Διόδια Ψυχής 5 - 2024

Είμαι
η μάνα και ο πατέρας μου: αυστηροί
είμαι και δάκρυα και συγγνώμη και βροχή
αγάπη που θέλει μα δεν γνωρίζει
είμαι  παιδί που τρώει και δεν χορταίνει
το δίκαιο, το άδικο
η χώρα είμαι που με έδιωξε
κι εκείνη που με καλοδέχτηκε
- πάντα σαν ξένη -
είμαι τα δέντρα ανθισμένα
και γυμνά
προ πάντων όλα εκείνα που ξεχάστηκαν
λήθη είμαι
την αντιστρέφω γίνεται θηλή
βυζαίνω το άγνωστο
το μέγα θήτα το αναπότρεπτο
είμαι

Μαρία Λεμεσού

Είμαι - Μαρία Λεμεσού

Η θέα απ' το παράθυρό μου
Ξυπνά η πολιτεία
Νωχελικά τα χέρια της ανοίγει
Χτενίζει τα μαλλιά της
Ασπρογάλαζα σύννεφα
Τα σπίτια της κατρακυλούν απ΄το βουνό
Τα σπίτια της είναι οι φωνές των δέντρων
Ποταμοί που μοχθούν να υπάρξουν
Τίποτα δεν χαρίζεται
Κάθε μέρα συστήνομαι ξανά στον κόσμο
Καλημερίζω τα καστανοπράσινα φρύδια του
Βουνά μοναχικά
Πράσινα ερωτηματικά
Ένα σπίτι μόνο προσεύχεται
Ένα σμήνος πουλιά ξεκινά το ταξίδι του
Από κρυφή ρωγμή χύνεται κίτρινο αργά στην πολιτεία
Φωνές ακούω
Κομπρεσέρ
Κάτι επιδιορθώνουνε στο δρόμο
Νερά
Κάποιοι ξεπλένουνε τη νύχτα από το πρόσωπό τους
Φορούν την αντοχή τους
Καφέ ετοιμάζουν
Ω! Πολιτεία..
Ακούω τη φωνή του ποιητή
πίσω απ΄τα σύννεφα
Ω! πολιτεία.. ακούω
Και ξέρω
Τώρα πια το γνωρίζω
Πως τίποτα δεν χάνεται...

Μαρία Λεμεσού

Του Πρωϊού Στιγμιότυπα - Μαρία Λεμεσού

Η φωνή της πέτρας
τα ορφανά κοχύλια
των ονείρων μας
μου είναι δύσκολο
- όσο μεγαλώνω -
σχεδόν αδύνατο
να κλάψω
γι' αυτό συχνά
πάω στη θάλασσα
η φωνή της πέτρας
εσύ που δεν θα επιστρέψεις
η λαχτάρα μου
ψάρι με φύκια
και φτερά
στο βυθό

Μαρία Λεμεσού

Η Φωνή Της Πέτρας - Μαρία Λεμεσού

Είπε εκείνη

Το πατρικό μου είναι τρία κοράκια, ένα της μνήμης, τα άλλα δυο αυτά που έγιναν κι εκείνα που θα 'ρθουν. Έχουν παιδιά, πολλά παιδιά κι εγγόνια, παρατημένα σε αφύλαχτες διαβάσεις, σε καμένα δάση, σε φουσκωμένα ποτάμια, σε ναυάγια αρχαία που ήταν πριν απ΄τη θάλασσα, στον πυρήνα της γης.

Κι ύστερα είπε εκείνη

Ήμουν πριν να είμαι κι όταν έγινα όλα είχαν ήδη συντελεστεί. Άνθισα και μαράθηκα μέσα στη μήτρα κι όταν γεννήθηκα ήμουν ήδη νεκρή, με στόλισαν όπως αρμόζει σε νεκρό, άνθη μικρά των πεποιθήσεων κι αγκάθια της υποταγής και φύλλα πράσινα της προσδοκίας. Είχα ένα ρόλο να επιτελέσω, τον ανέλαβα, τον έφερα εις πέρας, τώρα είμαι αχρείαστη είπανε, να πάω από κει που 'ρθα, μόνο που δεν θυμάμαι από που ήρθα...

Και τέλος είπε εκείνη

Θα μαζευτούν τα σύννεφα και θα αποφασίσουν. Θα μαζευτούν οι μέλλισσες και θα κεντρίσουν. Θα μαζευτούν φύλλα χλωρά και φύλλα απολιθωμένα. Και τόπο δεν θα βρείτε να κρυφτείτε, εσείς που με καταστρέψατε.

Μαρία Λεμεσού

Είπε Εκείνη -  Μαρία Λεμεσού

20241202_16-56-16

Sugarplum Wishes

Old Man

Overall, this song paint a vivid picture of an upbeat, intoxicating night where music, movement, and a deep connection create an unforgettable experience. This song is characterized by its lively, rhythmic feel, perfect for a vibrant and immersive listening experience. 🎶✨

Rhythm of Us

Κομ-μάτια Ραδιο-φονικά εκπομπή Λόγου & Μουσικής που επιμελείται και παρουσιάζει η Ιωάννα Χρυσάκη κάθε Πέμπτη στις 20:00 στον Svoice.gr

Διόδια Ψυχής 5 - 2024

SVOICE

Related tracks