Sheidaii

Composer: Pooria Pournazeri
Vocal: Masoud Ariankhoo , Fatemeh Moghaddam
Poet: Rumi ,Khayyam
Rivaan Ensemble

PooriaPournazeri_Requital

قطعه لالایی مازندرانی
حسین علیزاده و گروه کر هم آوایان
from "Birthplace of Earth"

حسین علیزاده - قطعه لالایی مازندرانی

تو چه دانی که ما چه مرغانیم ، هر نفس زیرِ لب چه می خوانیم
چرخ از بهر ماست در گردش ، زان سبب همچو چرخ گردانیم

در مذهب ما محب و محبوب یکیست ، رغبت چه بود راغب و مرغوب یکیست
گویند مرا که عینِ او را بطلب ، چه جای طلب طالب و مطلوب یکیست

در راهِ خدا دو کعبه آمد حاصل ، یک کعبه ی صورت است و یک کعبه ی دل
تا توانی زیارتِ دلها کن ، بهتر ز هزار کعبه باشد ، یک دل

من ترکِ شاهد و ساغر و مستی نمی کنم ، صد بار توبه کردم دیگر نمی کنم
باغِ بهشت و سایه ی طوبی و قصر و حور ، با خاکِ کوی دوست برابر نمی کنم

ما صوفیِ صفحه ی صفاییم ، بی‌ خود ز خودیم و از خداییم

Rendaneh رندانه آیدین جودی - محمد تیام

حسین علیزاده و گروه هم آوایان - ساری گلین

همخوان زن : نجمه تجدد
کمانچه : سهراب پورناظری

گروه شمس  - کنسرت آبان 92

آواز محمد معتمدی , راحله برزگری 
شعر از نیما یوشیج


هنگام که گریه می دهد ساز/ استاد حسین علیزاده

سرپرست و آهنگساز: حسین علیزاده
نام تصنیف: بیا تا گل بر افشانیم
غزل: حافظ
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم / فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم:::
اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد / من و ساقی به هم تازیم و بنیادش براندازیم:::
چو در دست است رودی خوش بزن مطرب سرودی خوش / که دست افشان غزل خوانیم و پاکوبان سر اندازیم

تصنیف "بیا تا گل بر افشانیم" - حسین علیزاده - گروه هم آوایان

بوی باران ، بوی سبزه ، بوی خاک
شاخه‌های شسته ، باران خورده پاک
آسمان آبی و ابر سپید
برگهای سبز بید ، عطر نرگس ، رقص باد
نغمه شوق پرستوهای شاد
خلوت گرم کبوترهای مست
نرم نرمک میرسد اینک بهار

با همین دیدگان اشک‌آلود
از همین روزن گشوده به دود
به پرستو، به گل، به سبزه درود

به شکوفه، به صبح‌دم به نسیم
به بهاری که می‌رسد از راه
چند روز دگر به ساز و سرود

ما که دل‌های‌مان زمستان است،
ما که خورشیدمان نمی‌خندد،
ما که باغ و بهارمان پژمرد،
ما که پای امیدمان فرسود،
ما که در پیش چشم‌مان رقصید
این همه دود زیر چرخ کبود

سر راه شکوفه‌های بهار
گریه سر می‌دهیم با دل شاد
گریه‌ شوق با تمام وجود…

بوی باران - از آلبوم «سرود گل» -  حسین علیزاده

عالم مست ـ گروه شمس

حسام الدین سراج، تهمورس پورناظری-آلبوم دل آرا

ساری گلین - علیزاده و گاسپریان

خلخالک-سیاوش ناظری

آپلود شده توسط پیج نوای دلنشین فیسبوک 

همایون شجریان - بی من مرو

کلام: مولانا | آهنگساز: صادق چراغی | آلبوم: روی در آفتاب

www.facebook.com/delnavazan.playlist

من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو
پیش من جز سُخن شمع و شِکر هیچ مگو
سخن  رنج مگو، جز سخن گنج مگو
وَر از این بی خبری رنج مبر، هیچ مگو
دوش دیوانه شدم ، عشق مرا دید و بگفت
آمدم نعره مَزَن، جامه مَدَر هیچ مگو
گفتم ای عشق، من از چیز دِگر می ترسم
گفت آن چیز دگر نیست دگر، هیچ مگو
چهره ی زرد  مَرا بین و مرا هیچ مگو
درد  بی حَد بنگر، بهر  خدا هیچ مگو
دل پر خون بنگر، چَشم  چو جیحون بنگر
هر چه بینی بگُذر، چون و چرا هیچ مگو
گفتم این چیست بگو، زیر و زِبَر خواهم شد
گفت می باش چُنین زیر و زبَر، هیچ مگو
ای نشسته تو در این خانه ی پر نقش و خیال
خیز از این خانه بُرو، رَخت ببر هیچ مگو

من غلام قمرم | علیرضا قربانی

اجرای غزل ۹۱ از دیوان حافظ

آواز : سالار عقیلی
آهنگ و سنتور : سیامک آقایی
تمبک : پدرام خاور زمینی

مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت
خرابم می‌کند هر دم فریب چشم جادویت

پس از چندین شکیبایی شبی یا رب توان دیدن
که شمع دیده افروزیم در محراب ابرویت

سواد لوح بینش را عزیز از بهر آن دارم
که جان را نسخه‌ای باشد ز لوح خال هندویت

تو گر خواهی که جاویدان جهان یک سر بیارایی
صبا را گو که بردارد زمانی برقع از رویت

و گر رسم فنا خواهی که از عالم براندازی
برافشان تا فروریزد هزاران جان ز هر مویت

من و باد صبا مسکین دو سرگردان بی‌حاصل
من از افسون چشمت مست و او از بوی گیسویت

زهی همت که حافظ راست از دنیی و از عقبی
نیاید هیچ در چشمش بجز خاک سر کویت

سالارعقیلی - مدامم مست میدارد نسیم جعد گیسویت

ساری گلین | گروهِ آوازیِ تهران

به بدرقه‌ی خزان... در واپسین ساعات ِ پاییز

حریق ِ خزان... شعر ِ فریدون مشیری... صدای علیرضا قربانی

" از آلبوم "شب سکوت کویر

محمد رضا شجریان | کیهان کلهر | علی معلم دامغانی

ببار ای بارون ببار
با دلُم گریه كن، خون ببار
در شبای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون

دلا خون شو خون ببار
بر كوه و دشت و هامون ببار
دلا خون شو خون ببار
بر كوه و دشت و هامون ببار
به سرخی لبای سرخ یار
به یاد عاشقای این دیار
به داغ عاشقای بی مزار ای بارون

ببار ای بارون ببار
با دلُم گریه كن، خون ببار
در شبای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون

ببار ای ابر بهار
با دلُم به هوای زلف یار
داد و بیداد از این روزگار
ماهُ دادن به شبهای تار ای بارون

ببار ای بارون ببار
با دلُم گریه كن، خون ببار
در شبای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون

دلا خون شو خون ببار
بر كوه و دشت و هامون ببار
دلا خون شو خون ببار
بر كوه و دشت و هامون ببار
به سرخی لبای سرخ یار
به یاد عاشقای این دیار
به داغ عاشقای بی مزار ای بارون

ببار ای بارون ببار
با دلُم گریه كن، خون ببار
در شبای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون

با دلُم گریه كن، خون ببار
در شبای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون

شجریان - ببار ای بارون ببار

شهرام ناظری - باز آمدم

مرا گویی که‌رایی؟ من چه دانم
چنین مجنون چرایی؟ من چه دانم
مرا گویی بدین زاری که هستی؟
به عشقم چون برآیی؟ من چه دانم
منم در موج دریاهای عشقت
مرا گویی کجایی؟ من چه دانم
مرا گویی به قربان‌گاه جان‌ها
نمی‌ترسی که آیی؟ من چه دانم
شبی بربود ناگه شمس تبریز
ز من یکتا دو تایی؟ من چه دانم 
(مولوی)

Sheidaii

soroosh Tp