Yaghout

کم مکیدین شیرمون، تو جهان غریبمون
کردین توی شیشمون، مدام بازیچمون
کم چپوندین بهمون، جیبامون رو تکون
حالا نصفشو بدی چین باقی رو به روس

چطوری اقتصادی که برتره؟ چطوری فَربه؟
چطوری قدرت منطقه؟ چطوری غَرّه؟
معتبرترین پاسپورت، چطوره مرزت؟
خاک فروش دریا فروش، چطوری هرزه؟
چطوری دکوری؟ جیره بده بجوییم
جوری با پا رفتی توش که نمیتونی بشوریش 
صف شیر رو ندیدی تو زندگیِ ژتونی
قبل سخنرانی کره بزن تا که ببری
بی عار لااُبالی جیبِ خالی پُزِ عالی
مسموم فاسد طبلِ تو خالی 
اگه حکومتِ دینی چرا نوکرِ چینی؟
چرا از ما میکنی باج به دشمنت میدی؟
صراط المستقیم چرا همش منحرف میشی؟
چرا طناب دارتو مدام منتقد میدید؟
تو چطوری برّه؟ چطوری برده؟
غلامِ مطیعِ همیشه حاضر تو صحنه
از نون نظام بگو ماله کشِ فله
چطورطعمش؟ شیرینه چربه؟
واکسنِ اَمریکنشو زده بچه؟
بزن تا گرمه، حلاله بعله

کم مکیدین شیرمون تو جهان غریبمون
کردین توی شیشمون مدام بازیچمون
کم چپوندین بهمون جیبامون رو تکون
حالا نصفشو بدی چین باقی رو به روس
کم مکیدین شیرمون تو جهان غریبمون
کردین توی شیشمون مدام بازیچمون
کم چپوندین بهمون جیبامون رو تکون
حالا نصفشو بدی چین باقی رو به روس

دیگه خلیج نه فارسه نه عربی، چینیه
قراردادِ ۲۵ ساله رو ندید دیدیمش
اینبار کردی پاتو درازتر از گیلیمت
ایران خون میده خونَشو پس میگیره
بد میبینه اونی که وطنِ منو فروخت
سوزنشو تیز کرد دوخت سر و تهو دروغ
بد میبینه اونکه جا پاش توی این فساده
بی‌وطن بی‌مایه‌ای کز ایران مایه میذاره
جواب این ملتِ ورشکسته رو کی میده؟
نسل ما سوخت آینده بچه‌هامون چی میشه؟
اینبار دولت واسه‌مون چه نسخه‌ای پیچیده
شاید چین داره کلِ ایران رو تُحفه میگیره
شرم کنید شرورا بی شرافتا
شلوارِ کشورو بچسب فکر دین ما نباش
پروانه رو سوزوندین نوبتِ پیله‌هاست الان؟
سندو پاره کن یا وا کن تو زندان جا برام

کم مکیدین شیرمون تو جهان غریبمون
کردین توی شیشمون مدام بازیچمون
کم چپوندین بهمون جیبامون رو تکون
حالا نصفشو بدی چین باقی رو به روس
کم مکیدین شیرمون تو جهان غریبمون
کردین توی شیشمون مدام بازیچمون
کم چپوندین بهمون جیبامون رو تکون
حالا نصفشو بدی چین باقی رو به روس

وای از اتحادِ آزادی‌خواهی با گرسنه
پنج تا انگشت یه مشته
گذر ظالم به دادگاه مظلوم می‌افته
چوب انتقام کلفته
چوب انتقام کلفته
چوب انتقام کلفته

Torkamanchay

sirk


Chorus
بله بله قربان، زندگی نرماله
یه سال کار کارگر، یه شب شام کُفاره
بله چشم قربان، زندگی نرماله
به جز اینم نمیگیم، مبادا که جُرم باشه
‌
بله بله قربان، زندگی نرماله
یکی تو گور خوابه، یکی دَه تا برج داره
بله چشم قربان، زندگی نرماله
حقمونو نمیخوایم، مبادا که جرم باشه 

‌Verse 1
قربان پایینو دیدید؟ سفره‌ی خالی رو دیدید؟
شما نورِتون زیاده، شهر تاریکو دیدید؟
اینجا که باریکه کمر، چون خونا رو مکیدید
اینجا که کثافتتونو از بالا میریزید
‌
دیدید چقد فرق داریم، دوریم ازتون؟
بلیط نمیخواد، دعوت منید همتون
پسر برو تو اتاق، آقا رو نترسون
ایشون کهنه و پاره ندیدن، نه حتی از دور
‌
قربان نظاره کنید، شما ستاره شدید
با کور سوی نور همینا که اعدام میکنید
شما با اشتباه رشد کردی، به جای توبیخ
نقد منتقدم بریدی تا اراده کنید
‌
قربان شیرین کنید کامتون رو تلخه کلامم
اینجا مردم فقط زنده‌ان، زندگی ندارن
بچه‌های ما شبا سر روی گُشنگی میذارن
ببخشید وجدانای شما چه‌جوری میخوابن؟
‌‌
Chorus
بله بله قربان، زندگی نرماله
یه سال کار کارگر، یه شب شام کُفاره
بله چشم قربان، زندگی نرماله
به جز اینم نمیگیم، مبادا که جُرم باشه
‌
بله بله قربان، زندگی نرماله
یکی تو گور خوابه، یکی دَه تا برج داره
بله چشم قربان، زندگی نرماله
حقمونو نمیخوایم، مبادا که جرم باشه
‌
Verse 2
وقتی کل دنیا از مردمش حمایت میکرد
دولت ما مسئول نبود، شکایت میکرد
به معترضا برچسب اغتشاشگر میزد
به زندان کفایت میکرد؟ نه، جنایت میکرد
‌
بی‌شک ما رکورد زدیم، ما تنها کشوریم
که واکسنش فرق داشت، مرفه و فقیر
تو عصر علم زنو واسه زیباییش میزنیم
با ونِ پلیس میدزدیم، ناکجا میبریم
‌
سبد خرید خالی، تو سفره نفتم نداریم
دنیا تو مریخ و ماه، ما توی قهقراییم
مُرده‌هایی که باید تو فکر مرگم نباشیم
چون پول سنگ قبر و کفن و دفنم نداریم
‌
من آژیر خطرو زدم تا گوشا بسوزه
گرسنه‌هایی داریم که فرصتشون یه روزه
اون لب مرگو بوسیده کجاست؟ کی میدونه؟
لااقل یکی بره براش لالایی بخونه
‌
Chorus
بله بله قربان، زندگی نرماله
یه سال کار کارگر، یه شب شام کُفاره
بله چشم قربان، زندگی نرماله
به جز اینم نمیگیم، مبادا که جُرم باشه
‌
بله بله قربان، زندگی نرماله
یکی تو گور خوابه، یکی دَه تا برج داره
بله چشم قربان، زندگی نرماله
حقمونو نمیخوایم، مبادا که جرم باشه
‌
Verse 3
میترسیم از سال بعد از اجاره خونه
از مدرسه‌هایی که وسط بیابونه
پرنده پر نمیزنه تا بی‌آب و دونه
این زندگیِ نرمال یا بیمارمونه؟
‌
جنس بی‌کیفیت اینجا مثل طلا میمونه
کارگر دو شیفت میدوعه، پراید فرار میکنه
توی این چرخه‌ی فاسد تلاش بیخوده
سیستم واسه یکی یه میلیون رو فدا میکنه
‌
واسه ماله‌کشا که تو آمریکا مست فسادن
برون‌ریزیِ عقده، تخلیه‌ی فاضلابن
اینجا چپ و راست نداره، همه یه جناحن
میگیم گیر باتلاقیم، میگن پی اصلاحن
‌
احیانا چیزی هست که بهتون بر بخوره؟
احیانا فکر کردین شهروند بردتونه؟
مردم نون نخورن، نون شما چرب بمونه؟
قربان گفتنم دلیلِ گیجی سرتونه؟
‌‌
Outro
تانکرای نفت تو صف، تو راه رفت
لاله‌های سرخ، فرشِ دلار سبز
شهر پر از فقر، سوتِ صدای مرگ
مسحور پول، روحِ رجالِ پست
‌
بدون جناحیم، دنبال رهایی
دستای گره به هم، زنجیر انسانی
بدون جناحیم، دنبال رهایی 

قدرت اتحاد، تقدیر خودِ ماییم
‌‌
تانکرای نفت تو صف، تو راه رفت
لاله‌های سرخ، فرشِ دلار سبز
شهر پر از فقر، سوتِ صدای مرگ
مسحور پول، روحِ رجالِ پست
‌
تانکرای نفت تو صف، تو راه رفت
لاله‌های سرخ، فرشِ دلار سبز
شهر پر از فقر، سوتِ صدای مرگ
مسحور پول، روحِ رجالِ پست

Normal

اناره کارگر، بچلونش
بده آبش، بده نونش
انقدری بده که زنده بمونه
نظامِ برده‌داری خودِ زندونه
اناره کارگر، بمک خونش رو
بمک شیره‌ش رو، دور بنداز پوستش رو
نبینم درخت رو به رشدش رو
انار تو دست سرمایه‌دار کشته شد
باتومه جواب اعتصاب، بزنش
مبادا فکر اعتراض به سرش
بزنه، بزنش، اناره، بکنش
حقش رو بخواد باید خشک شه درختش
خود زندانی رو بذار زندانبان
جیره‌ی چرب رو بده به پیمانکار
رسمیش نکن نه بی انصاف باش
بدون ایمنی و بی‌استاندارد
با چوبِ فقر مردم رو غلامشون کن
بریز موار رو تو کمپ خمارشون کن
کسی حقش رو خواست بگو خداعه اون پشت
بگو به جرم محاربه شجاعتون مُرد

ارزونه انسان، اناره کارگر
غنیه ایران، زمینه بارور
حاکمی تو اول و آخر
خودتی خاطی، خودتی داور
ارزونه انسان، اناره کارگر
غنیه ایران، زمینه بارور
حاکمی تو اول و آخر
خودتی خاطی، خودتی داور

verse3

راه بیا با من، پا به پام بیا
ببینم، ما بشتریم یا ظالما زیاد
این کشور فقط یه اتحاد میخواد
پس بگیر حقتو با افتخار بیا
دست تو دست هم شونه به شونه
حقوق کارگر نونِ تو خونشه
ایستاده رو به ظلمِ زمونه
امپراتوریِ مرگ بی دوومه

Anar (ft Afrasiab & BiLaghab)

اگه دیدی درد مردم رو ولی چشماتو بستی
ظلمِ به مظلوم رو دیدی و از کنارش رفتی
اگه از ترس یا واسه منفعتت خدعه کردی
تو هم همدست ظالم هستی، تو هم مجرم هستی
اگه خودتو به خواب زدی وقتی که خونها رو میریختن
گرفتار کسبتی وقتی جون جوونها رو می‌گیرن
اگه وسط بازی یا وسط بودی و گفتی سیاست چی هست
بدون رای سفید نداریم بی‌طرف نداره این جنگ
اگه دست رو چشمات گذاشتی دستات خونی‌ان
خائنی اگه تریبون داری و حرفات بو میدن
دوری از وطن و دوربینای ما کم سو نیستن
یادت باشه کثافتای پشت ابر لو میرن
اگه سرپوش گذاشتی رو قتل تو هم قاتلی
واسه پوشوندن جنایت باید رو خون راه بری
بدونِ ماله کشیدنِ تو این سیستم کامل نیست
ایران انقدر زندان داره که همتون جا بشین

ژورنالیست بازاری مخبر دو زاری
هنرمند درباری سوراخ موش بخر
مامور معذور از بالا دستور
جلادِ مجبور سوراخ موش بخر
سوپاپ اطمینان منصوبِ بی‌اختیار
اصلاح طلبِ حزب باد سوراخ موش بخر
صادراتی نایاکی زیر و رو کش چارتایی
بده هرچی دلار داری سوراخ موش بخر

چه هنرمندی که خبر از نون بُری نداری
شاشیدم به اسکارت اگه مردمی نباشی
پاره میکنم کلافت رو که دیگه چرند نبافی
چه شهابِ دولتی باشی چه اصغر فرهادی
چه بازیکنِ حکومتی و چفیه لیسی
چه بازیگرِ صادراتی و الهه هیکسی
شما خودفروشِ پولین هرزه‌ی مقامِ فیکسین
حیف زالو جیره‌خورا شما از خلایق نیستین
لاشی کارون با آبِ معدنی که پر نمیشه
خوزستان ژتون نمی‌خواد صاحبِ کل میزه
آزادی گرونه؟ باشه آزاده کشته میده
یادتون باشه خون فقط با خون شسته میشه
تیر بزن از پشتِ سر بکش تشنه‌ها رو
به قتلِ حق‌خواهِ نا مسلح افتخار کن
بیرون مرز به جنایت بزن رنگ و لعاب رو
بگیر از من مژده‌ی فردا و تقاص رو

ژورنالیست بازاری مخبر دو زاری
هنرمند درباری سوراخ موش بخر
مامور معذور از بالا دستور
جلادِ مجبور سوراخ موش بخر
سوپاپ اطمینان منصوبِ بی‌اختیار
اصلاح طلبِ حزب باد سوراخ موش بخر
صادراتی نایاکی زیر و رو کش چارتایی
بده هرچی دلار داری سوراخ موش بخر

منتظر ناجی نباش خبری تو راه نیست
نجات دهنده خودتی خودت قهرمانی
من و تو اگه ما بشیم... بیکرانیم
ما منجیِ زمانه‌ایم امامِ زمانیم

Soorakh Moosh

امروز تولدمه، گرچه مصادفِ مرگم
تاسِ زندگیم از دستم افتاده به پنج ور
از خوب تا بد تو هوا هزارتایی چرخ زد
گوش کنید زندگیم رو خلاصه به چند خط

پنج بهترینِ من بود، پدر محسنِ راضی
من وسطِ بهشت، پدر وسطِ بازی
تو سیستمِ نازی ولی با عبای ناجی
من دیده بودم حتی پشت نقاب دایی رو
بم گفتن بازی کن و بازیگوشی نه
گوش بریدن بی عیبه و فال گوشی بد
من داد زدم چی دیدم تا جای دوری رفتم
برگشتم حتی بابامم بازجوییم کرد
ترس از مرگ واسه تفاوت عقیده‌ام
در رفتم تا فهمیدم تحت تعقیبم
رفیقای سگم و حتی سگای رفیقم
بو کشیدن منو تو اتاق ۲۳ دریدن

امروز تولدمه، گرچه مصادفِ مرگم
تاسِ زندگیم از دستم افتاده به پنج ور
از خوب تا بد تو هوا هزارتایی چرخ زد
گوش کنید زندگیم رو خلاصه به چند خط

چهار من خودم یه دوقلو رو پدرم
یه خانواده‌ی خوب و خوبه موقعیتم
چرخِ کارخونه چربه، خونه هم گرم
تا وقتی بحرانِ اقتصادی یهویی در زد
به خودم گفتم نترس تو آماده‌ای
جمله‌ام تموم نشده بود دلار بالا کشید
رقابت بم گفت توی سیستمی فاسدی
اونا دلار دولتی دارن و بازارِ چین
تو یه چشم به هم زدن همه چیمو باختم و
قدِ هرچی که داشتم الان بدهکارم و
وام و قرض و نزول مرهمِ زخما نشد
التماس وثیقه نشد الان تو زندانم و...

امروز تولدمه، گرچه مصادفِ مرگم
تاسِ زندگیم از دستم افتاده به پنج ور
از خوب تا بد تو هوا هزارتایی چرخ زد
گوش کنید زندگیم رو خلاصه به چند خط

سه پسرِ یه خانواده‌ی معمولی
سرِ کلاس و تو کتاب گذشت نوجوونیم
یه گروه شدیم بر ضدِ خوش‌گذرونی
چون هیچ جوره شاملِ سهمیه نبودیم
من اون شیش سالِ آخرو همیشه یادمه
بهترین سالهای عمرم رو هزینه دادم که
گذشت و تلاش بم بده نتیجه آخرش
اعتماد به سیستم تنها دلیلِ باختمه
سنتی صنعتی جای نون واسم سابقه شدن
اول فقط ساقی بودم، بعد رفت پاچه‌ی خودم
درختا و ایستگاههای تو شهر سایه‌ی رو سر
از وقتی بابا گفت اینجا نیست جا واسه تو، نه

امروز تولدمه، گرچه مصادفِ مرگم
تاسِ زندگیم از دستم افتاده به پنج ور
از خوب تا بد تو هوا هزارتایی چرخ زد
گوش کنید زندگیم رو خلاصه به چند خط

دو بچه‌ی پایینم یه کارگرِ ساده
خونه‌ای نیمه پُر، یه موتور که پنچره دائم
یه شاخه گل هر ماه اگه دخلم بذاره
یه لباسِ بچه واسه همسرم، پا به ماهه
عقب افتاده کرایه، پارسال اخراج شدم
باید برگه بُز خری کلیه‌ام رو امضاش کنم
حاضرم بردگی کنم و کار پیدا شد؟ نه
شیرِخشک یه نوع خودکشی رو انداخت تو سرم
می‌پرم تو اتوبان، از پل، دیه‌ی کامل
اون که رد شد از روم ادامه میده به راهش
زن تنهام الان دو برابر زیر فشاره
یا کلیه‌اش رو فروخته یا خودش رو اجاره

امروز تولدمه، گرچه مصادفِ مرگم
تاسِ زندگیم از دستم افتاده به پنج ور
از خوب تا بد تو هوا هزارتایی چرخ زد
گوش کنید زندگیم رو خلاصه به چند خط

یک یه عملی‌ام بی‌سقف، بی پدر مادر
روز تولد اعتیاد رو ارث به من دادن
فصل سرما واسه زندان رفتن پیِ بهانه‌ام
باقی دغدغه‌ام اینه چجور جور بشه موادم
برا من زندگی ختم میشه به رفع خماری
سوی حسرت نیست تو دید، واسه هرچی تو داری
امروز فحش و لگد اومد از یه صفِ طولانی
چون دیگه حتی یه صفحه از اون برگه پولام نیست
کجایی عار؟ نمی‌خوام دیگه عر بزنم
نمی‌ذارم واسه یه سوت سفید بم دست بزنن
اون پسرِ مظلوم که جرمش قتله منم
امروز هجده سالم شد، رفت تو حلقه سرم

امروز تولدمه، زنده موندم انگار
از شیش تا شانس بود پنج تاشون بد اقبال
تو شیش تا شیش بیتی که واست خوندم انگار
فقط زنده موندم یک بار، زنده موندم یک بار

شیش نون چرب و گوشت نرم سر سفره‌ست
اعضای خانواده همه قدرت همه شهرت
بازی نکرده همه برگه‌ها رو همه بردن
بشکه‌های نفت رو تا تهش خوردم، من
فخر می‌فروشم با ماشینای جدید
پول میریزم رو فاحشه‌های فقیر
حسابم پره با مالیاتِ همینا
زنجیرِ پلیس هم دستِ مافیای دَدی
قاضی تو کولَمه، نیازی به ترس نیست
سهمیه دارم، نیازی به درس نیست
خدمتکار شخصی، پزشکِ شخصی
و اون پاسبون شخصی که به جام می‌جنگید
تو خیابونا
تو خیابونا
تو خیابونا
تو خیابونا
گُر می‌گیره آدم از این همه اختلاف
اشتباست
اشتباست
اشتباست
اشتباست
اختلاس
اختلاس
اختلاس
اختلاس

بالاترین طبقه‌ی جامعه‌ی من شمایی
اگه ذهن انسان جهان باشه، شما خدایی
خالقی، خالق فکر، دبیرِ اخلاق
بستری، پایه‌ی کشت، نویدِ افکار
آینده‌ی کشورمی، فردای بهترمی
رنگِ دنیای سیاهم، روشنیِ شبمی
دانش‌آموزِ بی‌انضباطتم، نیمکت عقبی
تا ابد تو صفتم، پشت سرت، یک قدمی
قلم دادی دستم، قلم میزنم به جات
حالا که دست گذاشتن جلو دهنت، میشم من صدات
دیکته میکنم رو ورق لعنت به فساد
جای معلم تو زندان نیست لعنت به استبداد

بمون یاد دادین جلو ظلم وایسیم
ما بذرِ شجاعتیم که شما کاشتین
بشکنه قلمی که لرزید رو ورق و
خفه باد گلویی که نگفت راستین

حقیقت یا قدرت؟ جواب بده جاه طلب
این امتحانِ شرفه من اولین داوطلب
تو جبهه‌ی معلما سنگر آخرم
همه فرمولا رو حفظم قول میدم باخت ندم
این یه انشاست تقدیم به هرچی معلم
ما دست‌پرده‌ی توایم از کارگر تا دولتش
دیوارِ کوتاه و بلندش، معترض تا مفتش
از مکبر تا این رپری که صداش بلنده
معلم چجوری بابا نون داد رو یاد بده؟
وقتی سفره‌ش اونقدر نیست که نون توش جا بشه
چجور از غرور بگه وقتی باتوم جوابشه؟
در کلاسو وا کنم که طوفان میشه!

بمون یاد دادین جلو ظلم وایسیم
ما بذر شجاعتیم که شما کاشتین
بشکنه قلمی که لرزید رو ورق و
خفه باد گلویی که نگفت راستین

Choobe Moalem

نام اثر: فرشید
کلام و اجرا: توماج

باد نورِ ماه رو بُرده، ستاره‌ها خاموشن
توی ساحل یه ماهی مُرده، کاش میشد داروش شم
مونده ازم یه افسرده، نمیشه که آروم شم
شبی که مهتاب نداره، کاش میشد جادوش کرد
کاش میشد بات اون شب، شب، شبا چقدر تنهام
باید بت میگفتم نرو، موندن تو دلم حرفام
پُرِ عشقم و حسی ندارم، نمی‌بارن حتی ابرهام
نفست توی موهام، آرزوهامون رفت بر باد
قلبم دیگه آبی نیست، موجا هم صدا ندارن
خشکیم عمیق‌تر میشه، چرا باشم؟ چرا نباشم؟
باید فراموشت کنم، من آبم، فکرام از آهن
گیرم تو شن و ماسه‌ها، من موندم دریام رفت
بادِ سیاه ظلم جهان بود، عشقِ تو بود دریا، بی‌کران بود
عشقِ منه اون ساحل خسته، منم اون ماهیِ به گِل نشسته
رفته، ماهِ من رفته، جهانِ بی‌نور پُر از درده
درده، دنیام پُر از درده، ساحلِ تو اسیرم کرده
باد نورِ ماه رو بُرده، ستاره‌ها خاموشن
توی ساحل یه ماهی مُرده، کاش میشد داروش شم
مونده ازم یه افسرده، نمیشه که آروم شم
شبی که مهتاب نداره، کاش میشد جادوش کرد
همه میگن سرده خاک ولی یادت نِمیره از سرم
تکیه‌گاهم، بی پناهم، بی تو یه آواره‌ی جنگ زدم
سپردمت به دستِ خاک، جوونه زد خاطره‌هات
کجاست تکیه‌گاهِ من؟ تلخ شده سازِ صدام
تاریک شدم سایه‌ی سرم، پیر شدم پاره‌ی تنم
زنده ترینی تو تو قلبِ من، واسه رفتنت عمراً فاتحه ندم
جسمم روزی صد بار مُرد، روحم رو دریات بُرد
خداحافظ فرشیدِ من، من غرق میشم، تو پرواز کن
باد نور ماه رو برده
باد نور ماه رو برده
کاش میشد جادوش کرد
کاش میشد آروم شم

Farshid

نام اثر: بازمانده
کلام و اجرا: توماج و افراسیاب
بیت: بهزاد
Verse 1: 

از بازماندگان آبانم، شعرم، صدام، جاودانم
من؟ یک از هزارانم، پایان شیرینِ داستانم
مست شلاقی‌ام که خوردم، پیروزِ زندانی‌ام که بُردن
شعله‌ی خاشاکی‌ام که گفتن، پشت به زندگی، رو به دشمن
دو الف، کوهِ پروندم، کسری، گلرخ، در بندم
خونِ سیاوشم، کمان آرشم، پروازی‌ام که پر زد رفت
تابش ناگریزِ نورم، رویش ناگزیرِ بذرم
ریشه دارم، استوارم، من؟ درختِ امیدِ وطن
بچه‌ی کارم، گمنامم، پینه‌ی دستِ رویاام
فصل اتحاد، گردانم، خون نداام سلطانم
خشکیِ قلبِ یه دریاچم، بالِ بریده‌ی پروازم
سیلی صورت سربازم، تیرِ تو سینه‌ی اهوازم
فقر بلوچم، کولبر کوردم، زبان مادری عربم تورکم
من پسر ایرانم، بختیاری‌ام نمادِ جرات
من قهر خدام، من ترس شمام، قاضیِ وطن عدله انتهام
برزخِ خدام، وحشتِ شمام، سرباز حقم، مرگه افتخار
من خروش یه خشمم، غیظم، ریزش یه سدم، سیلم
از درون یه رنگم، طفلم، لطیف مثل مرگم، شعرم 

Bridge:
ایول، بشکن، قانون نداریم، قول میدم خوابی رو آروم نذاریم
قول میدم کمتر از طاعون نباشیم، متحد میشیم و باتوم فراری 

Chorus: 

بده به من، بده، ایران مال منه، بده به من، بده، این خاک مال منه
بده به من، بده، ویران شده همش، بده که من خودم میسازمش 

Verse 2: 

میسازمش تو این خاکه ریشه‌م
بمیرم هم رو ورق زاده میشم
منم تعبیر کابوس و خواب این شهر
زنجیر ظلم میشه پاره بی شک
من قطره‌ی سرخِ تو چشماتم
اشک مادرای داغدارم
خون‌آبه‌ی خوزستانم
بنزینم، شعله‌ی آبانم
اخطار، کشتار، بده وضعیت
گلوله شلیک تو سر جمعیت
من؟ خونِ زیر پوتینم
خورشت اوینم با طعم کهریزک
کلی خط رو بدن
همون قربانی با سر تو لجن
زخم تو کمر، وهم تو سرم
همونی‌ام که هروقت پر زد، هروقت حرف زد
سیستمت مرفینو زد تو رگم
دوختن هی نخ رو لبم دود کرد 
سوختم مثل جنگلا زاگرس
قانونت فوت کرد
از تک تک خونا که ریختیو خوردی
گذشته یه دریا آب از سرم 
میسوزم تو این جهنم
ولی میزنم بیرون از خاکستر من 
جاودانم تو این چرخ تکرار
زاده‌ی جنگم به دست اجبار
مشت اتحاد تو صورت ظلمم
از شمال و جنوب تا قلب تهران
پایبند به خاک و عهد و پیمان
امید به یأسم تو بطن زندان
سرود دردم، غروب تلخم
روشنگرم روی سطح کیهان
غیظم، بمبم، مین زیر پا
تلخیو خشمم با رخ بی نقاب
فریاد یه نسل غرق زیر آب
کینه‌ی کهنم از عمق سینه ها 

Bridge:
ایول، بشکن، قانون نداریم، قول میدم خوابی رو آروم نذاریم
قول میدم کمتر از طاعون نباشیم، متحد میشیم و باتوم فراری 

Chorus: 

بده به من، بده، ایران مال منه، بده به من، بده، این خاک مال منه
بده به من، بده، ویران شده همش، بده که من خودم میسازمش 

Outro:
شعله‌م زاده‌ی شلیکِ خودته، ماهشهرم، نی‌زارم
من راوی‌ام و تاریخ خودِ شعر، یادآر که مرگِ نِسیانم

Bazmande (ft Afrasiab)

Chorus
من ندیدم توتون از جدول بگین
نشنیدم از پرنده در بند بگین
ندیدم با مردم هم سنگر بشین
ندیدم هیچ کدومتون بوی رپ بدین
‌من ندیدم توتون از جدول بگین
نشنیدم از پرنده در بند بگین
ندیدم با مردم هم سنگر بشین
ندیدم هیچ کدومتون بوی رپ بدین
‌
Verse1
ذره‌بینو بدین به من بلکه ببینمتون
شلوغ کنید با حاشیه شاید شنیدمتون
جام و جامه‌ی جمعتونو جر میدم یجور
که بری به بریه‌ای دور، همرو یه تیر صد نشون
‌میزنم میکَنم اون نقاب گنگِ فیکتونو
لاتی نخون اگه گردون پلیس زهر چشتون شد
پاره میکنم پرده‌ی این نمایشِ دروغو
تُو تو رینگ نبودی نمیدونی فرق آپر و هوکو
‌زمستونتون رسید وقتشه بشمارمتون
گرمِ جنگ با . بودیم برداشت هوا برتون؟
هوا پسه زود، برو تو لاکت گرمام نره توت
من پسرِ آزادی‌ام تو برادرِ پول
‌از این خرابه‌ی کثیف قلعه میسازم
انگل زدایی میکنم جاتون ارتش میارم 
پرچماتونو میکَنم و ارزش میکارم
اینجا زور نداره مایه تا رپت بی‌مایست
‌از خونِ خاکت نخوندی چون خایه نداری
رپ قانون شکنه، تو تابعِ قوانین
گنده گوی تو خالی تو ختنه‌ی کلامی
سانسورِ سرخودی سمپلِ اراجیف
‌تلافی میکنم هرچی سرِ هیپ‌هاپ آوردین
اخراجه هرکسی که بازیش درست نیست
مِن‌بعد هزینه داره هر گُهی که خوردین
یه آفتابه بیشتر اگه قدیمی و کلُفتی
‌‌‌
Chorus
من ندیدم توتون از جدول بگین
نشنیدم از پرنده در بند بگین
ندیدم با مردم هم سنگر بشین
ندیدم هیچ کدومتون بوی رپ بدین
‌‌
Verse 2
هنوز بازه پرونده‌ها، اینم روش خب
من سیستمو میگام، تو فقط گوش کن
نمی‌خوری به ما آخه زنگ تفریح
وقتی سیر تا پیازو اینجا رنده کردیم
‌ ‌‌ما یه نسل زخمی که از زخم شمشیرِ
دولت میگه تا فساد و جنگ تا تغییر
از سقف کار می‌خونیم تا کف و ته دیگ
تا کمبودو کنیم توی مغزا تأمین
‌‌میکنم با رپ رُک رنده رگباری
نویدِ جنگم تو بند افکاری
جنگ با تو برام اُفته ولاهی
مث تورو می‌کنم ختنه گهگاهی
‌‌ما کف خیابونیم تو با آسفالت غریبی
چپ کردی ولی خب آفتاب ندیدی
اینجا جای گوه خوری و گردن کجی نی
کلُفت تر از تورو از گردن دریدیم
تو صحرا آب فروختن هنر نیست دایی
تو شیش نمیزنی، فولی، کلا ایسگاهی
من آب می‌گیرم از آهن قطره قطره
بیا تو کویر خاک فروشی یاد بدم بت
فرق داره رپمون از زمین تا پلوتو
تا بخوای دست بجمبونی زدیم دورِتو
ما تایم رپمونه دقیق دوِ صبح
جا گل بکُن تو کله‌ت همین کورِسو
‌
Chorus
من ندیدم توتون از جدول بگین
نشنیدم از پرنده در بند بگین
ندیدم با مردم هم سنگر بشین
ندیدم هیچ کدومتون بوی رپ بدین
‌
‌
Outro
رپ اینه که بزنی سنجیده حرف
اسیرِ درد، درگیر وهم، هرچی که هست
باس جر بده مخو از دید من
خودکاره هنوز صدتیرِ جنگ
که جر میده افعی تا ردی و لش
دایی جر میدیم جعلی تا فرعی و اصل

ما چرب نمی‌کردیم موتور جام می‌کرد
ما چک نمی‌زدیم شهر داشت خواب میرفت
دیوان کردیم اونی رو که داستان می‌کرد
گریدر آوردیم، آسفالتی پس

Sir Ta Piaz (ft Afrasiab)

Verse1

قسم به خون قسم به شیر مادرم
خفه نمی‌مونم حتی وقتی کشیده ماشه رم
جلو کفتار می‌میرم ولی یه شیر با شرف
یه سیلی هم به من بزن پیر ناخلف
ببین رحم من تمامه، سهمم از جهان
تو با هر چی میخوای بزن سنگرم دستام
شاید حتی اشکم ببینی، به خون آغشته‌ست
ولی تسلیم نمیشم ، مرگ؟ جان عشق است
صدام تو خیابونه، خب خفم کنی بی‌فایده‌ست
ما میلیون‌ها بذر کاشتیم، آماده‌ی ایفای نقش
بی‌سایه پخش مثل تیرای پخش کنت، تش
مترسکات حلق آویزن، دونه دونه تیرای برق
خط، سمت، جناح، وصل به هیچ‌جا نیستم
تولید ایرانم، بی‌انقضا، بیخ تا ریشه‌ام
جنازم هم نمی‌ذاره بکنی بی‌تاریخم
حتی آتیش، آهک، اسید، ذوب، له کنیم، یه جا
یا تیکه تیکم کنی، هر تیکمو بسپری به خاک
دونه دونه سبز میشم نتونی بشمُریم نگاه
من تمام من تمام من تمام مام
من؟ من؟ من تمام مام
سر طناب دار، آخرین سرپنامه آخ
که اگه برسه دستای بازم به اون طناب دار
می‌بوسمش، طناب دار، طناب جان، طناب خان
منو ببر اونجایی که من تمام مام

 Choruse

طناب دار طناب دار طناب دار
می‌گیرمت تو آغوشم من با افتخار
گوله میشه صدامون تو قلب این حصار
می‌بینیم همدیگه رو باز اونور دیوار
رفیق کلید خون تو قفل آزادی بذار
می‌گیرمت تو آغوشم من با افتخار
گوله میشه صدامون تو قلب این حصار
می‌بینیم همدیگه رو باز اونور دیوار

Vers2

قسم به پرواز هفت پنج دو، به عدد
ب هزار و پونصد گل خونی توی یه سبد
قسم به وطن قسم به این زندان ابد
تا قتل عام خاوران برمی‌گردیم عقب
قسم ب اون لحظه‌ای‌ که گرفته بودنت
کسی جلو نمیومد، شعار دادن همه
قسم به اون تیری که جا مونده تو تنت
پناه نبردی به کسی چون می‌فروختنت
قسم به طناب دار به شجاعت ستار
مادرای داغدار، قسم به قتل افکار
قسم به اونی که ایستاد جلوی جبار
که محاکمه کنیم حاکمو کف دربار
قسم ب خونا که ریختی و تقاص ندادی
آدم به آدم میرسه راه فرار نداری
هم‌وطنِ من تو وطنمی ما بی‌کرانیم
طنابِ دارو می‌بوسم تا تو تنها نباشی

Choruse

طناب دار طناب دار طناب دار
می‌گیرمت تو آغوشم من با افتخار
گوله میشه صدامون تو قلب این حصار
می‌بینیم همدیگه رو باز اونور دیوار
رفیق کلید خون تو قفل آزادی بذار
می‌گیرمت تو آغوشم من با افتخار
گوله میشه صدامون تو قلب این حصار
می‌بینیم همدیگه رو باز اونور دیوار

Tanaabe Dar (ft Bilaghab)

Chorus:
از تو بیت نمیشه شنید صدای فقر رو
نمی‌فهمی بی‌خان‌ومانی تو شبای سردو
بیا عمق دردو ببین تو تو نگاه مردم
بیا یه شب به شهر نگاه از چشمای من کن

Verse 1:
با عینک لوکس نمیشه دید کوچه‌های خاکی رو
از نوک برج نمیشه دید روزگارِ پایینو
تو مسجد درس نمیدن بهت مرامو
طلبه که نمی‌دونه فلسفه‌ی حرامو
کسی ندید دلیلِ اجبارِ اعتراف چی بود
قاضی ندیده خونِ دیوارِ انفرادی رو
مردم نون نداشتن حاکم نونِ اقتدار می‌خورد
موشکاتون وسط کویر چه انتقامی بود!
ندیدی مهاجرت کردن از خونه فراری؟
شدن بی‌وطن و گم توی یه تونل از تاریخ
ندیدی زخمی‌ترین ملت توی جهانیم؟
نگفتی خشم ما توی خیابونه برا چی؟
وقتی مرگ حق بود ولی زندگی نه
وقتی دختر نُه ساله حجله می‌رفت
ایران انقد کشیده بود دیگه حس نمی‌کرد
این جهنمو ساختی بمون بهشت بدی نه؟
‌
Chorus:
از تو بیت نمیشه شنید صدای فقر رو
نمی‌فهمی بی‌خان‌ومانی تو شبای سردو
بیا عمق دردو ببین تو تو نگاه مردم
بیا یه شب به شهر نگاه از چشمای من کن
‌
Verse 2:
تو برق سکه نمی‌بینی ستاره‌ها رو
نمی‌تونی درک کنی غم شعرای ما رو
هرگز گلوله خفه نکرده صدای سازو
من راوی حقیقتم، انکارش با تو
این وعده‌هایی که دادی به کام ما نیست
تو توی روزتم حتی ستاره داری
آسمون ما شبا فقط آتیش می‌بارید
بیتت روشنه ولی دلته تاریکه تاریک
اختلاسو ندیدی؟ فسادو ندیدی؟ 
شلیک مستقیم سپاهو ندیدی؟
مافیاتو ندیدی؟ رانتو ندیدی؟
تحفه به چین فروش آب و خاکو ندیدی؟
ریاتو ندیدی؟ روی سیاتو ندیدی؟
اون رنگ رفته‌ی حناتو ندیدی؟
لابیاتو ندیدی؟ ماله‌کشاتو ندیدی؟
اونور آب عشق و حال بچه‌هاتو ندیدی؟
ندیدی، نشنیدی، چونکه با ما غریبی
یه چرخ تو شهر بزن شاید تو هم از خواب پریدی
ندیدی، نشنیدی، شاید دیدی خندیدی
یه تلنگر به خودت بزن تا تو خواب نَمیری
ندیدی چقدر اینجا زنا رو زدن؟
ترس داری نکنه از مادرای وطن؟
پروردگارایی که خالق امثال منن
تو خلاف بشری و خلافتم من
وقتی شلاق میزدین به شراب عاشق
دستبند زدین به اونکه تو جیبش ترانه داره
وقتی حکم جوونای جسور طناب داره
باید می‌دونستی یکی یروز قراره پا شه

Chorus:
نمیشه دید از عرش فرش رو هیچوقت
تو قلعه می‌ساختی یکی زیرش می‌شکست
تو ریسمان بافتی واسه زورِ بیشتر
میلیون نفر تو تار عنکبوتت گیر کرد

ندامتگاهِ جهان، اندرزگاهِ ایران، توماج

Nadidi 2

Chorus:

نمی‌دونه عدلِ علی، رئیس زندان با وکیل بنده رفیق
نمی‌دونه عدلِ علی، از تجاوز، دستور به دست رئیس
نمی‌دونه عدلِ علی، از رقص سم روی تخت مریض
نمی‌دونه عدلِ علی، از اعتراف‌گیری به سبکِ غریق

Verse1:

از مجرمِ مزدورِ بچه‌خور
فرمان‌بر بودنِ یه گله گرگ
کسی سرپیچی کرد از حرفِ حکم
مزدورا ریختن روش و کله شد
اونجا که دوربین نداره رو من دیدم
سابقه‌هام دارن دو رقم میشن
اینا رو اخبار نمیگه بت من میگم
قاتلو قدرت می‌دادن و رم می‌کرد
قتل می‌کرد، اینبار سیستماتیک
شب می‌زد، نور نیست خف صدا هیس
خلوت نباشه میرن انفرادی
مرخصی، ملاقاتی، تقدیر بجا تیغ
شیش متری، قدیمی، قرمز، تیغ دار
جانیِ پشیمون، وجهه دیندار
یا عفو می‌خوره یا بیست چار بیست چار
جلو دوربین نمیرن اینا، هیچ‌جا
کف خواب چیه؟ تو کُریدور می‌خوابن
مظلومو تو دخمه بش هول میدادن
انباردار، شیاف، هروئین تا بنگ
افسر نگهبان هم پست میداد شب
مجری و مجرم همدستن
هفت‌خان، هفت‌تیرکش، هفت‌خطن
فقط سیاسیان که دست بستن
کفتار و گرگ با همن و کفتر پر

Chorus:

نمی‌دونه عدلِ علی، رئیس زندان با وکیل بنده رفیق
نمی‌دونه عدلِ علی، از تجاوز، دستور به دست رئیس
نمی‌دونه عدلِ علی، از رقص سم روی تخت مریض
نمی‌دونه عدلِ علی، از اعتراف‌گیری به سبکِ غریق

Verse2:

میشنوی منو از رجایی‌شهر
غزلم، قزلِ حصرِ ورامینم
خلافی دستم نی، خلافی مغزه
کسی که ظلمِ ظالمو تداعی کرده
کهریزک می‌ذارن رپامو شب
دستگرد، عادل‌آباد، فشافویم
معترضی که میدونِ نمازو بست
جر داد سپر گاردو، کلانو زد
قلعه‌ی فراموشی، قلعه‌ی قهقهه
مجنون حاصلِ تجاوزِ قرچکه
جرم تبلیغ پرواز، تحریکِ مقنعه
حکم زندان، شلاق، قانونِ جنگله
دویست و نُه ، پنجاه و نُه، شصت شیش
پلاک صد، دست و پا قفل، زنجیر
تو کدوم زندان بود ذهنو که بستین؟
اولین سد تن بود، شکستیم
زندان نگو بگو سلاخ‌خونه
چشم و زبون قطع، کر تا بناگوشِت
تجارتِ مواد، وارداتِ محموله
عکسِ تیمارستانه، صادراتِ مجنونه

Chorus:

نمی‌دونه عدلِ علی، رئیس زندان با وکیل بنده رفیق
نمی‌دونه عدلِ علی، از تجاوز، دستور به دست رئیس
نمی‌دونه عدلِ علی، از رقص سم روی تخت مریض
نمی‌دونه عدلِ علی، از اعتراف‌گیری به سبکِ غریق
نمی‌دونه عدلِ علی، از مهندسی، جنگِ زرگری
نمی‌دونه عدلِ علی، زیر الف‌طا پرِ قبرِ عمیقه
نمی‌دونه عدلِ علی، نقطه کور پرِ جسدِ شهیده
نمی‌دونه عدلِ علی، هرچی می‌خواد بشه ما قوی‌تریم

Verse3:

هوادارای جنگیم تو بندن ولی
خونی نریخته ازمون که سبزتر نشیم
معترض، مستقل، بی‌رهبر، قوی
شما منگین، سفید سیاه، برفک زدین
شاخ دیکتاتورِ از ترسه برا جنگجو
آزادی‌خواها زدنت، حتی از تو
سرخه صورتمون از خاوران، از خون
تو برا قدرت میدی جون، ما برا مظلوم
جنایت تو نقطه کور پنهان
درز می‌کنه میشه یروز افشا
سر به نیست شاهد، خبر کذب انکار
کارخونه هیولا سازی، جلد انسان
دیوار نمی‌کنه اسیر فکرو هرگز
تیزه انقد صدامون که اَ بِتن رد شه
حبس خیلی کوچیکه جلوم مرگه
یه بیتم جیگرو، یه بیت پلکو کنده

Chorus:

نمی‌دونه عدلِ علی، از مهندسی، جنگِ زرگری
نمی‌دونه عدلِ علی، زیر الف‌طا پرِ قبرِ عمیقه
نمی‌دونه عدلِ علی، نقطه کور پرِ جسدِ شهیده
نمی‌دونه عدلِ علی، هرچی می‌خواد بشه ما قوی‌تریم

Outro:

نمی‌دونی تو نقطه کورِ زندان
میشه ردِ خون پنهان
نمی‌دونی قدرت و پولِ شیطان
چه بازی‌ای می‌کنه با روحِ انسان
نمی‌دونی تو نقطه کورِ زندان
میشه ردِ خون پنهان
نمی‌دونی قدرت و پولِ شیطان
چه بازی‌ای می‌کنه با روحِ انسان

Noghte Koor

Verse1:
با خودم می‌کِشمت من تا هرجا که میرم
انگار عمل طناب دارم، الیافیه قلب
ضربانِ کوه سنگی، رستاخیزِ من
انقدر رقیقم می‌کنی تا تو رپ جاری بشم
سر پایینه؟ نه، میکنی شجاع‌ترم
جوری نظامو میزنم که جوونیم خدا زدم
راحت انتخاب کن، مقصدِ دو راه منم
ولی تو انتظار رسیدنت کُما زدم
بیدار میشم تویی، می‌خوابم تویی
دلیل کشیدن، دلیل ترک سیگارم تویی
می‌تونی آروم‌ترین وحشی یا بیتابم کنی
یه صفحه‌ی سفید رو نقطه‌ی سیاهم شدی
حسِ غریبی که تو تموم شعرام حضورت
مثل روحِ تو تن آدما شاید دروغه
چکار می‌کنه صِدام با تو، با من سکوتت
انگار وقتی تو جلومی یه بازنده تومه
پابندش خوبه، روشنی آینده توشه
رفیق استثناً این تناقض سازنده بوده
تلخ ولی شیرینی وسطِ فالم می‌کوبه
مَه رو هم تند، دو تا خالم میزونه

Chorus:
شینِ عشق نباشه دنیا رو بالا میارم
ی بده امانمو ببر ، چه ایمانی دارم
میم مرگ رو بگیری از رگ مایه می‌ذارم
آ رو بگیر از ماه، خودم میشم شبت، می‌تابم

Verse2:
رفتم تو عمیق‌ترین حفره‌های دلت
تاریک نبود، حتی رسید توش ستاره بهم
شاید تو منبعی شاید میدی تو نور به خالقت
اگه بری دیگه برسم تو کدوم هزاره بِت
نه جنسی نه ملک، نه اسیری نه صاحب
یه بالِ آزاده که تهِ مستیش پروازه
خودِ بهشتی که نیازی به پَری نداره
جهانت اگه سقوطم باشه پریدن داره
شاید یه رویایی تو بیداری، شاید توهمی
شاید خالق تو شاعرته، با من عوض شدی
شاید تقلبی، شاید با قلمم دمخوری
شاید دوباره وسط شعر فیریک زدم رو بیت
فراری میده حواسمو دیوِ دیوونه‌م
برام می‌جنگه و می‌نویسه، میگه بخونم
فقط تو می‌دونی که من چقدر پرم شلوغم
گاهی حتی نمی‌دونم خودم خودم کدومم
کدومم؟ خودمم یا تو؟
یه تیکه از توام؟ یا یه تیکه‌م با توعه؟
تو خورشیدی میشم نورانی با تو
منم دنباله‌داری که دیده روی سیاتو

Chorus:
شینِ عشق نباشه دنیا رو بالا میارم
ی بده امانمو ببر ، چه ایمانی دارم
میم مرگ رو بگیری از رگ مایه می‌ذارم
آ رو بگیر از ماه، خودم میشم شبت، می‌تابم

Heroshima

نفت می‌کشن، می‌مکن گاز، گاز می‌گیرن سینه مادرو
غارت می‌کنن تو رو مردم، از پشت میزنن تیر آخرو
هشت سال زیر بار توپ، خیسه هنوز، به خاکش خونه
سینه اَ دشمن سوخته، کمر از حاکم پاره پوره
بیب بیب، می‌ریزه یگان، اگه در بری که مین میگیره به پات
جلو دشمن، پشت دشمن، خشک میشی تا چرب شه سیبیل رجال
خوزستانه اینجا، معدنِ سیاه، طلای ایران
شلیک مفته، بارون سُربه، داغداریم، شقایقیم ما
می‌چاپن مسجد سلیمان، چاپ می‌کنن واسه مسجدا عراق
پاپوش واسه کارونِ اهواز، هُل میدن تو پاچه بچه‌ها مواد
پلاک شهید سوسنگرد، تبدیل به مین میشه تو غزه
چینِ دامن ایذه رو چیدن، کردن تو کربلا روبنده
لشکر می‌کشن سگای سورتمه، نفت میبرن می‌خرن گوله 
سگا هارن، قلاده دارن، پنجه به مردم و سرا تو توبره
خبرنگار و مجری کورَن، یکی از قدرت، یکی از پول
تاریک می‌کنن صحنه‌ی جرمو تا تو نقطه کور بشی سرکوب
شاتل، فناپ، ابرآروان، سر اینترنت، کاندومِ ارباب
ابرزس، های‌وب، ژرف‌نگر، چقده قیمت سانسور فریاد؟
صادراتیا پرده می‌گیرن، نیُفته نقاب از نفس جانی
از اروپا تا آمریکا پخشن، پنهان تو حقوق بشر گاهی!
بشین بیرون گود، بنویس
پرونده بساز به قاتل بده تیغ
پا رو واقعیت، جیب زیر میز
دستات کثیفه ولی ویترینه شیک
مقتول هزار تا، راوی یکی
خبر دست اولو از جانی بگیر
قاتل و لابیش، کامله تیم
چه شرفی چه قلمِ پاکیزه‌ای!
تیتر بزن، خبر جعلی بگو
اون مجرمه و تو تضمینِ اون
رو جنایت مهر تایید بکوب
سبزی اسکناس با ترکیبِ خون
از سینما رکس تا متروپل، ایده‌ی جنایت تا تصویبش
از خاک هوا تا گِلِ تو آب، از آبادان تا اندیمشک
جای گوله رو سینه‌ی خرمشهر بوی مرگ میده
ایران اسیرِ زندانِ ظلم و جنوب توی تبعیده
من دنبال صلحم، مسیرم جنگه
دل ما بزرگه نظر شما تنگه
ذهنم سفیده، صدامم سبزه
سپرم عشقه، سلاحم رپه
فریاد مظلوم تو سینم، حنجرم پُر چرک
جوهرم خون معترض، دفترم جنبش
تیمم پر از شیر ژیان، دشمنم بزدل
جاوید کردم صدای مردمو، مُردمم بُرده

Karoon

Toomaj & Justina - Pichak

Verse1
من خودِ خطم، اَ کسی خط نمی‌گیرم
رو شونم می‌کوبم، اَ خودم ترفیع می‌گیرم
هیچ چیزِ زندگی تضمینی نی، نه
خیابونی می‌مونم و رپی می‌میرم
درختی که با برگ تبر می‌بُره
سیاست‌دانی که واست غزل می‌خونه
جنگلی که شهرو هرس می‌کنه
هم نعره میکشه هم عمل می‌کنه
یه جنگلِ بلوطِ وحشی و مست
میلیون درخت، به هم زنجیر و وصل
ارتشِ سرخ که جلو تبر میشه سبز
سپرِ خزر و خلیج و غربی و شرق
اینجا امپراتوریِ ریشه‌هاست
گره کورِ مادرزاد با دیدِ باز
سرو مظهر، پیچک آیینِ ماست
سینه‌سوزِ هم، رو دشمن سینه چاک
اینجا نمی‌ندازه برگ رو شاخه دور
می‌کشه وزن رو ساقه دوش
تنه تا پای جون تکیه‌گاهمون
انگار با عشق بُریدن نافمونو
مثل رقص کُردی ما پیچیده تو هم
مث لُرِ زاگرسیم و ریشه تو سنگ
مث خوزستانیم ما همیشه تو جنگ
سیستان، یکپارچه، بِکر، تنومند
هیچ درختی نباید بمونه تنها
نباید خشک شه ازمون یدونه حتی
اگه بسوزه یه مُهره چه وزیر چه سرباز
میرسه آتیش به قلعه، یروزه بر باد
باد اورده رو می‌بره باد
جنگل حاصلِ تابیدنِ آفتاب
به بذر، آمیختنِ به خاک
یک‌ها کنار هم میشن یروز هزار

Chorus
ققنوسیم از خاکستریم
آتیش میشیم تو دل سرما
بی‌پایان مثل خاک زمین
طوفان به پا می‌کنیم برپا

Verse2
انحصارِ خشم و تعصبتی
ادعاته جنگ رو توقف بدی   
بیا از خودمون شروع کنیم انقلابو پس
یکم بیشتر فرق و تنوع ببین 
  باید جنگ عقیده تموم و صلح شه  
بذار بشنویم صدای همو بزدل 
نترس شک کنی به باورای عمرت
 نذار خط بدن بت کتابای کُهنه
حالا کنارم بشینین 
بیا منظره‌ی روبرو رو ببینیم 
داریم لیاقتِ آزادی رو ما 
فراموش کنیم هرچی که قبلا شنیدیم 
جیره نمیگیرم من 
طرز فکرمو از کسی دیکته نمی‌گیرم من
دنبال اتحاد و رسیدن به عدالت و حق 
مخالفو می‌پذیرم، کینه نمی‌گیرم من
مگه هدفمون یکی نیست
اربابارو توی کفنشون ببینیم
باید خونمونو پس بگیریم اول، بعد
قانوناشو طبق نظرمون بچینیم 
دیگه وقتشه بیداری 
باید ببینیم توی چنته‌هه چی داریم 
چپ و راست آزادی‌خواه، برده‌ی سیاسی
آخرش ما معمولیا سرنوشت رو می‌سازیم

Chorus
ققنوسیم از خاکستریم
آتیش میشیم تو دل سرما
بی‌پایان مثل خاک زمین
طوفان به پا می‌کنیم برپا

Pichak (ft Justina)

Shallagh (ft Justina)

Intro:
ببخشید به سیستمتون انتقاد کردم
ببخشید صدام درومد اعتراض کردم
جبران میکنم اگه اشتباه کردم 
این یه موزیک رو بهتون بدهکارم من
Verse1:
بَه به این اجتماع، بَه به این نظام
دولت دالِ دلسوزیه، بَه به این رجال
غرقیم تو رفاه، دنیا بَد شده به کام
منصب شایسته سالاریه و هرکی سرِ جاش
کاش غربیا یکم از ما یاد بگیرن
اروپاییا زیر فقر دوقلو زاییدن
از گشنگی تو سطل تا کمر خم میشن
حتی یک روز طعم آزادی رو نچشیدن
همه چی هست اینجا جیبا پُرِ پول
لبخند گشاد مردم کُل روز
دولت اعتدال دقیقا وسط بوم
بوم، سبزه اینجا، غرق دنیا توی خون
اونور دبیرا دانش‌آموزا رو میمالن
تو صورت محجبه‌ها اسید می‌پاشن
آمرای به معروف از قانون ترسی ندارن
اینجا عقاید مختلف هم امنیت دارن
Chorus:
صدا و سیما، فرنگ و اینجا
کلام مجری، دروغی گیرا
القای ذهنی، خطوط فکری
از سیاست تا، سلیقه جنسی
پشت پرده، غولی نره
آزادی عمل، مدرنه برده
القای ذهنی، خطوط فکری
آزادی عمل، مدرنی برده
Verse2:
کلیشه‌ی برعکس، برعکسه عکس
تریبونِ هرزه‌تون، هرسِ مغز
حرف با خرس تو جواله علفِ هرز
راست دروغه راست کجاست؟ طرفِ چپ
نمکِ زخمه، تی‌وی تو روت دروغ میگفت
شفافه اخبار داستان پینوکیو
جهت‌دهی افکار، بیست‌وسی و بی‌بی‌سی و
مردِ مردمم من! یکی دیگه‌م اینو میگفت
مُردیم از خوشی، خوشیم بسکه مُردیم
پیک آخر جام زهر بود، تا تهشو خوردیم
ناظما نامنظمن، ما همه‌مون دزدیم
قُله‌ی دروغیم، پوچیم، دامنه‌مون تُهی
تخصص، تلاش، هوش، مهندس قاچاقچی
رئیس میشی با پارتی، مدرک داری آبدارچی
تو ببری من نبردم، من ببرم تو باختی
مولد ولد زنا زندگیِ رباتی
Chorus:
صدا و سیما، فرنگ و اینجا
کلام مجری، دروغی گیرا
القای ذهنی، خطوط فکری
از سیاست تا، سلیقه جنسی
پشت پرده، غولی نره
آزادی عمل، مدرنه برده
القای ذهنی، خطوط فکری
آزادی عمل، مدرنی برده
Verse3:
رسالت رسانه‌ها رنگ کردنه
آش خالمه، به پامه، بپااَن همه
با پای لنگ پای داریم بپا کج نره
مبارزِ هشتگی گوشیت نشکنه
میگن چوب معلمو هرکی نخوره خره
میگن اینجا گشنه‌ای ولی بهشت پُرِ زره
میگن آبروی بین المللی مهم‌تره
پس صورتا سرخ میشن با نظام و چکِش
کش میاد روز، هی دود میشه زود پول
رگ بزن، رگ کجاست؟ نموند اصلا توش خون
خط فقر رفته سقف، خط مرگ تو روت
سیاست با صداقته، دروغگو چوپون بود
چپ خوبه، راست بگی بد میشی، تلف میشی
وطن چیه؟ نموند واست نه ارزشی نه ارتشی
هدف چیه؟ مرز کجاست؟ فقط میخوای رد بشی
تهش تو رسانه میگن یا برید یا خفه شید
خفه شید
خفه شید
خفه شید
Outro:
مجری وارونه گفت واقعیتو، به نیشخند
مغز عوام زیر وزن رسانه می‌شکست
بجز خود تو دلسوز تو نیست هیچکس
واسه رسیدن به واقعیت فکر کن بیشتر
ببخشید

Bebakhshid

Chorus:
رفیقمو گرفت، عشقمو گرفت
کشورمو کور کرد این طلسم
جهنمِ رُل شده با وعده‌ی بهشت
بیخیالت میکنه پس جوینتتو بکش
Verse1:
گُل نبود خار بود اون در اصل
کام نمیداد بت، ناکامت کرد هوس
سواری بده نبودی، رامت کرد علف
میگن خماری هم نداره تش نسخیه نترس
گُل نزدی گُل زده بهت
گُل زده بهت، طعم ۳ هیچو بچش
بُردی نداره برات فقط میخواد بی‌حس شی 
عشقت یه طرفتست اون دشمنته بیبی
گُل نمیکشی تو، گُل میکشه شیره‌تو
بد میکنی به خودت من بعدتو دیدمو
دولتا میخوان نتونی دولتا زدن ریشتو
سیاستمدرا غول درون تورو دیدنو
میخوان بکشنش، تو نطفه خفش کنن
میخوان ببُرن بالاتو، پاهاتو فلج کنن
میخوان شکوفا نشی بذاری شکوفه رو لب
میخوام کمکم کنی، باید بت کمک کنم
Chorus:
رفیقمو گرفت، عشقمو گرفت
کشورمو کور کرد این طلسم
جهنمِ رُل شده با وعده‌ی بهشت
بیخیالت میکنه پس جوینتتو بکش
Verse2:
این سیاست جهانیه، جدیدم نیست
ما نباید فکر کنیم و بفهمیم
باید یجور سبک شه این سرِ سنگین
جوری پلن چیدن که قاتلم خودت هستی
خودکشی، دست جمعی
دست اونا پاکه دست خودته یا تقدیر
مهم نیست کرده باشن اون سلاحو تبلیغ
هدف اینه یادت بره وسط جنگیم
نکشی منگی، بکشی چِت
تمرکز نداری، پرش فکر
توهم توطئه، تنش ذهن
افتاده به خس‌خس اون سینه سفتت
هی فکر میکنی، میخوره فکر روانتو
بی هدف و پوچ کرده کُل جهانتو
خرابت کرده، خرابش کن
بذارش کنار، بذار کنار بهانه رو
Chorus:
رفیقمو گرفت، عشقمو گرفت
کشورمو کور کرد این طلسم
جهنمِ رُل شده با وعده‌ی بهشت
بیخیالت میکنه پس جوینتتو بکش
Verse3:
هیچ دیوونه‌ای نمی‌دونه دیوونست
داستان تو و رُل گُلم همینه
از بیرون ببین خودتو که هوشت پریده
انقدر تو نیستی که با خودتم شدی غریبه
هیچ فراموشی‌ای دردی رو دوا نیست
در نهایت میشی از مشکلاتت فراری
مساله نباشه وجود نداره جوابی
تو میدون جنگ بجز جنگ راهی نداری
دانا اونیه که خودشو بشناسه
مغزی تیز که خودشو بشکافه
قوی اول باید به خودش مسلط باشه
کشور خودشه، نشون بده رهبر داره
ضعفِ انسان تو وابستگیه
یکی برده‌ی گُله یکی یه دراگِ دیگه
عاشق چیزی شو که ضد تو سلاح نمیشه
منم عاشقِ جنگم و این یه تراژدیه

Afsoon

Chorus:

گاپون شریفه، تو خود گاوی
خون تو پولت بوده گرفتی هاری؟
تو که مالدارِ پایین و بالا بمالی
تو کوچیکی نه کارگر لات کراواتی

Verse 1:

وام بگیر، رانت بخور، بالا برو باش
دارا شو، شاید بی‌افته سارا جلو پات
خودساخته ساختی این داستانو کجات؟
تو با نظامِ ریالی چون بالاخوات دلاره
سیلی به کارگر بزن، به نونت محتاجه
چیپه ضعیفه مدیری که روی خوش داره
بخر شهروندو، وطن هتل نیست، بنگاهه
مست قتل کن تو جاده دیه بده، برج داره
پدرت، فقیر جنسه بخرش، اناره کارگر بکنش
غرور داره بشکنش سر به زیر یا سر ب تنش
نباشه، کیسه بوکسه بزنش
رینگ کردین ایران رو؟ وایمیسم تو روتون یه تنه
حله معما مشکل تو سازمانه و لابیش
اختلافِ کهکشانی بین بالاعه و پایین
اختلاف طبقاتی از مالی رسید به جانی
حتی داروی قلابی حتی بیمار کرونائی
حتی رأی حتی حبس حتی رفاه تو بند
حتی ساز بی‌استعدادا که ستاره شدن
حتی مدرک دکتری مُهر خرید یه گوشه‌ش
رئیس، مدیر، صاحب، ناظر با ترفیع یه روزه‌ش

Chorus:

گاپون شریفه، تو خود گاوی
خون تو پولت بوده گرفتی هاری؟
تو که مالدارِ پایین و بالا بمالی
تو کوچیکی نه کارگر لات کراواتی

Verse 2:

هرکی به فکر خودشه، حیف که نمی‌دونن
قایق از هر طرف سوراخ بشه زنده نمی‌مونن
یکی دلش قرصه به پولش و نگهبانِ خونه‌ش
یکی به لباس نظامیش و ستاره رو شونه‌ش
نمی‌دونن غرق میشه قایق یجا همش
وقتی دور شیم از ساحل دیگه دِلو به آب زدن
دیره حتی واسه فرار، بسته‌ست راه آخرم
وقتی پا برهنه‌ها بمب پای سازه‌هات زدن
پایه‌هاش کجن، این برج دَووم نمیاره
سقفش تَرَک خورده و حتی پوسیده دیوارش
کلکه پیشرفت، باخت مقصدِ پله‌هاشه
بیشتر سقوط میکنی اگه بالاست تکیه‌گاهت
دَووم نمیاره، نخور گول ارتفاعو
نخور گول امنیت فیک چرک اسکناسو
نشو بازیچه‌ی بازیکنِ بازنده دِ پاشو
از این خواب زمستونی، جبران کن اشتباتو
امروز تو رفاهی، فردا نوبتِ توعه
سیستمی که حامیشی میشه دشمن خودت
ورق برمی‌گرده چون برگه‌ها بُر زده شده
روزی قرعه به نامت افتاد شوک نشه مخت
صحبتِ فُرجه، حرفِ بازه زمانیه
دیگه فرصتِ آخره، الان تایمِ طلاییه
مهمترین انتخابه، امتحانِ نهاییه
یا میای تو تیم ما یا کُل بازی خراب میشه

Chorus 2:

من من، تو تو، بیایین یار بکشیم
بین حکومت و ملت حصار بکشیم
یا پایین بایست، یا با بالاییا بشین
یالا انتخاب کن، مهره‌هاتو بچین

Verse 3:

برعکس میشه بازی، چرخ گردون رسمش اینه
مات میشه شاهی که مردمش زجر ببینه
وزیر میشه سربازی که ته خط رسیده
روزی میرسه که بچه‌ی کار قد کشیده
قد عَلَم کرد جلوت، ورق برعکس شد
نظام زمین خورد، مکتب سوخت، میرزا فلک شد
برج ریخت، زمین‌خوار خار شد، زمین تَرَک خورد
حالا باز جیب بزن، تیغ بزن، داسا رو هرس کن
بترس از گردون، از اخم چشم مظلوم
از مشت دست محروم، از حق‌خواهای مقتول
کی میدونه روزِ طغیان رو؟ بترس از هرروز
کسی تا اونروز ملحق نشد به ملت عقب موند
فقیر میشه جانی گاهی، لبریز میشه طاقت
برعکس میشه، قدرت میره پایین، ضعیف میشه مایَت
جلوی خشمِ مردمو نمیشه گرفت به راحتی
اونروز من حامیِ توام، هنوز دنبالِ عدالت

Chorus 2:

من من، تو تو، بیایین یار بکشیم
بین حکومت و ملت حصار بکشیم
یا پایین بایست، یا با بالاییا بشین
یالا انتخاب کن، مهره‌هاتو بچین

Outro:

دور دورِ توعه بگرد ما در حال گردشیم
بتاز تا جیبت حال داره، ما محاله خسته شیم
دیگه تمومه لاشخوریت و دوران بردگی
قراره تو گوشت باشی، ما قراره تفت بدیم
ببین چه حقیری وابسته به پوله قدرتت
نوک بینی رو بیخیال، آینده روزه روشنه
تاس ما هم شیش داره، نباش به زورت مطمئن
دیر برسی به حرف من، حق رسیده پشت سرت
من من تو تو
من من تو تو
بین حکومت و ملت حصار بکشیم

Gapoon

Toomaj - Habbeye Angoor
Mix & Mastering: Behzad

زیر گنبد کبود
شنگول و منگول پَر حَبه‌ی انگور پَر
آقا گرگه تنها نبود، با گَلَه‌ش اومد
گرگه در نزد اونا درو شکوندن
بابا رو زندون کرد، علفزارو سوزوندن
شنگول و منگول پر حبه‌ی انگور پر
مُرده‌های متحرک همگی جوون‌مرگ
باباشونو بردن مامانو شکوندن
گرگا شعر بلد نبودن، روضه میخوندن
شنگول دیگه شاد نبود، خواب نداشت شبا
تن‌فروشی می‌کرد گرگا بیارن براش دَوا
چهره‌ی نامرتب، لومپن و نامودب
متنفر از خودش، خودکشی ناموفق
نه نایی واسه رفتن، نه پلی واسه برگشت
بی‌هدف، بی‌مسیر، زندگی نامنظم
بدون سقف، بی‌دیوار، نه معشوق نه عاشق
پریشان گریزان، یه بیمار، کلافه
یروز رسید نخوانش، دیگه جنس نداره
ضعیف بود درد خماری امون نداد بش
شنگول و منگول پر، حبه‌ی انگور پر
منگول دیگه زیبا نبود، خط داشت صورتش
بیکار، سابقه دار، اون با همه دشمنه
می‌گفت قلب ندارم، تو بچگی کشتنش
فقط تیغِ تو کمرمه که پشتمه
ضداجتماع، مثل انقلاب، ر به ر فساد
چشم ب چشم نزاع، عشقش انتزاع، یه لات
پر از خاطرات تلخ و عقده، پر از خشم بود
دنیا رو باخته از قبل، منگول نترس بود
پُر از شک و شرم و درد و غم، پر از مرگ بود
پاکار گناهکار رو چوبه‌ی دار رفت زود
شنگول و منگول پر، حبه‌ی انگور...
حبه‌ی انگور تلخ شد، الکلی شد
مست قدم زد تو شهر، خوب و بد رو دیدو
تجربه کرد بالا پایین، دنیا رو چشید و
تناقض ذاتِ پاک و دستای کثیف شد
حبه‌ی انگور سالهاست غصه‌هاشو می‌نویسه
نمی‌خونه، داد میزنه، قلمش تیغِ کینه
حبه‌ی انگور پشت میز نه، روی میزه
نمی‌شینه، نمی‌ترسه، هرچی دیده میگه
دست اَز دست کشید، زد رو میز، پیکو چپ کرد
خلافو گذاشت کنار، موادو ترک کرد
خرج نکرد، کل عشق و انرژیشو جمع کرد
کل شبا رو نوشت، کل روزا رپ کرد
شنگول و منگول پر، حبه‌ی انگور نه
حبه‌ی انگور موند، حبه‌ی انگور مرگ
نداره، حتی اگه نخوانش، نه تا شعر
هست، نه تا عشق هست، نه تا کشور
دست گرگاست
نه، من مرگ ندارم.

Habbeye Angoor

میدون جنگه، از هر رنگی هستی
بیا که بدون تو یه خونه لنگه
میدون جنگه، بیا که وقتِ تاختن
تو دل دشمن بدون ترسه
میدون جنگه، دارا و ندار
از هر قوم و تبار، مثل فشنگ قطار
میدون جنگه، تیغه‌ی شمشیر عشق
شهامتو زین کن و جنس سپر وفا

فصل اتحاده، مرگ اختلافه، افتخاره
تکیه کنم به هموطن، بشم تکیه‌گاهش
شروعِ خروش و طغیانِ مردمه چشمه ساره
فصل سم‌زداییِ وسط‌باز و حزب باده
هر تفکری که داری، با هر دین آیین
کنارمون باایست، سالها کنارت ایستادیم
ما نعره‌ی خشمِ هزار بی‌صداییم
شورشی کمه، ریشه‌ی انقلابی داریم
عرب و آشوری، ارمنی، ترکمن، مازنی
سیستانی و بلوچ و تالش و تات و آذری
کُرد و گیلک، لر، فارسی، قشقایی
ما اتحادِ رودهاییم، دریاییم
ورزشکار و هنرمند
دستفروش تا کاسب، از
محصل و معلم، مهندس تا کارگر
می‌کنیم کر گوش دیکتاتورو با سازِ حق
زن، زندگی، آزادی، می‌جنگیم تا پای مرگ
شونه شونه پا به پا دیوار دفاعی
باورم به همبستگی مثل ایمان الهی
مثل مسخِ دین، مثل مجنون بی‌باک، سینه چاکیم
ایران طعمه‌ی مطیعِ این بی‌گانه‌ها نیست

میدون جنگه، از هر رنگی هستی
بیا که بدون تو یه خونه لنگه
میدون جنگه، بیا که وقتِ تاختن
تو دل دشمن بدون ترسه
میدون جنگه، دارا و ندار
از هر قوم و تبار، مثل فشنگ قطار
میدون جنگه، تیغه‌ی شمشیر عشق
شهامتو زین کن و جنس سپر وفا

دستای گره تو دست هم، جهان تو دست ماست
دانشجوی قهرمان تا خیابون و رپ فارس
ایرانو فروختن رفیق، رفت خونه‌ت به باد
وقت تسویه‌ست، می‌ذاریم جلوشون صورت حساب
میدون جنگه، خورشیدو گرفتن
خواب خوش به شب نذاریم براشون نه
تلاطمم، موج دارم، پشتوانم به ایرانه به میلیونه
بدهکاریم به این خونه
آزادی رو آبادی رو، بدهکاریم ما شادی رو
واسه دیکتاتور و شغالاش و حامیاش بند و گرفتاری رو
میدون جنگه، جا نزن پا پس نکش
با جنم با هم تهش رو می‌بینیم چون فتح می‌کنیم
می‌بینید که جنگی شدیم، چه نسلی تولید
کردید که ریز و درشتش هم ضدت هم بی‌باکه
تشنه‌ یه جرعه آزادی از زندگی سیرابه
شکوه ما اتحاده، آینده‌تون سیاهه
شبح میشیم تو شب، کابوس میشیم براتون
در پس این دوزخ، فانوس دیدیم در آن سو
دار جلودارم نیست، نه سرکوب و نه قانون
نعره می‌کشم و میام، جنگجوی پُر هیاهو

میدون جنگه، از هر رنگی هستی
بیا که بدون تو یه خونه لنگه
میدون جنگه، بیا که وقتِ تاختن
تو دل دشمن بدون ترسه
میدون جنگه، دارا و ندار
از هر قوم و تبار، مثل فشنگ قطار
میدون جنگه، تیغه‌ی شمشیر عشق
شهامتو زین کن و جنس سپر وفا

Meydoone Jang

Chores:
از کف میاییم، به رأس هرم می‌زنیم
شو می‌کنیم، ببین چقدر دیدنی
چل و چار سالتون سال شکست فجیع
اونروز همه دارید به هم می‌پرید
Verse1:
غیب‌گوام، من فالگیرم
تو قهوه‌ی نظام حصار دیدم
یه شیر داشت شغال شکار می‌کرد
تو روز بود، تعبیر خواب نیست نه
قهوه زدم براتون فنی
باید تحمل کنید تلخیشو
همین اول کار شدین تشبیه
به فنجونی که تو نعلبکی چپ میشه
میره شیره‌ش، مثل ما، یکم صبر کن
نیَت که کردی، حالا بزن انگشت
گوشه‌ی میزم بذار این ورقو
لازم میشه وقتی بشنوی همه‌شو
یه صف می‌بینم وسطِ فال
هم گارد ویژه هم طلبه‌هان
یه دسته با کت شلوار کراوات
یا وصلِ به اختلاس، یا وصلِ به رانت
از لابیای اونورِ آب
روزنامه‌نگار و خبرنگار
تا هنرمندای جیره بگیر
با دادگاه شدن طرف حساب
از بسیج بگیر تا اطلاعاتی
از پایین بگیر و برس بالایی
همه دارن می‌کنن تقلا
غوغایی شده مثلِ کارائیب
یکی آقازاده‌ها رو می‌کرد جدا
رو اسمشون جا آقا حروم می‌کوبید
می‌پرسید داراییت از کجاست؟
واسه یه برج چنتا جوون می‌کشید؟
یکی می‌ندازه گردن بقیه
یکی چنتایی شاهد خریده
یه قاتل همراهِ یقینش
هنوز دور گردنش چپیه
اونطرفِ فال پر از شاکیه
اونور صف دادخواهیه
یکی ظلم رو تو خود دادگاه دیده
چرا یکی از شاکیا بازداشت میشه؟
یکی جَوونشو، یکی جَوونیشو
یکی قبلِ عدالت داشت تموم میشد
موی آزادی که تو باد تکون می‌خورد
یه دلِ شجاع با یه زبونِ تند
یکی بستن صداش، یکی قلمش تو بند
یکی دهنشو دوختن تا نخنده بلند
یه نفر تجاوز شده بود بش
میگه تسبیح داشتن ولی درنده بودن
فنجون چه سیاهه تهش!
پر از دروغ و ریاعه همه
مربوط گذشته‌تونه
ناراحتی چرا؟ بیراهه مگه؟
فالتون پر از خون و خشمه
جسدِ پیر و جَوون و بچه
تاریکه کُل گذشته‌تون
رژیمی که گرفته نور رو از چشم
یه رود می‌بینم تو آینده، این
جا رونق می‌بینم و سازندگی
ملتی رو می‌بینم که شادن ببین 
این یکی صف شماست که بازنده‌این
می‌بینم پول دیگه نداره زور
سلاح نیست دیگه به صلاحتون
هم دستگیر شدن مهره‌های ریز
هم دستگیر شدن همه سَرانتون
حالا بردار اون ورقو از گوشه
پر کن هر چند سطر توشه
چی فهمیدی اینبار از تو شعر
واضحه رپ، نبینم مخدوش شه
خدا که نه، از شما چه پنهون
اینبار جا شدیم همه تو فنجون 
شاید بخواد قهوه رو دستگیر کنه
این برگه رو به رهبر برسون

Chores:
از کف میاییم، به رأس هرم می‌زنیم
شو می‌کنیم، ببین چقدر دیدنی
چل و چار سالتون سال شکست فجیع
اونروز همه دارید به هم می‌پرید

Faal

نام اثر: شین
کلام و اجرا: توماج


انسان بدون آزادی هیچی نیست

یه ستاره پیدا کردم تو این شبِ تار
فکرش فراری می‌داد، روحِ منو از زندان
خشم من و لطافتت، عشق پری و شیطان
توی سینه‌م چالِت کردم، هم عمیقی، هم پنهان
لبخندِ شیرینت شده آرامشِ قلبمو
دیدم تو چشم‌های سیات آزادیِ وطنو
یه نورِ بی‌پایان مثلِ داستان سپیده
هیچ‌وقت هیچ طلوعی بازنده‌ی شب نشد
از قدمات یاد گرفتم که رفتن نباید
از رفیقایی نبودی تا تو خطرم نخوانم
صخره‌هامو ببین از باتون تیکه و پاره
به چه کوهی تکیه کردی، حتی قلبم ندارم
بزرگه دلت، مثل بچه‌های کار
مثل مادرای آبان، مثل خنده پایِ دار
مثل مشت گره کرده‌ی معلم و کارگر
‌ایران آسمونِ منه و شما ستاره‌هاش‌
ساز شدین تو سرم و بال دادین به روحمم
یاد دادین ایستادن و معنا دادین به بودنم
تمومِ احساساتم از جنس سُربن
گلوله می‌سازم باشون، قطار میشن رو ورق
‌
شعر شاهده که عشق بهانه نیست
یورشِ تفکره، ما جوانه‌ایم
من فقط یه صِدام، تو ترانه‌ای
آخرین امیدِ این قلبِ خرابه‌ای
‌شعر شاهده که عشق بهانه نیست
یورشِ تفکره، ما جوانه‌ایم
من فقط یه صِدام، تو ترانه‌ای
آخرین امیدِ این قلبِ خرابه‌ای

ما جزوی از همیم، هیچه فاصله‌مون
خیالِ تو بود امن کرد خاطرَمو
به جز تو تمومِ شعرا یادم میرن گاهی
وقتی هستی یادم میره، میره هستی به تباهی
من فقط یه شورشی‌ام که عاشقِ جنگه
اهل فرارم نیستم ولی تو خودِ پناهی
پُرم از تو، تو پُری از لحظه‌های من
تنها ستاره‌ی ظلمتی که کهکشانشم
می‌دونم پلیس دشمنته، وَنا سدِ راهتن
اگه خونواده‌تم تنهات گذاشتن کنارتم
‌
شعر شاهده که عشق بهانه نیست
یورشِ تفکره، ما جوانه‌ایم
من فقط یه صِدام، تو ترانه‌ای
آخرین امیدِ این قلبِ خرابه‌ای
‌‌شعر شاهده که عشق بهانه نیست
یورشِ تفکره، ما جوانه‌ایم
من فقط یه صِدام، تو ترانه‌ای
آخرین امیدِ این قلبِ خرابه‌ای

یه ستاره پیدا کردم تو این جهنم
تجارت نیست، نه بازی سوده نه ضرر
این کلیشه‌های تکراریِ بی‌معنی رو بشکن
شروعِ من با تو بوده، بودی از اول
‌‌
سلام به حس آزادیِ تو موهات
لعنت به این‌همه سدی که ساختن تو راهِت

Shin

نام اثر: تیفوس
کلام و اجرا: توماج

Verse1:
می‌دونن همه گشاده دهنت
بزرگه ولی این لقمه برا تو
جواب داد آخر دعا کردنت
منجی میاد می‌دوزه جمعه لباتو
به گاوبندیا عادت کردی
دیسِ ما ولی فیک نیست پسر
بودجه میده سپاه المهدی
سجده کن تا معده بنزین بزن
کاسب درد کیه تویی کاسب خون
پرچمت هر وریه که راه بده پول
کاسه بلیسه کل تیم فاسدتون
هیچ جور در نمیاد این زائده جور
آشتی‌کنون بود یا بله برون؟
اِجماع شغال زیر دستِ چوپون
دسته‌ی کور دنبال رمز عبور
فیت میزنه بیرون ۹ماه بعدِ دخول
آلت دست زیر آلته گاهی
دستات باز ولی پابند داری
غلام نظام، مبلغ فحشا
الحق که رپ‌کنِ ثار...
به من میگن رپر تندرو
شوالیه، دشمنِ نظام
آره تانک دارم دو تا
پادگانه، تخ‌*مه سپاه
از پایینِ شهر خبر نداری نه
اینجا پلیسا بگیر نیستن فراری‌ان
شبیخون زدم به رئیسات که نخوابیدن
بازی نیست جنگه چش نذاری په
چش نذاری په، پلک نذاری شب
کابوس اربابتم زد ن*اییدم
قشر بی‌هنر، حیف بیت و حرف
رپ کربلاته تو رو تشنه می...
Chorus:
با برنامه میریم، جنجالیه تیم
رو خودت و باندت سرپا میگیریم
اینجا سلاخیه سیک، رپفا زیرِ تیغ
با صد سال قدمت صد پا زیرشید
Verse2:
کف بزن، جفت پوچ، خالی ببند هی
جیبت کوچیکه که گاری بِت وصله
بدجور داده پول حاجی بِت مزه
وگرنه چرا نازی باید لاتی برقصه
اگه رقصت خوبه مام میز داریم
مام مهمون‌نوازیم میزبانیم
مام دیس‌بازی بلدیم و ایستگاهی میزنیم و
جا کوک هول میدیم ریتالین بِت
په لاتی تا وقتی که پیکنیک پُره
تا وقتی که جنست رو چیلیمه گُله
جوجه از تخم دنبال رینگ میدوعه
اوپس، بچه پشت میک شیر شده
حالا هی استوری بذار لاتی پر کن
فاتح جنگی تو تا نداری کنتور
نقش و نگار کن و زبون بازی بلبل
تو اینستا ملق و جلو قاضی قمبل
تو جیگرشو نداشتی من آره
من جامعه تو شهرت، سرمایه
من زنجیر ظلم تو قلاده
پایینی، دنیامون فرق داره
Chorus:
با برنامه میریم، جنجالیه تیم
رو خودت و باندت سرپا میگیریم
اینجا سلاخیه سیک، رپفا زیرِ تیغ
با صد سال قدمت صد پا زیرشید
Verse3:
اصلا وصل نیستی تو اینا وصلن به تو
اصلا پسر پوتین زیر پرچم تو
واسه نظام بکشی الهام چرخنده طور
هیپ هاپ از وجودتون شرمنده شد
حالا بگو ببینم نونش چربه؟
بگو قیمت خونشوری چنده؟
ببینید گنگ تو مصرعه نه بیت
اسپانسر سپاس که لبیک گفتن
رپر نیستن اینا فکای پر حرفن
(فن) بلدن تو لیگای لومپن
در میاد صداشون چون بیس چاری قرصن
عامه‌پسند خوند سیاسی رو دو پهلو
(لو) بیا پایین اینجا زمین منه
من دریای کلمه تو کویره لبت
ما پرچم خلقیم تو جزیره تهش
اونکه رأسو زد باقی رو حریفه همه جوره
(جوره) همه جوره آنی
هم داوینچی داریم هم داروین
اونکه عامله همونه راوی
پیروزِ جنگ می‌نویسه تاریخو
اولتیماتوم میدیم ریتمیک
عمامه‌ها میشن هیستریک
هم باطن خفن هم ویترین
ابرانسان‌ساز، والت دیزنی
Outro
رپ‌کن می‌کنه تولید حوزه؟
بیت پلی میشه جای خطبه؟
دستور میرسه از قم بت؟
سایز تانکام ترسوندت؟

رپ‌کن می‌کنه تولید حوزه؟
بیت پلی میشه جای خطبه؟
دستور میرسه از قم بت؟
تانکام ترسوندت؟

Tifus

ورسِ یک:

میگن پول فساد میاره! فقر رو ندیدی
فروشِ تن رو ندیدی، صیغه‌ی زن رو ندیدی
بازارِ داغِ قاچاقِ اعضای بدن رو ندیدی
ضجه‌ی اونی که خودسوزی کرد رو نشنیدی
واسه یه تومن آدم کشتن رو، خفت‌گیرای شهر رو
عرقِ شرمِ پدر و کارگرایی که گشنن و
از بی‌پولی مریض شدن و بی‌دارویی مردن و
کوچ به حاشیه‌ی شهر و فرار کردن از وطن و
مرسی زدن، خنده‌ی فِیک، به هر خری پا دادن
فروختنِ پاره‌ی تن، بچه کرایه دادن
زندگی کردن تو کپر، کنارِ راه‌آهن
ذلت، خفت، حقارت و چوبِ آقابالاسر
ندیدی، اونا که واس چندرغاز بالای دارن
ندیدی، کارتون‌خوابا، اونا که تو گور می‌خوابن
حیوونِ ولگرد شدن، می‌چرن، توی زباله‌ان
جونِ به لب رسیده، رسیدنِ به آخر

کورس:

ندیدی، نشنیدی، شاید با ما غریبی
یه چرخ تو شهر بزن، شاید تو هم از خواب پریدی
ندیدی، نشنیدی، شاید دیدی خندیدی
یه تلنگر به خودت بزن تا تو خواب نَمیری

ورس دو:

بابا آب داد بابا نون داد بابا پول داد؟ نه چون
بابا گشت کل شهر رو، ولی خب کار نبود
مامان صبح تا شب کار می‌کرد تو خونه‌ی مردم
مامان شب تا صبح هم کار کرد و پولدار نشد
ندیدی، خودکشی کرد بچه‌ی یازده ساله
تف به این جهان که حتی بچه‌ها نمی‌خوانش
به سیستم آموزشی که واسه همه نباشه
ندیدی، این کشور دیگه امیدی نداره
ندیدی، نشنیدی، شاید با ما غریبی
یه چرخ تو شهر بزن، شاید تو هم از خواب پریدی
ندیدی، نشنیدی، شاید دیدی خندیدی
یه تلنگر به خودت بزن تا تو خواب نَمیری
امیدمون نمرد، امید خودش رو کشت
وقتی دورتر رو دید، آینده‌ی جلوش
اختلاف طبقاتی از خرابه تا برج
از ولع و ورمِ شکم تا درد گشنگی
محمد خودش رو دار زد و رفت
داد زد و نشنیدیم، بال زد و رفت
چه ظلمایی کنار گوشت آشکار نشدن
چنتا مثل این پسر تیتر اخبار نشدن
محمد گوشی نداشت، پول تو جیبی نداشت
وصله بوده قباش، حتی گشنه خوابید شبا
آخرین لالای رو هم مامان خونده براش
دیگه اجازه نگرفت، دیگه این دنیا رو نخواست نه
نخواست رفت

Nadidi

Dard

- اون دوربینو ببین، همین الان داره چهره‌ها رو آنالیز میکنه.
+ اون که دوربین ترافیکه!
- حتی دوربینای ترافیک هم اول اطلاعاتی‌ان.

‌
Verse 1
ببین دوربینای ترافیکم اطلاعات‌ان
گاهی نزدیک‌ترینامون رازمون رو باد میدن
حتی سکرت‌ترین حرفامونم استراق میشن
یکی ندونسته تو چَتش داشت اعتراف می‌کرد
به نام مام میهن همگیمون زیر ذره‌بینیم
اگه مُشت اعتراضی باشی، دیده نه نمیشی
صدای حق‌خواهیِ کارگرا باشی، خفه میشی
عروسک‌گردون نقش نمیده به تو قبل گریم
هیچ‌جا استقلالی نیست، از پادو تا رئیس
ساقی واسه‌ی بقا، میشه مخبر پلیس
پلیس به وقتش دلیل ناامنی میشه
همه دستا دستبند شدن زیرِ میز
خبرنگار بی‌طرف، با جهت‌ِ سیاسی
دادگاهِ صوری، تخریب، شایعه‌سازی
سینمای ظالم‌نگار، مردمِ احساسی
مظلومیتِ پنهان پشت آلمانِ نازی 
‌
‌
- یه‌جایی با پسرتون قرار بذارید، اگه دستگیر بشه به نفع خودشه، چند ماه بعدم یه عفو می‌خوره و آزاد میشه. به این فکر کنید که اگه خودمون بخوایم اقدام کنیم، ممکنه تو تعقیب و گریز گوله بخوره
‌
‌
Verse 2
اینجا همه دیده‌بانن، همه جوری جیره‌خوارن
بعضی ترس، جهل، تفاوت، بعضی هم کینه دارن
حتی معترضا ندونسته با دولت همکارن
شاید دارم میزنم به خودیامون منم با رپ
یکی زیر پتو توییت می‌کرد هموطنم پاشو
یکی نصب میکرد اپ اطلاعاتو
یکی خیرِ بَچشو میخواست، یکی رفیقاشو
یکی غیرعمد، یکی تعمدی میداد راپورت
یه‌ نفر کنارت همیشه تو حریم خصوصی
از دوربینای تو همون تا دوربینای گوشی
معامله، تحت فشار، به سبک جاسوسی
شک به قفل در خونه یا اون پرستوی روسپی
عدالت دروغی سنگین که داشت ترازو رو می‌شکست
دولتا پاک نیستن، همشون تروریستن
مردم واسشون فقط عددایی تو لیستن
امروز یه عددِ فقیر خودشو آتیش زد
‌ 
‌
Verse 3
اونو ببین، گوشی کنار گوششه
داره با یه نفر انگار حرف میزنه
دوربینش رو به توعه، تصویرت تو گوشیشه
قدم میزنه کنارت، خبر میبَره
یکی دیگه، پیشت میاد، میگه
از بی‌عدالتی، فحشم چندتا میده
کنجکاوه نظر تو چیه!
شناسایی میشی، میری توی لیستش
یه جاسوس تو خیابونه، یکی تو خونت
یکی رئیس شرکته، یکی دیگه چوپونه
یکی خودش سیاستمداره، یکی دُردونش
یکی زیر‌ِ زبونته، اون‌یکی تو گوشِت
همه امنیتی‌ان، دیگه امنیتی نیست
اعتماد اشتباست، تو این بازیِ مریض
انسان نادانه یا ترسو، گاهی هم حریص
حتی درد و دل کردن با عزیزتم ریسکه

Moosh

Tanto

Toomaj Salehi is an Iranian hip hop artist mostly known for his protest songs concerning Iran's societal issues and the policies of the government of the Islamic Republic of Iran.

Toomaj

Popular tracks