کلام:سوگند، هیپهاپولوژیست
بیت:آتور، کاگان
کاور:ناشناس(بوسه‌‌‌ای در شیراز/۲۴آبان ۱۴۰۱)

متن آهنگ:

(سوگند) 
مرا ببوس مرا ببوس
برای اخرین بار
تورا خدانگهدار
که میروم بسوی سرنوشت
بهار ما گذشته گذشته‌ها گذشته
منم به جستجوی سر نوشت

(هیپهاپولوژیست) 
مرا ببوس من آخرین سکوتم
پرام باز بین اونا که عاشق سقوطن
دکتر خودم رفتنیه عاشق خروجه
من خودم رفتنی ام دیگه بهم نزن گلوله
مرا ببوس با اینکه زخمای عمیقم بازه
که حتی با آنتی بیوتیک هم میمونه تازه
هممون میریم پس دیگه کی خونه رو بسازه
من هنوز محکومم واسه این شعر بی اجازه
مرا ببوس که من آخرین شهر بی دفاعم
یه آسمون تاریک ابری بی ستاره ام
مرا ببوس برای بغض آخرین نگاهم
منم یه روزی میرم اما بازم موندگارم
مرا ببوس حتی بین برف و بارون
از سر مستی چک زدم توو روی خط قانون
میدونم کندن از این سرزمین نبوده آسون
یه هوای مه آلود جنگل و صدای بارون
هنوزم بدهکارم به کنارت چند تا بوسه
تاریک ترین لحظه ی هر شبی نزدیک روزه
حتی بره ها بترسن از صدای زوزه
من هنوز همون التماسم واسه چند تا بوسه
مرا ببوس پاره ی تنتم لعنتی
فقط یه بوسه بعد میتونی منو نشنوی
من همون سکوتم با کلی شعر خط خطی
یه روز به خاطر این زخما میشم بستری
مرا ببوس همین الان که دیره فردا
که بوسه عشقو زنده میکنه توو سوز سرما
من هنوز همونم گل رزی جلو تفنگا
دنبال یه رگ سالم توو تن واسه سرنگا
مرا ببوس هر چند که طعمش نفرته
بجنب یه روزی تموم میشه هر چی لذته
یه گیسوی بازی توو باد که پی قسمته
مرا ببوس مهم نیست کی ام چی قصمه
مرا ببوس این جنگو کش نده
تموم تنم زخم هدیه این کشوره
‌
(سوگند) 
میان طوفان هم‌پیمان با قایقران‌ها
گذشته از جان باید بگذشت از طوفان‌ها
به نیمه شب‌ها دارم با یارم پیمان‌ها 
که بر فروزم آتش‌ها در کوهستان‌ها 
شب سیه سفر کند ز تیره ره گذر کند
نگه کن ای گل من سرشک غم به دامن برای من میفکن

Akharin Bar-Sogand,Hiphopologist. آخرین بار/سوگند، هیپهاپولوژیست

زمین گرده
کلام: سوگند، هیپهاپولوژیست 
بیت: کاگان و [؟]
تدوین دو

بخش اول، سوگند

برخلاف میل من بود همیشه رفتارت
فاصله گرفته دیگه حرفِ تو از کارت
میدونی سم جدایی ولی بازم میگی:
"بهتره چند روزی باشم بی خبر از حالت"
با دلتنگی من آشنا میشم
ولی تو با دستام غریبه تر میشی
زمین گرده، بدون که دیر یا زود
تو هم درست یکی شبیهِ من میشی
با دلتنگی من آشنا میشم
ولی تو با دستام غریبه تر میشی
زمین گرده، بدون که دیر یا زود
تو هم درست یکی شبیهِ من میشی

بخش دوم، هیپهاپولوژیست

همیشه برام یه چی مهم تر از تو بود
شاید اشتباه میکردم
الان شبا با این بچ مچا میخندم
کاش بودی فقط تورو امتحان میکردم
بیدار میشی صبحو با کی
بیدار میشم صبحو با کی
نگو دادم تو رو بازی
نه حال نکردم کنم تورو راضی
فقط الان کیارو میکنی بغلی
آمارتو دادن با دوتا عملی
استوری دافا رو کردم ری استوری
کلی بهم فحش دادی گفتی که هولی
محدودت نکردم نکنی شیطونی
اصلا بهت نگفتم که نری مهمونی
فازم Give a * نبود روت هیچوقت
نخواستم هیچیو بدی بهم زوری
خستم انقدر کردم سر تو دعوا
روزا تو دعوا شبا تو هوات
Drunk as * میرفتیم لب دریا
زمین گرد معلوم از لب دریا
زمین گرده منم کینه ای
پس رازامو نگو با یکی دیگه ای
پیش اونی داری میگی هی راجبم
منم هر شب میریزم توی میوه ای
ببین خطات هم ندارم تو گوشیم
جاشو گرفته خط های کوکولیم
به دوستات نگو از غرورت
وفتی تو پیجم میکنی فضولی
تو با اون یارو من با این یارو
رو آینه خط هارو میکنیم جارو
نمیرسیم بهم تو این روتیشن
فک نکن مریضم تو هنوز دارویی

بخش سوم، سوگند

‌بعدِ تو دنیا برا من شده قد چاردیواری
بس که گوشه هاش ساختم خاطره های خیالی
تو گذاشتی منو تنها توو حجوم بد بیاری
ولی باز رو من حساب کن، وقتی داری کم میاری
با دلتنگی من آشنا میشم
ولی تو با دستام غریبه تر میشی
زمین گرده، بدون که دیر یا زود
تو هم درست یکی شبیهِ من میشی
با دلتنگی من آشنا میشم
ولی تو با دستام غریبه تر میشی
زمین گرده، بدون که دیر یا زود
تو هم درست یکی شبیهِ من میشی


Zamin Gerde-Sogand Hiphopologist| سوگند هیپهاپولوژیست، زمین گرده

کلام: فدائی، داریوش
بیت: حکمت 
‌تدوین۲
‌
‌
متن آهنگ:
به فروپاشی سِلَت بنگر دولت با یه لت
کل مال و اموالم رو بُنَک دار ببر
خوب آگاهم وصله مال ات
به جانت نکنید کاری
که کاروان را کافر هدایت خواهند
اعدامم تا برسم به معراجم
بالاخره بند بیاد این مغز وِراجّم
راستی اینو بدون بچه های خیابونات
اهل شعرامن
صفر بیس یکشم یه جورایی
بکشن ازم یک شب یه بو هایی
کلی مار توو آستین ، مار توو آستین خود
زهرآگینی قبل این که متوجه شی کبری کی بود
کِرِه عروسک کهنه های کنج کمد
شدی تو هم افتادی دور
یار از سفر برنگشته سوغاتی کو؟
آن مرد برای همیشه تو بهداری موند
می‌طلبه مولایی دود
بچه محلم عمرشو داد به شما
صلواتی خرمایی شد میطلبه مولایی دود
بسه مرام مرا رها بگذار و نگذار
نمیدهی نامه ای یا نارسانا نامه رسان
شک و چنان چکه کنان ازگواه
نرسیده تاس جفتی به ما از قمار
بزار چی بشماریم تعدادی هزاری دوهزاری
چرا تو چنین چون چهار پایی ، دو پایی نهایتم
توو دهاتتون  کدخدایی
خدایی تو کودتا شدی
کو تا کودتا کنی؟
کوله بار کنی آخر هم کوله بار کنی
من که مشبه شمایلم، تو شبکه دلقک بلکه
بادکم نشه تلکه دکونت از لنگ تنکم کرور کرورت
کمتر پستی هامو روی نوک کوهتون کمپن
اگه بودیم کمرنگ
ببخش به جیغی رنگت که
کردی جیرینگی خرجت با جیبی که تنگه
تیغی که لبش لمیده به لبش نگیره
اسلحت رو دقیقا بزار مرکز شقیقه
مهلت تده دقیقه و
به تماشای تولد پدیده تو تقویمت
سرگرم باش اصلا داش
من مال این سیاره نبودم از اول
الانم روحم کنار کالبد کپیده
منتظر سفینه
‌
فدائی:

تُف به عُرف و کفگیر منفعت
لعنت به هفت‌ تیرِ مصلحت
ترافیکه ولی تقصیر افسره‌ ست
آقام درگیرِ منقَله‌ ــَست
بعد می‌گی چرا تَک‌ پَرم؟
چرا یهو پَر زدم 
بدون همیشه جواب توو خود مسئله‌ ــَست
کک لای زرورق ، شمشای بد تَقَل
که می‌فروشه بیشتر از اسلحه‌ ــَش
مهم کندنه‌ ــَس حالا معدن یا پوست کرگدن
دزدی رفتی در نزن بگو ضریحم
یا آرزومه یه روزی شهید شم
توو دلت بزن نیشخندِ کَریه‌ تر أ بنی‌ صدر
موزی‌ گری طریقه‌ ــَت، کیسه‌ دوزی وظیفَت
ما هم میریم شبا شکار روزی
مثِ چوب لا چرخِ نظام پولی
پیِ ثواب و خوبی با فسادِ روحی
حاجی پیاده می‌شه أ مرسدس دَرو با کونش وا می‌کنه
چون دستش دو تا سطله
پُره اسکلت
پُره هِق‌ هِق ملتی که باس واس دو هزار سکته کنه از استرس
بلندی شمشیره که توو سینه ذوب می‌شه
فاجعه نی، جزئییه
واسه دیه خودشو تو چاه هُل میده
جوونی که توو جهان سوم ماه میاد رو خورشیدش
آب أ سر ما گذشته یه عمریه
ماهی کوچولوی سیام لای ماهی سفیدا
می‌خوام آیینه چی‌کار
همه پا پیچِ ریال، می‌کنن فامیلو سیاه
تو ثانیه شیکار ، من از آتیه بی زار
مثِ دَم اعدامی از آخرین سیگار

داریوش:

بهش گفتم فحش به دولت نیست راه خوبی از خودکشی
در کمال صلح میخ در جوار تخته بود
تو چرا این وسط چکش شدی
از آخرین پرواز به آسمون قفس یاد گرفته بود
از بلبلی که بزنه چه‌چه رهایی
هرچی بیشتر در قفل کنی
به پایان می‌رسن افسانه ها
مگه گنده تر از ابوالهولی؟
سرباز رو دیدم بغل کلان بهم داد سلام نظامی
نداره جای تعجب عادتمه حماسه سازی
بیار با خودت حتما چتر چون می‌دونم تو هم هوام رو داری
خوش به حال شب که با ستاره خوابید
من تو فکر مقتولام
رو مترونوم ضرب جانی
گفت ما گونه ای از موجوداتیم
که عادت داریم به نشئه خواری و
بین رنگ ها شدیم با مشکلات حادی مواجه
تو شناختن رنگ یاری
بگو بهشون که وجهه واقعی جوان تو رسانه خنده دار نی
ما اصیل بودیم آق داریوش هفتاد و چهاری
خودت بهمون دنده رو دادی
جوونی که تخت گاز می‌ره
بهم بگه نظرش با نشت گاز چیه
می‌گم حتی اگه هدف مرگه پ
زندگی راه رسیدن
رو علف ها می‌دادیم خنده سر موقع چریدن
دیگه زده قید قر دادن قلمم توبه جمیله‌ست
من با منطقم وایستادم نوک قله غریضت
خرم و خرم و خر به خادمیش مفتخر
خر خط بزنه خطاط خط داره از خطیبش
خلط می‌اره آدمیزاد از تو این هوا دمیدن
یه گوشه ای از سرزمین آسمون خراش ها یه کلبه درویشی
از دل هایی که توشن ابریشمی
اما کفش فرشی نی پ
پر شده تو کله این شهر شیپیشک
پیروزی میگه فدایی عدل
قوی ترین مرد ایران سامورایی قرایی قتل
وقتی دوتا نقطه ت
آخر ملتفت رو می‌ذاری دقیقا
همون لحظه ای که می‌خورن قوانین خط
آگاهی ها پر می‌شه از بچه هایی نسل غفلت
وقتی ته موتور خونه ست جایگاه سردم
دارای نهضت فرهنگ و هنر کشور
من همون داستان هایی ام
که تو ذهن نویسنده ها بود
ولی هیچوقت تو کتاب ها ننوشتن
معلم زحمت کش گچ به دست درس عبرت
روی تخته مغز ملت
هی تو هم تنه به تنه نشو با درخت پیر جنگل
ساقه گل گلدون بحث من ریشست
مقربی به دربار ولیکن از سمت ملیجک
روی این دریای مواج ناخدای کشتی ام
یا همسفر طویله ام
می‌شم صاعقه
امید بارون تو دشت فهمیدن
چقدر زیباست تو آینه دق تصویر خندیدن

فدائی:




Piroozi-Fadaei,Dariu$h Tabahkar| پیروزی-فدائئ، داریوش

کلام: ایسین، احساس عبدی پور
بیت:ماهانم 
تدوین۲

متن:
خونواده میگه : برو میشی مَرد
نمی‌دونه بی تو گاییده میشم
ساعتی که رو برجک میدم پست و
ولی باز فکر گوهه توئه پیشم
میدونی ندارم من اصلاً اعصاب
فقط فحشامه که حواله میشن
سه ماه آموزشی که نیستی پیشم
چی بشه بهم بدن یه استعلاجی
که تورو ببینم دوباره پیشم
با کسی حرف نزدم من از دیشب
اگه عشقت به من توان 2شه
عوضی من به تو توان 30شم
چی میشه تموم بشه این خدمت و
بقیش و به تو کنم خدمت و
بریم رو تنمون بزنیم تتو
وقتی پیشمی نمی‌کنم تب و
فقط تو بهم میدی حالِ ناب
ندارم خبر؛ چون گوشیم و ازم می‌گیره پادگان
نزنی تبر خودم و توو آینه می‌کنم یقش
چون دارم به تو فکر می‌کنم همش
تا جایی که جا داره منو نبخش
مشتام رو دیواره پادگان و
بغضِ توو گلومه می‌کنه خفم
نمی‌خوام زندگی بکنم بی تو
از سرم بندازمش بیرون چی تو؟
پرمتِ زین میارن اینجا غلافی
می‌خورم لین و ببره خوابم
حتی توو پادگان نشدش آدم
دوباره 13 رو گوش بدیم باهم
خیلیا دوست دارن بشن شبیه ما
ولی من و تو یه چی دیگه باهم
چون اینجا تنهایی می‌گیره دلش
هفتِ صبحه توو پادگان و رژه
تموم شه واسه تو می‌سازه بهشت
بهش فکر نکن الان فقط ولش
کصخلم بپاچه تیرِ توو سرمه
دیوونه نمی‌بینی دیگه مثل من
خندهات می‌کشه مثه نگاته
فاصله‌ات زیاده مثه ستاره
فرشته سمتِ چپم در گوشم
«میگه : «ایسین نکن کارِ اضافه
فاصله‌ام باتو فقط یه چراغه
دوست ندارم اصلاً برم پادگان
ولی هر یه روزش(غیبت)سه روز اضافه

قسمت دوم
[]
‌قسمت سوم

پوتک:
ساعت چهار و نیمه صبحه
یه زندون پر از دل های مرده
صبح به خط بشین پاشو
سربازی که گُم گرده خب راهشو
ذکر روی لب شهید ، علی
چون میگذرد ، نیست غمی
صدای او همچون نعره ی شیری است
که غُرِش مرگ او از درد پیری است
ساعت نه ، خاموش خواب
می پذیرم اشک رو با آغوش باز
به دور از خونه ، غربت فراگیر
قطره های اشک هام
گریه ام برا کیست
برای مادری که دورم از او
مادری که تَن خستش رو شونم نبود
بعد گذشت یک ماه فهمیدم قدرش هم بود
انبوهی از موج سرد سنگ و سخت و سَکو
رفتم خدمت به سبب شرط شب خواستگاریم
رو تخت بالا دیدم من پُر یادگاری
تف به ذات اون که خدمت به پا کرد
تمام مادران دنیا رو چشم به راه کرد
دلم تنگه ، خدمت کیلویی چند
مرحمی میخوام ، میدونی که الان بی روحیم
میگم خداوند با این همه ستارش بهم بدی نکرد
رو شونه تو که سه تا ستاره است
ارشد عقده ای میگیره از سیگار سه کام حبس
ولی سرباز با تنها رفیقش بگا رفت
نگران نباش سخته بعدش خاطره است
این خاطره رو نمیخوام
چون خط بعدش فاتحه است
سرباز یعنی خداحافظ
رفتم یعنی شیشم گرو هشتم
یعنی قفس رفته نفسم
یعنی زندونی و حبسم
یعنی تن خسته و چشم بسته
غروب جمعه و پر عقده
دری که قفله و خود نقطه
نونوا جوش شیرین میزنه
حاجی به یاد فرهاد
تو گیلاس میریزه شب رو به یاد سرباز
یه سرباز که رفته تو حصار سرما
پدرش میگه برو پسر مَردت میکنه
رفیقش میگه نرو از عشقت سردت میکنه
ارزش قائل میشه به ریش سفید و قدمت
حرف پدر رو گوش میده و میره به خدمت
پادگانی بی تلفن ، یه شهر دور
روز اول و سختی و بعد یه شب کور
بعد گذشت یک ماه دم اذان صبح
هوا سرد نوک بینی ها یه فضای سرخ
بعد نمازه دو رکعتی ، سرتیپ اعلام میکنه
امشب مرخصیه شهری برا دو ساعت
همه خوشحال تو کونا عروسی
انگار زندگی گرفتن در میان از این عبوسی
مرخصی میاد بیرون میره پای تلفن
شماره رو میگیره چشم خیس ، با یه دل پر
بوق اول میخوره دلتنگ و خمار و هی سراب
بوق دوم میره بی تاب و بدون یک جواب
بوق سوم تا پنج خورده نگران و سرخورده
میگه عادت نداره بعد سه بوق بر میداره
آخه اون بینی صداش تو این سلول کم میاره
نهمین بوق گوشی رو بعد یکی برمیداره
اون یه مرده میگه لطفا بگو اشتباهست
نه اینجا جنگله و اینم قانون اجتماعست
کنار باجه یه تیر برق اتصال بارون
سرباز میشینه بعد انتقامی آروم
سربالا به رحمان سیر بد
تا آخر دنیا میشه نگهبان تیر برق :)

Sarbaz-Putak,Eycin,Abdipour/سرباز- پوتک، ایسین، احسان عبدی پور

کلام: هلیوم، سجاد شاهی، ویناک، هیپهاپولوژیست
تدوین۲

Sajad Shahi,Vinak,Hiphopologist- Tariki/سجاد شاهی، ویناک، هیپهاپولوژیست- تاریکی

اون مثل داداشم بود
هیچکس، مهیار
بیت: مهدیار آقاجانی ، یاسین ترکی
تدوین دو

متن آهنگ
مهیار:
اون مثل داداشمه هنوز با این که شکر آبه وسط
خبر از دل تو ندارم مثل چی دل تنگه واست
عروسی دشمنامونه و شاد دل بدخواه جفتمون
وصل هنوز برادریم بهت گوش نده چی میگن پشتمون
تنها اومدیم تنها هم میریم ولی هنوز داداشمی دلی
هنوز سرت میچسبونم آمپر بدون شیله پیله گیریم

هیچکس:
اون مثل داداشم بود
یعنی اگه نگرانی داشت یا کمبود
ناهمواری داشت راهش یا کج بود
گذر ماه ها سخت بود و ناراحت بود
یکی کنارش تا آخر بود
حتی اگه باز باهاش قهر بود
دغدغش، دغدغم بود
خندش، قهقهم بود
بد باهاش حرف میزدم مصلحت بود
مشکلا برطرف بود، در حد توانم
بهش یاد دادم در حد سوادم
که اگه خیلی ها برنده نباشن
ولی پیروزن، خسته نباشن
خودش میدونه با کی ام
آسمونش اگه ستاره نداشت با چراغ قوه بالا سرش بودم
اگه لخت میشد من بال و پرش بودم
که پرواز از یادش نره، حس بکنه
آسمونا مال مان، حتی اگه باشه سلول درش سفت

مهیار:
خودش میدونه با کیم هنوز تاج سره تخم چشه
خودش میدونه با کیم حرف دله باید گفته شه
خودش میدونه با کیم تا ابد غمش غم منه
خودش میدونه با کیم ظاهر میشم فقط زنگ بزنه
ما چفت هم بودیم مثل پر و بال سوزن و خال فنجون و فال
اون مثل داداشمه هنوزم چشو چال
به من حال میداد اگه نمیداد به تو حال
نسخم فمیلی جمع شه باز بریم یه شمال
دست پسرتو بگیرم بگه عمو بهم
واسه من بازداشتگاه هم با تو میشد عشق و حال
نمیشد خرید داداشیمونو با چک و چال

هیچکس:
اون مثل داداشم بود
چه جوری بدم توضیح بهت؟
هیچ وقت فکر نمیکردم اینطوری شه
نه، نکن توجیهش، مگه جز اینه
که همه خوبیا رو واسش آرزو میکردم
که روحیه اش شه بازم شاد؟ ها؟
مرامو اونی که از قصد باخت همش
تا رفیقشو برنده ببینه یادم داد، آه
ببین
به مولا اگه خطری، تهدید میکردش اولین
کاری که باس میکرد این بود، یه زنگ به من سریع بزنه
چند دقیقه بعد تو راه بودیم، ما وعده الکی نمیدیم
خلافی دست بغلی و مابقی داستانو هم که همه بلدین
من هنوز همونم، همون
عوض اونایی شدن که نموندن پهلوم
این که همیشه حاضر نبودم، قبول
ولی باور کن در اون حد نبود
من که دیگه انتظاری ندارم ازش جز یکی
که پیشرفت بکنه و ما هم پز بدیم
عجول بود، وقتی گفتم بکنه صبر
شاید فکر کرده حاجیت اونو بکنه دک
ولی تقصیر اون نیست، چون کل شهر
در هم میمالن، حق میدم بکنه شک

مهیار:
چیزی که داشتیم گرونه دادا
تهرون تو رگی داشتش یه نمونه با ما
نذار بکشه به فردا حتی
دلمون تنگ به در چشمون سالار
جدا شدیم دلم نمیخواد ولی
از پس همه چی تنهایی بر آیی
خودم میکشم حبستو تکی
ندا بدی میجنگم تنهایی برات
اون مثل داداشمه تا تهش حتی اگه نبینمش دیگه
ناموسش ناموس خودمه بدخواه داشته باشه هزینش یه تیغه
خودش میدونه با کیم هنوز تاج سره تخم چشه
خودش میدونه با کیم حرف دله باید گفته شه
خودش میدونه با کیم تا ابد غمش غم منه
خودش میدونه با کیم ظاهر میشم فقط زنگ بزنه

Oon Mesle Dadasham Bood- Mahyar, Hichkas | اون مثل داداشم بود- مهیار، هیچکس

این یه ریمیکسه البته خارجی‌ها بهش میگن ریمیکسا 
عه.. بذار ببینم من چی بگم؟ خب من میگم تدوین دو 

Tadvine2/تدوین دو

Popular tracks