Accustic Cover

Yalnizca bir kirintiydin, icime ilk dustugunde
Vakitsiz bir anda...
Bilmedigim bir neden beni alip goturdugunde o yerlere
Keder ve budalaliktan baska yasamin bir anlami varmiydi

Aradigim aski bulduysam, sendedir
ya bu benim icimde dolasanda kimdir
Ya bu benim icimde mekan tutanda kimdir

Adem evvelinden beri bir yanimiz noksandir
neylersin...
Beni bu alemde divane gibi gezdiren sen degilmisin 
Geriye kalan yalnizca tanimadigim bu tendir

Tanimadigim Ten

Elleri titriyordu genç kızın. Simdi tanıdık birileri çıkıp geliverse ve ona, onun ismiyle hitap etse yere yıgılıp kalacak kadar zayıf hissediyordu kendisini. Yüreginin bir yanıyla, karşısında diz çökmüş ve biraz önce keskin bir bıçak darbesi ile yüzünde açılmış derin yarasını sevinçle karşilayan genç adama, yüreginin diger yanıyla ise daglardan aka aka tıpkı bir akarsu gibi vadiyi dolduran bulutlara bakıyordu. Baktıkları gördükleri ile aynı olsa idi eger, şimdi yasama sebebi saydıgı, sevdigi ilk ve son erkegin güzel yüzünde o kırık, o hüzünlü bıçak yarasını açan kendisi olmayacaktı elbette. Ve o an iki vadi arasında delicesine akan Gelevera Deresinin kulakları sagır eden çıglıkları, yüzlerce yılların şahitligini bu zamana taşımamış olsa idi ne türküler söylenirdi bu aşk ve benzerleri için nede o türküleri mısra mısra dizelere dökenler hatırlanırdı ölümleri daha tazeligini korurken. Ve nede utanması olmayan bir adam çıkıp da hayatında görmedigi, iki daıin ortasından akıp giden Gelevera deresinin kenarında yasanan bu ıstıraplı anlar için bir şeyler yazma cesaretini bulabilirdi kendisinde. Ama Gelevera Deresi bizleri kendisine çagiriyordu yüzlerce binlerce fersah ötelerden… Çevre köylerden Yusufeli yatılı bölge okuluna gelen ögrencilerin neşesine diyecek yoktu bugün. Günlerden Cumaydı ve günlerdir hasretini çektikleri evlerine iki günlügüne de olsa kavuşacaklardı. Ögretmenleri de sıkmıyordu çocukları ve zil çaldıgı gibi her biri servislere doluştular güle oynaya. “Direkli köyünün servis arabası yolda ariza yapmış birazdan gelecek” diyor müdür bey, kendisine meraklı gözlerle bakan çocuklara. Ve onlara içeride beklemeleri için talimat veriyor ögretmenlerden birine göz ucuyla bakarak ve baslarında da Hasanın durmasını tembihliyor usulca. Hasan diger köylülerinin arasında en büyügü olmasa bile agırbaşlı tavırları ile dikkat çekiyor diger çocukların arasında,.sekiz on çocuk baslarında bir ögretmen geçiyorlar okulun giriş kısmına. O ara Hasan bir koşu ögretmenin yanına yaklaşıp biraz utangaç anlatıyor derdini. “Ögretmenim, Elif diyor bizim komşumuzun kızı, bana emanettir. Simdi o da kız okulunun önünde bizi bekler. Haber versek”. Ögretmen cevap veriyor Hasan'a “bir koşu okulun önüne git sen, belki okulları dagılmıştır, kimseyi bulamayabiliriz bu saatte. Nasıl olsa servisin şoförü ikinizde oradan alır. Hasan sırtında bavuluyla kız okuluna yol alırken mi ilk kez düşünmüştü onu yoksa okul önünde tek basına ama korkmadan bekleyip duran Elif'i okulun köşesini döndügünde gördügü anda mı hiçbir zaman bilinemeyecektir. Ama Elif Hasan'ı gördügüne o kadar sevinmiştir ki utanmasa sarılıverecektir. Hasan büyük adam tavırlarıyla Elif'e selam verdi. Sonra sustu. Hafif bşsını öne egerek “araba ariza yapmış bizi buradan alacak.” Sonra yeniden sustu Hasan. Ve elif henüz 15 yaşında olsa bile bir bayan olmanın cesareti ile Hasan'a baktı. Bugün bir tuhaflık vardi Hasan da neyi vardi hasta mıydı? Yoo hayır hasta degil.. ama baksana yüzü kızarıyor ve sesi titriyor hafiften.. Gözleri ne kadar güzel. Ben ne diyorum ya. O benim abim. Allah Allah nerden abim oluyor. Elin oglu. Saçları sarıya yakin, neden yeni fark ediyorum. Ne oluyor bana. Bir an mırıldanır gibi oldu Hasan Elif onu duyar gibi olunca korktu acaba yüzüm kızarmış mıdır. Yok ya daha neler… Yagmur yagıyor dedi Hasan iki yıldır üzerinde eskittigi lacivert ceketine düsen bir iki damla yagmur damlasını görüp. “istersen okulun saçagında duralım” tamam olur dedi Elif. Ve saçak altında beklemeye başladılar servis arabasını. Çok geçmedi arabada geldi zaten. Elif ön tarafta diger kızların yanına geçti. Hasan da arabanın en arka tarafında kendine bir yer buldu ve oturdu. Araba anayoldan çıkıp köy yoluna girdigi zaman yagmur şiddetini arttırıyordu. Sonbahar yagmurları diye düşündü Hasan başını cama dayamış dışarıya bakarken. Sonra gözleri Elif'in saçlarına gitti. Yüreginde yanıp duran ateşin sebebi bu saçlar mı diye sordu kendi kendisine. Elif'in uzun kumral saçlarına bakıyordu, ara sıra basını arkadaşına taraf çevirisini, gülüşünü hayal ediyordu belki binlerce kez gördügü halde. Onun gülüşünü aklına getirince tebessüm etti hafiften ve ayak parmak uçlarından gövdesine kadar ve oradan vücudunun her yanını sarmalayan bir sıcaklık hissetti bir anda. Biraz önce kendi haline anlam veremiyordu, simdi ise sanki bir seyler bulmuş gibi rahatladı. Doyumsuz bir ferahlık hissetti ve dogrulup yeniden başını yasladı cama. Camların bugulandıgını o an gördü ve elinin tersiyle camdaki buguyu sildi. Yolun kenarından akan Gelevera Deresinin toprak rengine bürünmüş rengine baktı. Kendisini bildi bileli ilk kez bu kadar yükselmişti derenin suyu ve yagmur şiddetini artırmaya devam ediyordu. Korkusuzca etrafına bakındı, her kez susmuştu ve sileceklerin ve elinde bezle camların iç kısmını silerken söylenip duran şoförün sesinden başka da bir ses duyulmuyordu arabada. Araba o kadar yavaş gitmek zorunda kalmıştı ki yürüyerek giden bir insan rahatlıkla onu geçebilirdi. Sürekli çalışan silecekler bile camları temizleyemiyordu artık. Şoför arabayı durdurdu ve arkasına dönüp korkuyla kendisine bakmakta olan içerideki çocuklara seslenir gibi yapıp kendi kendine söylendi. Biraz duralım havada açılır şimdi. Dışarıda hiçbir şey görünmüyordu artık. Sıklıkla çakan şimşekler kısa bir sürede olsa etrafı aydınlattıgında bardaktan boşanırcasına yagan yagmurun şiddeti daha iyi anlaşılıyordu… On dakika kadar bir beklemenin ardından yagmur şiddetini biraz azaltınca Şoför arabayı çalıştırıp tekrar hareket ettirdi. Ve araba daha yüz metre ileriye gidemeden yüksekçe bir yamaçtan sel gibi aşagıya inen toprakla birlikte çocukların çıglıkları arasında Gelevere Deresinin azgın sularına yuvarlanıverdi. Toprak kokusu, yagan yagmur ve ölüm ve Gelevere Deresi… Ölüm nedir. Başka bir dünyanın kapılarını açan gizli bir anahtar mı? İnsan ruhunun vücuttan çırpına çırpına çıkışımı?. Ya da ölüm, sonsuz yaşamın kapılı kapılar ardındaki yansıması mıdır var olan hayata... Ya da olmadı ötelerde olan metafizik alemi bizim simdi dünyanın tozu topragı arasında aldıgımız nefes kadar yalın mıdır, gerçek midir, soyutu mudur mesela. Nedir ölüm. Tutku nedir. Aşk nedir? Karanlık bir hücrenin içinde uzaktan uzaga gelen acıklı bir türküyü dinlerken geçmişse dalip gitmek midir aşk. Tekrar tekrar dinlemek midir o aşkı hatırlatan şarkıları ve o an koşmayı istemek midir var olmayan bir yerde var olmadan ama esen rüzgarı hissederek ama ellerine ayaklarına batan diken parçalar ininin kesiklerini görerek koşmak mıdır dagları daglar üstüne bırakıp sonra en yükseginin üstünden düşe kalka ama inatla koşmayı istemek midir yemyeşil ve uçsuz bucak siz vadilere. Kendini unutmakmidir ask. Yada kendini unutturmak canlı cansız varliklara. Varoldugunu yaşadıgını anlamak için aldıgı her nefesin çetelesini tutmak mıdır bugünde böyle geçti duygusuyla. Bilmek midir, anlamak mıdır bakmak midir,görmek midir aşk. Gecenin karanlıgında kafanı yastık altına sıkıştırıp aglamaya çalışmak sonra içeriden gelen sesleri duymamak için kulaklarını tıkamak mıdır iyice. Aşk nedir. Aşk sonsuzlugun sahibini hatırlayıp onun izni ile onun bildirdigi gibi dualar okumak mıdır sıkılarak utanarak. Çocuklugunu düşünmek degil çocuk olmayı istemek midir dünyanın türlü sıkıntısı kederi içinde boguşurken. İş çıkışı kalabalık bir otobüste çevresinde olup biteni duyarsızca ama hissederek yorumlamaya çalışmak mıdır ask. Gülerken gülmek midir ask, aglarken aglamak mı. Ya da kahkahalar atarken bir an da durup hüzne kapılmak mı şaşırmak mı kendi mutluluguna. Ask bir kadının mimiklerinde buluvermekmiş tanrısal gücün kendisini. Aşk birine seni seviyorum diyemememişdir, acılar içinde kendi kendini yiyip bitirirken… O gün o kazada ölen çocukların isimleri beklide başkaları tarafından unutulup gitmiştir. Ayşe, Hümeyra, Ali, Kazım, İsmail ve digerleri. Kazadan kurtulan sadece üç kişi vardır Hasan, Elif ve Hamza. Hasan çakan bir şimşegin aydınlattıgı bir anda topragın kaydıgını görmüş ve yerinden fırladıgı gibi Elifin üzerine atlamıştı onu korumak için. Araba suya yuvarlanırken birdenbire kapısı açılmış ve güçlü kuvvetli Hasan Elif'i kucakladıgı gibi kendisi ile birlikte suya atlamıştır. Derenin kenarında gördügü bir agaç köküne tutunarak kurtulmuşlardır o gün. Hasan, korkuyla titreyen yüzünde açılmış derin bir kesikten akan kan yüzünü kaplamış Elif'e bakıyordu. Kızcagız hayatini kurtaran insana şaşkın gözlerle bakabiliyordu sadece. Hasan Elif'in gözlerine baktı. “Ne olursa olsun seni unutmayacak ve sevecegim. Eger buradan kurtulursak bana söz vermeni istiyorum. Yüzünde açılan yaranın aynısını sende açacaksın yüzümde hemde keskin bir bıçakla. Çünkü ben sevdigimi seni koruyamadım” Elif evet der gibi basını öne egdi ve oracıkta bayıldı. Yarım saat sonra yardıma gelen köylüler tarafından kurtuldu ikisi de. Elif'in yüzünde açılan yara onun güzelligini söndürmüştü artık. Ama Hasan'ın Elif'e olan sevdası hiç bitmedi. Askerligini yaptıktan sonra evlendiler ve her seferinde Hasanın hatırlatmalarına ragmen. Elif verdigi sözü bir türlü yerine getiremiyordu. Taki evliliklerinin ikinci yılında Hasan kanser hastalıgına yakalanana kadar. Saçları dökülmüş acılar içinde yasayan Hasan ölümü hissetmiş gibiydi o gün. Ve Gelevere Deresi Elif'in çıglıkları içinde Hasan'ın yüzünün kesilmesine şahitlik yapıyordu ve akıntısının degdigi her tastan ninni sesi gibi bir türkü duyuyordu sadece duyabilenler. 
Koyverdin gittin beni oy.. 
Yüzünden silinmesin biçagimin yarasi 

Gelevera Deresi

Ervah-ı ezelden levh-i kalemden,
Bu benim bahtımı kara yazmışlar 
Bilirim güldürmez devr-i alemden 
Bir günümü yüz bin zara yazmışlar 

Dünyayı sevenler veli degildir,
Canı terkedenler deli degildir 
Insanoglu gamdan hali degildir 
Her birini bir efkara yazmışlar 

Nedir bu sevdanın nihayetinde,
Yadlar gezer yarın vilayetinde 
Herkes diyarında muhabbetinde 
Bilmem bizi ne civara yazmışlar 

Olaydım dünyada ikbali yaver,
El etsem sevdigim acep kim ne der 
Bilemem tecelli mi yoksa ki kadar 
Beni bir vefasız yara yazmışlar.

Yazanlar Leyla'yı Mecnun kitabın 
Sümmani'yi bir kenara yazmışlar. 

Ervahı Ezelden

Beni Hor Görme Gardaşım

Akustik Yorum

Yarim derdini ver bana
Dermanım olayım senin
Bülbül gibi cemaline
Aşığın olayım senin

Yakma beni yandırma beni
Aşk elinden kandır beni
Sarhoşum ayıktır beni
Mestanın olayım senin

Can kuşunu bana uçur
Aşk elinden bade içir
Hırka ile şaldan geçir
Üryanın olayım senin

Seyfullah der benim hoca
Kendinden ayırma nice
Gahi gündüz gahi gece
Mihmanın olayım senin

Yarim Derdini Ver Bana

Dayanamam

Dido rumca versiyon akustik yorum
Keman:  Erdi Uygun

Dido

Susarak Özlüyorum (Ahmet Aslan) acoustic cover

Susarak Özlüyorum

Köprüaltı

Uzun Ince Bir Yoldayim (feat. Ersin Gül)

Ben Yoruldum Hayat

"Lykke Li - I Follow Rivers" Acoustic cover

I Follow Rivers

Bekle Dedi Gitti

I am an amateur guitar player who likes to sing as well. I mostly try to cover traditional songs with guitar.

Çağdaş

Popular tracks