lalgudi

Lalgudi Jayaraman Amba Vani-Keervani

TNS-Lalgudi-Slokam-ragamalika

Lalgudi Jayaraman-Jagadho Dharana

Lalgudi Jayaraman-kanjadalayatakshi

Lalgudi Jayaraman-Yeti Yochanalu-Kiranavali

Prof. TRS - Lalgudi Jayaraman

Thiilana played by Vaidhehi . Same is used  as audio track for Mullivaikal park media clip ( may be Murali need to decide on this aspect) .

Mohana Kalyani Composed by Lalgudi Jayaraman

This is a wonderful thillana composed and rendered by the violin maestro Sri.Lalgudi.G.Jayaraman.

Thillana - Sindhu Bhairavi By Lalgudi G.Jayaraman

10.Maand Thillana - Adi - Lalgudi Sri Jayaraman

From a concert in 2013 Dec Season. We kicked off our season concerts last year with this piece!

01 Aanai Mugathone - Devamanohari - Adi - Dandapani Desigar

Lalgudi Jayaraman mohanakalyani tillana

If the word Lalgudi is synonymously identified with music and the violin, the entire credit goes to Sri.Lalgudi Jayaraman. It is the lives of legends like Sri.Lalgudi Jayaraman that gives a perspective to the popular adage “The lives of great men remind we can make our lives sublime”.  It is no exaggeration that the firmament of South Indian Music has been enriched by Lalgudi Jayaraman in more ways taht one , for he is an artist whose amazing vision has stirred the ocean of Carnatic music thereby introducing a wider, meaningful dimension have come to stay.  His innovation and geniusness elevating Carnatic violin to the new territorioes never seen before his times. 
Here is an elegant Arabhi Ragalap, in which we can see this maesto’s amazing vision and geniusness. 


The Elegant Arabhi By Lalgudi G Jayaramn

Here is a Brilliant Bhairavi by Lalgudi Jayaraman.....Speechless...!!!!

A Brilliant Bhairavi by Lalgudi Jayaraman.....

ThillAna-maDhuvanthi-Adhi-lAlgudi jayarAman

A brilliant RTP of the late great Lalgudi Shri Jayaraman in Bhairavi ragam. It is an open-air concert, with peacocks nearby. Listen to the maestro blend his music with nature near the 21-minute mark...

Lalgudi Jayaraman - RTP in Bhairavi ragam

வல்லினத்தோடு மெல்லினத்தை இழைய விடுதல்; ஒவ்வொரு ஸ்வரமும் சுஸ்வரமாதல்; காலப் ப்ரமாணத்தை கவ்விப் பிடித்தல்; பல திக்கில் ஸ்வரங்கள் தெளித்து ஒரு ஸ்வரத்தை அணுகும் படி பொருத்தம் அமைத்தல்; ஒரே பிடியை மீண்டும் மீண்டும் வாசிக்க ஒவ்வொரு முறைக்கும் அந்தப் பிடியின் மெருகு ஏறிக் கொண்டே இருத்தல்....

இப்படி நிறைய உருகி உருகி, பெருக்கிப் பெருக்கி, ரசித்து ரசித்து, புசித்துப் புசித்து, ருசித்து ருசித்து, பக்கம் பக்கமாய் வார்த்தைகளுக்குப் பஞ்சம் வரும் வரை எழுதலாம். 

வார்த்தைகளில் சிக்குரும் வில் வித்தையா அது?

கேட்டேவிடுங்கள்.

கண்களை மூடிய படி லால்குடி வாசித்த கல்பனை ஸ்வரத்தை முடிக்கும் போது அவர் ‘கண்டஜூடுமி’ என்று பல்லவியைத் தொடத் தேவையேயில்லை.

‘கொழந்தே! ஒரு தடவையானும் கண்ணைத் திறந்து என்னைப் பார்க்கமாட்டியாப்பா?’ என்று ராமன் அல்லவா பல்லவியைப் பாடிக் கொண்டிருப்பான்?

lalgudi

sunderg