Davoom Album

1-Shaahed[Prod.Kanzler]

Perm and I finally finished this song I hope you guys like it 🔥🔥🔥

SN0W ft Perm.

Lidl drill, man swipe that till,

Penhan

06.Yadegar

02.Zamin

Sellool

Arbaab Ra'yat (Ft Nategh)

Soorat

Maadoone Hich

بودنم بی جواب ، هستنم بی جواب
من لای نسیم و رقصِ ستاره های خاموش
تصورم از انتظارتون فاصله نیست
وقتی یه گلِ نایابم رو قله ی کوهِ فراموش
انحنایِ لبِ خشک فلک صورت گرفته ازم
دورم از جرقه ی جادو
یه جسمِ نامیرای اندرومدائیم
وقتی دارید بو میکشید تتمه ی باروتو
من تو هوایِ سرِ خراب چه , هر چند
عیشِ ریاضتمون نرسید به چهل
من نگاهمو قربانیِ راهِ تو کردم
ولی این راه چیزی نیست که نشه دید به دل
شاید دستی به درازای کرانِ دریا که نه
شاید نورِ ته همین تونل ترسناک
شاید فاصله ی زیادی نیست بینمون
از رازِ من ساده گذشتی لا به لای حرفات
چه بعد گردبادِ وعده کنار بگیری گل
چه وسطِ آتیش مقرر بگیری گُر
من معنیِ رفاقتِ دستایِ تو با انتهای زمینم
وقتی میسازی از سفیدی پُل
از انجماد اذهانِ بی خبر از دل
به الماسِ روحِ بعد از نگاهِ دره های گل
شرطِ نمودِ منو میخوای؟خیالی نیست
فقط باید همه ی خالی ها رو ببینی پُر
---
رو انحنای بهت زده ی سیم های لخت 
وقتی پرنده ها میزدند چرت به رسوایی بال 
از دیدگاه این نگاه رفتم 
دوربین های مدار بستت چشم به این جهان که باز کردن 
مسخ شدم از کوریه بداهه کردن 
دعوتم تو این ضیافت به انتظار نشستن 
اما هنوز بی جوابم تو این راهه برگشت تو این سیاهه بد رنگ 
من نشعت یه درد تو اسارت یه برده ام 
من به یه مو بندم 
منو پاره نکن 
آواره نکن 
وقتی دست های سرد خورشیدم به ستاره نخورد 
بشینو نیستنمو نظاره گر شو 
که بارور کنم زمینو من صدای ریختن برگم 
لحن عاجزانه ی التهاب تارای صوتیم وقتی نطفه های فراموشی از ترس نبودشون این صدارو خفه کردن 
کجای شهرم که نقش زده به تن ِحرف 
توقع بی جای کمکم از رنگ ؟ ؟؟؟
من طبیعت لمس نشده ی بکر بودم زمانی که دستهای کوتاهه هوشه مصنوعی از وهم 
میبافتن تو سر درخت ها 
خیال زاییدن تبر جای برگ ها 
اما من به راهم ادامه میدم 
تا روزی ک ببینم 
همه خالیا پر شدن از حرف هام

Arraabeha

Negaah

-----------------------------
08 . baraaye delam
-----------------------------
[ورس یک]
بیا برقصیم ، بیا برقصیم یار
من جز همین رقصیدن کاری بلند نیستم
وقتی پی کشفی که شیطنتت گل نکرده
جلوه های بصری جایی ازش نیست
نه این لامصبِ بد معامله ته توانش اینه
با یه نقطه رو دیواره دلم طرف میشم
من نه طرف زمینم نه آسمون تو جنگتون
تا اینا هنوز تو فکره شو آف اندیشه ان
هنوز ریز دلم به حرف کتابه
من با یه دینِ دیگه بزرگ شدم
دیره دادا
با اینکه میدونم دلم یه جایی گیره دادا
ولی خوب عشق همون قُل و زنجیره دادا
خرافه های پسندیده آرزوی این درخته پیره
من ندیدم یه جوره دیگه
من جورم جمیعِ جمعِ جماعِ جور
از مکان آدم غریبه ها با من بلای شوق
ولش کن من که تکرار سایمه
واسه همین این کالبدو تا وجدان دادمش
آدمی وقتی طاق میشه چشماش طاقتش
دنیای بعدِ مرگ بهترین دلیلِ عبادته
کاش بلورِ ظریفِ آوای فروغ
بود کلِ این زمینِ لرزون
نه اجرت ما برده ها که از عرق تِخ میکنیم
کفِ بانیِ طبِ روز ، طبیبِ مذکور
طبیعت مجبوره خلق کرد و پهن
نماد خرگوش و گوزنم پُرِ ترس از تنفگ
دلیلش مستیِ خونه دادا
هضمم کنن یا با طبیعتِ جبرِ وارده مستم کنن دادا
تا کی نونو درارم
کی میگه بهرش؟
نمیگه این که الان جلوت وایستاده الآن یه برده است
کی میگه دردشو نکشیدم تو حبسم
[کورس]
بیا برقصیم بیا برقصیم یار
من جز همین رقصیدن کاری بلند نیستم
وقتی پی کشفی که شیطنتت گل نکرده
جلوه های بصری جایی ازش نیست نه
بیا برقصیم بیا برقصیم یار
من جز همین رقصیدن کاری بلد نیستم
تو دنیای شما بارونِ گل میباره
تو دنیای ما بالِ شاپرکا خیسن
[ورس دو]
یارم دنبال گله گلی نیست تو باغچه دادا
فریب غروبِ گوشه ی طاقچه رو خورد
پشتِ شیشه اسیرِ پرواز فاخته
چون زندگی قشنگ نیست مثل نُتای باخ اون
زندگی های قبلیشو مثل من باخته
شعرا به شاه مینازن شاخه شاخه
من نه شاعرم دادا نه گل حاصلِ از شاخه
من یه رپ کنم که با پوچیِ زندگی ساخته
خدا همانِ همان رختِ امانمو نگرفته ازم
تا خوابم ببره دوباره
تو کتابش خوندم که همه ی جادوها تو شاخه
حتی طلسم هم نمیشه با یه بچه و پیشآبش
شُکر دادا هنوز سر به هوام
کَکمم نمیگزه با افکار زرد عوام
مسیرمو پیدا نمیکنه جهت اعداد دادا
شکر هنوز وقتِ اذان سکوت میکنم
سوت میکشه گوشم
صدای پای یه موجود وارونه رو سقف
بهم میفهمونه به هوشم
شکرش مزید نعمت افسانه است
شیزوفرنی دروغه من با پریا همسایم
جواب نمیخوام ، دلیل بیار
رهایی تاوان عشقِ زمینیاست
دنیای هم پای اندازه من تو طول راهمم و تاولمو پوشیده پام
جونم گرو ترس
راهی ندارم جز مراقبِ چرخشِ یار
بودن نبودن یه توهمه ناب
شریکِ ورقت نمیشم الهه ی ناز
توهمه اینجا فقط یه توهمه
سد انسانی شدیم تو مسیره تردد امواج
نمیکشیم همو از رو غرض دادافضا کافی نیست دلم دنبال گلِ گلی نیست توو باغچ
[کورس]
بیا برقصیم بیا برقصیم یار
من جز همین رقصیدن کاری بلد نیستم
وقتی پی کشفی که شیطنتت گل نکرده
جلوه های بصری جایی ازش نیست نه
بیا برقصیم بیا برقصیم بیا
من جز همین رقصیدن کاری بلد نیستم
تو دنیای شما بارونِ گل میباره
تو دنیای ما بالِ شاپرکا خیسن

Baraaye Delam

-----------------------------
04 . In Ghesse Ghashang Nist
-----------------------------
نظاره گرا بوسه زنان به دستِ جهل
لباسِ نوی تعفن میکنن به تن
تن ندادیم جرگه شدیم آگاهی ضدتون
حرکت میکنه با هورای لاجرَم صذا
تهش منم و یه میز و چشای بستم
فوقش یه گوره از همون کرورای لای دشت
اینجا شکسته مجنون اینجا شکسته آگاه
این شکسته کشکول کمرِ بوته ها
کل اندیشه ها حر عقیده ها راهی نیست
تا پدیداری کلِ ندیده ها
ذریه نه منم نه حکومتای باطل
پیله ی لفافم و هم صدای نقاشت
نقش ، توو تلویزیونید گله کنایِ گله چین
اینحا معرفتم تو دستِ بچه های کاره
نه خسته نمیشیم که ، خسته نمیشیم
کار میکنیم تا جایی که روح از تنمون درآد
بگیرید بکنید جون از سرمون ثواب
همش مالِ خودت یه روز جرگه میشه دریا
ما نمیشینیم پای مذاکره رو میزه دجال
باید یه روز رو سرتون کاختون بشه خراب
تو دولتِ ما همه آدما رزمنده ان
با بند بند تنشون نوشتن پرچم مباد
دولتا محاصرمون کردن رو خطه های کاغدی فرضی
خط کشیدن نوشتن مرز فقط با جنگ حل میشه
لبخند رو صورتِ مجرمتون ببینیم
همتون میرید تو بند
تو دولتِ ما همه ی آدما رزمنده ان
با بند بند تنشون نوشتن
نوشتن این قصه قشنگ نیست
وقتی پایانِ همه پوچه نوشتن ساز مطربو گرفتی
ولی طرب طبیعت نوره
نوشتن تو این تاریکی مطلق
که نگاهِ آزادی از بصیرت بشری دوره
شروعِ فصلِ جدید معاصرِ ماست
یه بنا رو جسد هر کی حال مبارزه داشت
بنا به نسبت قعر جسد به قصر و دیدِ زنده ها
به ادامه به خوابِ ابدی تبدیل شد
این همه مکتب و جناحو نمیشه تعدیل دید
یه روز رهایی هدیه داد یا اسیر زنجیر شد
من سوالی ازم باقی بمونه جای اشتیاق
پند و حرصِ هدایت واهی و نشیدنِ آه
چه معاصر بدی کجاست شنونده ی آهِ مجبور
چه کسی بیننده ی ساختِ این کاخِ اندوهه
چه وقت مقرری برای آرامش مجنونه
چه حیله ای پشتِ این حملات باهوش روی خونه های گِلیه
چه چیزی دیدن هزاران پیش از امروز
چه هدیه ای بالاتر از خونِ بدن یه کودک مقابلِ یه جغد سنگیه
رویای کمال نسبی و خیزش همه حقیقته
یه وقتی معین شده با علل سنجیده از قبل
حالِ ما هم همین که گنجیده تو پلیه واژگون
شاهده پیوندِ سرِ حیوون و آدمن
طولِ عمری ندیده شده حاصلِ این بندگی
بی چون و چرای در بست
از ارّابه ها با چرخِ برنده ترسیدید
یه بر خونه یه بر درد سربازِ خدای عاملِ جنگید
ما هم شرابِ حادثه بودیم تو ظرفِ هادی
نه زمینه سازی نه افسانه ی خیالی
انتقالِ سینه به سینه از ترس تاریخ
کتابا نوشتن اینجا فقط ماییم
وقتی اینجا هم پاچید
بهتون میگم کی روشنیه کی تاریک
میشه یه روزی این چراغ
کی ازش یه بال ساخت برای فرار
کی فهمید کی نفهمید
کی این چراغو گرفت از ما آدمای بی قرار
خلاصه نوشتن با خونشون
بکنید پا قلم میمیریم تا هدف

Soorat

Mc Tes

Recent comments

Yasin Akhlaghi

mohsen

farz3274

farz3274

Related tracks