Name: Colin Jacobsen/Siamak Aghaei - Concerto For Santur, Violin, And Orchestra - Part IV by The Knights
Duration: 11 min 39 s
Description: The Knights performing part IV of the Jacobsen/Aghaei collaborative composition. Recorded live at the "Dumbarton Oaks" estate on October 8, 2013.

وااااااای. طوفانی به پا شد.

عاللللللللللللییییییییییییییییی

چقدر ارزشمند هست این قطعه

From "The Depth" (2013)
04. Unbound
Electric Guitar, Keyboard & Instruments Recording by Sadredin Taheri
Drums by Nima Navapour
Bass Guitar by Amid Bonakdar
Setar by Behzad Ravaghi
Cello by Arsalan Alizade
Drums Recording, Mix & Mastering by Hadi Kiani

In this instrumental rock fusion album by Sadredin Taheri, all tracks except track 3 & 4 demonstrates the most fundamental rock structure of a trio consisting of an electric guitar, bass guitar and drums

Sadredin Taheri - Unbound

ولادیمیر واویلوف آهنگساز و نوازنده روسی ۵۰ سال پیش تنظیم ارکستری تازه‌ای از «آوه ماریا» ساخت، در سبکی کاملا جدید بدون نشانه‌ای از آهنگسازی باروک در چند قرن پیش، تکان‌دهنده و پرنفوذ با انگیختگی‌ای خوشایند. واویلوف این آریا (ملودی برای آواز تنها) را به اسم «ناشناس» منتشر کرد. دخترش جایی گفته، پدرش قانع شده بود که کارهای خودآموخته‌اش با نام معمولی «واویلوف» طرفداری پیدا نمی‌کند، برای همین تمام این جلال و جبروت را نثار ناشناخته‌ها و آهنگسازان قرون وسطی کرد و در توضیح اثری که ضبط و منتشر کرد، نوشت: ساز لوت و آثاری از آهنگسازان گمنام قرن ۱۶ و ۱۷ میلادی. این نسخه با آواز نینا سولودوفنیکووا، خواننده سوپرانوی روسی است

One of the most popular Ave Marias is being misattributed to Caccini, the "Ave Maria" was in truth composed in the 1970s by Russian lutenist Vladimir Vavilov. Vavilov, who had a habit of attributing his compositions to famous composers, recorded the piece in 1970, attributing it to "Anonymous" on the album. Following Vavilov's death, Caccini's name was erroneously attached to the piece in subsequent recordings and performances.
It is believed that the work received its attribution to Giulio Caccini after Vavilov's death and Caccini's name was erroneously attached to the piece in subsequent recordings and performances.

Ave Maria
Soprano: Nina Solodovnikova
Composed by Vladimir Vavilov

Ave Maria

آوه ماریا، ساخته ولادیمیر واویلوف(منسوب به جولیو کاچینی)سوپرانو: نینا سولودوفنیکووا

From our "Movies That Don't Exist" album, "Sands of Passion" is a sweeping epic love theme straight from the classic Hollywood films of the 50s and 60s.

► GET THIS MUSIC: bit.ly/4b0jgVX
► WEBSITE: bit.ly/3CF2koT

Movies That Don't Exist

Sands of Passion

The Knights performing part IV of the Jacobsen/Aghaei collaborative composition. Recorded live at the "Dumbarton Oaks" estate on October 8, 2013.

Colin Jacobsen/Siamak Aghaei -  Concerto For Santur, Violin, And Orchestra - Part IV

کاور فوتو از آتوسا آل بویه

Tar: Hossein Alizadeh's improvisation at his 65th birthday

Life Story (Hossein Alizadeh's Tar)

Video:
https://www.youtube.com/watch?v=Wn5RisQCmcs

For me Iranian visual arts like architecture, tilings, rugs and etc have always been minimal. Not as a meaning of being less, but for repeating loops, being circular or mirror, adding layers to layers to achieve the final picture as a multi-dimensional but exclusive work.

And for me Persian Rug represents all those images and mininalism. The base structure builds in sides while in center different kinds of colors and shapes interconnect by repeatings and loopings to get the total product.
So it became appropriate for me to write a piece of music based on those visual art works.
We're talking about Iranian visual arts, so what's more proper for its music than Iranian instruments; such as Santour, Oud, Taar and Kemancheh.
The purpose was finding the commons in them; which i think is minimalism language, in an Iranian dialect.

Video:
This video could not have been made without the helps of those who filmed their rugs and sent it to me.
I'm grateful for their pure help.

So this is "Persian Rug".

"فرش ایرانی"
برای من همیشه هنر های تجسمی ایرانی، مانند معماری، نگاره ها، نقش های اسلیمی، فرش ها و ... نمود کامل مینیمالیسم بودند. نه به معنی کم‌گرا، بلکه به سبب تکرار یک چرخه، به طور ثابت یا متغیر، قرینه بودن، چرخش، روی هم قرار گرفتن چند اتفاق و پدید اوردن یک اتفاق جدید چند وجهی و منحصر به فرد.
و برای من فرش ایرانی نمود کامل همه این تصاویر و مینیمالیسم درونشون هست. ساختمان کلی در اطراف شکل میگیره، و در وسط، انواع رنگ ها و شکلها با تکرار و تکرار در این چرخه برای رسیدن به تصویر کلی در هم تنیده میشن.
در نتیجه ساختن یک قطعه موسیقی بر مبنی این تصاویر اسلیمی ایرانی به نظرم کاری منطقی و معقول آمد.
همانطور که از تصاویر ایرانی حرف میزنیم، در این موسیقی نیز فقط از سازهای ایرانی مانند سنتور، عود، تار و کمانچه استفاده شده و هدف تکیه بر ارتباط مشترک این تصویر و موسیقی، یعنی همان مینیمال بودنشان است.

ویدیو:
ساخت این ویدیو بدون ارسال تصاویر شما عزیزان امکان پذیر نبود.
از این کمک همگانی که به سبب وحدت باعث ایجاد همکاری و حس مثبت شد صمیمانه و خالصانه ممنونم.

قطعه‌ی "فرش ایرانی" تقدیم به شما.

Persian Rug

ستاره باران جواب کدام سلامی
 به آفتاب ,
از دریچه ی تاریک؟
Tell me!
Which earnest greeting to sun,
From this obscure prison,are you?
احمد شاملو
Ahmad Shamlou

Herman

Az Daricheh ye Tarik - از دریچه ی تاریک

Mehrdad Mehdi & Aso Kohzadi - Henna
مهرداد مهدی و آسو کُهزادی - حنا
|
آلبوم «درنادئون» اثری است از «مهرداد مهدی» و «آسو کهزادی». مهرداد مهدی پیانیست، آهنگساز، تنظیم‌کننده و نوازنده آثار پیاتزولا در ایران است. او پیش از این آلبوم «احوالات شخصی» را منتشر کرده بود. آسو کهزادی آهنگساز و نوازنده ویولن است. هردو تجربیاتی در زمینه ساخت موسیقی برای تئاتر و فیلم داشته‌اند. مجموعه حاضر در سبک پاپ و نیوایج و شامل بیست قطعه دونوازی آکاردئون و ویولن است. نوازندگی آکاردئون بر عهده مهرداد مهدی و نوازندگی ویولن بر عهده آسو کهزادی بوده است.
با دانلود آلبوم درنادئون به صورت قانونی از این زوج هنری حمایت کنید.
https://bit.ly/2LshLVt
|
درهم‌آمیختگی تکنیک نوازندگی آکاردئون و ذوقِ هم‌آهنگی و ملودی‌پردازیِ ویولون، موسیقی درنادئون را تغذیه کرده‌اند. از سوی دیگر نوع موسیقی این اثر در ایران کم‌رقیب است. استقبال از آن را هم که در نظر بگیریم، تا همین جا درنادئون را در موسیقی ِغیرپاپِ ایران باید یک آلبوم موفق بدانیم. می‌توان به جزئیات هر قطعه پرداخت، از الگوهای متنوعِ بسط و گسترشِ قطعات گفت و از این مسیر دلایل موفقیت اثر را در خود موسیقیِ آن بررسی کرد. اما درنادئون، راه را برای طرح موضوعاتی کلان‌تر نیز باز می‌کند:

- اگر این موسیقی به واسطه‌ی محتوا، تکنیک و سطح کمپوزیسیون‌ توانسته است از جذابیت‌های پاپیولارِ ژانر خود و از پاپیولار بودنِ ذاتی-تاریخی آن یک گام فراتر رود گام بعدی به کدام سمت‌ها می‌تواند باشد؟
یازده قطعه از بیست قطعه‌ی آلبوم مبتنی بر وزن سه‌ضربی هستند. شاید یکی از راه‌ها کندن از اینهمه وابستگی به ریتم‌ سنتی این ژانر، کمرنگ‌کردن این مؤلفه و برجسته‌تر کردن عناصر دیگرِ موسیقی باشد.
- اگر ندانیم این موسیقی در ایران تولید شده و دو نوازنده‌ی ایرانی آن را نواخته‌اند چقدر احتمال دارد که با گوش دادن به آن به ایرانی بودنِ‌ اثر پی ببریم؟ آیا نمی‌توان بیشتر قطعات درنادئون را نواخته‌های دوره‌گردهایِ فیلم‌های (برای مثال) انجلوپولوس تصور کرد؟
هرچند در اغلب بخش‌های درنادئون، در رنگ و آهنگ رمانتیک موسیقی، لحن اروپای شرقی و امریکای جنوبی آن هویداست اما با اینحال جستن برای یافتن نشانه‌های اینجایی در این اثر بی‌صید نمی‌ماند. ملودی و نوعِ فرود روی تونیک در قطعه‌ی «بازار» یا تأکیدهای ریتمیک قطعات «رقص بادبادک» و «هزار درنا» مواردی از این دست هستند. اما لحظاتی هم وجود دارند که اگر ایرانی‌بودنِ صریحی نمی‌شنویم لزوماً پیوندی با موسیقی اروپای شرقی هم در کار نیست (قطعه‌ی «مرغ آتش» را بشنوید و برافروخته‌شدنِ بطئی و التهاب‌آورِ تمِ مینیمالیستی‌اش را). این نیز مصداقی دیگر از فراتر رفتن از ژانر در خصوص مسأله‌ی هویت است.

Mehrdad Mehdi & Aso Kohzadi - Henna | مهرداد مهدی و آسو کُهزادی - حنا

اسب و آتش

Arash Kamvar - Dormant // آرش کامور - بسته‌بال

ای روز برآ که ذره‌ها رقص کنند

آنکس که از او چرخ و هوا رقص کنند

جان‌ها ز خوشی بی سر و پا رقص کنند

در گوش تو گویم که کجا رقص کنند

هر ذره که در هوا و در هامون است

نیکو نگرش، که همچو ما مفتون است

هر ذره اگر خوش است، اگر محزون است

سرگشته خورشید خوش بی‌چون است

Bab Aziz-ای روز برآ که ذره‌ها رقص کنند

The Knights are an orchestral collective, flexible in size and repertory, dedicated to transforming the concert experience. Engaging listeners and defying boundaries with programs that showcase the players’ roots in the classical tradition and passion for musical discovery, The Knights have, as the New Yorker observes, “become one of Brooklyn’s sterling cultural products...known far beyond the borough for their relaxed virtuosity and expansive repertory.”

Colin Jacobsen/Siamak Aghaei - Concerto For Santur, Violin, And Orchestra - Part IV

The Knights

Recent comments

Sina Nosrati

Mahdi Rahmani

mahsa🪽

Mostafa Sharbaf

Related tracks