video clip: https://www.youtube.com/watch?v=YAf0P2BFjeY

η νύχτα ρωτάει "είναι κανείς εδώ;"
και δέχεται μπαράζ μελαγχολίας
η νύχτα φωνάζει "είναι κανείς εδώ;"
ως πότε ρε μαλάκες ασκήσεις ηρεμίας;
η νύχτα γελάει που ψάχνω να σε βρω
σε μηχανές χαμένης ευκαιρίας
η νύχτα γκρεμίζει τα αστέρια για χορό
και εμείς πέφτουμε πάνω σε τοίχους ανοσίας

άρρωστοι πριν αρρωστήσουν
πεθαμένοι πριν να ζήσουν
τρόμος, φόβος, πανικός
χαμός, χαμός, χαμός
κόσμος σε ακινησία
χάπια και ψυχιατρεία
όλα είναι ήσυχα
αυτό θα πει χαμός

*Το κομμάτι εμπεριέχει ηχητικά απόσπασματα από την ταινία "Σπιρτόκουτο" (2002) του Γιάννη Οικονομίδη.

**Η φωτογραφία τραβηγμένη από τον Τζον Δηλέα

ΧΑΜΟΣ

κοίτα! τα μάτια καθρέφτες που έχουν θολώσει  στο υγρό μας τοπίο
όσο και να θέλω δε βλέπω και απλά περιμένω, ρουφώντας το κρύο
έχουν παγώσει τα πάντα μα ο χρόνος μας λιώνει χωρίς δεύτερη σκέψη
ξύπνα τη πόλη κοιμάται, βάλ' της μία φωτία, γυμνή να χορέψει

ΨΥΧΡΟΠΟΛΙΣ

πες μου ποιο είναι το σωστό
οδηγησέ με στη θηλιά
δώσε μου ακόμα μια αφορμή
για να γελάσω δυνατά
μην απορείς το πως μπορώ
να μη γουστάρω τα πολλά
θέλω να ανέβει ο πανικός
να φτύνεις ηρεμιστηκά

*Έχουν χρησιμοποιηθεί αποσπάσματα από τη ταινία "Σπιρτόκουτο"

ΛΥΣΣΑ

Τα λόγια που περιέχει το κομμάτι είναι απόσπασμα από το ποίημα του Αρθούρου Ρεμπώ - "Γιατί δε με βοηθάει ο Χριστός" και απαγγέλει ο Γιώργος Κιμούλης.

"Πίσω στους ίδους δρόμους. Κουβαλώντας αμαρτίες που από την ηλικία της λογικής ρίζωσαν μέσα μου τον πόνο και φτάνουν ως τον ουρανό. Με χτυπούν, με ρίχνουν κάτω, με σέρνουνε στο χώμα. Η τελευταία αθωότητα, η τελευταία ντροπή.

ΠΙΣΩ ΣΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Άχρωμες μέρες, φωτοτυπίες
ίδια τα πάντα, καμιά αλλαγή

Μέσα στη νύχτα, θαμώνες της πλήξης
σβήνουν τα μάτια, χωρίς προσμονή

Πίσω απ'τα δόντια, κρύβουμε λέξεις
και τις μασάμε, ξανά και ξανά

Συνηθισμένοι, στην απουσία
μείναμε μόνοι και είναι αργά

Ο χρόνος δε περιμένει, κλέβει στυγνά τις στιγμές
και εμείς μετράμε, άδειες σελίδες ξαναγυρνώνωτας στο χτες

*Το κομμάτι περιέχει απόσπασμα από το "Ποιητική" του Μανώλη Αναγνωστάκη

**Η φωνή ηχογραφήθηκε στο "Ε όροφος" δώμα studio

***Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη από τον φίλο IMP

ΑΧΡΩΜΕΣ ΜΕΡΕΣ

Χάνομαι πάλι στου μυαλού τα στενά
χάνομαι πάλι και με βλέπω μπροστά μου
εγκλωβισμένος μες τις σκέψεις ξανά
σκάβω ένα τούνελ για να φύγω μακριά μου

Χτυπάς καρδιά μου δυνατά όμως δες
μοιάζω με πτώμα που του λείπει το χώμα
κλείνω τα μάτια μου, μετράω πληγές
χαμογελάω, μα πόσο ακόμα;

Σφίγγω τα δόντια μου και μένω εκεί
να με κοιτάζω και πάλι που φεύγω
είναι ανυπόφορη αυτή η σιωπή
μες τη παράνοια ακόμα χορεύω
-------------------------------------------------------------
Περιέχει ηχητικό απόσπασμα από τη ταινία "Ένας νομοταγής πολίτης"
Η φωτογραφία χαρισμένη από την  Έλλη

ΧΑΝΟΜΑΙ ΠΑΛΙ

Τo κομμάτι περιέχει ηχητικά αποσπάσματα από την ταινία "Ένας νομοταγής πολίτης" (1974).

videoclip: https://www.youtube.com/watch?v=fEpAWTgDKoI

ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Στίχοι:
Μιλάς και ζέχνεις τηλεόραση
έχεις δυο μάτια και όχι όραση
παίρνεις σε χάπια την απόλαυση
έκανες σπίτι σου σου λέω ρε τη κόλαση

Μόνο οθόνες φωτίζουν την απόγνωση
πατάς κουμπιά για ανώφελη εκτόνωση
σε όλους τους φόβους σου έδωσες υπόσταση
ούτε φωνή, ούτε ακρόαση

Όσο κι αν θέλεις δεν υπάρχει όαση
εδώ ήταν πάντοτε αυτή η σάπια κόλαση
δώσε φιλιά στην απομόνωση
άντε γαμήσου τώρα λέμε από απόσταση

ΚΟΛΑΣΗ

"γιατί η σιωπή μας είναι ο δισταγμός για τη ζωή και το θάνατο"
απαγγελία του Μανόλη Αναγνωστάκη από το ποίημα του " Η αγάπη είναι ο φόβος"

Popular tracks by Stresscode Project