چپولهای کمونیست و مسببین فلاکت امروز میهن

زندانی ای اوج فریاد زندانی ای هر دم در یاد ای که شور و عزم آهنین ات ســرداده آواز آخــریـــن ات زندانی ای اوج فریاد زندانی ای هر دم در یاد در نگـــه همه گــــان تو همان شیری گرچه زجور شه هان تو بـه زنجیـری خـونی…

#نداآقاسلطان #هرمزآقاسلطان #انقلاب_ملی_ایران #مهسا_امینی #زن_زندگی_آزادی #p8752

سۊرخˇ خؤندش

اجرای خصوصی (آواز شور)
آواز : استاد غلامحسین بنان
تار : استاد جلیل شهناز
شعر : سعدی
1358
حسن تو دایم بدین قرار نماند 		
مست تو جاوید در خمار نماند
ای گل خندان نوشکفته نگه دار 		
خاطر بلبل که نوبهار نماند
پار گذشت آن چه دیدی از غم و شادی 		
بگذرد امسال و همچو پار نماند
سعدی شوریده، بی‌قرار چرایی؟ 		
در پی چیزی که برقرار نماند
---------
با مهر
امیر حسین داودوندی

اجرای خصوصی (آواز شور) ، بنان ، جلیل شهناز 1358

اجرای سرود با شعر «این نغمه _ ساز پنهان» از سعید سلطانپور
این اجرا در تابستان 1389، در زیرزمین‌های مقاومت انجام شده است
از ما خواسته‌اند این قطعه را پخش کنیم. در پخش هرچه وسیع‌تر آن کوشا باشیم
ای خواهر،/ ای برادر/ ای موج/ ای عبور/ ای جنگل غرور/ که در کرانه‌ی دیدار بس حماسه‌ی شور/ مرا چو دریا/ لرزانی/ چونان آتشی پنهان/ پاییز سوگوار جنگل جانم را/ سوزانی/ ای دانش صبور/ تو می‌دانی/ با این دهان بسته/ اما/ فردا/ روی بهار گلگون/ آتشفشان خون/ آتشفشان خونم/ ای دانش صبور تو می‌دانی/ دریا/ همیشه/ دریاست/ دریا، صدای زخم/ دریا، صدای خشم/ صدای مردم/ صدای ممکن/ دهان خون/ دهان سرخ شهادت/ دریا، صدای مادر/ دریای لاله‌گون

این نغمه _ ساز پنهان

زندانی، ای اوجِ فریاد. زندانی، ای هردم در یاد ۲ بار

ای که شور و عزمِ آهنین‌ات، سرداده آوازِ آخرین‌ات
زندانی، ای اوجِ فریاد. زندانی، ای هردم در یاد

در نگهِ همه‌گان تو همان شیری
گرچه زجورِ شه‌هان تو به زنجیری
خونین، پیکارِ تو، فردا، از آنِ تو


لاله ز خونِ رخِ تو سرخی دارد، ژاله ز پاکی روی تو می‌بارد
بر پا که راهِ تو، فردا از آنِ تو

نقشِ جان‌بازی‌ات، همه جای اوین
نشانه‌ای از رزمِ بیژنِ گُرد و دلیر
حماسه‌ی تاریخ پُر ز فراز و نشیب
برای ما، درسی دیگر دارد، نویدِ پیروزی در بر دارد

زندانی ای اوجِ فریاد، زندانی ای هردم در یاد ۲ بار

ای که خلق از استقامتِ تو، می‌رزمد با خصم و دشمنِ تو
زندانی، ای اوجِ فریاد، زندانی، ای هردم در یاد

توده‌ی ما به وجودِ تو می‌نازد
در رهِ خلق‌های ما، همه جان بازند
از بهرِ استقلال
در راهِ آزادی

در رهِ آتش و خون، چو بستی پیمان
دستِ شکنجه‌گر تو شده لرزان
پیچید در هر کران، نامِ تو جاودان

عقابِ آزادی، آید به پرواز، ز پهنه‌ی شهر و ده می‌دهد این آواز
که رزمِ ما باشد رزم ِترِگل به آفتاب
به راهِ یاران باید جان نهاد، چو خسرو و بهرنگ و پاک‌نژاد
به راه یاران باید جان نهاد، چو روشنک، ستار و حیدرخان

زندانی ای اوج فریاد

پریا - قصه دخترای ننه دریا
شعر و صدای احمد شاملو
موسیقی حسین علیزاده

احمد شاملو - قصۀ دخترای ننه دریا

Pete Seeger - L'Internationale Live

این سرود روی شعری از نصرت رحمانی، در وضعیتی دشوار و در داخل کشور اجرا شده و برای پخش در اختیار «منجنیق» قرار گرفته است. در وضعیتی که حاکم ما را تا مرز بدن‌هایمان عقب رانده، بند ۳۵۰، بدن حاکم را بحرانی کرده است. درست وقتی حاکم تلاش می‌کرد «استقرار» و «انسجام» خودش را ثابت کند، اجزای بدن ۳۵۰، زیر نگاه خیره‌ی حاکم، زیر عظیم‌ترین و برنامه‌ریزی‌شده‌ترین مکان کنترل بدن‌های شورشی، زیر ضربه‌ی باتوم و لگد به هم متصل شدند تا از سلول‌های انفرادی اوین تا بندهای رجایی‌شهر به وضعیت حاکم تعرض کنند. آنها با میانجی قرار دادن بدن‌هایشان، آخرین سلاحی که برای مقاومت در برابر وضعیت مستقر با خود دارند، اینک بند ۳۵۰ زندان اوین را به اسم رمزی برای به یاد آوردن بند بند زندان‌ها تبدیل کرده‌اند، بند بند زندان‌هایی که باید بند از بندشان گسست. باری «بگذار خون ببارد از روی سینه‌ی ما/ روزی شکفته گردد گل‌های کینه‌ی ما». بگذار!

سرود ۳۵۰

بنال بلبل اگر با مَنَت سرِ یاریست

ما دو عاشق زاریم و کارِ ما زاریست

در آن زمین که نسیمی وزد ز طُرِّهٔ دوست

چه جایِ دم زدنِ نافه‌های تاتاریست

بیار باده که رنگین کنیم جامهٔ زرق

که مستِ جامِ غروریم و نام هشیاریست

خیالِ زلفِ تو پختن نه کارِ هر خامیست

که زیرِ سلسله رفتن طریقِ عیّاریست

لطیفه‌ایست نهانی که عشق از او خیزد

که نام آن نه لبِ لعل و خطِ زنگاریست

جمالِ شخص، نه چشم است و زلف و عارض و خال

هزار نکته در این کار و بارِ دلداریست

قلندرانِ حقیقت به نیم جو نخرند

قبایِ اطلس آن کس که از هنر عاریست

بر آستان تو مشکل توان رسید آری

عروج بر فلکِ سروری به دشواریست

سحر کرشمهٔ چشمت به خواب می‌دیدم

زهی مراتب خوابی که بِه ز بیداریست

دلش به ناله میازار و ختم کن حافظ

که رستگاریِ جاوید در کم آزاریست



حافظ خوانی فرهاد مهراد

دلا دیدی که خورشید از شب سرد
چو آتش سر ز خاکستر بر آورد
زمین و آسمان، گلرنگ و گلگون
جهان دشت شقایق گشت ازین خون
نگر تا این شب خونین سحر کرد
چه خنجرها که از دل‌ها گذر کرد

نگر تا این شب خونین سحر کرد
نگر تا این شب خونین سحر کرد
چه خنجرها که از دل‌ها گذر کرد
چه خنجرها که از دل‌ها گذر کرد
ز هر خونِ دلی، سروی قد افراشت
ز هر خونِ دلی، سروی قد افراشت
به هر سروی، تذروی نغمه برداشت
به هر سروی، تذروی نغمه برداشت

دلا دیدی که خورشید از شب سرد
چو آتش سر ز خاکستر بر آورد

 

زمین و آسمان گلرنگ و گلگون
زمین و آسمان گلرنگ و گلگون
جهان دشت شقایق گشت ازین خون

نگر تا این شب خونین سحر کرد
نگر تا این شب خونین سحر کرد
چه خنجرها که از دل‌ها گذر کرد
چه خنجرها که از دل‌ها گذر کرد
ز هر خونِ دلی، سروی قد افراشت
ز هر خونِ دلی، سروی قد افراشت
به هر سروی، تذروی نغمه برداشت
به هر سروی، تذروی نغمه برداشت
صدای خون در آواز تذرو است
دلا این یادگار خون سرو است
دلا این یادگار خون سرو است
دلا این یادگار خون سرو است



Mohsen Namjoo_Dela Didi

Beyond your time (Slowed)

تا اونجایی که بنده اطلاع دارم هم شعر و هم آهنگ از بیژن مفید هستش و البته فریدون فروغی هم این آهنگ رو در آلبومی به همین نام خونده.

دو تا چشم سیاه داری - بیژن مفید

سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران (اقلیت) در زمستان 1359 سه نوار با عنوان «بهمن» منتشر کرد. سعید سلطانپور و دیگر اعضای «کارگاه هنر ایران» به این ترتیب اولین فعالیت هنری گرایش اقلیت را سازمان دادند. در نوار «بهمن 2» که با عنوان دوم «سرزمین شوراها؛ به یاد شهدای خلق ترکمن» منتشر شد، چهار سرود برای مبارزات مردم ترکمن ساخته شده بود. «چهار آذرخش؛ به یاد چهار شقایق سرخ ترکمن» یکی از آن چهار سرود است

چهار آذرخش

بعد التحریر: با این سرود خاطرات زیادی دارم، سعی‌ کردم نسخه‌ی مناسبی از آن را پیدا کنم و کیفیت را بالا ببرم تا در اینترنت منتشر کنیم به تاریخ روز اول مرداد ۱۳۹۱، در نسخه‌ی دیگری از آن که موجود است به جای عبارت "جان غم" از عبارت "سلطنت" استفاده می‌‌شود، که که همان عبارت اول مربوط به نسخه‌ی اصلی‌ است.

امیرمحسن محمدی ۲۸ مرداد ۹۱

ایران من

بعد از آن  مـرداد گـران           خشم تو خفته در خاکستر تابستان
ای میهن ام ای        ایران من        ای میهن ای     زنــــدان مـــــن
می درخشـد شعلـه ی آفتـاب      روی تــــوفـــان ســــرخ انقــــلاب
چون فدائی با خشم و خون به پیش
از دل آهـن و دود و شخـم و خـیش
سلطنــــت        شود نگون شود نگون شود نگون
گــل دهـد         فلات خون فلات خون فـلات خـون
بهار خون مردمان          گل آورد گل ارغوان گل ارغوان گل ارغوان
بعد از آن  مـرداد گـران           خشم تو خفته در خاکستر تابستان
ای میهن ام ای        ایران من        ای میهن ای     زنــــدان مـــــن
می درخشـد شعلـه ی آفتـاب      روی تــــوفـــان ســــرخ انقــــلاب
چون فدائی با خشم و خون به پیش
از دل آهـن و دود و شخـم و خـیش
سلطنــــت        شود نگون شود نگون شود نگون
گــل دهـد         فلات خون فلات خون فـلات خـون
گلوله شعله ور شود
شب وطن        سحر شود سحر شـود سحـر شـود
می درخشـد شعلـه ی آفتـاب      روی تــــوفـــان ســــرخ انقــــلاب
چون فدائی با خشم و خون به پیش
(از دل آهن و دود و شخم و خیش) 3

سرود مُردادِ گِران - ایران من

Akhavan Sales,Farhad,Evas,Amir


آواز کرک
بده ... بدبد ... بده ... بدبد ...
چه امیدی ؟ چه ایمانی ؟
کرک جان ! خوب می خوانی
من این آواز پاکت را دراین غمگین خراب آباد
چو بوی بال های سوخته ات پرواز خواهم داد
گرت دستی دهد با خویش در دنجی فراهم باش
بخوان آواز تلخت را ،
ولکن دل به غم مسپار
کرک جان ! بنده ی دم باش بده ... بد بد راه هر پیک و پیغام خبر بسته ست
ته تنها بال و پر ، بال نظر بسته ست
قفس تنگ است و در بسته ست
کرک جان ! راست گفتی ، خوب خواندی ، ناز آوازت
من این آواز تلخت را بده ... بد بد ...
دروغین بود هم لبخند و هم سوگند
دروغین است هر سوگند و هر لبخند
و حتی دلنشین آواز جفت تشنه ی پیوند
من این غمگین سرودت را
هم آواز پرستوهای آه خویشتن پرواز خواهم داد
به شهر آواز خواهم داد

بده ... بدبد ... چه پیوندی ؟ چه پیمانی ؟
کرک جان ! خوب می خوانی
خوشا با خود نشستن ، نرم نرمک اشکی افشاندن
زدن پیمانه ای - دور از گرانان - هر شبی کنج شبستانی

(آواز کرک، شعر از مهدی اخوان ثالث، با صدای فرهاد مهراد)

آواز کرک

شب که تاريکي مي افتد،
بی گاه به بامِ من و تو.
و خطر ،

مي بُرد رشته ی کلام من و تو.

شب که در سنگر خاموشی همرزمانیم،

شب که بیدار به ناچار به غمخواری هم می مانیم،


به تو مي انديشم
و به خود مي نگرم
راستي را چه جدايي است ميان من و تو،
اندر آنجا که خطرهاست به جان من و تو! ؟

خاموشی - سیاوش کسرایی؛حسین علیزاده؛ شهرام ناظری

تصنیف مرغ سحر شعر: ملک الشعرای بهار، آهنگ: مرتضی نی داوود، صدا: قمرالملوک وزیری

مرغ سحر قمرالملوک وزیری

https://youtu.be/_hARiDLF0p4

بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم
اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی بهم تازیم و بنیادش براندازیم
شراب ارغوانی را گلاب اندر قدح ریزیم
نسیم عطرگردانرا شکر در مجمر اندازیم
چو در دستست رودی خوش بزن مطرب سرودی خوش
که دست افشان غزل خوانیم و پاکوبان سر اندازیم
صبا خاک وجود ما بدان عالی جناب انداز
بود کان شاه خوبانرا نظر بر منظر اندازیم
یکی از عقل می‌لافد یکی طامات می‌بافد
بیا کاین داوریها را به پیش داور اندازیم
بهشت عدن اگر خواهی بیا با ما بمیخانه
از پای خمت روزی بحوض کوثر اندازیم
سخن‌دانیّ و خوش‌خوانی نمی‌ورزند در شیراز
بیا حافظ که تا خود را بملکی دیگر اندازیم

زندانی ای اوج فریاد

soltanpor

Recent comments

HoRMoZ0831

𝔸𝕝𝕚𝕣𝕖𝕫𝕒 𝔾𝕙𝕒𝕟𝕒𝕥𝕚

tutto passa

Amir

Related tracks