Το θέατρο είναι ζωή, έχει παλμό, ο χρόνος καταργείται οι ώρες γίνονται λεπτά, τα λεπτά γίνονται ώρες… Τα χρόνια γίνονται δευτερόλεπτα και τα δευτερόλεπτα έργο τέχνης. Είναι ένας ωκεανός συναισθημάτων μια μικρογραφία ζωής. Ένα μεγαλοφυές ψεύδος που μας ανεβάζει ψηλά για να συναντήσουμε τον καλύτερο μας εαυτό.
Τα τελευταία χρόνια,  έχω ζήσει  μέσα σε ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες, αισθάνομαι πολύ χαρούμενη,  που έχω δει από απόσταση αναπνοής τόσους ανθρώπους, να προσπαθούν κάθε μέρα να ξεδιπλώσουν τα τσαλακωμένα φτερά τους… για να πετάξουν… τους έχω δει να  δημιουργούν, να ονειρεύονται, να  ζουν επί σκηνής. Άνθρωποι της διπλανής πόρτας είναι που προσπαθούν μέσω της τέχνης να γίνουν πιο όμορφοι… Και όταν τα καταφέρουν, εκπλήσσουν πραγματικά… Κερδίζοντας, ακόμα και τους πιο δύσπιστους, από το ετερόκλητο κοινό, με την αλήθεια και την ανιδιοτελή αγάπη τους...

Theatriko Anthologio