سمت پوچی و خلأ / زندگیم یه چیز روتین و عَبَث

هر روزم فکر و زجر بود / وسواسْ بازیِ نفی و جبر بود

هر روزم تکرار و تکرار / بازیِ انکار و و اصرار

جنگ خرافه و عقل / جون از تن جدا شه و بعد

به خودت بیای چن سالی پیری / فک کنی راهو کج داری میری؟

فک کنی تا کی درگیر بشم؟ / توی بندِ فکر هی زنجیر بشم؟

با فکر اما شروع شدم / منو ساختن پیِ شعور شدم

اهل شر و شکاکیت / شک به مفهوم حقانیت

شعر نثر صدا سلاحم / من شروع شدم ادامه دارم


شروع من شروع نبض سایه‌ها / تبری عمود بر دست صاحبان

شروع من زادن زبانی بارور / بارش فاجعه از قعر آسمان


همه جا مرگ و شیوع فاتحه‌اس / شروع من شروع فاجعه‌اس

صدام یه زخم تو فکر و باوره / شروع شَکِته شروع ماتمت

سخت مثل اعماق گور / داره ترس مثل فریاد روح

من چکش و سرورت بُته / وقتشه از بیخ پرپرش کنه

وقتشه برات از درد بگم / از خواب صلح و از جنگ بگم

از خواب فکر و شک و بینش / ارباب و بَرده و بحث چینش

از قدرت حکم و جور / از ما سکوت و بغض و بهت

از کارگر قدرت دستاش / از جیب خالی وسعت درداش

از حکومت جهل ابتذال / فرار از خوندن و شک و احتمال

می‌خونم از بحث تاثیر / حریم شخصیِ تحت تعقیب

می‌خونم از جماعت خواب / همه درگیر ملالت ناب

یکی درگیر پوچی و عدم / یکی مشغول سوشی و صدف

می‌گم برات از چرکِ توی سرم / بدِ اون که میگی خیلی خوبه طرف

می‌گم برات از افکار شبم / بوی عفونت زخمای بدن

می‌گم برات تا ساکت نباشم / می‌گم که فقط ناظر نباشم

می‌گم که بگم هستم منم / میام جلو نگی رفتم عقب

می‌گم شاید ولی سرم بره / واسه اون‌که منتظرِ علی مدد بده

واسه اونی که پاش رو پاش بنده / چن ساله خوابیده و آش با جاش رفته

واسه اونایی که گیرِ کمرن / نمی‌تونن ببینن تا شیشه نزنن

می‌گم برات تا روزی که هستم / می‌گم برات با موزیک و حرفم


شروع من شروع نبض سایه‌ها / تبری عمود بر دست صاحبان

شروع من زادن زبانی بارور / بارش فاجعه از قعر آسمان

Single

Shorooe Man

Producer, Mix & Master: Sadra
Cover: Aidin PourKouchak
Dyaloge Limited

زنجیره

دست‌ها محکومِ لبخند تیغن / انزال واژه‌ها پرونده می‌شن
قلم‌ها تضمین میله‌های حصرن / که تهی شی از باورت و ایده‌های در سر
تن‌ها خونین از شلاق شرعن / و خوک‌ها سگ‌ها رو قلاده کردن
«پویا» و جویای راه آزادی بودیم / «بختیار» شدیم تو آبانی خونین
انگشت «ستار»یم زیر فشار / چشمان مادرانی خیره به دار
معلمی تنهاییم سینه سپر / در جنگ غول‌هایی کینه به کار
شاگرد راه رنج‌ها و مغزها / مشقمون املاء پنج بار از «فرزاد»
خونمون «ندا»ی آزادی می‌داد / «نوید» ایران آبادی بی‌دار
ایران آگاهی بیدار...

ما مفسدان در ارضو سر بریدین / با فساد در طول تاریختون
ما اون مقتول زنجیره‌ی حذفیم / پیچک معدوم پاپیچتون
ما شاهدان خجالت بطری‌های مأمور / به هنگام دخول در گودی‌های در خون
سرهای مدفون تو چاه مستراحیم / چرک زخم شلاق‌های مبتلاییم
ماییم اون حبس بیست سال مضطرب / به جرم عصیان این داغ معترض
پرنده‌ی امیدیم بر فراز آسمون / که دو تیر انکار بر کمان بالمون
ما دختران هم‌خواب جلاد / رویای شیرین فردای بر باد
ما خون‌های خشک خوابیده تو خاک خاورانیم / «گوهر» گلگون گور گونه‌های مادرانیم

Zanjire

Producer, Mixing & Mastering: Sadra
Cover: Aidin Pourkouchak
Dyaloge

مدفن

مثل یه نعش که گورشو می‌برد روی کولش
توی کوچه‌ها خودمو می‌بردم
راه می‌رفتم و خونمو می‌خوردم
زالویی بودم که آلوده می‌شد
می‌پرسیدم از خودم
کدوم تخمی بود که منو بارور شد
فهمیدم که تخم نفرت
کاشتن و با رشدم مادر مُرد
حالا جهنم زیر پامه
من یه مادرم تو شکم یه جنین مطرود
بند نافش دور گردن خودم پیچید
چقد شبیه من بود
مادر من دبستان بود
پدرم ترکه‌ی کلاس اول
مشقامو حک می‌کردن
تو گوشم بجای کتاب و دفتر
سر کلاس درس تحقیر
مداد لا انگشت دست تقدیر
نفرتو مزه کردیم 
وقتی تغذیه چک بود و فحش و تنبیه
جبر قیچی‌ها و اشک تار موها
کشتن نفس به شرط آبرو تا
فرارمون از اسارتگاه
به خونه
زیر سقف آرزوها

زیر سقف آرزو
بود سایه‌ی هیبت یه مرد
که تصویر کرده بود سیطره‌ی شب رو
یه روح مطلق تو کالبد خونه
که تسخیر کرده بود پیکره‌ی من رو
خونه جهان کودکی من بود
میدون جنگ‌های زورکی من بود
و توپ‌های تشر که شلیک می‌کردن
با خشمی که بزرگ‌تر از کوچکی من بود
و تیرهای غضب از زیر کمونِ
ابروهای پدر نشونه رفتن
خال سیاه قاب چشمام رو
تا یادم بمونه کیه آقای خونه
تخم عقده بذر خاکمون
‌ما گُلای جنگ تو دست باغبون
بعد فرار از اسارتگاه
به کوچه
زیر سقف آسمون

کودکیم عبور کرد
از میون سایه‌ها
از میون خونه‌های آوار و ناله‌ها
به سمت چاهِ
جامعه
یه سایه
سقوط کرد
از درون چاله‌ها

مثل یه نعش که گورشو می‌برد روی کولش
سال‌ها بود که خودمو می‌بردم
بدون فهمِ معنی خونه
یه موریانه بودم که خونه‌مو می‌خوردم
و عشق برام یه رویای تلخ بود
تنها احساسم احساس شک
روزی چند بار خودانکاری
و دستمال مچاله از انزال اشک
آدما رو می‌شکوندم با قلبی از سنگ
اما سنگی که قیمتی نداشت
سایه‌ای بودم از تاریکیِ کودکیم 
که رنگ باخته بود و هیبتی نداشت
می‌خزیدم کوچه‌ها رو بی قدم
با ولع تن‌هایی که وصله‌ی من شن
وصله‌ی پاهایی‌ که قلم شدن تا شاید
عصای دست پدر شن

تا که از دور دیدم یه کودک
رها
پر از نور حیات و بودن
در باد می‌خندید
مشغول پرواز کردن
رفتم به سمتش
دستاشو گرفتم
لبخند می‌زد
پاهاشو شکوندم
سایه رنگ گرفت
و قد راست کردم

SinaSaadat

Popular tracks