انقلابی

تصنیف کوچ عاشقان
از مجموعه غروب
آهنگساز : مسعود شعاری
همخوانان: فرحناز صاحب قلم ، حسین بهار بین
 
دزدیده چون جان می روی اندر میان جان من
سرو خرامان منی ای رونق بستان من
چون می روی بی‌من مرو ای جان جان بی‌تن مرو
وز چشم من بیرون مشو ای شعله تابان من
هفت آسمان را بردرم وز هفت دریا بگذرم
چون دلبرانه بنگری در جان سرگردان من
تا آمدی اندر برم شد کفر و ایمان چاکرم
ای دیدن تو دین من وی روی تو ایمان من
بی‌پا و سر کردی مرا بی‌خواب و خور کردی مرا
سرمست و خندان اندرآ ای یوسف کنعان من
از لطف تو چو جان شدم وز خویشتن پنهان شدم
ای هست تو پنهان شده در هستی پنهان من
گل جامه در از دست تو ای چشم نرگس مست تو
ای شاخ‌ها آبست تو ای باغ بی‌پایان من
یک لحظه داغم می کشی یک دم به باغم می کشی
پیش چراغم می کشی تا وا شود چشمان من
ای جان پیش از جان‌ها وی کان پیش از کان‌ها
ای آن پیش از آن‌ها ای آن من ای آن من
منزلگه ما خاک نی گر تن بریزد باک نی
اندیشه‌ام افلاک نی ای وصل تو کیوان من
مر اهل کشتی را لحد در بحر باشد تا ابد
در آب حیوان مرگ کو ای بحر من عمان من
ای بوی تو در آه من وی آه تو همراه من
بر بوی شاهنشاه من شد رنگ و بو حیران من
جانم چو ذره در هوا چون شد ز هر ثقلی جدا
بی‌تو چرا باشد چرا ای اصل چار ارکان من
ای شه صلاح الدین من ره دان من ره بین من
ای فارغ از تمکین من ای برتر از امکان من
 مولانا

تصنیف کوچ عاشقان ؛ مسعود شعاری

لاله در لاله‌ای دشت خاوران.

Anha-hanoz-javanand

چو شهاب روشنائی،
سرکش سرخ رهائی
با تو پوینده و پویا،
رزم خونین فدائی
رودی از خشم سیه کل،
جاری جنگل دوری
تو حماسه نبرد تن شب با تن نوری
با شفق های شکفتن،
نبض مشتاق بهاری
تن به خون شکسته ای تا
صبح توده ها برآری،
تو که میلاد شقایق به تن خشک کویری
تو طلوعی از رهیدن بهر دستهای اسیری
  * * *
تا شب از خون رفیقان ،
باغ بارآور طوفان
در عمیق شب دشمن،
تو نهادی سر پیمان
با شکوفه های طوفان زستاره ها دمیدی
ای همه یاد رفیقان،
نام پایای «حمید» ی
تو که میلاد شقایق به تن خشک کویری
تو طلوعی از رهیدن بهر دستهای اسیری
چو شهاب روشنائی،
سرکش سرخ رهائی
با تو پوینده و پویا رزم خونین فدائی

با تو پوینده و پویا رزم خونین فدائی

بار دگر شانزدهم آذر
آمد و سر به سر
در قلوبِ مردم شعله افکند
جنبش دانشجويي ِ ايران
به خون شهيدان
در رهِ خلقمان
خورده سوگند
که تا آخرين نفس
آخرين نفس
کوشيم و بشکنيم
ديوارِ اين قفس در رهِ آزاديِ ايران (2)
شريعتِ رضوي،قندچی، بزرگ نيا
بزرگ نیا، قندچی، رضوی
در دل ارتجاع
در ره توده ها پا نهادند
به خون خود این قهرمانان
بر ما دانشجویان در نبردمان
ره گشادند
همه محکم و استوار
یکدل و یکرنگ
جان به کف بگذاریم
چون سه تن شهیدان
در رهِ آزاديِ ایران....

16 آذر

بو داغلار قوجا باش- این کوهها کهن سالند
ائل لری اوجا باش- ایل ها شان سربلند
هامی یا بیر دوست، بیزه بیر قارداش- دوست همگانند و برادر ما
آی یاخیلان اودلارا، بیرلیکده یانان وفالی یولداش- ای دوستی که به آتشها با ما یکجا میسوزی
دوشلره یئنسَک چکیلیب یاییلیب- به دامنه ها که سرازیر میشوی
گوم گوی زانباق تک دوزلرده توتون- توتون زارهای تو سبز سبز چون زنبق فرش شده
دوزلرده چالیشیر اوغلانلار قیزلار -در دامنه ها پسران و دختران تو تمام روز کار می کنند
گوندوزو بوتون.
یایلاقدا اوبا، اوبادا چوبان ییلاقهای- تو مرغزار، در مرغزارهای تو چوپانها
چوبانین آغزیندا اینجه بیر توتک- نی لبک به دهان چوپان
او سویله ییر ایگیدلر چکن غمی- او داستان غمگین ایل خود را می سراید
ائله بیر غم کی بیستون داغیندا- چنان داستان غم انگیزی که به کوه بیستون
ایگید فرهادی بولاییر قانا- فرهاد به خون خویش آغشته میگردد
عصری نین گوزلی یولونون چیچگی- زیبای عصر خویش، زیبا گل راه خویش
آلا گوز شیرینی گتیریر جانا- شیرین غزال چشم را بیتاب میکند.
بو داغلار اوجا باش- این کوهها سرکشند
اوجا باش داغلارا قانلی چکمه لر یول آچا بیلمز- کوههای سرکش را چکمه های خونین نمیتوانند در نوردند
بو داغدا گَزَرلر ایری گوز اوغوللار- در این کوهها پسران با چشمان باز میگردند
اورَکلرینده درین بیر سئوگی - قلبهاشان پر از عشق
او سئوگی کی «صلاح الدین» نین کونلون داغلادی - عشقی که قلب "صلاح الدین" را داغدار کرد.
دره لر درین، سولار آتشین- دره ها عمیق، آبها آتشین
دوزلر توتونلوک، دوشلر مئشه لیک- مراتع توتون زارند و دامنه ها بیشه
آخشاملار قوشور هر قوش مین دستان -عصر ها در هیاهوی پرندگانش، هر یک داستانی می سرایند
بورا کوردوستان- اینجا کردستان است
بورا کوردوستان- اینجا کردستان است
خان قیزیل اوزن آخان گونه دَک -زاینده رود کبیر، تا آن روزی که جاری هستی
اولدوزلار یئره باخان گونه دَک- تا روزی که ستارگان به زمین مینگرند
بول اولسون خالقی نین اکدیگی - بوستان محصول بستانهایت پر بار باد

وار اولسون بیزیم قارداش کوردوستان- زنده باد برادر ما کوردستان
-----

کردستان شعری از چریک فدایی علیرضا نابدل - خواننده  یعقوب ظروفچی

هم‌وطن، هم‌وطن / صبح کارگر دمید
ای تو هم‌رزم من / روز کارگر رسید
دوره‌ی انقلاب آمده کنون فراز
نوبت ظلم و جور اين زمان به سر رسید
سرود بیداری / پیام آزادی
شعار استقلالِ ملک و آبادی
در این سرای خوب ما طنین دارد
سرود بیداری / پیام آزادی
شعار استقلالِ ملک و آبادی
در این سرای خوب ما طنین دارد
از خروش كارگر چنين به گوش آيد / ای تو ارتش ستم‌کشان به پا
وان صدای برزگر طنین براندازد / ای دلاوران خلق ما به پا
دست خود به هم دهيم و متحد باشيم
تا نوین جهان خود بنا کنیم
قاطعانه تا به قلب ظالمان تازیم
كاخ دشمن بشر ز جا كنيم
برپا كارگر، روز افتخار و انتقام توست
ای که دوره‌ی زمان به کام توست
بر كن از جهان ریشه‌ی ستم به مشت آهنين / تا به کی به‌جا نشستن این‌چنین
 قطره‌های خون هر شهید / مشعلی به راه پاک توست
 مشت كينه زن به خصم خود / زان‌که در پی هلاک توست
از خروش كارگر چنین به گوش آيد / ای تو ارتش ستم‌کشان به پا
وان صدای برزگر طنین براندازد / ای دلاوران خلق ما به پا
دست خود به هم دهيم و متحد باشيم
تا نوین جهان خود بنا کنیم
قاطعانه تا به قلب ظالمان تازیم
كاخ دشمن بشر ز جا كنيم

خروش کارگر

در آوارِ خونینِ گرگ ومیش 
دیگرگونه مردی آنک، 
که خاک را سبز می خواست 
و عشق را شایسته ی زیباترینِ زنان 

که این اش 
به نظر 
هدیّتی نه چنان کم بها بود 
که خاک و سنگ را بشاید. 

چه مردی! چه مردی! 
که می گفت 
قلب را شایسته تر آن 
که به هفت شمشیرِ عشق 
در خون نشیند 
و گلو را بایسته تر آن 
که زیباترینِ نام ها را  بگوید. 

شیرآهن کوه مردی از اینگونه عاشق 
میدانِ خونینِ سرنوشت 
به پاشنه ی آشیل درنوشت. 
رویینه تنی 
که رازِ مرگش 
اندوهِ عشق و غمِ تنهایی بود. 

« آه، اسفندیارِ مغموم! 
تو را آن به که چشم 
فروپوشیده باشی!» 

« آیا نه 
یکی نه 
بسنده بود 
که سرنوشتِ مرا بسازد؟ 

من تنها فریاد زدم نه! 
من از فرورفتن تن زدم. 

صدایی بودم من 
شکلی میانِ اشکال ، 
و معنایی یافتم. 

من بودم 
و شدم، 
نه زانگونه که غنچه یی گُلی 
یا ریشه یی که جوانه یی
یا یکی دانه که جنگلی 

راست بدانگونه 
که عامی مردی شهیدی؛ 
تا آسمان بر او نماز بَرَد. 

من بی نوا بند گکی سربراه نبودم 
و راهِ بهشتِ مینوی من 
بُز روِ طوع و خاکساری نبود: 

مرا دیگرگونه خدایی می بایست 
شایسته ی آفرینه یی 
که نواله ی ناگزیر را 
گردن کج نمی کند. 

و خدایی دیگرگونه آفریدم». 

دریغا شیرآهن کوه مردا 
که تو بودی، 
و کوهوار پیش از آن که به خاک افتی 
نستوه و استوار مُرده بودی. 

اما نه خدا و نه شیطان 
سرنوشتِ تو را 
بُتی رقم زد 
که دیگران می پرستیدند. 
بُتی که 
دیگران اش می پرستیدند. 


احمد شاملو - سرود ابراهیم در آتش - فریدون شهبازیان

موسیقی فیلم برهنه تا ظهر با سرعت به کارگردانی خسرو هریتاش و ساخته بابک بیات

برهنه تا ظهر با سرعت- بابک بیات

Mohammad Reza Lotfi
Koln Concert
Improvisation In Dastgah-e Mahur

Tasnif-e Nava'i (Dastgah-e Mahur)

▨ نام شعر: آه! آن چند ثانیه باستر کیتون
▨ شاعر: رضا براهنی
▨ با صدای: رضا براهنی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پنجاه و پنج سال پیش که من کفش‌های دنیا را     پوشیدم
دنیا شروع کرد به چرخیدن      مثل نوار فیلم      در یک فضای مبهم و پر گرد و خاک
من مثل بازیگرانِ فیلم‌های صامت ِ پیش از حضور یافتنم در جهان     دویدم
با افتخار    و با سرعتی غریب
پنجاه و پنج سال پیش

اما تو، عشق! انگار پنجاه و پنج سال و چند ثانیه پیش از این     به «عالم باقی» شتافته بودی
چون مادری که چند ثانیه پیش از تولد فرزندش      می‌میرد
و بچّه سالم می‌ماند     اما چه سالمی!
بی‌آنکه مادرش او را نشانده باشد بر زانویش    و گونه‌هایش را بوسیده باشد     و دست‌هایش را لیسیده باشد
و بعد از این، یک نکته را همه می‌گویند: مادر، عین تو بود! سیبی دو نیم!
و عکس‌های آلبوم عشاق را نشانم دادند
-چون عکس‌های مادر ِ مرده که بعد از هزار ماه      هنگام احتضار نشانت دهند-
مسوّده‌های عشق    بی‌آنکه از خود آن عشق و عاشقی    خبری باشد

!آه،‌ آن چند ثانیه باستور کیتون!
▨
هفتم آبان ۱۳۷۰ - تهران
از کتاب خطاب به پروانه ها، صفحه ۵۱

رضا براهنی | آه! آن چند ثانیه باستر کیتون

▨ نام شعر: خود فریبی
▨ شاعر: ساعد باقری
▨ با صدای: ساعد باقری
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــ
تا چند بسته ماندن در دامِ خودفریبی
با غیر، آشنایی با آشِنا غریبی

پابند خاک ماندیم، سوی وطن نراندیم
در این حصارِ غربت، ای دل چه می‌شکیبی

از داغ می‌سرایی وز سوز بهره‌ات نیست
آوازخوانِ دردی وز درد بی‌نصیبی

داغت به دل نشیند ای جان که سرد خویی
آتش به جانت افتد ای دل که بی‌لهیبی

در بستر قوافی تا چند هرزه‌بافی
پوسیدی آه شاعر در کنجِ خودفریبی
▨
ساعد باقری

ساعد باقری | خودفریبی

 ساز و آواز نـهـفت
دستگاه نوا - گوشه‌ی نوا
 آلبوم بی‌تو به‌سر نمی‌شود

جاه وجلال من تويي ملکت ومال من تويي
آب زلال من تويي بي توبه سرنمي شود

خمروخمارمن تويي خواب وقرارمن تويي
باغ و بهار من تويي بي تويه سرنمي شود

بي تواگربه سرشدي زيرجهان زبرشدي
باغ ارم سقر شدي بي توبه سرنمي شود

بي تو نه زندگي خوشم بي تو نه مردگي خوشم
سرزغم تو چون کشم بي توبه سرنمي شود

ساز و آواز نهفت

Bedahe Navazi

Unknown Album

سرو خرامان - آلبوم خون پاش و نغمه ریز

صبا تجربه ایست با الهام از دستگاه شور در ردیف موسیقی ایرانی

خروش کارگر

soltanpor

Recent comments

Roiila

Related tracks