اردلان سرافراز

دلم تنگ است
دلم می‌سوزد از باغی که می‌سوزد
نه دیداری
نه بیداری
نه دستی از سر یاری
مرا آشفته می‌دارد
چنین آشفته بازاری
تمام عمر بستیم و شکستیم
به جز بار پشیمانی نبستیم
جوانی را سفر کردیم تا مرگ
نفهمیدیم به دنبال چه هستیم
…