javadm

یکی بود
یکی‌ کبود
یکی روحش‌ افقی
جسمش عمود
یکی میخواست بزرگ شه دنیارو بگاد
بزرگ شد ولی دیگه حسش نبود
یکی آزادیشو اجاره میداد
یکی واسه تنفس اجازه میخواست
یکی نیازو هجی کرد عشق
یکی بگاییرو دید امتحان
یکی‌ با خدا دست به یقه شد
چون تولدش بوده بی انتخاب
همه ایسم ها ایدئولوژیا استدلالا منطقا چیستی و چرای چگونگی هارو بنویس رو کاغذ
همشونو باد میبره
زمان میاد همه چیو از یاد میبره
تویی که یه روز زیر کارد دیدمت
گل گفتی میبُری همه خار دیدنت
لطفا بام موافق نباش
من حکومت نیستم که مخالف نخوام
اینجا‌ میشه دشمن سوالت جواب
زندگی حبابه مرگ تلنگر
پای این فلسفه چقدر رگ تلف شد
اشکای خدا غمو از تنم شست
ولی تو بخند و‌ مسخرم کن
______________________

با دروغام شام میخورم
نون و چسب زخم
میگم حقیقت میخندیم حال میکنم
بعد کلی سرفه میگم زنده بودنامو مدیون شمام
وگرنه محکوم گناه
چشم بسته بیخ دیوار 
میرم به دستبوس خدا
انگاری تقویما تحریف شده س
ما  بدوی ترین شکل‌‌ ممکنیم
این اختراعا نی ملاک‌ تمدن
ببین گردنمونه پلاک‌ تحجر
پراکنده پراکنده
 یه گوشه اسمون تو این قهقرا چنده
تن کل روسپیارو خریدارم من خدا تومن
میخرم‌حتی خداتو من
تا نزدیک شیم عین توبه و روح
گناه و تن
تنه بُرنده طبرا دو تیکه
من رویاهام داااره‌ تلفات و‌ میگرن
کشت تورو رویاهاتو هدفاتو بیزنس
روی دهنت پای قانوناس
روی کتف روحت جای چاقوهاس
ببر بالا دستارو لای تابوها
دیگه بارون بسه
وقتشه بباره رو زمین کاندوم
بسه هرچی رومون زدین بارکد
اعدامی قاضی رو بغل کرد
تو گوش کرش گفت
راضی شدم از پر 
پر زدن روی چارپایه
فقط بهم نگو بازی کن از اول
منم دیوارای رکس 
منم گردن‌ مسگر شوشتری
خیره ترین دوخته ی چشم لب جدول
خشت کج اول
لاک پشتی که از لاکش خستس
سوالی که با خون پاکش کردن
یه دلقک‌ بدهکار که بی مزس
بی رحم‌ تر از اونا که بش نمی خندن
منم یه حماقت منطقی
آخرین شاهد سر به نیست

Paraakandeh - Kaard

!نباید کشت
دیگرد
آهنگ نجوا
جلد زهره
میکس و مسترینگ سعید دهقان


رو چین و چروکای کج دستای دنیا
اونجا که مادربزرگش فالش رو گرفت با رویاش
اذون گفتن در گوشش اون نمیترسید
که این برابری میکرد با سرود کشتار
قربون صدقه ش رفتن 
چشمای درشت! 
اون جیغ زد قابله گرفت بند ناف روتو مشت
پیشونیش رو بوسیدن با لبای زمخت
اون اینجاست بوده پوست آبا اجدادش کلفت
شانس آوردی که نمیشی سوار شتر
که اگه صد سال پیش بودی رو این زمین بزرگ
یه بیل میدادن دستت نون می خوای جون بکن
کدخدا تو ایوونش دود بکنه چپق
بچه س روزیش ملا و ترکه س تو مکتب
که وقت تلاوت میزدی تپق
رو به افق سجده ی شکر
تاول مهر داغ رو پیشونی شیکم گنده ی ملا 
مژده داد ویرونی
تف قبله ی عالم برکت داشت معصیت شغل رعیته
نکنید دست دست! که قحطی همه رو پرت کرد یه جای دور
ما هیچی که نداریم از خودمون!
پس بگو چیه تو کله ت ؟
 که سیلی از جمعیت زد نظمیه رو فتح کرد
دست و پای کدخدا تو اندرونیش بسته س
سرنوشتش مثل ماشه بود تو دستم ولی

همخوان:
کدخدا رو نباید کشت!
شماها رو نباید کشت! 
حیف تف مرگ میشه واس ش یه پایان خوش بگو
چی آرومت میکنه غیر فحش ؟
شماهارو نباید کشت شماهارو نباید کشت
نه از روی رحم نه از روی صلح
بگو چی آرومت میکنه غیر قرص

ورس دو
از جلو نظام!
دستاش روی شونه ی جلوییش اینجا پادگان بچه هاس
که ناظم روز اول همه رو کچل کرذ
ولی کسی دست از سرش بر نداشت
رو صورت چک باباس
رو کمر کفش آقاس
شکنجه سر کلاس
بخوره زنگ نماز
مغزاشونو شستن ولی پاهاشون میده بو
اون خوابه رو بالش سنگ مثل پر قو
یه معقول معمولی نه پی شر نه پی شور
همیشه لنگ پول
چشم تو چشم بهش میگن دروغ
میدونه حق چیه! نمیده سر تکون
دست هرز مامورت 
به بچه رحم نکرد با وقاحت میکنن اعتراف به قتل هنجره ش
تو گوشش میپیچه هر روز یه جیغ ممتد که میشنفتشون حتی تو سکوت مطلق
نبوغت مرده س
تو مملکت بنبست
روان مریض هرکی که میبینی یه شعله س
باریک کمر فنجون خیک جلو تر از پستون
ما چایی بریزیم حاجاقا تو خواب قیلوله
تو سرم میکشمت هر روز و هربار
یه تصویر تکراری واسه ی صد روز و صدبار
این آواز خشونته که در گوش میخونه
هر آدمی که اینجا باشه اینو خوب میدونه که

همخوان:
شماهارو نباید کشت!
شماهارو نباید کشت! 
حیف تف مرگ میشه واسه ت یه پایان خوش
بگو؟ چی آرومت میکنه غیر فحش ؟
شماهارو نباید کشت!
شماهارو نباید کشت!
نه از روی رحم
نه از روی صلح
بگو چی آرومت میکنه غیر قرص ؟

هشدار شکنجه صوت

نجوا
دیگرد

Daygard - Nabayad Kosht! [prod. Najwa]

Naghsh - Khoon | Official Audio

Beat Producer: MVHBD
Mix and Mastering - Recording: Sahand Mz
Project Manager: Amir Ali
Distribution Manager: Arda
Artwork: Mok

►Listen To Naghsh:
Listen On Spotify: https://spoti.fi/3yLj0wp
Listen On SC: https://bit.ly/453onTL
Get On iTunes/AppleMusic: https://apple.co/3VoEl7t

►Follow Naghsh Online:
YouTueb: https://bit.ly/3KpJhmo
Instagram: https://bit.ly/3VpvOBk

"Khoon" Lyrics:

بیرون زد از تو پیله درد و نفرت 
زاییده شد تو جهان سینه تلنگر خشم 
دیدم سلطه فلنگو بست تو کوچه خلوت شب 
مشتامون گره خورد مبارک شد تولد جمع 
ساختن از سمبل شمع چراغ چشم دوخته به دور 
پروانه سوخت اما پرواز موند تو دلمون 
چراغ کشتین و خوابیدین بیدار شدیم 
از یادمون نرفت که سوار رو شیهه ی خونیم 
اسم همدیگرو صدا زدیم برگشت نور 
پشت سرشو نگاه کرد و رفت از هوش 
پشت خنده اش منصور ها بیگمان بر دار بود 
چون قلم تو دست غدار بود در مجموع 
دیدم عکس خواهرم توی قابه 
که حسن روی ماه تابونش‌ یه انقلابه 
منو ببخش اگه صدام نمیکنه بیدارت 
خودم دوست دارم که گلوله تو دلم بخوابه 
لقاح بردگان حاصلش افتخار بود 
تمرد از نقابی بود که ساختین با طاغوت 
میتونست متروکه باشه یه انفجار خاموش 
اما تموم آزادی خون تموم انقلاب خون 
اینجا ، بازار خرید روح کساد شد 
وقتی کل خانواده کوله بارش تو لباسه 
دیدم تو نگاه دونه حصار غروب باغه 
پس قرارمون با خاک این که بمونیم کنارش 
بمونیم پس بگیریم نه کمتر از اصل
با همون رنگ یه چیزی بین اندیشه ی باد و منطق ابر 
پشت یه کوه خسته از جنگ 
اما بت شکن به اسم مردم دست تو دست هم ، یو 
نخست ما بودیم و پرده ی صلح 
هرچند متعارض اما اغلب تو پنجه ی گرگ
نبسته دلو تنگه ی عرف به خلق یه خود 
حتی تو خلیج متعلق به همه ی تو و دل 
دوم فهمیدم مرگ توبه ی گرگ نیست
از لهجه ی باد چشیدم طعم یه قله 
که پای میله تموممونو بسته به جرمش 
به عنوان یاخته ی زنده مرگ بالقوه 
نخست ما بودیم و پرده ی صلح 
هرچند متعارض اما اغلب تو لکه ی صبح 
نبسته دلو تنگه ی عرف که بخیه خورد 
حتی تو خلیج متبرک با عطسه ی بمب 
سوم فهمیدم فاصله وصله به چرتکه 
وسط دکور مضحک مملکت خوشگل 
مثلا در مضمون این پاورقی افسرده 
به عنوان یاخته ی زنده مرگ بالقوه 
ما تموم آینه هارو گشتیم 
حال اینکه آیدا تو آیینه نبود 
صدای لال بود طبقه‌ی نگاه 
تو جامعه ای که نادیده گرفته بود نژادی که کبود شد 
ذات تازیانه انتقاد از خون شد
چیزی بیش از امید تو باور عموم مرد 
این امر متضمن همراهی سکوت
تو سحرگاه انتقام بود و سرود 
تو گرداب موهومات آزادی که غول ها 
انتهای مکتب تعلیم بودن و جور 
جریان باز شد بدون کتاب 
تو رگا پر شد آزمایش 
موند من و تو 
ما شدیم هر زبون که دار پر کرد 
منظومه ی متروکی که بسیار گسترد 
غرض از بست اندیشه ی کهن تس اینکه 
از بت ها گذشته به جدال افتد .

Khoon

music-153996

زمانی که منو ترد میکردی از عدن 
خاکیه پنهان خلق انتهای تنگ تر از روحم 
چقدر سنگینم از بی وزنیه وجودت وقتی نقش میزدی تو به این پیکر 
کالبدم این طنینو طی کرد 
من از گل تو روییدم به دیدن 
که خارای سیاهت نمیتونن ببینن 
من از ین تضمین چه بی ضمانتم وقتی یگانگی اجباری برای رویش گل نیست 
اما شاید میشد صدای آواز پرنده های وجودو از کوچه بپرسیم 
کجایی خورشید که 
گناهِ پل ریختن از صدای پای سکوتِ این سایه ها بود 
بیا به هم بتابیم تو این قبیله های حجابت که دلیل کشف ستاره ها بود 
شاید همینم دلیل خلق "نگاه" بود 
بگو اهریمن کدوم ستاره ان پلک های بسته رو دو تا کهکشان مجاورت 
شاید دل به معاشقه ی تو بسته پرنده که نمی وزن باد های مخالفش 
شاید تو خود بادی 
خالق اتفاقی 
که این جهان زاییده شده اتفاقی 
اما اِنگار تو چشم انداز طبیعت این کالبد بی حجابی 
نقاش این نگاری 
یه روزی از تارای تنیده شده ی دور بدنم بیرون میزنم به خیال خلق خودم 
زخم های تنم دست به یکی میکنن تا به علت نبودن این مرگ حمله کنن 
یه روزی حتی از سوی جهان پرتو غیر 
به معرفت روشن سخنت دل نمیدن 
اون روز چهرتو غرق میکنم تو نقاشیام وقتی چشمای ساکنم صدای برکه میدن 
یه روزی شاید ابر ها از پریدن رنگ 
تو شاهرگ شونه های طبیعت سر 
به تنهایی خمیدنت بتابونن نور 
که سایه ها تماشاچیه رقصیدنتن 
تو قدر اعتقاد من به حامیه نگاهی 
گاهی عجیب الخلقه های خوابیده به بالین درخت ها میریزن از این پاییز تکراری 
بیا تصویرمونو پشت این آیینه بکاریم
-----
چه از زبون آزادی ، چه تو روزنه ی نور پرده های پنهانی
چه تو زندونِ اربابای خیالی
درست همین جایی که ما باشیم
کلِ جهان مدحِ توئه
از ابرای متحرک تا آسمونای دورِ پُر از آتیش
همون دایره های تو خالی نقاشیت
جاری ، تو ردای باد قرمزِ کیهانی
تا غبار توی سینه ی رویای بیداری
کران به کران مدح امکانیه که
ما اونو به اسم خدا میشناسیم
ما حرکتِ پر از شوق تو بومت
به ثانیه های تو همه رنگا رو باختیم
همه رنگا رو جز .....، همون حرفای تکراری
چقدر همه پُریم از معمای تاریخ
چقدر دروغ از شد روزای پوشالی ساختیم
چه شبایی که با نبودنت نبوده راهی
با چند قطره وجود و افسانه های واهی
موندگار شدیم تو شهرِ آهن و شیشه
تو رو تو دود تکنولوژی کشیدیمت تو سینه
بهمون گفتن آدم میتونه همه جا ببینه
تو رو زیرِ بارِ قانونای سیستم نمیشه دیدت
زیر چارچوب زیر پرچم قارون
سخنِ عدالتو کشیدن رو سرِ هممون
گور معرفته مهربون منجی کجاست
سرمون زیر زورِ سرانه با کلاه بی کلاه
کلِ جهان مدح توئه
مهم نیست چنذ تا استخونِ چند تا بچه
زیرِ چرخِ ارابه های سرمایه داری میترکن
وقتی ارباب عطسه کنه
مهم نیست وقتی تو خوابِ نازی
با اشاره ی ابروی ملکه هرکی رنگِ پوستش
به قدرِ قصمرو با تحریمِ حیاتش
از خاورِ بیگانه جفت پاهای نازکشو اَره کنه
وقتی زیرِ نظرتیم همه چی دستِ توئه
فقط دیگه چرا تکرار نمیشه لوت؟
عاد و ثمود ، اقوام نوح
همشون همینجان هنوز
و فرائنه ای که پشت کردن به ستاره های آسمون
چند هزار سال قبل تر
وقتی سنگ های عظیم به اراده ی تو به حرکت درومدن
ولی الان ثابتن و علمی که دوباره ریشه کرد

Arraabeha

Sokhan

بودنم بی جواب ، هستنم بی جواب
من لای نسیم و رقصِ ستاره های خاموش
تصورم از انتظارتون فاصله نیست
وقتی یه گلِ نایابم رو قله ی کوهِ فراموش
انحنایِ لبِ خشک فلک صورت گرفته ازم
دورم از جرقه ی جادو
یه جسمِ نامیرای اندرومدائیم
وقتی دارید بو میکشید تتمه ی باروتو
من تو هوایِ سرِ خراب چه , هر چند
عیشِ ریاضتمون نرسید به چهل
من نگاهمو قربانیِ راهِ تو کردم
ولی این راه چیزی نیست که نشه دید به دل
شاید دستی به درازای کرانِ دریا که نه
شاید نورِ ته همین تونل ترسناک
شاید فاصله ی زیادی نیست بینمون
از رازِ من ساده گذشتی لا به لای حرفات
چه بعد گردبادِ وعده کنار بگیری گل
چه وسطِ آتیش مقرر بگیری گُر
من معنیِ رفاقتِ دستایِ تو با انتهای زمینم
وقتی میسازی از سفیدی پُل
از انجماد اذهانِ بی خبر از دل
به الماسِ روحِ بعد از نگاهِ دره های گل
شرطِ نمودِ منو میخوای؟خیالی نیست
فقط باید همه ی خالی ها رو ببینی پُر
---
رو انحنای بهت زده ی سیم های لخت 
وقتی پرنده ها میزدند چرت به رسوایی بال 
از دیدگاه این نگاه رفتم 
دوربین های مدار بستت چشم به این جهان که باز کردن 
مسخ شدم از کوریه بداهه کردن 
دعوتم تو این ضیافت به انتظار نشستن 
 اما هنوز بی جوابم تو این راهه برگشت تو این سیاهه بد رنگ 
من نشعت یه درد تو اسارت یه برده ام 
من به یه مو بندم 
منو پاره نکن 
آواره نکن 
وقتی دست های سرد خورشیدم به ستاره نخورد 
بشینو نیستنمو نظاره گر شو 
که بارور کنم زمینو من صدای ریختن برگم 
لحن عاجزانه ی التهاب تارای صوتیم وقتی نطفه های فراموشی از ترس نبودشون این صدارو خفه کردن 
کجای شهرم که نقش زده به تن ِحرف 
توقع بی جای کمکم از رنگ ؟ ؟؟؟
من طبیعت لمس نشده ی بکر بودم زمانی که دستهای کوتاهه هوشه مصنوعی از وهم 
میبافتن تو سر درخت ها 
خیال زاییدن تبر جای برگ ها 
اما من به راهم ادامه میدم 
تا روزی ک ببینم 
همه خالیا پر شدن از حرف هام

Negaah

-----------------------------
03 . Ghabr
-----------------------------
هِی کجایید قابله های منطق 
این قبر منه متولدم کنید به لمسش 
دست های پشت پرده 
مرزهای متعصب 
کائنات سر در گمِ سرای متفکر 
جنگ های تن به تن 
جای شهرِ من نقش بسته زیرِ چرخ ارابه های وهمت 
از آهنی که دل داد به نخ تا دوخته شه این زخم 
و فتوای باد به تنهای برگت 
بدون که ریختن فهم رنگ های زردِ 
و این بچه هنوزم غلت میزنه با یه توپ رو گستره ی پوچ 
چقد سفیده تو منظره ی روشن بوم 
با این وجود هموزم میشه خوند از ترس های محضش 
از چین و چروک دامن صافش 
تا صورت ماهش تو آینه 
یه عابر پیاده تو نگاهشه با یه شاخه که دائم 
میسوزه تو وزش بی مسیر بادش به مرزهای بسته 

اون چشماشو میبنده تا بخوابه 
اما بیدار میشه تو یه دنیای ساکت 
یه جایی ک همه چی اشتباهه 
تنش میلرزه از سکوتش شاخه ها برگ 
میریزن میشن ساقه ها خم 
خیابوناش پا به ماهن 
زایدن خفه خون چقد سفیده تو منظره ی بی رنگ بوم 
منظره ی رو به روم 
همین کاغذ لکه 
که دل بست به من که 
دل بستم به موی دل نازکه دامنه تنگش 
این کل ماجرا نیست 
زیر تازیانه های قلم سیاه شد سفیدش 
این کبودیارو هدیه دادم به تنش 
این کل ماجرا نیست نه 
فهم 
یه ترد شده از لباسای خالی شده از آدمای شهر 
مفسدای باسواد پست 
کاهلای متهاجم غنی از فقر متن 
به ساده ی نگاهتونه مرگ 
این کل ماجرا نیست نه 
خطبه ها بقای خون بهای صنای صور 
چشم های بسته از نمای دور 
این منم موجودیت این موجود 
تنیده شده از تارای پاره شده ی عامل سقوط 
من به کبیره ی این گناهم معترفم 
منو فریاد کن من درد مشترکم

Ghabr

-----------------------------
02 . Sarzamine Khoon
-----------------------------
من عامل ثبات نظمم
اهرم کشیده شده ی زندگیت به سمتِ مرگم
مالکِ سرزمینِ خونم ، خون قیمت جونتون
خطه ی فرصت های طلایی میشه مدیونتون
تاریخِ من مُرده پس زنده باد ملت
کیسه ی خونِ ایالاتم بنوشید از علمم
زمام زمانم پرچمم قُطبه
خلقِ هنر با جسد از آسمون ببینی کشته ها محون
من
با زره و خودم این خلقِ عجیبو دیدم
تو معنایِ زیبایی دروغِ ما رو دیدی
من توو دلم راز بود پشتِ پرده ها نه عقب تر
از آینده ی سیاهتون ، کجاشو دیدین؟
مسیرِ باشکوه افتخارمو چند باره هم میرم
دوباره آتیش میشم تو چشمای تنگ
رو کالبدایِ زرد
خسته نمیشم از عمل حذفِ این همه رنگ
نه ! من قوای علم و سپرِ جسمِ ملوان و سربازم
من وعده ی سرزمین موعودم ، سلطه ی جلادم
دنیایِ ساکن خالی از تفکر اندکی تنِ باقی مونده از
قتلِ عامِ طبیعت وحشیِ آرمانمه
شعار حقِ بشریت بازارمه
یه قطارم بی توقف یه جهانم تو توهمِ آران همه
زیرِ نظرمه هر کی هر کاری کرد
ارابه هامونَم هر جا ابرا میرن
هستن ، شدی از مقصد رصد
سر خم نکنی بنگ بنگ بنگ بنگ
این راجع به منه از تاج و تخت اقوام فیل
تا نوزادای کر و پیرِ زیرِ پایِ آهن
بوی خونِ بشریته احمقِ ویارم
من تو ارابه ام نشستم اربابای خیالی
لا اوبالی های واهی
جنونِ من عفونتِ این زخمِ که از
جعبه هاتون بشه پخش
من حکاکی سنگای مهدتون رو به سخره میگرفتم
با یه رعشه
بگو شهرای زیر زمینیتون کجای مرزن
وقتی ندارم پایِ رفتن
بهتره بشم محو تو این وادیِ بدون پرچم
نسل به نسلتون پشتِ این سنگر دفن میشن
من نورِ ستاره های خاموشتونو دیدم
بیگانه های خالقِ این چرخه
من راهِ خروج از این بدنو بلدم
اما نمیرم تا روزی که لباسم
به تنِ نوزادای کر و پیرتون تنگه
تنوع طلبِ منطقم تمدنِ پیشینتون فقط یه حرفه
بهشتِ وعده همین جهنمِ سبزِ آلوده
به منه عفونتی که میخوام به کل جهان سلطه گر شه
کدوم یکی از شما عوضیا میتونه بت شکن شه
بچه های دوره گرد کارتون امیالتون هنوز هم تحت سلطه منه حتی پروازتون
توو قفسی که منم جای این پرنده ها نیست
من حرفی از زمانم هم مکانی از تباهی
لااوبالی های واهی ، بشینید و ببافید
این خیالِ باطلو که باز میکنید گرهِ کورِ سیاهِ حاکم و
این ابرِ متراکمو یه باغچه کنید واسه گل
اسپری سیاهتون رو دیوارم بندازه تف
بنویسه صبر کنید خوبه اینجا بدونِ چوبه ی دار
بدونِ روزِ اعدام ، شاید یه روزی منجی بیاد
یه روزی میام

Sarzamin e Khoon

بودنم بی جواب ، هستنم بی جواب
من لای نسیم و رقصِ ستاره های خاموش
تصورم از انتظارتون فاصله نیست
وقتی یه گلِ نایابم رو قله ی کوهِ فراموش
انحنایِ لبِ خشک فلک صورت گرفته ازم
دورم از جرقه ی جادو
یه جسمِ نامیرای اندرومدائیم
وقتی دارید بو میکشید تتمه ی باروتو
من تو هوایِ سرِ خراب چه , هر چند
عیشِ ریاضتمون نرسید به چهل
من نگاهمو قربانیِ راهِ تو کردم
ولی این راه چیزی نیست که نشه دید به دل
شاید دستی به درازای کرانِ دریا که نه
شاید نورِ ته همین تونل ترسناک
شاید فاصله ی زیادی نیست بینمون
از رازِ من ساده گذشتی لا به لای حرفات
چه بعد گردبادِ وعده کنار بگیری گل
چه وسطِ آتیش مقرر بگیری گُر
من معنیِ رفاقتِ دستایِ تو با انتهای زمینم
وقتی میسازی از سفیدی پُل
از انجماد اذهانِ بی خبر از دل
به الماسِ روحِ بعد از نگاهِ دره های گل
شرطِ نمودِ منو میخوای؟خیالی نیست
فقط باید همه ی خالی ها رو ببینی پُر
---
رو انحنای بهت زده ی سیم های لخت 
وقتی پرنده ها میزدند چرت به رسوایی بال 
از دیدگاه این نگاه رفتم 
دوربین های مدار بستت چشم به این جهان که باز کردن 
مسخ شدم از کوریه بداهه کردن 
دعوتم تو این ضیافت به انتظار نشستن 
اما هنوز بی جوابم تو این راهه برگشت تو این سیاهه بد رنگ 
من نشعت یه درد تو اسارت یه برده ام 
من به یه مو بندم 
منو پاره نکن 
آواره نکن 
وقتی دست های سرد خورشیدم به ستاره نخورد 
بشینو نیستنمو نظاره گر شو 
که بارور کنم زمینو من صدای ریختن برگم 
لحن عاجزانه ی التهاب تارای صوتیم وقتی نطفه های فراموشی از ترس نبودشون این صدارو خفه کردن 
کجای شهرم که نقش زده به تن ِحرف 
توقع بی جای کمکم از رنگ ؟ ؟؟؟
من طبیعت لمس نشده ی بکر بودم زمانی که دستهای کوتاهه هوشه مصنوعی از وهم 
میبافتن تو سر درخت ها 
خیال زاییدن تبر جای برگ ها 
اما من به راهم ادامه میدم 
تا روزی ک ببینم 
همه خالیا پر شدن از حرف هام

Produced By Dousti
Record , Mix And Master : Sahand Mz
Artwork : Abi

Single Track

Music

JIGH

shoroue yek aghaaz
Produced By sahand Mz
artwork : Abiandpeace

Single

Shoroue Yek Aghaaz

Chegoonegi

گوش دادن به نسخه اصلاح شده در اسپاتیفای
https://open.spotify.com/album/0qgPYzk6hcTKuWEKgXWZut

بن - خطکش
دریافت و شنیدن از کانال
www.t.me/Ben_Official
.
آهنگساز : @farsea
‌‎میکس و مستر : @ashkanakai
طراح جلد : شاهین
.
کیو کپی کنی نباشم ؟ // نپاشم روت چی شد اوبی کُری برا من
تو کی برادر گفت بِت این چِتی برات بد شد // فک میکنی شدیم برادر
تو که چتی ولی اگه بتی بودی شاید بودی برا من 
زودی درار ادا منو شوتی کوبیدم آهنگامو ریدی
میگی نی امیدی میری برا درد // وودی آلن شدی کجاست الان طنز ؟
الماسی یا میزنی جلاسنج ، پروازی پدافند ، میشن پرات برا من
سراسر  بالش ، برا من چالش بود 
تو رو از چاله درارم که فردا پس فردا بشی برام سد
سیلابم سِیلابه بحران  // میام با احساس طغیان 
جولیا رابرتز جای گلنار // که ضمّه کسره والّا تُهران
اینجا دا نیست جای سیا بازی // ساکتی بهت میگن سیا ساکی
چقدر ساده پره ریاکاری // حیا بکن میازاکی
چی کی و چی کرد تو کیو با چی ؟ // نیکی و کی کرد تو کیو جا کی ؟
فک به فاک میره فکر نکنی فُک برو تو لاک تو لک لوکی و لاکی
لاکی لوک میشم بوشوگ میشم روزولت // تو رکود رپ و میگیرم میدم جون بش
تو با تریبون من با غیر و گونی میگیرم روت گِل // چاپ چاپ اینم سوپت میدم قورتت
عینه منه امینم یا منم عینه ام // برات امه  برام مسکنه حین ذن 
نیستم مثه جن بگی بسم الله بره حیف // کاری میکنم که ام با جیز کرد تو رنگید

تو به خط کش کی بزرگی ؟ د، تکرار چی اووردی ؟ 
عمو، زنجیرباف تخمی بگو ، برامون چی اووردی ؟

چشا سرخ ریشا نتراشیده // با صدا نخراشیده
چمباتمه زد دور از حاشیه // صف به قد نفرا چیده
که گنده ترینتون کیه ؟ بگو دور حریمتون چیه ؟
توله گربه فریبتون میده ، میگه گرگ شریکتون میشه
تو به خط کش کی بزرگی ؟ د، تکرار چی اووردی ؟ 
عمو، زنجیرباف تخمی بگو ، برامون چی اووردی ؟
من رنج حوّا رو کشیدم زمین آدم و کره کردم نریدم
اینقد که دیگه جا نی وایسی راستی مگه همین منو نمیخواستی بشین پس یکی هست
هنو یکی هست که تخم داره واسه حرف // دو سال نبودم یه مشت گوه شاشیدن تو رپ
فعلا خفه خون فحش باشه واسه بعد  // حاجیت هنوز مشت داره واسه فک
تکراری تکراری بدو میخوام میخوام // من با آشغالات مغزمو میگام میگام
هرجام که تو باشی بگو میام میام // زیاد میخوام بیا پول بیا پول
توستونی سلی ، سلطونی قلی // تو یه فرشته از کون آسمونی پلی
بهت میکنم بگی بت بگی چرت چت میکنم ، خیلی بهت فکر میکنم
این گوهی که تو زدی ، توصیه به تو ولی // ببینمت صورتتو کتلت میکنم
دیدی ویرونیتون چقدر راحته ژیگولی // میگی میخونی خوب پسر خوب آلته کی بودی 
چی میگی طوطی جون  بالاخره راحته کیلویی // میریزی رو بیت و کی میگه واسه خوانندگی خوبی
اگه قامت دعوا خونوادگی بود این یه بمب اتمه واسه اجنبیای گنگ چپله 
میگی بن نمیشناسی جلوم ماسید زندگیت پاشید // این آهنگ چرخ گوشته بپا خوردت نکنه

تو به خط کش کی بزرگی ؟ د، تکرار چی اووردی ؟ 
عمو، زنجیرباف تخمی بگو ، برامون چی اووردی ؟

Sokhan

Mc Tes

Recent comments

Amin

avid01

mirass

Sajad Hosaniiii

Related tracks