https://t.me/Sedakhone
http://instagram.com/SedaKhone

t.me/SedaKhone

یک بار هم شده سوسن گوش بده - پیمان هوشمند‌زاده

یار دبستانی من

بعد از چندین سال مسافرت هندوستان و دیدن ابدال و اَوتاد و مهارت در کیمیا و لیمیا و سیمیا الحمدلله به تجربهٔ بزرگی نایل شدم و آن دوای ترک تریاک است. اگر این دوا را در هریک از ممالک خارجه کسی کشف می‌کرد ناچار صاحب امتیاز می شد. انعامات میگرفت. در همه‌ی روزنامه‌ها نامش به بزرگی درج میشد اما چه کنیم که در ایران کسی قدردان نیست! عادت، طبیعت ثانوی است. همین که کسی به کاری عادت کرد دیگر به این آسانی ها نمی‌تواند ترک کند و علاج، این است که به .ترتیب مخصوصی و به مرور زمان آن را کم کند تا وقتی که به کلی از سرش بیفتد. حالا من به تمام برادران مسلمان و غیور تریاکی خود اعلان می کنم که ترک تریاک به این صورت ممکن است که: اولا در امر ترک مصمم باشند، ثانیا مثلا یک نفر که روزی دو مثقال تریاک می خورد روزی یک گندم از تریاک کم کرده و دو گندم مرفین به جای آن زیاد کند، و کسی که ده مثقال تریاک می کشد روزی یک نخود کم کرده و دو نخود حشیش مصرف کند و همین طور مداومت کند تا وقتی که دو مثقال تریاک خوردنی به چهار مثقال مرفین و ده مثقال تریاک کشیدنی به بیست مثقال حشیش برسد. بعد از آن تبدیل خوردن مرفین به آب دزدک مرفین و تبدیل حشیش به خوردن دوغ وحدت بسیار آسان است. برادران غیور تریاکی من! در صورتی که خدا کارها را اینطور آسان کرده چرا خودتان را از زحمت حرف های مفت مردم و تلف کردن این همه مال و وقت نمی‌رهانید؟

ترک عادت در صورتی که به این قِسم بشود موجب مرض نیست و کار خیلی آسانی است و همیشه بزرگان ومتشخصین هم که می خواهند عادت زشتی را از سر مردم بیندازند همین طور می کنند

مثلا ببینید واقعاً شاعر خوب گفته است که «عقل و دولت قرین یکدیگر است». مثلا وقتی که بزرگان فکر می کنند که مردم فقیرند و استطاعت نان گندم خوردن ندارند و رعیت همه عمرش را باید به زراعت گندم صرف کند وخودش همیشه گرسنه باشد ببینید چه می کنند: روز اول سال نان را با گندم خالص می‌پزند. روز دوم در هر خروار یک من تلخه، جو، سیاهدانه، خاک ارّه، یونجه، شن مثلامختصر عرض کنم، کلوخ، چارَکه، گلولهٔ هشت مثقالی می زنند. معلوم است در یک خروار گندم که صد من است یک من ازین چیزها هیچ معلوم نمی شود ۔ روز دوم دو من می زنند. روز سوم سه من و بعد از صد روز که سه ماه و ده روز بشود صد من گندم، صد من تلخه، جو، سیاهدانه، خاک اره، کاه و یونجه، شن شده است در صورتی که هیچکس ملتفت نشده و عادت نان گندم خوردن از سر مردم افتاده است. واقعاً که «عقل و دولت قرین یکدیگر است». برادران غیور تریاکی من! البته می‌دانید که انسان عالَم صغیر است وشباهت تمام به‌ عالم کبیر دارد. یعنی مثلا هرچیز که برای انسان دست می دهد ممکن است برای حیوان، درخت، سنگی، کلوخ، در، دیوار، کوه، دریا هم اتفاق بیفتد و هر چیز هم برای این ها دست می دهد برای انسان هم دست می دهد چرا که انسان عالم صغیر است و آن ها جزو عالَم کبیر
مثلا این را می خواستم بگویم همان طور که ممکن است عادتی را از سر مردم انداخت همان طور هم ممکن است عادتی را از سر سنگ و کلوخ و آجر انداخت، چرا که میان عالم صغیر و کبیر مشابهت تمام است. پس چه انسانی باشد که از سنگ و کلوخ هم کم باشد؟

مثلا یک مریض‌خانه‌ای حاج شیخ هادی مجتهد مرحوم ساخت. موقوفاتی هم برای آن معین کرد که همیشه یازده نفر مریض در آنجا باشند. تا حاجی شیخ هادی حیات داشت مریض‌خانه به یازده نفر مریض عادت کرد. همین که حاجی شیخ هادی مرحوم شد طلاب مدرسه به پسرش گفتند ما وقتی تو را آقا می دانیم که موقوفات مریضحانه را خرج ما بکنی، حالا ببینید این پسر خَلَف ارشد باقوّتِ علم چه کرد: ماه اول یک نفر از مریض ها کم کرد، ماه دوم دو تا، ماه سوم سه تا، ماه چهارم چهارتا و همین‌طور تا حالا که عدهٔ مریضها به پنج نفر رسیده و کم کم به حُسن تدبیر، آن چند نفر هم تا پنج ماه دیگر از میان خواهد رفت
پس ببینید که با تدبیر چه طور می‌شود عادت را از سر همه کس و همه چیز انداخت. حالا مریض‌خانه‌ای که یازده نفر عادت داشت بدون اینکه ناخوش بشود عادت از سرش افتاد چرا برای اینکه آن هم جزو عالم کبیر است و مثل انسان که عالم صغیر است می شود عادت را از سرش انداخت. (دخو)، از شمارهٔ‌ اول روزنامهٔ صور اسرافیل پنجشنبه ۱۷ ربیع الاخر ۱۳۲۵ هجری قمری

T.me/SedaKhone

چرند و پرند - علی‌اکبر دهخدا

Berahnegi

دوستت دارم‌ها

آژیر قرمز

کَمَک کَمَک

رضا براهنی
شعر بلند اسماعیل

تقدیم به خاطره‌ی مخدوش دوستم»
اسماعیل شاهرودی [آینده] که در
«پاییز شصت در تهران مُرد

رضا براهنی اسماعیل

فرزاد کمانگر - وقتی باد ما را می‌برد

فایل صوتی پرسش و پاسخ با فریبرز رئیس دانا،پرویز صداقت و محمد 
مالجو در تبریز و واکنش های دانشجویان تحول‌خواه ایران
اسفند 1390

محمد مالجو به مفهوم آلترناتیو برای وضعیت موجود،مفهوم دموکراسی ،مبارزات طرفداران محیط زیست در جهان با وضعیتی که ریشه ی اصلی معضل در منطق نظام سرمایه خلاصه می شود اشاره می کند
 فریبرز رئیس دانا:در این دولت چی چیه مهربانی! "مهرورزی" این پژویان یعنی تبلور عالی نومحافظه کاری و سرمایه داری با کابینه ی احمدی نژاد نشسته اند و اصلاحات اصل "44" قانون اساسی را بیرون داده اند... جایی که اجازه نمی دهند بیشتر از سیصد و سی‌ هزار تومان حداقل دستمزد کارگران تعیین شود.اجازه نمی دهند سندیکاهای کارگری شکل بگیرد، بیشترین میزان واردات را داریم... بله،امریکا واقعا با بخشی از قدرت سیاسی در ایران مساله دارد.واقعا وارد شده است برای سرنگونی اینها اما برای جانشین کردن "سازگارا" ها! حالا من و شما را ببینید باید خودمان را با چه کسانی وارد جنگ کنیم،به نابودی بکشیم که اینها بروند جورج و جیم و جک و جان بیایند! ما در تنگناییم... اینها الان از نظر سیاسی اصطکاک دارند اما از نظر اقتصادی نه... این تنها چیزی است که صندوق بین المللی پول و بانک جهانی می رود و می گوید دست بکشید،اینجا خیلی هم قابل بمباران نیست!... من هم پهلوان نیستم. بیشتر از این می ترسم بگویم!... من بشما می گویم به لحاظ سیاسی این اختلاف جدی است.ایالات متحده برای نابود کردن زیرساخت های ایران،برای انداختن بار جنگ به دوش جوانان ما و برای اینکه ما پلی بشویم برای براندازی و بعد آنها بیایند آماده است و دارد نقشه می کشد... همه ی ما در یک قایق هستیم... ما برای دفاع از آزادی نباید در تله ی نوامپریالیسم بیفتیم و گول نولیبرال ها را بخوریم. ما زندگی را فدای نظریه و ایدئولوژی نمی کنیم. ما به خود زندگی داریم فکر می کنیم.خود زندگی در مملکتی که دوازده سیزده میلیون کارگر دارد. اگر کسی دلش برای اینها نتپد ، پس دیگر از آزادی و دموکراسی چه می خواهد؟! چه چیزی را می خواهند به ارمغان بیاورند؟!... گرامی ترین آرمانی که تاکنون دیده ام،آرمان عدالت اجتماعی و آزادی است که در سوسیالیسم متبلور می شود

پرسش و پاسخ با فریبرز رئیس دانا،پرویز صداقت و محمد مالجو در تبریز

همایشِ «وال‌استریت، دریچه‌ای رو به جهانی نو» روز دوشنبه 8 اسفند 1390 در سالن آمفی‌تئاتر شهریارِ دانشگاه آزاد تبریز و به میزبانیِ کانون وحدت دانشجویان دانشگاه‌ آزاد تبریز و با حضور دکتر فریبرز رئیس دانا، دکتر محمد مالجو و پرویز صداقت برگزار شد

فایل صوتی همایش «وال‌استریت،دریچه‌ای رو به جهانی نو» در دانشگاه آزاد تبریز

Si Pareh-Mehr

"А напоследок я скажу" / "A naposledok ya skazhu"
"And finally I say"

A naposledok ya skazhu || A Cruel Romance

Любовь - Волшебная страна / Lyubov - volshebnaya strana 
Love is a magic country


Like butterfly I was striking for fire so overpoweringly
To magic love country
Where they'll call me honey
Where each day is unique
Where I shouldnt be scared of unhappiness
Beautiful love country, love country
Only there you can find some happiness
New times had come:
Then you gone, then you lie with honest eyes
I understood, that love country
Is where every person is a pretender
My trouble but not my fault is that I am an example of naivety
Love is a pretending country, pretending country
And each it's citizen is a liar
Why I cry and smile in front of you so inopportunely?
Wrong love country
Where each person is a betrayer
But the grass will grow again
Through all walls and troubles
Love is a spring country, spring country
Only there you can find some happiness
Can find some happiness


S I M I N

Popular tracks