Based on Reza Zahed poems and his masterpiece_ 'Books of Musa Marashi'
بر اساس کتاب "کتاب های موسا مرعشی"اثر رضا زاهد . نشر آوانوشت 
. 
By Mohsen Heydari Koochi

released 28 May 2015 

"Ballads Of Musa" album by "Terio Merio" 
آلبوم "آهنگ های موسا" گروه "تریو مریو" شیراز 


Composed and arranged by Mohsen Heydari Koochi 
موزیک و تنظیم از میم کوچی 

Electric Guitar and Vocals: Mohsen Heydari Koochi 
گیتار الکتریک و صدا: میم کوچی 

Bass Guitar: Parham Peymanpour 
گیتار بیس: پرهام پیمان پور 

Violin: Afshin Motlaghfard 
ویولن: افشین مطلق فرد 

Recorded, Mixed and Mastered by Mojtaba Mohanna at Abnous Studio in Shiraz,Iran, Sep 2014 
ضبط میکس و مسترینگ: مجتبا محنا استودیو آبنوس شیراز شهریور ٩٣ 

*The session was a live recording by the band 

All Composed and Arranged by Mohsen Heydari Koochi, 
except Summer Sleep which is based on Gershwin's Summertime.

06. He As A Kid / بچه که بود

Download: t.me/arminebrahimi1

مرگِ نه‌چندان مهمِ یک شاعر
ذهنم مثِ یه معدنِ طلاس
که نمی‌دونم باش چی‌کار کنم
قطعه‌های پلکانو دارم 
نمی‌تونم رو هم سوار کنم

مثِ کسی که نفت پیدا کرده
اما رو یه سیاره‌ی دیگه
یا شاعری که رازِ بودنو 
به یه زبانِ مُنقرض می‌گه

توو این هزارتووها جلو میرم
با چشمایی که خوااب می‌بینن
بدبختانه واقعیت‌ها رُ 
با پلکای کتااب می‌بینن

صاحبِ حجمی از خلاقیت 
ملبس به جین و بِلَک تی‌شرت
با یه ماگِ سَر پُر از کافئین 
در حلقه‌یِ گفت‌وگوهای چِرت

باورمو هر روز می‌سنجم
به افتضاحِ مُطلقِ هستی
به منطقِ لَنگِ لَقِ رفیق 
در تاکسیای جهلِ دربستی

توو بدنی که پوسیده می‌شه 
گُنجایشِ مشکوکِ چَن حدس‌ام
مالیخولیا وار خوشحالم 
از جمع‌و‌ضربِ حُسنِ هر نقص‌ام

ابهاممو ابراز می‌کنم 
به معنیِ موجودِ توو چیزا
به ایده‌آلیستیِ زنده‌بودن 
که منو سَر دُئونده تا حالا

به خیلی از بارونا بدبینم 
وقتی کسی لای کارتُن خوابه
چه نفعی توو تفسیر می‌شه دید؟
از این حقیقت که انتخابه

خودباوریمو سخت می‌فهمم 
که سُسته مثلِ یه صف توو سرما
توو این هزارتووها جلو میرم 
با بپر بپر کردنِ درجا

فکرای نو توی سرم دارم 
اما همه می‌خوان تکرار کنم
ذهنم مثِ یه معدنِ طلاس 
که کاش می‌شد ازش فرار کنم

***

The Not-so-Important Death of a Poet
With a thousand ideas in my mind,
 it's like a gold mine I don't know what to do with
I have the parts to build a stairway,
 and yet I'm helplessly trying

Like someone who has found oil in his land,
 but it's on another planet
Or a poet who writes about the secret behind life,
 but in an extinct language

I walk through the labyrinth,
 with these sleepy daydreaming eyes
Eyes that see the world through these illusionary lens

The owner of much wisdom and talent,
 dressed in jean and a black shirt
With a mug full of caffeine, 
surrounded with pointless conversations

I reconsider my beliefs day after day,
 in this absolute mess of a universe
All with the illogical nature of these friends,
 sitting in these god-forsaken cabs

In a body which is rotting away,
 I'm a man of peculiar suspicions 
I'm happy in a quite melancholic way; 
The result of all the wrong equations

I express all my ambiguities to the meaning of all things lonely
To the idealistic way of life,
 which has had me wrapped aroud its fingers

I'm too cynical about the rain,
 when there's someone sleeping out there in boxes
What good does interpretation do? 
from this truth that's our only choice

I hardly know how to have high self-esteem,
 something which is shakey in these cold street queues
I walk through these labyrinths, 
with idle jumps right where I'm standing

Thoughts swirl around in my head, 
but they all want me to repeat things over
My mind is like a gold mine,
 wished I had a way to escape

The Not-so-Important Death of a Poet - مرگِ نه‌چندان مهمِ یک شاعر

This track is from the album The Beginning // آغاز 
To buy the CD please contact: tahmasebi.afshin@gmail.com

The Beginning // آغاز

01 The Beginning • آغاز

شعری برای اسماعیل و نیشکرهای تلخ جنوب


اسماعیل
 باتوم‌ها مسالمت‌آمیز نمی‌دانند
وقتی که گوشت
شکل خودش را جمع کند
و هوا
توی گوش‌های از خون رفته
لانه کند
جنون‌های ادواری با دست‌های مکرر
در گرفتن
در بریدن
هوا را پس خواهند زد
چنان وحشی
چنان سنگین
که حضور مشت صدباره شود
اسماعیل
دستت را که بالا می‌بردی
آرزوها پرتاب می‌شدند
به شکل ستاره
که عبورش را از ما گریخته بودند
به شکل منحنی‌های پرواز
شکل هلال‌های ایستاده بر شانه‌ها
و نیشکرانی تلخ
از سایه‌ی این خون
که پاشیده روی میز
پاشیده روی دفتر بازجویی
و همین‌طور
اتاق که بیهوش افتاده است
میان تو و آن‌ها
آن‌ها که خود به گناه خویش معترف بودند
معترف بودند
به مشت‌های کوبیده بر دندان‌ها
معترف بودند
به ناخن‌های فشرده از کبود
و عبور خون از میانه‌ی این دندان چپ
که سال‌هاست کندنش
را به چوب‌ها پیوند می‌دهند
چوب‌های آهنی
ایستاده در سایه‌ی گازوئیل‌ها
و صدایی که به بالا بردن فرمان می‌داد.

سرد است اسماعیل
سرد است
و من بر چشمه‌های مغموم
هوس راه‌هایی را می‌برم
که شکلشان از پاها کوفته است
و پتک‌هایی از استخوان
که شکل پا را سبز می‌کنند

چنان که گندم
به شکل عبورهای پیوسته
چشم را دور می‌برد
سرد است اسماعیل
و آتش‌ها دور اما روشن
و سیاهی گشوده
چنان تنگ بغل‌مان کرده
که عبور سرها هیچ‌چیز را زنده نمی‌کند

فردا اما که نوبران بادام‌ها
بر شاخسار قرمز زمین
روشن شوند
همه‌ی بیابان را خواهم رفت
به شکل افتاده‌های پا
و دست‌هایی که به شکل مشت
بلند می‌شوند

می‌خواهم حرف بزنم اسماعیل
اما حرف که می‌زنم
آن دندان‌های پریده
می‌پرند میان من و حرف‌های ما
می‌پرند میان من و نان‌ها
می‌پرند روی ساقه‌ی نیشکرها
این سطرها تا کجا می‌روند
این سطرها تا کجا می‌برند
نمی‌دانم اسماعیل
من اما
هر روز را بندی می‌کنم
برای ادامه
تا آفتاب بر ما تابیدن بگیرد
به شکل عمودهای نور
و رشته‌هایی که باران را
پرتاب می‌کند
سرد است اسماعیل
و خنده از دهان باز ما
هجرت خواهد کرد
به تصویر بیرون
و قاب می‌شود

جنون‌های ادواری. شعر و صدای محمد مهدی‌پور

شُو تار آهنگی‌ست که ابراهیم منصفی سال ۵۶ بر اساس ملودی آهنگ انقلابی زنده باد شیلی (چگوارا) و ترانه‌ای از خودش به نام گَپ شُو (با تغییراتی) اجرا کرده. در بندرعباس رامی رو به‌عنوان نیمای هرمزگان می‌شناسند. او و چند نفر از اطرافیانش بودند که شعر نیمایی رو با تاثیر از اقلیم و شرایط جغرافیایی در خطه جنوب زنده نگه داشتند.
کیان گیتاریست گروه سه‌نقطه، شعر این آهنگ رو واسه ما ترجمه کرده

 

شُو ِتاریکِن و سِرگِ هَلهَلوک

دَه نُفَر گُشنَه وُ یَک کاسَه مَشوک

شبِ تاریکه و یه چادرِ درب و داغون،
ده نفر آدمِ گرسنه و یک کاسه ماش،

غُلُمَک ،مُرَکَّب اینی کَلَمی

دلی وا نِوشتِنن نابو گَمی

“غُلى” قلمش مرکب نداره،
دلش میخواد بنویسه، اما نمیتونه،

ُمم غُلی وا چارکَدی پَچْ نَزَدِن

هَمَه کَه وا چشْمُنی زشت و بَدِن

مامانِ غُلى، داره چادُرِ پارش رو میدوزه،
همه رو از نگاهش، زشت و بد میبینه،

دگه بَلّاسی شُ اینی گازِلِیت

اَگَه همسادَه وا کَرضی شُنَدِیت

اگه همسایه بهشون گازوییل قرض نده،
دبّه ى گازوییل خونشون خالى میمونه،

بَپِ چُوکُ اِمْشو اَز غُراب اَتا

کُتّی بُرمِیت ایشَه وا شِتاب اَتا

باباى بچه ها امشب از کِشتى برمیگرده،
و چون یه قوطى آب نبات داره،
به سرعت میاد خونه،

زیر گونی ، پُشتی تاوُل ایزَدِن

دَردی اَز دَوا وُ دَرمُن اَم رَدِن

پشت کمرش به خاطره حمّالى تاول زده،
و دردى که داره، از دوا و درمون هم گذشته،

هَمیتو، شَهُند و خَرسی شَچَکی

دلِ بدبختی اَ عُکده شَپُکی

همینطور میومد و اشک از چشماش میریخت،
و دلِ بیچارش داشت از عقده میترکید،

پا کُنارِ سُرخ مُحَّله ی مُردَه شور

وا چمی که از گِریخُ بودَه کور

پایین درختِ کُنارِ محله ى مرده شور،
با چشمایى که از گریه داشت پر میشد،

نِشت و کوکو ایزَه مِثل بوف نَدار

وا گِریخ ایواردَه حالی بِی کُنار

نشست و مثل جغد زد زیر گریه،
و با گریه هاش، حال و هواى درختِ کنار رو عوض کرد،

همی غایَه یَه رَفیکِ آشِنا

دَست گرم خو رو شُنَش اینَها

همون موقع یه دوستِ آشنا،
دستِ گرمى روى شونش گذاشت،

ایگُ اِی رَفیکِ غَم دِیدِه یِ مِه

ِول ِمه یار ستم دیدِه یِ مِه

گفت اى رفیق غم دیده ى من،
دوستِ. من، یارِ ستم دیده ى من،

بِی چِه از رَفیکُ دوری اَگِری

وا تو کار مُهَه نباید بمِری

چرا از رفیقات دورى میکنى؟
ما با تو کار داریم، تو نباید بمیرى،

اگه صدتا دست وا هم زور بزَنِن

خُنِه ی سِتَمگر از بیخ اَکَنِن

اگه صد تا دست با هم زور بزنن،
میتونن خونه ى ستمگرو از جا بکنن،

اگَه صَدتا لُو وا هم صُدا بُکُنْت

بِی زمین اَتُونِه جا وا جا بُکُنْت

اگه صد تا لب با هم سر و صدا کنن،
میتونن زمین رو جا به جا کنن

صُحْبِ نوروزن و خُنِه یِ گِلی

جُوشَک اَز خاشی نَکِردِن چل ولی

حال، صبحِ نوروزه و یه خونه ى گِلى،
و کبوترى که از خوشحالى، داره آواز میخونه .

Rami.ir

Showe Tar

Piano: Sara Ahmadieh
Mix/Master: Nima Ahmadieh

Fereydoun Farokhzad - Ma (Cover by Sara Ahmadieh)

آهنگ «سوسوی شب» از ساسان سرمدی با شعری از نیما یوشیج در آستانه‌ی زادروز این شاعر منتشر شد

Hast shab

Sasan Sarmadi - Soosooy-e-Shab

Khorshideh Siah - aghaye reise jomhore ba'di !

Music. Guitar. Vocal : Hossein RangChi
Piano.Bass.Mix & Mastering : AmirHossein Hatefi
Lyrics : Mohammad-Taqi Bahaar
ArtWork : Medici
2021
--------
«مرغ سحر»

مرغ سحر ناله سر کن
داغ مرا تازه‌تر کن
ز آهِ شرربار این قفس را
بَرشِکَن و زیر و زِبَر کن

ظلم مالک جور ارباب
زارع از غم گشته بی تاب
ای دل تنگ ناله سر کن
از قوی دستان حذر کن

بلبلِ پَربسته ز کنجِ قفس درآ
نغمهٔ آزادیِ نوع بشر سَرا
مرغ بی‌دل، شرح هجران مختصر، مختصر کن

Single

Morghe Sahar

این ظاهراً اولین شعری است که پس از ۱۹ بهمن ۱۳۴۹ درباره‌ی واقعه‌ی سیاهکل گفته شده و به نظر می‌رسد با فاصله‌ی اندکی پس از آن ضبط شده یا لااقل ضبط آن پیش از انقلاب و به صورت زیرزمینی بوده، چون تا آنجا که شواهدش موجود است، در هیچ‌کدام از نوارهای رسمی فداییان پس از انقلاب اثری از آن نیست.
به هر ترتیب به لحاظ  زبان نمونه‌ی خوبی از گفتار آن زمان است، پیش از آنکه این گفتار در هزارتوهای تاریخ‌نگاری مکتبی و رسانه‌ای گم  شود.

سیاهکل

ـ ـ در سومین قسمت از فصل اول پادکست «رادیو واک» کیوان میرهادی، آهنگساز، نوازنده‌ی گیتار و مدرس موسیقی، از موسیقی قرون وسطی می‌گوید و قطعاتی از این دوره را به انتخاب او می‌شنویم. ـ ـ

متن و اجرا: کیوان میرهادی
موسیقی تیتراژ: بامداد افشار
ویرایش صدا: کامران آرش‌نیا

سرگذشت موسیقی (سوم): قرون وسطی

Iranian Contemporary Music
A Trio project by Meem Koochi

Mohsen Heydari Koochi: Guitar/Voice
Parham Peymanpour: Bass
Afshin Motlaghfard: Violin



06. He As A Kid / بچه که بود

Terio Merio / تریومریو

Related tracks