▨ نام شعر: مردان
▨ شاعر: فریدون توللی
▨ با صدای: فریدون توللی
▨ موسیقی: کیهان کلهر
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــ
سخن اینجاست که مردان را
همه کشتند به نامردی
من و این نغمه‌ی دردآلود
تو و آن خنده‌ی بی‌دردی

شبی از پنجره دزدآسا
سر آن سفره فروجَستند
بَرِ فرزند و زن از شادی
به جفا دستِ پدر بستند

به یکی حمله بکاویدند
سر و سامان خرابش را
بگشودند لحافش را
بدریدند کتابش را

به امیدی که مگر گوید
به خیانت سخن از یاران
پس هر قهقهه بشکستند
سر و دستش چو گنهکاران

چه بگویم که در این گیتی
دلش از دغدغه خونین بود
همه کین بود به ناپاکان
گنهی داشت اگر، این بود

شده بر حالت او گریان
به خموشی دل همسایه
بُنِ پرونده یکی بهتان
که دروغ آمده از پایه

نفسی رفت و در آن دهلیز
همه اندر پی او تازان
ز قفا بر کمرش هر دم
لگد از چکمه‌ی سربازان

بن آن کوچه فضایی بود
پس آن باغی و دیواری
چو نهادند به دیوارش
طلبش؛ آبی و سیگاری

به دهان بود هنوز آرام
بن آن سوخته سیگارش
که در آن سوز سحرگاهان
بسپردند به رگبارش

چون سر از چاک افق بر زد
رخِ خورشیدِ زمستانی
به یتیمی دو سه، مادر گفت
که پدر رفته به مهمانی
▨
فریدون توللی
بیست و پنجم بهمن ماه ۱۳۵۰

فریدون توللی | مردان

▨ نام شعر: کارون (بلم)
▨ شاعر: فریدون توللی
▨ با صدای: ایرج گرگین
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــ
بلم آرام چون قویی سبك‌بال
به نرمی بر سرِ كارون همی رفت

به نخلستانِ ساحل قرصِ خورشید
ز دامان افق بیرون همی رفت 

شفق بازی‌كنان در جنبشِ آب
شكوه دیگر و راز دگر داشت

به دشتی پر شقایق باد سرمست
تو پنداری كه پاورچین گذر داشت 

جوان پارو زنان بر سینهٔ موج
بلم می‌راند و جانش در بلم بود

صدا سرداده غمگین در رهِ باد
گرفتار دل و بیمار غم بود: 

-«دو زُلفونِت بُوِد تارِ رُبابُم
چه می خواهی از این حالِ خرابُم
تو كه با مو سرِ یاری نداری
چرا هر نیمه شو آیی به خوابُم»
 
درون قایق از باد شبانگاه
دو زلفی نرم‌نرمک تاب می‌خورد

زنی خم گشته از قایق بر امواج
سر انگشتش به چینِ آب می‌خورد 

صدا چون بوی گل در جنبش آب
به آرامی به هر سو پخش می‌گشت

جوان می‌خواند سرشار از غمی گرم
پِیِ دستی نوازش‌بخش می‌گشت: 

-«تو كه نوشُم نِئی نیشُم چرایی
تو كه یارُم نِئی پیشُم چرایی
تو كه مرهم نِئی زخمِ دلُم را
نمک‌پاشِ دل ریشُم چرایی» 

خموشی بود و زن در پرتو شام
رخی چون رنگِ شب نیلوفری داشت
ز آزار جوان دلشاد و خرسند
سَری با او، دلی با دیگری داشت  

ز دیگر سویِ كارون زورقی خُرد
سبک بر موج لغزان پیش می‌راند
چراغی كورسو می‌زد به نی‌زار
صدایی سوزناک از دور می‌خواند

نسیمی این پیام آورد و بگذشت:
«چه خوش بی، مهربونی از دو سر بی»
جوان نالید زیرِ لب به افسوس:
«كه یك سر مهربونی، دردسر بی»
▨ 
فریدون توللی - ۱۳۲۷
از دفتر شعر نافه

فریدون توللی | کارون | صدای ایرج گرگین

در بخش پلی‌لیست‌ها می‌توانید شعرها را به تفکیک شاعر ببینید.
ــــــــــــ
پالایش و تنظیم شعرهای قدیمی، زمان‌بر و‌ طاقت‌فرساست. اگر از شعرها در پروژه‌ای استفاده می‌کنید، پیشاپیش از اینکه منبع آن را ذکر می‌کنید سپاسگزارم.
ــــــــــــــــ
پروژه‌ی «با صدای شاعر» در پلتفرم‌‌های زیر هم فعال است؛
▨ تلگرام
▨ اسپاتیفای
▨ اپل پادکست
▨ کست باکس
▨ شنوتو

New tracks tagged #tavalali