جنون یه منطقه ی ممنوعه ست...

Marze Jonoon

الان چندروزه گم و گور شدم،نمیتونم از خودم تورو دور کنم...

akharashe

یه ققنوس زاده ی خاکستره....

Az Avval

بلاخره با یکی از همین پاکتا آخرین نخ سیگارمو میکشم
پیش یکی از همین رفیقام حساب دنیارو میرسم
بلاخره یه روزی آخرین روزه
آخرین سوز برف و آخرین برگ پاییزو میبینم
آخرین بهار آخرین قطار آخرین سوار آخرین حصارو میشکنم
موقع حساب و کتاب فقط خاطره هام پیشمن
بلاخره یه روزی نوم ازم حرف میزنه تو جمع
غیافشو جمع میکنه و بغض میکنه و بعد یکی میزنه پشتش
میگه درسته رفته اما یادش بخیر
گیر نکرده کارش به غیر
یه شب ازم یاد کنین کنار آخرین سلامتی
بگین بد عادتی داشت لبخندو تو هر حالتی داشت
ولی یه روز یه جایی گیر کردم و شدم حسابی سیر
قلبم میکشید حسابی تیر
با چشای خیره شبای تیره رد شد و یه جا یکی بم گفت
آخر قصه خوشه رفیق
شب تیره میره صبح سفید، جاش میاد
اگه کاش میوه میداد الان دنیامون بهشت بود
بدو تا برسی بهش زود
کاری که بمونه واسه فردا، میشه حسرت لای دردا
که میگن رفت و تو دلش موند
ولی من با عقده نمیرم
ترسام برام گنده نمیشن
نشده از کسی خورده بگیرم
اگه بد بودم خودم کردم
با پای خودم رفتم تو چاه و خودمم برگشتم
یه جوری کارامو کردم که الان نبینی شرمندم
خواستم حرفی تو دلم نمونده باشه
هیچ مشکلی پیش نیاد که راجبش یه نفر نخونده باشه
بلاخره یه روزی یه جایی آخر خطه
باور منکه میگه اونجا تازه شروعشه
دارم روزامو میشمرم تا روزهای خوبم شروع بشه
*
نمیدونم چرا همه چی تلخه
دارم کم میشم هفت روز هفته
چرا پاک نمیشه خونم از رو دستم
چرا درگیر مقصد
چرا انقد کم شدی تو
چرا پر دل تنگی، از هرچی شک بود تو دل تو دل کندی خب
بگو چرا دل کندی؟
*
بالاخره منم رها میشم از زندون تن
بالاخره فاش میشن رازای پنهونتم
بالاخره میفهمم ماه نمیمونه پشت ابر
اون روز میگم وقت کم بود هدف نبود پشت صبر
رفقام زیر تابوت آخرین باره باتوونم
همین یه بار و بالام باقیش خاک پاتونم
فقط زار نزنید حلوا بزنید تا نیفتاده از دهن
مردونه تو هم پیس پیس نکن فاتحه بخون لب نزن
یه قلب پوکیده که تازه نیست تو جسم سرد
گلای ارکیده رو خاک خیس و چشم تر
عکسم مثل همیشه میخنده شمام حال کنید
اونروز حلالتون میکنم شمام حلال کنید
شاید برم جهنم بهشت خیلی شلوغه
کفر نباشه حس میکنم جهنمه دروغه
خدا یار و یاور اصلا خدا مادره
مادر زجر بچه رو بخواد خب این دور از باوره
زبونم لال که چرته مرگ نوریه به همه میتابه
شتر خریه رو همه میخوابه
یقت و میگیره میزنه میدره روحت میبره ابدی شی
غیر نام و یاد و خاطرات نمیمونه ازت هیچی
من عوضی چی میخوام از این دنیا همین رویا بسمه
که اگه خاک و بخوام طلاش کنم تلاش کنم حقمه
زهی خیال باطل داری میدویی رو تردمیل
دلت گیره چشت سیر
جیبت خالیه برا چی میزاری انرژی
من یه زنده ی مردم چون عشق نمیکنه بم وصال
ول کنی که خراب شده دیگه نمیکنه اتصال
تو زندون بی حصار ندارم از کسی انتظار
تش رفیقام چهل روز خونوادمم یه سال 
*
نمیدونم چرا همه چی تلخه
دارم کم میشم هفت روز هفته
چرا پاک نمیشه خونم از رو دستم
چرا درگیر مقصد
چرا انقد کم شدی تو
چرا پر دل تنگی، از هرچی شک بود تو دل تو دل کندی خب
بگو چرا دل کندی؟
*
یکی از این شنبه ها
شانس میزنه سر به ما
ماهم میشیم سر به راه
مث همه بچه ها
شاید تو کوچه نکنیم سرصدا
یکی از این شنبه ها، 
یه جا یکیرو میکنن انتخاب که نباشه دنبال انتقام
یهو میاد طلا و دلار و ماشین پایین
بلاخره یکی مارو میبینه و درک میکنه ما اینجاییم
شاید مام بخندیم
سرمونو با خیال راحت بزاریم زمین و جفت چشامونو ببندیم
یکی از این شنبه ها
کسی جمعه نمیگه فهمیدم
نمیگه به ماها ربطی نداره، بگیره سمت ما
شاید بشه لبخند زد
بحثارو پیش برد حتی بدون اینکه کل کل کرد
وقت کنیم دوتا کتاب بخونیم
یه شبایی انقد بخوریم حال کنیم که صبحو خواب بمونیم
یکی از این شنبه ها ماهم درک میکنیم، ترک میکنیم
حرف میزنیم بحث میکنیم
نتیجه میگیریم حالیمونه دیگه کسی نمیبینه رنگ میخوریم
یکی از این شنبه ها
دیگه منتظر جمعه نمیشیم
زندگی بهمون حال میده و با مرگ بر... جمله نمیگیم
هرزه نمیشیم، قرض نمیگیریم
نذری میدیم و نذر نمیکنیم، درس میگیریم و فرض نمیکنیم
اذل میکنیم و مرز نمیسازیم، قرص نمیخوریم، حد میشناسیم
دیگه با اور دوز نمیمیریم
یکی از این شنبه ها
بابا نوئل و فیروز آشتی میکنن
اشکای روی صورتت فقط وقتی خودت خواستی میدوان
راست میگن ولی راست نمیکنن
پاس میدن و زاپاس نمیخورن
آس میریزن و هرچی حقه
دیگه عادلانه بازی میکنن
یکی از این شنبه ها
اول یکی از این هفته ها
وسط میدون شمع روشن میکنیم واسه همه رفته ها
تو یکی از همین شنبه ها

yeki az in shanbeha

از یه جایی دیگه همش تکراریه 
خودت نمیکشی و نفس اجباریه


Az ye jayee

تو این طبیعت وحشی بیرحم
که ننه بابا پی حال همدیگه میرن
وقتی بی عاری ها زنجیره ای ان
و جانی ها قراول های فهمیدگی ان

EGHVA

حالا فقط یه روحم
که چشاشو گذاشته رو هم...

Rouh

کف خیابونا جوی خونه
پارچه ی مشکی بکشین روی خونه
لاله ها میافتن دونه دونه
دستم بستست هدف روبرومه
برای آبادی
زن زندگی آزادی
واسه قول پوچی که به ما دادی
برای آزادی....
من صدای چا بهارم
که جز خاک ایران جا ندارم
اگه بشکونی ساعتارم
که باز چیزی نمونده تا بهارم
من صدای سنندجم
زندست بی کنایه ازم عجم
جونم میره واسه ناموس پ
پاکت میکنم از هر وجب
من صدای شریفم
اتاق فکرتو حریفم
تا صب بخونی حدیثم برام
فایده نداره  خود صحیفم
خستم از جنجالتون
پرواز هفصد و پنجاه و دو
رو شده اکثر جریانتون
منو نمیتونه غرق کنه دریای خون
من صدای شصت و هفتادم
خشم هشتادم
هنو کلی جا واسه دردسر دارم
معترض به راس پرگارم
من صدای کلی لالم
ندای کلی لاله ام
که بجای تحریف سوگ مردم
رو برج زور شما گل میکارم
من صدای اهوازم
چل و چنساله که هنو سربازم
نمیترسم از مزدوراتون
یه کوکتل مولوتوف دست سازم
من صدای نگاه خسته ی پیر مردای چاله باغم
رو خشتک خواستگار ایران میریزم صدتا قوری چای داغم
نغمه های زاهدانم
یه افغانی جلوی طالبانم
جلوی زور ضرب سرکوب من پشت مردمم پاسبانم
من شروع انقلابم
یه انتفاضه پره استعارم
برای خشکی زاینده رود
نعره های اصفهانم
من نوید و مهسا و نیکام
ندای حدیث کسا ی ایران
صدای شدید و رسای بی نام
که داره ادامه برای این خاک
#زن_زندگی_آزادی

zan_zendegi_azadi.mp3

اینجا مغزارو شستن دایی 
این ترو تمیزا همرو کشتن دایی
وقتی دستامو بستن به زور
نبودی وایستی پشتم دایی
دایی بگو چیه جرمم به جز
حقی که چندساله خوردن به کل
یا فکری که چند ماهه درگیر شده
میگه وقت عمل قبل جمعست بجنب
وقتی خونه و ماشین رویاست الان
بهشت و جهنم دنیاست برام
بم میگفتی زندان نرم 
ولی زندانم جزو برداست برام
دایی رفیقامو بردن دیدی ؟
به هممون میگن دشمن دیدی 
من که بند زن و بچمم ولی
با دل و جراتارو کشتن دیدی ؟
از کل بودجه ی این کشور گوه
فقط گوله پلاستیکی سهم منه
الان دوهفتست هرجا حرف میزنم
شبش منتظرم یکی در بزنه
راستی بلاخره یه قاضی دیدم
کارش غذا بود میپخت سبزی پلو
وقتی بش گفتم چرا اینجام
گفت چون غلط کردی، رفتی جلو
دایی بعد این عادی نمیشم
اونی که بهش امید دادی نمیشم
عقده هام دیگه تپه شدن،
اگه بخوامم سرسره بادی نمیشن
دایی آزادی حق منه
دنیای آقازاده ها سهم منه
همیشه گفتی محتاط باشم آره
اما الان دیگه وقت منه....


texter - omid.wav

ورس یک
کف دستم و بو کردم
فورا دستم و رو کردم
دیگه خستم‌ و خو کردم
به دفتر و بستن و گوش کردن
سادست ولی عجیبه
تو دل عمق حقیقت فریبه|
آفت تن جنگل و دریده
ولی کر و لال با باغچه بان غریبه
همینه وقتی که کریح منظر
شمیم قصیده قبیح قطعا
زخمی که عمیق ندیده مرحم
یه مسیح که صلیب سلیقه سمتمه
شدید دردم کثیف مرحم
مریض قلبم لذید حرفم
ولیکن قطعا منی که شخصا
با تنی که خستست مغزی که خلسست
همیشه راسم از چی بترسم
رفیق لحظم غریب قبلم
سلیطه نفسم همیشه هستن
به کمین‌طنین عمیق حرفم
بین یه مشت حرف مسخره
مهم مقصد نیست ترک مبداعه
میگن لال ساکت حرف نزن بده
میخوان سرباز نبره دست به اسلحه
یه جسم بی جون یه شعر بی روح
درون و بیرون یه حس ویرون
میسوخت میخوند دلی رو میشکوند
یه حسی که مثل یه قصه میموند
گفت جایی از این راه نیست صاف
این بار بی خواب با چشم بیدار
میتاخت بی باک به شوق دیدار
میساخت یه زندگانی‌ بی گاف
عرصه که تنگ شد جامعه جنگ شد
جامه ی جنگ و جنگی به تن کن
اینجا زندگی خیلی سخته
ما ها رو میبینی آقای رنگو!

کورس
اینا رو میبینی آقای رنگو
دوست ها و همسایه های من
اینجا زندگی سخته
خیلی سخت
میدونی روزها رو چطوری سپری میکنن
با امید
با امید این که روزی اوضاع بهتر بشه
آدم با امید زندست
الان هم
امیدشون تویی

ورس دو
از تو کلاه هر خری که خرگوش دراد
میخوره ان توش سواد
با پول میسازن سرپوش برات
تا بلبل نحثشه و خر گوش نواز
غذای ذهن گوشت سگ  بوش کباب
رو منقلی که سنگ سنگدون طلاس
کله بزن فکر ته توش نباش
که جوش بیاری میارن دمنوش برات
شاگرد اولا دم دفتر
ته کلاسیا تریبون سر صف کف
ناظم نفهم تو خف مصرف
پی صورت و بیخیال غم مخرج
این یعنی گوشا کر و هرروز قانونا میشه موسی تر
و جامعه نیل به سوی رو دادن به هر خفتی که جبرو کوتاه کرده
بگو کجاست اون من سرکشت
که با کله ی سرخ پی دردسر بره
زووور بزنه لال نمیره 
قبل اینکه حرف زدن غدغن بشه
وقتی فرق حق و عق کشکه
اینورا رب و رب پشمه
هرجا درری در وانیست روت که
کوچه هاش همه تنگ و بن بسته
از زیر زمین تا بالا شهرتون
دکل نفتی و ستون گنگتون
وقتی بحث حقیقت باشه 
کسی حرفی نداره
فقط میده سرتکون
پاش وایستادم تا پای مررگو
گلیممو میکشم از زیر سنگو
من هنو پی پشت پردم 
ولی اینارو میبینی آقای رنگو؟؟

Rango - Meysam Texter Ft Seen A - (320) .mp3

هزاری
شعر و اجرا: می سم
نوا: مموتی 
میکس و مستر: علیرضا سهرابی

meysam texter

Popular tracks