அன்பு சிவம் இரண்டுஎன்பர் அறிவிலார்
அன்பே சிவமானது ஆரும் அறிகிலார்
அன்பே சிவமாவது ஆரும் அறிந்தபின்
அன்பே சிவமாய் அமர்ந்திருந்தாரே.

அன்பே சிவம் - Anbe sivam

படமாடக் கோயில் பகவற்குஒன்று ஈயில்
நடமாடக் கோயில் நம்பர்க்கு ஆங்கு ஆகா
நடமாடக் கோயில் நம்பர்க்குஒன்று ஈயில்
படமாடக் கோயில் பகவதற்குஅது ஆமே.

படமாடக் கோயில் - Padamada koil

ஊரெல்லாம் கூடி ஒலிக்க அழுதிட்டுப்
பேரினை நீக்கிப் பிணம்என்று பேரிட்டுச்
சூரையங் காட்டிடைக் கொண்டுபோய்ச் சுட்டிட்டு
நீரினில் மூழ்கி நினைப்பொழிந் தார்களே.

ஊரெல்லாம் கூடி - Oorellam koodi

உண்மை யறிந்தவர் உன்னைக் கணிப்பாரோ?
மாயையே-மனத்
திண்மையுள்ளாரை நீ செய்வது
மொன்றுண்டோ !-மாயையே! 

எத்தனை கோடி படைகொண்டு வந்தாலும்
மாயையே-நீ
சித்தத் தெளிவெனுந் தீயின்முன்
நிற்பாயோ?-மாயையே! 

என்னைக் கெடுப்பதற் கெண்ணமுற்றாய்
கெட்ட மாயையே!-நான்
உன்னைக் கெடுப்ப துறுதியென்
றேயுணர்-மாயையே! 

சாகத் துணியிற் சமுத்திர மெம்மட்டு
மாயையே!-இந்தத்
தேகம் பொய் யென்றுணார் தீரரை யென்
செய்வாய்!-மாயையே! 

இருமை யழிந்தபின் எங்கிருப்பாய்,அற்ப
மாயையே!-தெளிந்
தொருமை கண்டார் முன்னம் ஓடாது
நிற்பையோ?-மாயையே! 5

நீதரும் இன்பத்தை நேரென்று கொள்வனோ
மாயையே-சிங்கம்
நாய்தரக் கொள்ளுமோ நல்லர
சாட்சியை-மாயையே! 

என்னிச்சை கொண்டுனை யெற்றி விட
வல்லேன் மாயையே!-இனி
உன்னிச்சை கொண்டெனக் கொன்றும்
வராது காண்-மாயையே! 

யார்க்கும் குடியல்லேன் யானென்ப
தோர்ந்தனன் மாயையே!-உன்றன்
போர்க்கஞ்சு வேனோ பொடியாக்குவேன்
உன்னை-மாயையே! 

மாயையைப் பழித்தல்

ஒளவைக் கிழவிநம் கிழவி,
     அமுதின் இனிய சொற்கிழவி,
செவ்வை நெறிகள் பற்பலவும்
     தெரியக் காட்டும் பழங்கிழவி.

நெல்லிக் கனியைத் தின்றுலகில்
     நீடு வாழும் தமழ்க் கிழவி,
வெல்லற் கரிய மாந்தரெல்லாம்
     வியந்து போற்றும் ஒருகிழவி.

கூழுக் காகக் கவிபாடும்
     கூனக் கிழவி; அவளுரையை
வாழும் வாழ்வில் ஒருநாளும்
     மறவோம் மறவோம் மறவோமே!

ஒளவை - கவிமணி

முத்தம் தா

கொலை வாளினை எடடா

நாறுமீனைப் பலதரம் நல்ல தண்ணீரால் 
நாளுங்கழு வினுமதன் நாற்றம் போமோ 
கூறுமுடல் பலநதி யாடிக் கொண்டதால் 
கொண்ட மலம் நீங்காதென் றாடாய் பாம்பே.

நாறுமீனைப் பலதரம் - பாம்பாட்டிச் சித்தர் பாடல்

நாடா கொன்றோ; காடா கொன்றோ;
அவலா கொன்றோ; மிசையா கொன்றோ;
எவ் வழி நல்லவர் ஆடவர்,
அவ் வழி நல்லை; வாழிய நிலனே!
திணையும் துறையும் அவை.
ஒளவையார் பாடியது.

புறநானூறும் தம்மபதமும் - பாடல் 187

மூவுலகும் ஈரடியான் முறைநிரம்பா வகைமுடியத்
தாவியசே வடிசேப்பத் தம்பியொடுங் கான்போந்து
சோவரணும் போர்மடியத் தொல்லிலங்கை கட்டழித்த
சேவகன்சீர் கேளாத செவியென்ன செவியே
திருமால்சீர் கேளாத செவியென்ன செவியே ;
பெரியவனை மாயவனைப் பேருலக மெல்லாம்
விரிகமல வுந்தியுடை விண்ணவனைக் கண்ணும்
திருவடியுங் கையும் திருவாயும் செய்ய
கரியவனைக் காணாத கண்ணென்ன கண்ணே
கண்ணிமைத்துக் காண்பார்தம் கண்ணென்ன கண்ணே ;
மடந்தாழு நெஞ்சத்துக் கஞ்சனார் வஞ்சம்
கடந்தானை நூற்றுவர்பால் நாற்றிசையும் போற்றப்
படர்ந்தா ரணமுழங்கப் பஞ்சவர்க்கு தூது
நடந்தானை ஏத்தாத நாவென்ன நாவே
நாராய ணாவென்னா நாவென்ன நாவே

திருமால்சீர் கேளாத செவி என்ன செவியே

 அட்டாலும் பால்சுவையிற் குன்றா தளவளாய்
  நட்டாலும் நண்பல்லார் நண்பல்லர்
  கெட்டாலும் மேன்மக்கள் மேன்மக்க ளேசங்கு
  சுட்டாலும் வெண்மை தரும்.

கெட்டாலும் மேன்மக்கள் மேன்மக்களே

நெல்லுக்கிறைத்த நீர்

குலத்தளவேயாகும் குணம்

நல்லாரைக் காண்பதும் நன்றே

நெருநல் உளனொருவன்

நிலையாமை - திருக்குறள்

ஒருபொழுதும் வாழ்வது

உறங்கு வதுபோலுஞ் சாக்காடு உறங்கி
விழிப்பது போலும் பிறப்பு.

உறங்குவது போலும் சாக்காடு

இடர்தரும் உலகத்து இன்னல்கள் நீங்கிட இதம் தரும் இனிய தமிழ்ச்சோலையில் இளைப்பாறித் தமிழமுது பருகுக !!

இயன்றதைச் செய்வோம்! இன்றே செய்வோம்! 

கடை விரித்தேன். கொள்வாருண்டோ ?

தமிழமுதம் (Tamizhamudham)

Popular tracks