sonati

تک آهنگی قدیمی بر اساس شعری از مولوی::
دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۹

آمد بهار جان‌ها ای شاخ تر به رقص آ 		/ چون یوسف اندرآمد مصر و شکر به رقص آ
ای شاه عشق پرور مانند شیر مادر 		/ ای شیرجوش دررو جان پدر به رقص آ
چوگان زلف دیدی چون گوی دررسیدی 		/ از پا و سر بریدی بی‌پا و سر به رقص آ
تیغی به دست خونی آمد مرا که چونی 		/ گفتم بیا که خیر است گفتا نه شر به رقص آ
از عشق تاجداران در چرخ او چو باران 		/ آن جا قبا چه باشد ای خوش کمر به رقص آ
ای مست هست گشته بر تو فنا نبشته 		/ رقعه فنا رسیده بهر سفر به رقص آ
در دست جام باده آمد بتم پیاده 		/ گر نیستی تو ماده زان شاه نر به رقص آ
پایان جنگ آمد آواز چنگ آمد 		/ یوسف ز چاه آمد ای بی‌هنر به رقص آ
تا چند وعده باشد وین سر به سجده باشد 		/ هجرم ببرده باشد دنگ و اثر به رقص آ
کی باشد آن زمانی گوید مرا فلانی 		/ کای بی‌خبر فنا شو ای باخبر به رقص آ
طاووس ما درآید وان رنگ‌ها برآید 		/ با مرغ جان سراید بی‌بال و پر به رقص آ
کور و کران عالم دید از مسیح مرهم 		/ گفته مسیح مریم کای کور و کر به رقص آ
مخدوم شمس دین است تبریز رشک چین است 		/ اندر بهار حسنش شاخ و شجر به رقص آ

به رقص آ ... / علی‌رضا افتخاری

Shab haie royaee : Mokhtabad       مختاباد: شبهای رویایی

آشفته حالی

تمناي وصال - مختاباد

گوش کنید به ترانه ی برگ خزان ( بیداد زمان ) با شعری از شادروان استاد بیژن ترقی ، آهنگی از شادروان استاد پرویز یاحقی در گوشۀ بوسلیک و صدای زنده یاد مرضیه 

 به رهی دیدم برگ خزان / پژمرده ز بیداد زمان
کز شاخه جدا بود
چو ز گلشن رو کرده نهان / در رهگذرش باد خزان
چون پیک بلا بود
ای برگ ستمدیده ی پاییزی / آخر تو زگلشن ز چه بگریزی
روزی تو هم آغوش گلی بودی / دلداده و مدهوش گلی بودی
ای عاشق شیدا ، دلداده ی رسوا / گویَمَت چرا فِسرده ام
در گل نه صفایی / نه بوی وفایی
جز ستم ز وی نبرده ام
خار غمش در دل بنشاندم / در ره ِ او من ، جان بفشاندم
تا شد نوگل ِ گلشن و زیب ِ چمن
رفت آن گل ِ من از دست / به خار و خسی پیوست
من ماندم و صد خار ِ ستم / وین پیکر ِ بی جان
ای تازه گل ِ گلشن / پژمرده شوی چون من
هر برگ تو افتد به رَهی / پژمرده و لرزان
سپس برگ خزان زده به سخن می آید که :
ای عاشق شیدا / دلداده ی رسوا / گویَمت چرا فسرده ام
در گل نه صفایی / نه بوی وفایی / جز ستم ز وی نبرده ام
رفت آن گل ِ من از دست / به خار و خسی پیوست

مرضیه... بیداد زمان

دیدی که رسوا شد دلم - علیرضا افتخاری

نسیم خاک کوی تو ، بوی بهار می دهد

شکوفـه زار روی تـو ، بوی بهار می دهد

بوی بهار می دهد

چو دسته های سنبله ، کنار هم فتاده ای

به روی شانه ، موی تو ، بوی بهار می دهد

بوی بهار می دهد

چو برگ یاس نو رسی ، که دیده چشم من بسی

سپـیـدی گلــوی تــو ، بوی بهار می دهد

تو ای کبوتر حرم ، ترانه های صبح دم

بخوان که های و هوی تو ، بوی بهار می دهد

برای من که جز خزان ، ندیده ام در این جهان

بهشت آرزوی تو ، بوی بهار می دهد

بوی بهار می دهد

برای من که جز خزان ، ندیده ام در این جهان

بهشت آرزوی تو ، بوی بهار می دهد

بوی بهار می دهد


چو برگ یاس نو رسی ، که دیده چشم من بسی

سپـیـدی گلــوی تــو ، بوی بهار می دهد

تو ای کبوتر حرم ، ترانه های صبح دم

بخوان که های و هوی تو ، بوی بهار می دهد

برای من که جز خزان ، ندیده ام در این جهان

بهشت آرزوی تو ، بوی بهار می دهد

بوی بهار می دهد

برای من که جز خزان ، ندیده ام در این جهان

بهشت آرزوی تو ، بوی بهار می دهد

بوی بهار می دهد

... نادر گلچین ...

بوی بهار - نادر گلچین

مختاباد زمزمه Mokhtabad - Zemzemeh

عشق دیرین، جدیدترین اثر سالار عقیلی است که  به بازار عرضه شده است، که شامل تصانیف
 
قدیمی از ساخته های عارف و شیدا همچون، از خون جوانان وطن و زلف سرکج و ... با تنظیم آقای
 
مهرداد دلنوازی می باشد. 

سالار عقیلی...عشق دیرین

بهشت یاد | نیلوفرانه | علیرضا افتخاری

AniMes Music
** M u S i C" i S '' L i F e **


پریسا تنها تو بمان

کلام: سنایی | آهنگساز: فرهاد رحیمیان | آلبوم: گریه بی بهانه

www.facebook.com/delnavazan.playlist 
‎ 
ملکا ذکر تو گویم که تو پاکی و خدایی
نروم جز به همان ره که توام راه نمایی
همه درگاه تو جویم همه از فضل تو پویم
همه توحید تو گویم که به توحید سزایی
تو حکیمی تو عظیمی تو کریمی تو رحیمی
تو نمایندهٔ فضلی تو سزاوار ثنایی
بری از رنج و گدازی بری از درد و نیازی
بری از بیم و امیدی بری از چون و چرایی
نتوان وصف تو گفتن که تو در فهم نگنجی
نتوان شبه تو جستن که تو در وهم نیایی
همه عزی و جلالی همه علمی و یقینی
همه نوری و سروری همه جودی و سخایی

ملکا | حسام الدین سراج

تصنیف بسیار زیبا و خاطره انگیز شبانگاهان از عبدالحسین مختاباد

مختاباد----شبانگاهان

مهرداد اوستا در جوانی عاشق دختری شده و قرار ازدواج می‌گذارند. 
دختر جوان به دلیل رفت‌و‌آمد‌هایی که به دربار شاه داشته، پس از مدتی مورد توجه شاه قرار گرفته و شاه به او پیشنهاد ازدواج می‌دهد.
دوستان نزدیک اوستا که از این جریان باخبر می‌شوند، به هر نحوی که اوستا متوجه خیانت نامزدش نشود سعی می‌کنند عقیده او را در ادامه ارتباط با نامزدش تغییر دهند. ولی اوستا به هیچ وجه حاضر به بر هم زدن نامزدی و قول خود نمی‌شود .
تا اینکه یک روز مهرداد اوستا به همراه دوستانش ، نامزد خود را در لباسی که هدیه‌ای از اوستا بوده، در حال سوار شدن بر خودروی مخصوص دربار می‌بیند...
مهرداد اوستا ماه‌ها دچار افسردگی شده و تبدیل به انسانی ساکت و کم‌حرف می‌شود.
سال‌ها بعد از پیروزی انقلاب، وقتی شاه از دنیا می‌رود، زن‌های شاه از ترس فرح، هر کدام به کشوری می‌روند و نامزد اوستا به فرانسه. در همان روزها ، نامزد اوستا به یاد عشق دیرین خود افتاده و دچار عذاب وجدان می‌شود و در نامه‌ای از مهرداد اوستا می‌خواهد که او را ببخشد. اوستا نیز در پاسخ نامه او تنها این شعر را می‌سراید.

 وفا نکردی و کردم، خطا نديدي و ديدم/
رمیدی و نرمیدم، بریدی و نبریدم/

اگر ز جمله ملامت،‌ شنيدم از تو شنيدم/
وگر ز کرده ندامت، کشیدم از تو کشیدم/

شکوه دارم شکوه دارم با دل بی غمگسارم/
مُردم ای مهتاب بسوزی همچو شمعی در مزارم/

بعد از این یا گردبادم، یا در این صحرا و بادم/
تا رسم در رهگذارت، یا رسی در رهگذارم/

...
تا رسم در رهگذارت، یا رسی در رهگذارم/
تا رسم در رهگذارت، یا رسی در رهگذارم/

***
گذشتی و نگذشتم،شکستی و نشکستم/
بریدی و نبریدم، گسستی و نگسستم/

اگر که خانه به دوشم، اگر که باده پرستم/
کجا که با تو نبودم، کجا که بی تو نشستم؟

شکوه دارم شکوه دارم با دل بی غمگسارم/
مُردم ای مهتاب بسوزی همچو شمعی در مزارم/

بعد از این یا گردبادم، یا در این صحرا و بادم/
تا رسم در رهگذارت، یا رسی در رهگذارم/

تا رسم در رهگذارت، یا رسی در رهگذارم/
تا رسم در رهگذارت، یا رسی در رهگذارم/


 


شکوه - عبدالحسین مختاباد - مهرداد اوستا shekveh Mokhtabad

شهر خالی جاده خالی کوچه خالی خانه خالی
جام خالی سفره خالی ساغر و پیمانه خالی

 کوچ کردن دسته دسته آشنایانم ولی باز 
باغ خالی باغچه خالی شاخه خالی لانه خالی

  شهر ماتم جاده ماتم کوچه ماتم خانه ماتم 
گریه ها شد جای شادی ، شادی هر خانه ماتم

 جمعه ماتم شنبه ماتم هفت روز هفته ماتم 
کوک کردند مطربان هم سیم ماتم کوک ماتم

  وای از دنیا که یار از یار می ترسد 
غنچه های تشنه از گلزار می ترسد 

عاشق از آوازه دلدار می ترسد 
پنجه ی خنیاگران از تار می ترسد 

شه سوار از جاده هموار می ترسد 
این طبیب از دیدن بیمار می ترسد

  ساز ها بشکست و درد شاعران از حد گذشت 
سالهای انتظار بر من و تو بد گذشت

 
آشنا نا آشنا شد
تا بلی گفتم بلا شد

 گریه کردم ناله کردم حلقه بر هر در زدم 
سنگ سنگ کلبه ی ویرانه را بر سر زدم

 آب از آبی نجنبید
خفته در خوابی نجنبید

 کوچ کردند دسته دسته آشنایان ، عندلیبان 
باغ خالی باغچه خالی شاخه خالی  لانه خالی

 وای از قومی که با دشمن  همی سازد 
آبرو در خدمت ظالم چه می بازد 

مطربان هم کوک کردند سازهاشان را به ظلم 
دست ظالم را ببین بر ما چه می تازد 

اعدام کودکان در شهر و هر برزن 
او به شلاق و به دارش وه چه می نازد

  چشمه ها خشکید و دریا تشنگی  را دم گرفت 
آسمان افسانه ی ما را به دست کم گرفت

 جام ها جوشی ندارد ، عشق آغوشی ندارد
بر من و بر ناله هایم ، هیچکس گوشی ندارد

 بازا تاکاروان رفته باز آید
بازا تا دلبران ناز ناز آید 

بازا تا مطرب وآهنگ وساز آید
پاگل افشانان نگار دلنواز آید

 بازا تا بر در حافظ سر اندازیم

شکوه - عبدالحسین مختاباد - مهرداد اوستا shekveh Mokhtabad

Taranehhay Mandegar

Recent comments

Omolbanin kemal

Ali Sajjadi

Mahdi Ahmadpor

kazem

Related tracks